Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το θέμα του έρωτα είναι από τα αρχαιότερα της ποίησης. Στην πραγματικότητα η ποίηση εξαρχής αποτέλεσε ένα από τα κύρια μέσα που διάλεξε ο άνθρωπος για να εκφράσει τον συγκλονισμό που δημιουργεί εντός του αυτό το βαθύτατο των συναισθημάτων... Ήδη με την πρώτη παρουσία του έρωτα στον λόγο της ποίησης αναφαίνονται κυρίαρχα μοτίβα όλης της ερωτικής λογοτεχνίας, όπως η δύναμή του να υποτάσσει και να εξημερώνει, η σύνδεσή του με τον θάνατο... Το ίδιο το θεμέλιο έργο της νεότερης ελληνικής λογοτεχνίας, το Έπος του Βασιλείου Διγενή Ακρίτα (10ος-11ος αιώνας), στηρίζεται στη διπλή αρ...

"... Με έναν κάπως απροσδιόριστο τρόπο η Θεσσαλονίκη φαίνεται να αποκτά στων εποχών το γύρισμα την ιδιότητα του συμβόλου για τους ποιητές που γράφουν γι' αυτήν. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η "μητέρα" όλων των αρχετύπων εδώ είναι η μετουσίωση σε σύμβολο της Αλεξάνδρειας από τον Κωνσταντίνο Καβάφη... Για ποιο λόγο η Θεσσαλονίκη έλκει τόσο πολύ τους ποιητές, και ευλόγως κυρίως τους δικούς της ποιητές, ως αντικείμενο της ποιητικής δημιουργίας τους; Γιατί η Θεσσαλονίκη περισσότερο ίσως από κάθε άλλη ελληνική πόλη ομοιάζει στην καβαφική Αλεξάνδρεια από την άποψη της ποιητικής μεταχ...

Πίνακας Περιεχομένων: Σημείωμα Εκδοτών Πάντα Θυμάμαι Προτροπή Άνεμος Η σκάλα της νοσταλγίας Ορέστης Ομφαλός Στιγμές Υπόσχεση Ποταμών μουσικών Στηρίγματα Η κιβωτός Η φυγή Ψυχοστασία Αρκούν Κατεβαίνω Πακτωλός Γης Ημαθίας Φύλλα της νύχτας Θα φανείς Εμμονή Αμετανόητος ουρανός Α αναμενομένη Θυμήσου με Κάθε Φθινόπωρο

Τα "Αργοναυτικά" του Ορφέα είναι ένα ποιητικό κείμενο στο οποίο περιγράφεται η πρώτη οργανωμένη πανελλήνια ενέργεια. Η πρώτη κίνηση στην οποία συμμετείχαν όλοι οι ήρωες των ελληνικών φύλων, άνθρωποι αναγνωρισμένης αξίας και ικανοτήτων. Σύμφωνα με τις χρονολογήσεις και με βάση τα Τρωικά, το εγχείρημα έλαβε χώρα το 1360 ή το 1350 π.Χ. Πρόκειται για όλα τα αρχαιοελληνικά φύλλα, από τους Πρωτοέλληνες Πελασγούς έως τη νέα εκείνη την εποχή από τα Μυκηναϊκά φύλλα της Αργολίδας και της Μαγνησίας. Η εκστρατεία αυτή περιγράφηκε από πολλούς Έλληνες και Λατίνους ποιητές. Το πρώτο κείμε...

Ο τόμος περιλαμβάνει το σημαντικό έργο χαρακτηρολογίας του σπουδαιότερου από τους μαθητές και φίλους του Αριστοτέλη. Στους «Χαρακτήρες» παρελαύνουν μπροστά στα μάτια του αναγνώστη ανθρώπινοι τύποι όπως «Ο Κόλακας», «Ο Αδιάντροπος», «Ο Ψευδολόγος», οι οποίοι απαντούν στις κωμωδίες του Μενάνδρου και των άλλων σπουδαίων κωμωδιογράφων της Νέας Κωμωδίας. Ο τόμος συμπληρώνεται με το βίο του φιλοσόφου από το Διογένη Λαέρτιο, καθώς και από τα παπυρικά λείψανα του έργου «Περί του κουφίζειν υπερηφανείας» του Αρίστωνος του Κείου, το οποίο αποτελεί μίμηση των θεοφράστειων «Χαρακτήρω...

[...] Εμάς ωστόσο δεν θα μας απασχολήσουν τα μεγάλα έργα της εποχής, ούτε οι σπουδαίοι συγγραφείς στις καλύτερες στιγμές τους, αλλά στα ελάσσονα έργα τους. Τα έργα αυτά δεν σώζονται σχεδόν ποτέ πλήρη. Μόνο λείψανα σε παπύρους των αιγυπτιακών ερήμων και θραύσματα σε μεταγενέστερους ανθολόγους και συμπιλητές. Πολλές φορές προέρχονται από εξαιρετικά εκτεταμένα έργα, όπως στην περίπτωση των επικών ποιημάτων που θα μας απασχολήσουν εδώ, και μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε για τα συμφραζόμενα μέσα στα οποία εντάσσονταν και τη γενικότερη δομή και υπόθεση του έργου. Εντούτοις...