Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο κυριακάτικο φύλλο της η Λαϊκή Ημερησία της Καρινθίας δημοσίευσε στη στήλη ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ το εξής: "Νοικοκυρά 51 ετών από το Α. (κοινότητα Γκ.) αυτοκτόνησε τη νύχτα προς το Σάββατο παίρνοντας υπερβολική δόση υπνωτικών χαπιών". Έχουν περάσει στο μεταξύ σχεδόν επτά εβδομάδες από τότε που πέθανε η μητέρα μου και θέλω να ξεκινήσω τη δουλειά πριν η τόσο έντονη στην κηδεία ανάγκη να γράψω γι' αυτήν μεταμορφωθεί πάλι στην αμέτοχη βουβαμάρα, με την οποία αντέδρασα στην είδηση της αυτοχειρίας. Το ύψωμα με το παλιό κάστρο, η λιμνούλα με τις καλαμιές, το εκκλησιαστικό ίδρυμα, το ν...

"Όταν κάποιος πήγαινε επίσκεψη σπίτι του, εκείνος φορούσε συχνά ποδιά επειδή καθάριζε εκείνη τη στιγμή πατάτες. Η γυναίκα του δούλευε. Δεν τον πείραζε καθόλου· δεν είχε τη μανία του ανδρισμού και δεν ένιωθε ότι οι δουλειές του σπιτιού πλήγωναν τον εγωισμό του. Την άλλη μέρα έπαιρνε το πιστόλι κι έβγαινε στον δρόμο για να τα βάλει με έναν κόσμο κοινωνικής καταστολής. Το έκανε με τον ίδιο φυσικό τρόπο, όπως την προηγουμένη το βράδυ είχε αλλάξει πάνες στην κορούλα του, την Κολέτ." Το κλασικό πια έργο του Χανς-Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ "Το σύντομο καλοκαίρι της αναρχίας" είνα...

"Ένας χοροπηδούσε με πολεμικές ιαχές πάνω σ' ένα πράγμα σαν ανεμολόγιο που είχε ξεκολλήσει με τη βοήθεια ενός λάσου από το πιο ψηλό δοκάρι στη στέγη του γείτονα. Ένας άλλος εξασκούνταν στον πολεμικό χορό πάνω στο γιγάντιο θερμόμετρο κήπου του γείτονα. Κάποιος σκαρφαλωμένος σε μια σκάλα κατουρούσε στο εχθρικό παρτέρι με τα κολοκυθάκια. Ένας χοροπηδούσε στο όριο του οικοπέδου του και λιάνιζε την εχθρική ατμόσφαιρα μ' έναν βούρδουλα που σφύριζε πιο δυνατά κι από μαστίγιο τσίρκου. Ένας άλλος πάλι είχε ανάψει δίπλα στη γραμμή του μετώπου μια φωτιά με ένας θεός ξέρει τι είδους σκ...

"Βγάζω το συμπέρασμα ότι η RAF δημιουργήθηκε κατά λάθος. Ο μοναδικός σκοπός της πρώτης ένοπλης δράσης της ήταν να απαλλαγεί ένας συνένοχος από δυο χρόνια φυλακή... Με την πρωτοβουλία τους όμως οι δράστες είχαν περιέλθει σε αδιέξοδο. Στην παρανομία δεν τους έμενε άλλη επιλογή από το να ψάχνουν κρυψώνες, να βρίσκουν λεφτά με επιθέσεις σε τράπεζες και να επινοούν ιδεολογικά κίνητρα για τη δράση τους." Αυτή είναι η πικρή ετυμηγορία του Γερμανού συγγραφέα Χανς Μάγκνους Εντσενσμπέργκερ για την εξτρεμιστική Αριστερά της εποχής του. Στο αυτοβιογραφικό πεζό "Αναβρασμός" ο συγγ...

Ο Αυστριακός συγγραφέας Τόμας Μπέρνχαρντ (1931-1989) ανήκει στα τρομερά παιδιά της γερμανόφωνης μεταπολεμικής λογοτεχνίας. Ένας ιδιόρρυθμος αναχωρητής με φυγόκεντρη ψυχή και άρρωστο σώμα - έπασχε από χρόνιο πνευμονικό νόσημα. Ό,τι περισσότερο απεχθανόταν ήταν ο αυστριακός μικροαστισμός, η περιρρέουσα υποκρισία και η -κατά τη γνώμη του αθεράπευτη από τον γερμανικό βάκιλο- γερμανική ψυχή. Η αδυναμία της προσωπικής ευτυχίας και η άπωση για τον κοινωνικό περίγυρο διοχετεύθηκαν σε μια λογοτεχνία γεμάτη σαρκασμό και υπαρξιακή μελαγχολία. Τα πεζά και τα θεατρικά του Μπέρνχαρντ μοι...

Ένας φίλος βρίσκει νεκρό στο γραφείο του τον ευυπόληπτο βιομήχανο Χάινριχ Μόζερ, που ζούσε μόνος στην πολυτελή βίλα του έξω από την ελβετική πολίχνη Γκλάρους. Την υπόθεση αναλαμβάνει ο διακεκριμένος ανακριτής Χανσπέτερ Φρόυλερ, που μόλις έχει επιστρέψει στη γενέτειρά του μετά από καριέρα δεκαετιών στο εξωτερικό. Αν και όλα τα στοιχεία συνηγορούν στο ότι πρόκειται για αυτοκτονία, ένα ανεξήγητο ένστικτο καλεί τον ανακριτή να διερευνήσει το ενδεχόμενο του φόνου. Οι άνθρωποι στο περιβάλλον του Μόζερ αντιδρούν σχεδόν αλλεργικά στον ανακριτικό φακό. Είναι άραγε αγουροξυπνημένα...

Χθες το απόγευμα έκανα μια καλή πράξη. Δεν ήταν ακριβώς αποτέλεσμα μιας απόφασης. Ήταν μια σύμπτωση. Η σύμπτωση είναι η δικαιολογία όσων δεν βρίσκουν την αιτία. Γύριζα σπίτι. Είχα προσέξει την ηλικιωμένη κυρία, που προχωρούσε τρία βήματα μπροστά μου, μόνο και μόνο επειδή φορούσε ένα καπελάκι από σκούρο πράσινο βελούδο με λευκό βέλο. Θα ήταν υπερβολή να ισχυριστώ ότι την έσωσα. Το επεισόδιο που οδήγησε στη γνωριμία μας έπεσε κυριολεκτικά πάνω μου σαν κεραυνός, ένα μηχανάκι που ήρθε από πίσω και με προσπέρασε. Ένας άντρας με κόκκινη δερμάτινη στολή, περνώντας ξυστά από δίπλα...

"Η κάμαρα ήταν πτωχική και πρόστυχη" στο ξενοδοχείο "Cecile" στην Αλεξάνδρεια τον Φεβρουάριο το 1986, όταν ο Γερμανός ποιητής Γιόαχιμ Σαρτόριους πήγε εκεί αποφασισμένος να ανακαλύψει τα ίχνη του Κωνσταντίνου Καβάφη. Εργαζόταν τότε στη γερμανική πρεσβεία στη Λευκωσία, η θητεία του τελείωνε και είχε έρθει η ώρα για το καίριο ταξίδι. Ήθελε να διαπιστώσει αν ήταν οφθαλμαπάτη ή πραγματικότητα η πολιτεία που νόμιζε πως διέκρινε στην αντίπερα όχθη της θάλασσας, ήθελε να εξερευνήσει τα βήματα του Αλεξανδρινού ποιητή. Στο ταξιδιωτικό γραφείο τον υποχρέωσαν να υπογράψει μια υπεύθυνη...

Μια όμορφη και πάμπλουτη γυναίκα εγκαταλείπει την έπαυλή της, κάπου στη βορειοδυτική Ευρώπη, και παίρνει την πτήση για το Βαγιαδολίδ της Ισπανίας, θα διασχίσει μόνη την οροσειρά Σιέρα δε Γκρέδος, τα αλλόκοτα βουνά της αλήθειας και του κινδύνου, για να φτάσει στη Μάντσα. Εκεί την περιμένει ο συγγραφέας που έχει αναλάβει να γράψει τη βιογραφία της. Η συνάντηση τους μετά από απίθανες περιπέτειες θα σημάνει και το τέλος του βιβλίου. Αυτή η ιστορία των βουνών εκτυλίσσεται σε ένα κοντινό μας αύριο, όταν οι άνθρωποι έχουν πια ολοκληρωτικά αποξενωθεί, όταν οι τηλεοπτικές εικόνες έ...

"Αντάρτης" Έτσι ονομάζεται το έργο που δημιούργησε η γλύπτρια Καρίνα Ρεκ από το Βερολίνο στο θρυλικό οροπέδιο της Ίδης -ένα έργο αφιερωμένο στη μνήμη του αντιστασιακού αγώνα του κρητικού λαού ενάντια στις γερμανικές δυνάμεις κατοχής στην Κρήτη (1941-1945). Οι κάτοικοι τόσο των Ανωγείων, όσο και των χωριών της Επαρχίας Βιάννου, σφαγιάστηκαν από τους Γερμανούς, ως αντίποινα για τη δράση των ανταρτών, και τα χωριά τους ισοπεδώθηκαν, όπως και πολλά άλλα χωριά της Κρήτης και της Ελλάδας κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής. Σε στενή συνεργασία με τους κατοίκους των Ανω...

Όταν στις 24 Μαρτίου 1999 τα βομβαρδιστικά ανέλαβαν την επιβολή των ανθρώπινων δικαιωμάτων στο Κοσσυφοπέδιο, ο Χάντκε έγραφε: "Ο Αρης επιτίθεται και από σήμερα η Γιουγκοσλαβία γίνεται πατρίδα όλων όσοι δεν έχουν μετατραπεί ήδη σε Αρειανούς". Στη συνέχεια επισκέφθηκε ο ίδιος δύο φορές αυτή τη συμβολική πατρίδα, στις αρχές και στα τέλη Απριλίου. Όταν επέστρεψε στο σπίτι του στη Σαβίλ, έξω από το Παρίσι, κατέγραψε τις σημειώσεις του όπως γράφει όλα του τα βιβλία: με μολύβι σε μπλοκάκια, ορνιθοσκαλίσματα για μια ανασήμανση του κόσμου. Το μέγα σκάνδαλο για το συγγραφέα δεν εί...