Plautus Titus Maccius
Ο Τίτος Μάκκιος (ή Μάκκος) Πλαύτος γεννήθηκε γύρω στα 250 π.Χ. στην ουμβρική πόλη Σαρσίνα. Νεαρός πήγε στη Ρώμη, όπου εργάστηκε στο θέατρο. Για ένα διάστημα έκανε τον έμπορο με τις οικονομίες που είχε μαζέψει, χωρίς επιτυχία όμως, γι' αυτό κι αναγκάστηκε να πιάσει δουλειά σ' ένα φούρνο -δούλευε το βαρύ χερόμυλο. Εκεί, στις ελεύθερες ώρες του, έγραψε τρεις κωμωδίες, που, καθώς φαίνεται, είχαν μεγάλη επιτυχία, ώστε γρήγορα παράτησε το ψωμάδικο κι αφιερώθηκε στη συγγραφή θεατρικών έργων. Πέθανε δοξασμένος στη Ρώμη το 184 π.Χ. Σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν, του αποδίδονται 130 κωμωδίες, αλλά οι αναμφίβολα γνήσιες είναι 21. Από αυτές σώζονται οι 20. Η διαφορά αυτή των αριθμών σίγουρα οφείλεται στη μεγάλη δημοτικότητα του Πλαύτου στα μεταγενέστερα χρόνια -κωμωδίες του ανεβάζονταν και στην εποχή του Διοκλητιανού. Έτσι οι διάφοροι μιμητές ή θεατρικοί συγγραφείς, χρησιμοποιώντας τ' όνομά του, εξασφάλιζαν μ' αυτόν τον τρόπο, το ενδιαφέρον του κοινού προκαταβολικά. Οπωσδήποτε όμως πρέπει να θεωρήσουμε ότι η δραματική παραγωγή του Πλαύτου είναι αρκετά μεγαλύτερη από τη σωζόμενη. Ασχολήθηκε αποκλειστικά με το είδος Fabula Palliata, τη λατινική δηλαδή διασκευή ελληνικών έργων. Δανείζεται τα θέματά του -πλοκές, πρόσωπα, καταστάσεις- από την πλούσια παραγωγή της "Νέας Κωμωδίας", βασικά από το Μένανδρο, το Φιλήμονα και το Δίφιλο. Όλα τα εξωτερικά γνωρίσματα της τέχνης του είναι ελληνικά, ο αστικός και λαϊκός κόσμος της ελληνικής δραματουργίας της εποχής: ο πονηρός δούλος, ο παράσιτος, ο καυχησιάρης, ο μαστρωπός, ο δολοπλόκος, ο στριμμένος ή καλοσυνάτος γέρος, οι δειλοί ή κακομαθημένοι νέοι, οι εταίρες κλπ.
Ο καυχησιάρης στρατιώτης
Plautus Titus Maccius
Σμίλη (2009)
[...] Η παρούσα μελέτη του Miles gloriosus αποσκοπεί κατ' αρχάς να καταστήσει γνωστό στο ελληνικό κοινό ένα από τα δημοφιλέστερα έργα του Πλαύτου και της Ρωμαϊκής Κωμωδίας. Παράλληλα επιχειρεί να αναδείξει το αυθεντικό ταλέντο και την ευφυΐα του κορυφαίου Ρωμαίου κωμωδιογράφου, καθώς και την υψηλή ποιότητα του ιδιότυπου ρωμαϊκού θεάτρου. Η μετάφραση του κειμένου είναι η πρώτη που δημοσιεύεται στην ελληνική γλώσσα. Το πρώτο μέρος της μελέτης προσφέρει μια εκτενή εισαγωγή στο ρωμαϊκό θέατρο και τη Ρωμαϊκή Κωμωδία. Σημαντικό τμήμα είναι αφιερωμένο στη δομή, στη διάρθρωση της...
Το παλαμάρι
Plautus Titus Maccius
Στιγμή (2004)
Μολονότι η έκδοση αυτή απευθύνεται στο ευρύ αναγνωστικό κοινό, προσπάθησα να λάβω υπόψη μου όχι μόνο την επιθυμία του μέσου αναγνώστη να περάσει την ώρα του ευχάριστα διαβάζοντας ένα δείγμα λατινικού γραμματειακού είδους το οποίο, δυστυχώς, είναι ελάχιστα γνωστό στο ελληνικό κοινό, αλλά και τις ακαδημαϊκές ανάγκες του φοιτητή της Λατινικής Φιλολογίας και της Θεατρολογίας. [...] Η μετάφραση δεν είναι ούτε έμμετρη ούτε ποιητική, αλλά "αναγνωστική". Αν και προσπάθησα να αποδώσω το πνεύμα παρά το γράμμα του λατινικού κειμένου (ιδιαιτέρως όσον αφορά τους κωμικούς νεολογισμούς το...
Αμφιτρύωνας
Plautus Titus Maccius
Σχολή Μωραΐτη. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (1978)
[...] Ο "Αμφιτρύωνας" είναι η μόνη κωμωδία του Πλαύτου, από τις σωζόμενες, που παίζουν σ' αυτή θεοί και μυθικά πρόσωπα. Πιθανό να κατάγεται, όπως συμβαίνει με τα περισσότερα έργα του όπου ανιχνεύονται ελληνικά πρότυπα, από τη "Μακριά νύχτα" του Φιλήμονα, που πραγματεύεται το ίδιο θέμα: Ο Δίας, θέλοντας ν' απολαύσει ερωτικά την Αλκμήνη, παίρνει την όψη του Αμφιτρύωνα, που λείπει στον πόλεμο, και καμώνεται πως γύρισε. Ο Ερμής βοηθάει τον πατέρα του, μεταμορφωμένος κι αυτός σε ψευτο-Σωσία, δούλο του Αμφιτρύωνα. Από δω και πέρα τα πράματα μπερδεύουν όλο και περισσότερο. Ο Ερμή...
