Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο ελληνικό νησί, όπου είχε καταφύγει ο αφηγητής μετά την ατυχία του δεσμού του με την Ιουστίνη, εμφανίζεται ένα βράδυ ο Βαλτάσαρ επωφελούμενος από μια απροσδόκητη στάθμευση του βαποριού που τον πήγαινε στη Σμύρνη. Του επιστρέφει, με τις προσωπικές παρατηρήσεις του, το ογκώδες χειρόγραφο που του είχε εμπιστευθεί ο συγγραφέας, κι όπου είχε αφηγηθεί την ιστορία των παιδιών αυτών της Αλεξάνδρειας -της Ιουστίνης, της Μέλισσας, της Κλέας, του Νεσσήμ και μερικών άλλων ακόμη. Το χειρόγραφο είναι γεμάτο από διορθώσεις, προσθήκες και σχόλια, σύμβολο μιας καινούργιας αλήθειας, "παλί...

Ο Λώρενς Ντάρρελ όταν εγκαταστάθηκε στην Προβηγκία έγραψε την περίφημη τετραλογία "Αλεξανδρινό Κουαρτέτο". Το πρώτο βιβλίο της σειράς τιτλοφορείται "Ιουστίνη", το δεύτερο "Βαλτάσαρ", το τρίτο "Μαουντόλιβ", το τέταρτο "Κλέα". Τέσσερις μορφές κυριαρχούν στον πρώτο τούτο τόμο: η Ιουστίνη, μια αινιγματική και παράφορη Εβραία, η Μέλισσα, χορεύτρια, ο Νεσσήμ, Κόπτης τραπεζίτης, και ο αφηγητής, ένας Ιρλανδός. Πλάι στα πρόσωπα τούτα, πλήθος άλλα που ο αναγνώστης θα παρακολουθήσει την ιστορία τους στους επόμενους τόμους. Αλλά το κεντρικό πρόσωπο σ' όλη την τετραλογία είναι ασφαλώς η...

Με την "ΚΛΕΑ" συμπληρώνεται η αλεξανδρινή τετραλογία και τα αινίγματα των προηγουμένων μερών -της "ΙΟΥΣΤΙΝΗΣ" του "ΒΑΛΤΑΣΑΡ" και του "ΜΑΟΥΝΤΟΒΙΛ"- θα βρουν τη λύση τους. Όταν ο Ντάρλυ, ο αφηγητής, γυρίζοντας από την εκούσια εξορία του σ’ ένα ελληνικό νησί, θα ξαναβρεθεί στην Αλεξάνδρεια, η τρομακτική γοητεία της πόλης αυτής θα τον συνεπάρει και πάλι, όμως αυτή τη φορά θα δει τα πράγματα στις αληθινές των διαστάσεις. Τίποτε δεν έχει αλλάξει, αλλ’ ο αφηγητής ο ίδιος και η οπτική του έχουν αλλάξει. Η Μέλισσα έχει αφανιστεί από τη μνήμη του. Η Ιουστίνη, που τόσο είχε αγαπήσει,...

Το μυθιστόρημα τούτο -"ΜΑΟΥΝΤΟΛΙΒ"- που αποτελεί το τρίτο μέρος της αλεξανδρινής τετραλογίας του Λώρενς Ντάρρελ, έπειτα από την "ΙΟΥΣΤΙΝΗ" και τον "ΒΑΛΤΑΣΑΡ", δίνει το κλειδί σε μερικά αινίγματα, που είχαν μείνει ως την ώρα ανεξήγητα, στις σχέσεις και στη συμπεριφορά των ηρώων του Κουαρτέτου, και μας δείχνει μιαν άλλη όψη του παράξενου παιχνιδιού που παίζεται ανάμεσα στον Νεσσήμ, την Ιουστίνη, τη Λέιλα και τον Μαουντόλιβ, κεντρικό τώρα πρόσωπο του αλεξανδρινού αυτού χρονικού. Η Αίγυπτος, για τον Νταίβιντ Μαουντόλιβ, πρεσβευτή της Βρετανίας στο Κάιρο, είναι η Αλεξάνδρεια......

Το βιβλίο αυτό είναι κάτι περισσότερο και κάτι λιγότερο από μιαν ανθολογία. Περισσότερο, γιατί περιέχει και κείμενα που δεν θα ικανοποιούσαν την έννοια του όρου ανθολόγηση· λιγότερο, γιατί αυτά τα "εξωανθολογικά" κείμενα υπονομεύουν τον ανθολογικό χαρακτήρα του βιβλίου. Ονομάζω τον ανά χείρας τόμο επιλογή, γιατί προσπάθησα να συνδυάσω σ' αυτόν το ανθολογικό με το ιστορικό στοιχείο: αφενός να προσδιορίσω τα, κατά τη γνώμη μου (δηλαδή σύμφωνα με τα σημερινά μου κριτήρια), σημαντικότερα κριτικά κείμενα για το έργο του Αναγνωστάκη· και αφετέρου να εντοπίσω τα κείμενα που θα μπο...

Η ποίηση και η κριτική, με τις διάφορες μορφές της (από την κριτικογραφία των εφημερίδων και των λογοτεχνικών περιοδικών μέχρι τις μελέτες που εποπτεύουν τη λογοτεχνία μιας πρόσφατης χρονικής περιόδου), διαγράφουν δύο τροχιές άλλοτε παράλληλες κι άλλοτε τεμνόμενες, γενικά όμως αλληλεπιδρούσες. Η φορά της επίδρασης μετατίθεται, κατά καιρούς, από τη μια στην άλλη πλευρά. Η ιστορία της λογοτεχνίας και της κριτικής, όπως εξάλλου η ιστορική θεώρηση κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας, οργανώνει το ερευνητικό και κατόπιν το γνωστικό πεδίο της με τη διαχρονική αφαίρεση των σημαινουσών...

[...] Τα κείμενα για την ποίηση του Χριστιανόπουλου καλύπτουν χρονική περίοδο, η οποία κατά τι υπερβαίνει το ήμισυ ενός αιώνα (1950-2002). Ανεξαρτήτως των κειμένων που επιλέξαμε, ένα ποσοτικό συμπέρασμα είναι δυνατόν να σκιαγραφηθεί: Με την πάροδο του χρόνου ο ουσιαστικός κριτικός λόγος υποκαθίσταται από έναν επιφανειακότερο δημοσιογραφίζοντα λόγο. Αξιόλογα κριτικά και φιλολογικά κείμενα γράφονται και σήμερα· "επιδερμικές" προσεγγίσεις επιχειρούνταν και στη δεκαετία του 1950, αλλά -ως γνωστόν- οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Η σύνταξη ενός τόμου με κριτικά κείμεν...

[...] "Ειδωλολάτρες και ειδωλομάχοι" είναι, για τον Χουρμούζιο, οι ποιητές εκείνοι που ξεπηδήσανε από το μεταίχμιο ανάμεσα στην παλιά και τη νέα ποίηση, που θράφηκαν από την ποιητική παράδοση αλλά που έθραυσαν τις παλιές μορφές λαχταρώντας να υψώσουν, καταξιωμένες και ακέριες, μορφές νέες της ποιητικής έκφρασης εναρμονισμένες με το ριζοσπαστικό, συχνά αρνητικό αλλά γενναίο πνεύμα των νέων καιρών. [...] (από τον πρόλογο του Κώστα Ε. Τσιρόπουλου) Περιέχονται κριτικά σημειώματα για έργα των Ν. Εγγονόπουλου, Δ.Ι. Αντωνίου, Νικηφόρου Βρεττάκου, Μίλτου Σαχτούρη, Ελένης Βακα...

Πολλές και ποικίλες είναι οι κριτικές εκτιμήσεις για το έργο του Νίκου Καζαντζάκη. Η παρούσα "Εισαγωγή" συνενώνει κείμενα που εκφράζουν ένα ευρύ φάσμα θεωρητικών, αισθητικών και ιδεολογικών απόψεων, προκειμένου να αναδειχτούν με τον πληρέστερο δυνατό τρόπο τα πνευματικά ενδιαφέροντα του πολύτροπου αυτού συγγραφέα. Τα εν λόγω κριτικά κείμενα καλύπτουν μια περίοδο ενός περίπου αιώνα, από ένα κριτικό σχόλιο του 1916 μέχρι σήμερα. Το υλικό είναι οργανωμένο θεματικά, με κεφάλαια αφιερωμένα στην ποίηση του Καζαντζάκη, στο θεατρικό, ταξιδιωτικό και αυτοβιογραφικό έργο του, αλλά κα...

[...] Τα κείμενα αυτά, όλα τους γραμμένα μετά την εξουθενωτική ηθική και ιδεολογική δοκιμασία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, δεν είναι μόνο χρονικά θεατρικής γραφής και θεατρικής πράξης, δεν φανερώνουν μόνο τα θεατρικά ενδιαφέροντα των Ελλήνων τα τελευταία σαράντα χρόνια αλλά υπαινίσσονται και τις αγωνίες της συνείδησης του Χουρμούζιου που εστάθηκε μόνο εμπρός σ' αυτούς τους συγγραφείς, -εκτός από τους αρχαίους τραγικούς και τον Σαίξπηρ, -και θέλησε να διερμηνεύσει αυτά μόνο τα έργα. (από το επιλογικό σημείωμα του Κώστα Ε. Τσιρόπουλου, 1986)

"Η ηλικία της λογικής", "Η Αναστολή", "Με το θάνατο στην ψυχή": τρία μυθιστορήματα με διαφορετική πλοκή και διαφορετικά πρόσωπα, που ξεχύνονται προς όλες τις κατευθύνσεις για να αγκαλιάσουν την καθολικότητα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ως ιστορικού γεγονότος. Η μεγάλη πρωτοτυπία της τριλογίας έγκειται στο ότι ο Σαρτρ-μυθιστοριογράφος συμφιλιώνεται με το Σαρτρ-φιλόσοφο και πετυχαίνει μια ζηλευτή σύνθεση, πιστή στους νόμους του "πιθανού".

"Η ηλικία της λογικής", "Η Αναστολή", "Με το θάνατο στην ψυχή": τρία μυθιστορήματα με διαφορετική πλοκή και διαφορετικά πρόσωπα, που ξεχύνονται προς όλες τις κατευθύνσεις για να αγκαλιάσουν την καθολικότητα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ως ιστορικού γεγονότος. Η μεγάλη πρωτοτυπία της τριλογίας έγκειται στο ότι ο Σαρτρ-μυθιστοριογράφος συμφιλιώνεται με το Σαρτρ-φιλόσοφο και πετυχαίνει μια ζηλευτή σύνθεση, πιστή στους νόμους του "πιθανού".

Ένα ψυχικό γεγονός όπως η συγκίνηση, θεωρούμενο συνήθως σαν μια ασύδοτη ανωμαλία, έχει τη δική του σημασία και δεν μπορεί να κατανοηθεί, καθ' εαυτό, χωρίς την κατανόηση της σημασίας αυτής... Η σημασία ενός συνειδησιακού γεγονότος ανάγεται στο ότι υποδεικνύει πάντοτε την ολική ανθρώπινη πραγματικότητα που γίνεται συγκινημένη, προσεκτική, αντιληπτική, βουλητική κλπ. Η μελέτη των συγκινήσεων επαληθεύει αυτή την αρχή: μια συγκίνηση παραπέμπει σ' αυτό που σημαίνει. Κι αυτό που σημαίνει είναι στην πραγματικότητα το σύνολο των σχέσεων της ανθρώπινης πραγματικότητας με τον κόσμο....

Όσο κι αν ψάξει κανείς είναι μάλλον αδύνατον ν' ανακαλύψει πότε δημοσιεύεται για πρώτη φορά κείμενο του Πέτρου Χάρη. Και αν, επιπλέον, το κείμενο αυτό είναι σχόλιο, μελέτημα, κριτική, δοκίμιο ή διήγημα. Αν υπάρχει ακόμα έστω κι ένα κείμενό του δημοσιευμένο με το πραγματικό του όνομα που ήταν Γιάννης Μαρμαριάδης. [...] Όπως γίνεται αντιληπτό και από την μακριά σειρά των κριτικών κειμένων που ακολουθούν, για τα βιβλία του Πέτρου Χάρη, ο ίδιος παρά το αίσθημα νοικοκυρωσύνης και τάξεως που απέπνεε, υπήρξε ένας δημιουργός συχνά απρόβλεπτος στον νεωτερισμό και την ριζοσπαστικότη...

Συγκροτώντας με τα "Τετράδιά" της η "Ευθύνη" την πινακοθήκη των εξαιρετικών μορφών του Νέου Ελληνισμού, θεώρησε καθήκον της να σταθεί και να γιορτάσει πνευματικά τα εβδομηντάχρονα του Παντελή Πρεβελάκη. Γιατί το έργο του υψώνεται σοβαρό και στέρεο, με ιερή προαίρεση αθανασίας, δίδαγμα και μάθημα των Ελλήνων. Στο έργο αυτό έχει εκφραστεί με αξιοζήλευτη γλώσσα η δραματική συνείδηση του Ελληνισμού και η τραγικότητα των καιρών μας, κι αποτελεί αναπαλλοτρίωτη κατάθεση του Έθνους, τιμή του λαού και καύχηση. Το "Τετράδιο" έπρεπε κανονικά να συγκροτήσουν μελετήματα γραμμένα για...

Ο συγγραφές, αφού ύφανε σ' όλη του τη ζωή, με πικρή και δακρυσμένη κάποτε αγρύπνια, μέσα σε μόνωση αυστηρή το έργο του, φεύγοντας από τον κόσμο αυτό τ' αφήνει, όπως ο προφήτης το χιτώνα του, σ' εκείνους που τον γνώρισαν και τον αγάπησαν. Εκείνος έφυγε, το έργο απόμεινε. Το έργο είναι πια η μυστηριώδης παρουσία του προσώπου, το πρόσωπο το ίδιο αποκαθαρμένο, στη μύχια ουσία κι αλήθεια του. Έτσι, ανεπαίσθητα και κατά το μέτρο που οι άνθρωποι, εκείνοι που γνώρισαν το φυσικό πρόσωπο, την ένσαρκη ύπαρξη, φεύγουν κι αυτοί απ' τον κόσμο, ο άνθρωπος-συγγραφέας χωνεύει μέσα στο έργο...

"Αν εξετάσω τον εαυτό μου χωρίς προκαταλήψεις, θα δω πως επιχειρώ αυτόματα τη διάκριση ανάμεσα στην ύπαρξη σαν πράγμα και στην ύπαρξη σαν εικόνα. Δεν θα μπορούσα να μετρήσω τα φανερώματα, που ονομάζουμε εικόνες. Όμως, είτε είναι, είτε δεν είναι εκούσιες αναπολήσει ς, την ίδια στιγμή που φανερώνονται, προσφέρονται σαν κάτι άλλο από παρουσίες...". "Σας τυχαίνει καμιά φορά να μπερδέψετε την εικόνα του αδελφού σας με την πραγματική του παρουσία; Η αναγνώριση της εικόνας σαν τέτοιας, είναι ένα άμεσο δεδομένο της εσώτατης αίσθησης (συνείδησης)". Με τέτοιες λαμπρές απογειώσεις το...

[set δύο τόμων] Θεωρείται από τα σημαντικότερα φιλοσοφικά έργα όλων των εποχών. Παρουσιάζει κριτικά όλους τους φιλοσόφους και τις θεωρίες τους, σε συνάρτηση με τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες κάθε εποχής από την αρχαιότητα ως σήμερα. Διαιρείται σε τρία τμήματα: Το πρώτο πραγματεύεται την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία (Προσωκρατικοί, Σωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης, Αρχαία Φιλοσοφία μετά τον Αριστοτέλη), το δεύτερο την Καθολική φιλοσοφία (Πατέρες και Σχολαστικοί) και το τρίτο τη Νεότερη Φιλοσοφία (από την Αναγέννηση στον Χιουμ και από τον Ρουσσώ ως σήμερα). Είναι το ορισ...

[set δύο τόμων] Θεωρείται από τα σημαντικότερα φιλοσοφικά έργα όλων των εποχών. Παρουσιάζει κριτικά όλους τους φιλοσόφους και τις θεωρίες τους, σε συνάρτηση με τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες κάθε εποχής από την αρχαιότητα ως σήμερα. Διαιρείται σε τρία τμήματα: Το πρώτο πραγματεύεται την Αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία (Προσωκρατικοί, Σωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης, Αρχαία Φιλοσοφία μετά τον Αριστοτέλη), το δεύτερο την Καθολική φιλοσοφία (Πατέρες και Σχολαστικοί) και το τρίτο τη Νεότερη Φιλοσοφία (από την Αναγέννηση στον Χιουμ και από τον Ρουσσώ ως σήμερα). Είναι το ορισ...

Η απόρριψη της εκκλησιαστικής αυθεντίας, που είναι το αρνητικό χαρακτηριστικό της νεότερης εποχής, αρχίζει νωρίτερα απ' το θετικό χαρακτηριστικό, που είναι η αποδοχή της αυθεντίας της επιστήμης της επιστήμης. Το κύρος της επιστήμης εκφράζεται μόνο σ' ό,τι φαίνεται να έχει, εν χρόνω, επιστημονικά διακριβωθεί.. Η θεωρητική επιστήμη αποτελεί μια προσπάθεια κατανοήσεως του κόσμου. Η πρακτική επιστήμη είναι μια προσπάθεια μεταβολής του κόσμου. Ανάμεσα στους δυο αυτούς πόλους, ο Ράσσελ κινείται με εκπληκτική άνεση και πνευματική χάρη αποδίδοντας με ανάγλυφο τρόπο την αναγκαιότητ...