Όμηρος
Homer
Αρχαίος Έλληνας επικός ποιητής, ο μεγαλύτερος από τους ποιητές όλων των αιώνων, με τον οποίο αρχίζει η έντεχνη ελληνική και ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Οι πληροφορίες που έχουμε για τον Όμηρο είναι ελάχιστες και αυτές ασαφείς. Τον τόπο γέννησής του διεκδικούν πολλές πόλεις. Πιο πιθανή πατρίδα του όμως θεωρείται η Σμύρνη, αιολική αποικία, που αργότερα προστέθηκε στην ιωνική συμπολιτεία. Η άποψη αυτή ενισχύεται από το ότι ο ποιητής γνώριζε πολύ καλά την περιοχή της, όπως αποδεικνύουν οι παρομοιώσεις που χρησιμοποιεί στην ποίησή του. Γνώριζε ακόμα καλά τις ακτές του Αδραμυτηνού κόλπου, το όρος Ίδη, την πεδιάδα του Σκάμανδρου κ.λπ., τα οποία είδε ο ποιητής με τα μάτια του και έγιναν θέατρα των αγώνων των ηρώων του. Άγνωστο είναι το πότε έζησε ο Όμηρος. Ο ίδιος αφήνει να εννοηθεί στα ποιήματά του ότι έζησε πολύ αργότερα από τα τρωικά. Κατά τον Ηρόδοτο (Β΄ 53) ο Όμηρος έζησε 400 χρόνια νωρίτερα απ' αυτόν και, σύμφωνα με τη μαρτυρία αυτή, πρέπει να έζησε κατά τα μέσα του 9ου αι. π.Χ. Τέλος η παράδοση ότι ο Όμηρος ήταν τυφλός πρέπει να απορριφθεί, γιατί είναι ασυμβίβαστη με τη λεπτή παρατήρηση της φύσης που υπάρχει στο έργο του. Έγραψε: α) την "Ιλιάδα" της οποίας η υπόθεση εκτυλίσσεται σε 51 ημέρες και 15.700 στίχους. Θέμα της είναι η "μήνις του Αχιλλέως" εναντίον του Αγαμέμνονα και οι συμφορές που επακολούθησαν. Κανονικά λοιπόν έπρεπε να ονομαστεί Αχιλληίδα, επειδή όμως ο ποιητής παρεμβάλλει σ' αυτήν πολλά γεγονότα του πολέμου που έγιναν γύρω από το Ίλιο (= Τροία), γι' αυτό πήρε το όνομα "Ιλιάς" β) την "Οδύσσεια" της οποίας τα περιστατικά διαρκούν 41 ημέρες και αναπτύσσονται σε 12.100 στίχους. Θέμα της είναι ο "νόστος" (= επιστροφή) του Οδυσσέα από την Τροία στην Ιθάκη. Άλλα έργα που αποδίδονται στον Όμηρο είναι: οι "Ομηρικοί ύμνοι", η "Βατραχομυομαχία", ο "Μαργίτης". Χαρακτηριστικό της τέχνης του Ομήρου είναι ότι τα έπη του έχουν αρχή, μέση και τέλος και ότι με τα αλλεπάλληλα επεισόδια κρατά αδιάπτωτο το ενδιαφέρον του ακροατή μέχρι το τέλος. Ο θαυμασμός για τα έπη του Ομήρου διατηρήθηκε αμείωτος από την αρχαιότητα μέχρι τις ημέρες μας, γι' αυτό και διδάσκεται σ' όλα τα σχολεία της Ευρώπης, ως ο μεγαλύτερος ποιητής και παιδαγωγός των αιώνων. Τα ομηρικά έπη έχουν μεταφραστεί σ' όλες τις γλώσσες του κόσμου, καθώς και στην ελληνική δημοτική, από τους Ι. Πολυλά, Αργ. Εφταλιώτη, Ζ. Σιδέρη, Ν. Καζαντζάκη, Ι. Κακριδή κ.ά.
Ιλιάδα
Όμηρος
University Studio Press (2005)
Σε αντίθεση με τις σωζόμενες τραγωδίες των τριών μειζόνων αρχαίων Ελλήνων δραματουργών, για τις οποίες διαθέτουμε ικανό αριθμό αξιόλογων ερμηνευτικών υπομνημάτων, τα δύο μνημειώδη έπη του Ομήρου, η "Ιλιάδα" και η "Οδύσσεια", έχουν σχολιαστεί με εξαιρετική φειδώ. Ένας από τους βασικούς λόγους είναι, ασφαλώς, η έκτασή τους, που προϋποθέτει άφθονο χρόνο και ηράκλειο μόχθο περισσοτέρων του ενός ερευνητών. Ένας δεύτερος λόγος πρέπει να αναζητηθεί στα ποικίλα και πολύπλοκα προβλήματα που θέτουν τα πολύστιχα αυτά ποιήματα, προβλήματα που εκκινούν από τις περιπέτειες της χειρόγραφή...
Νέκυια
Όμηρος
Αρμός (2004)
[...] Στη λ΄ ραψωδία, την γνωστή ως Νέκυια, το θέμα που υπερισχύει είναι της Νοσταλγίας και του Νόστου. Από Νοσταλγία για τον Νόστο επισκέπτεται ο Οδυσσεύς τον Άδη και συνδιαλέγεται με τον μάντη Τειρεσία και τους άλλους νεκρούς. Ολόκληρη η ραψωδία αποπνέει μια ατμόσφαιρα μελαγχολίας, ο Άδης υπάρχει ως μία υποτονική συνέχεια ζωής και το παράπονο των νεκύων είναι η νοσταλγία του πάνω κόσμου. Στην Νέκυια ό ήρωας φτάνει στο αποκορύφωμα της νοσταλγίας: δρα και επιζητεί τον νόστο μέχρι που εισχωρεί στον χώρο του Άδη. Όμως αυτός ο χώρος είναι τοποθεσία ψυχοβολής. Εκεί η νοσταλγία...
Οδύσσεια
Όμηρος
Σοκόλη (2004)
Είναι ιδιαίτερα δύσκολη η έκδοση ενός βιβλίου όταν ο συγγραφέας δεν υπάρχει πια για να επιβλέψει τις τελευταίες λεπτομέρειες και την πορεία του προς τους αναγνώστες. Ο Μπάμπης Νικηφορίδης ολοκλήρωσε τη μετάφραση της "Οδύσσειας", αλλά δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την εισαγωγή που είχε αρχίσει να γράφει για το έργο. Έστω και χωρίς την εισαγωγή, οι φίλοι και οι συνεργάτες του θεώρησαν ότι η μετάφραση αυτή δεν έπρεπε να παραμείνει άγνωστη, κι έτσι φτάσαμε στην παρούσα έκδοση. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)
Ιλιάδα
Όμηρος
Μίνωας (2004)
Ο Τρωικός Πόλεμος. Αιτία του: ο γάμος ενός θνητού με μια θεά, ένα χρυσό μήλο, η Ωραία Ελένη... Εννιά χρόνια οι Αχαιοί πολιορκούσαν την Τροία. Μα το θεόκτιστο κάστρο ήταν απόρθητο. Εννιά χρόνια οι Τρώες υπεράσπιζαν γενναία την πόλη τους, ενώ οι θεοί από τον Όλυμπο τους κοιτούσαν. Ο Ποσειδώνας, η Ήρα, η Αθηνά ήταν με το μέρος των Τρώων. Ο Δίας, διχόγνωμος -πότε με τους Αχαιούς, πότε με τους Τρώες-, άφηνε τις Μοίρες να τελειώσουν το έργο τους. Κι οι Μοίρες είχαν αποφασίσει την καταστροφή της Τροίας...
Ιλιάδα
Όμηρος
Ζήτρος (2004)
Η ομηρική ποίηση είναι η αφετηρία του ευρωπαϊκού πνεύματος, είναι το πιο παλιό λογοτεχνικό τεκμήριο, γενάρχης της ποιητικής λειτουργίας σε ευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο, συνθεμένη με τρόπο που την κάνει να διατηρεί αιώνια νεότητα. Το ξεκίνημα της ποίησης αυτής γίνεται με την Ιλιάδα. Δύο είναι οι θεματικοί πυρήνες της Ιλιάδας. Ο πρώτος είναι αυτό που προβάλλεται στην αρχή του έπους, στο "προοίμιό" του: η "μήνις", ο θυμός του Αχιλλέα εναντίον του Αγαμέμνονα, του αρχηγού της μυθικής εκστρατείας ενός πανελλήνιου συνασπισμού κατά της μικρασιατικής Τροίας, με όλες τις οδυνηρ...
Οδύσσεια
Όμηρος
Ζήτρος (2004)
Η ομηρική ποίηση είναι η αφετηρία του ευρωπαϊκού πνεύματος· είναι το πιο παλιό λογοτεχνικό τεκμήριο (παράλληλα η Ιλιάδα και η Οδύσσεια), είναι γενάρχης της ποιητικής λειτουργίας σε ευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο· είναι συνθεμένη με τρόπο που την κάνει να διατηρεί αιώνια νεότητα. Το ξεκίνημα της ποίησης αυτής γίνεται με την "Ιλιάδα" και με κάποια χρονική διαφορά με την "Οδύσσεια". Τρεις είναι οι θεματικοί πυρήνες της Οδύσσειας. Ο πρώτος είναι η "τηλεμαχεία", δηλαδή η δράση του Τηλέμαχου, του γιου του κεντρικού "ήρωα" του έπους αυτού, του μυθικού βασιλιά της Ιθάκης Οδυσ...
Οδύσσεια
Όμηρος
Παπαδήμας Δημ. Ν. (2004)
Ο ανά χείρας πρώτος τόμος του τρίτομου υπομνήματος στην "Οδύσσεια", που κυκλοφεί ήδη στα ιταλικά (Fondazione Lorenzo Valla) και στα αγγλικά (Oxford University Press) και αποτελεί το πιο σύγχρονο και αξιόπιστο βοήθημα της διεθνούς βιβλιογραφίας για τη μελέτη του νεότερου ομηρικού έπους, περιλαμβάνει τις πρώτες οκτώ ραψωδίες σχολιασμένες από τους έγκριτους ομηριστές Stephanie West, Alfred Heubeck και J.B. Hainsworth. Ο τόμος περιλαμβάνει επιπλέον και το αρχαίο κείμενο. Το υπόμνημα θα συμβάλει αποφασιστικά στη διδασκαλία και μελέτη της "Οδύσσειας" τόσο στη δευτεροβάθμια όσο κ...
Ιλιάδα
Όμηρος
Μαΐστρος (2003)
Η παρούσα μεταγραφή, που δίδεται στη δημοσιότητα εβδομήντα ολόκληρα χρόνια μετά την πρώτη της έκδοση, σε αυτοτελή πλέον και πλήρη μορφή, επιλέχθηκε για μια πολύ συγκεκριμένη της αρετή: την ελκυστικότητά της ως αναγνώσματος για ένα ευρύ κοινό. Θα μπορούσε ν' αναρωτηθεί κανείς αν η αρετή αυτή απασχόλησε ποτέ ως κύριο αίτημα τις μεταγραφικές πρωτοβουλίες που σημειώθηκαν κατά τον εικοστό αιώνα γύρω στο ομηρικό κείμενο -πρωτοβουλίες που διακρίνονταν κατά το πλείστον από γενναιόφρονα φιλοδοξία (όπως βεβαίως και η, εν εξελίξει στις μέρες μας, του Δ.Ν. Μαρωνίτη). Δεν υπάρχει αμφιβο...
Ιλιάδα
Όμηρος
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης (2003)
Η μετάφραση της "Ιλιάδας" από τον Γ. Ψυχουντάκη ολοκληρώνει, έπειτα από τη μετάφραση της Οδύσσειας, την οποία εξέδωσε το 1979, την απόδοση του ελληνικού έπους το οποίο αποτελεί το αριστούργημα της παγκόσμιας ποίησης όλων των εποχών. Η μετάφραση αυτή είναι η μόνη που διατηρεί την άνεση και τη μαγεία του ομηρικού λόγου. Εδώ δεν μιλεί ένας λόγιος μεταφραστής, αλλά ο απλός άνθρωπος που διατηρεί ακέραιο το γλωσσικό ένστικτό του και αναδημιουργεί το ομηρικό έπος όπως το ένιωσε και το αφομοίωσε. Μια μετάφραση με ακρίβεια και ευγένεια, όπου ο κρητικός λόγος του Κορνάρου, η μαντινάδ...
Τα Ελληνικά
Όμηρος
Εκδόσεις Παπαδόπουλος (2003)
Τέσσερις συγγραφείς της σειράς των Ελληνικών συνυπάρχουν στον τέταρτο κατά σειρά τόμο: Όμηρος (Βατραχοποντικοπόλεμος), Γεώργιος Βιζυηνός (Το μόνο ταξίδι της ζωής του), Ιωάννης Κονδυλάκης (Ο Πατούχας) και ο αγνώστου ταυτότητος συγγραφέας του Διγενή Ακρίτα. Συνδετικός κρίκος η θαυμάσια εικονογράφηση του Σβετλίν και της Άντας.
Ιλιάδα
Όμηρος
University Studio Press (2003)
Σε αντίθεση με τις σωζόμενες τραγωδίες των τριών μειζόνων αρχαίων Ελλήνων δραματουργών, για τις οποίες διαθέτουμε ικανό αριθμό αξιόλογων ερμηνευτικών υπομνημάτων, τα δύο μνημειώδη έπη του Ομήρου, η Ιλιάδα και η Οδύσσεια, έχουν σχολιαστεί με εξαιρετική φειδώ. Ένας από τους βασικούς λόγους είναι, ασφαλώς, η έκτασή τους, που προϋποθέτει άφθονο χρόνο και ηράκλειο μόχθο περισσοτέρων του ενός ερευνητών. Ένας δεύτερος λόγος πρέπει να αναζητηθεί στα ποικίλα και πολύπλοκα προβλήματα που θέτουν τα πολύστιχα αυτά ποιήματα, προβλήματα που εκκινούν από τις περιπέτειες της χειρόγραφής το...
Ιλιάδα
Όμηρος
University Studio Press (2003)
Σε αντίθεση με τις σωζόμενες τραγωδίες των τριών μειζόνων αρχαίων Ελλήνων δραματουργών, για τις οποίες διαθέτουμε ικανό αριθμό αξιόλογων ερμηνευτικών υπομνημάτων, τα δύο μνημειώδη έπη του Ομήρου, η Ιλιάδα και η Οδύσσεια, έχουν σχολιαστεί με εξαιρετική φειδώ. Ένας από τους βασικούς λόγους είναι, ασφαλώς, η έκτασή τους, που προϋποθέτει άφθονο χρόνο και ηράκλειο μόχθο περισσοτέρων του ενός ερευνητών. Ένας δεύτερος λόγος πρέπει να αναζητηθεί στα ποικίλα και πολύπλοκα προβλήματα που θέτουν τα πολύστιχα αυτά ποιήματα, προβλήματα που εκκινούν από τις περιπέτειες της χειρόγραφής το...
Ιλιάδα
Όμηρος
University Studio Press (2003)
Σε αντίθεση με τις σωζόμενες τραγωδίες των τριών μειζόνων αρχαίων Ελλήνων δραματουργών, για τις οποίες διαθέτουμε ικανό αριθμό αξιόλογων ερμηνευτικών υπομνημάτων, τα δύο μνημειώδη έπη του Ομήρου, η "Ιλιάδα" και η "Οδύσσεια", έχουν σχολιαστεί με εξαιρετική φειδώ. Ένας από τους βασικούς λόγους είναι, ασφαλώς, η έκτασή τους, που προϋποθέτει άφθονο χρόνο και ηράκλειο μόχθο περισσοτέρων του ενός ερευνητών. Ένας δεύτερος λόγος πρέπει να αναζητηθεί στα ποικίλα και πολύπλοκα προβλήματα που θέτουν τα πολύστιχα αυτά ποιήματα, προβλήματα που εκκινούν από τις περιπέτειες της χειρόγραφή...
Ιλιάδα
Όμηρος
University Studio Press (2003)
Σε αντίθεση με τις σωζόμενες τραγωδίες των τριών μειζόνων αρχαίων Ελλήνων δραματουργών, για τις οποίες διαθέτουμε ικανό αριθμό αξιόλογων ερμηνευτικών υπομνημάτων, τα δύο μνημειώδη έπη του Ομήρου, η "Ιλιάδα" και η "Οδύσσεια", έχουν σχολιαστεί με εξαιρετική φειδώ. Ένας από τους βασικούς λόγους είναι, ασφαλώς, η έκτασή τους, που προϋποθέτει άφθονο χρόνο και ηράκλειο μόχθο περισσοτέρων του ενός ερευνητών. Ένας δεύτερος λόγος πρέπει να αναζητηθεί στα ποικίλα και πολύπλοκα προβλήματα που θέτουν τα πολύστιχα αυτά ποιήματα, προβλήματα που εκκινούν από τις περιπέτειες της χειρόγραφή...
Ημερολόγιο 2004: Ομήρου Ιλιάδα
Όμηρος
Διάμετρος (2003)
Κυκλοφόρησε το νέο ημερολόγιο των εκδόσεων "Διάμετρος" της Χαλκίδας συνεχίζοντας μια παράδοση 7 ετών που προτείνει μια ποιοτική περιήγηση στο χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας.[...] Φέτος η "Διάμετρος" πρωτοτυπεί σε πολλά επίπεδα. Πρώτα με το θέμα: για το 2004, χρονιά των Ολυμπιακών αγώνων, το ημερολόγιο προτείνει ένα αφιέρωμα στην "Ιλιάδα" του Ομήρου. Μέσα από κείμενα πιστά μεταφρασμένα σε ελκυστικό νεοελληνικό λόγο από μεταφραστές όπως η Όλγα Κομνηνού-Κακριδή, ο Δ.Ν. Μαρωνίτης, ο Θ. Στεφανόπουλος, μελετήματα Ελλήνων και ξένων ομηριστών και εικονογράφηση με ποικίλα εικαστικά...