Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στη "Φόνισσα" διαφαίνεται η συντηρητική κοινωνία της εποχής μέσα από τη ζωή, τις σκέψεις και τις ψυχολογικές μεταπτώσεις μιας γυναίκας, οδηγώντας τη σε αλλεπάλληλα εγκλήματα σε βάρος νεαρών κοριτσιών.

Η πλοκή: Η Φραγκογιαννού, η κεντρική ηρωίδα της "Φόνισσας", είναι μια ηλικιωμένη γυναίκα που πνίγει νέα κορίτσια για να λυτρώσει τη φτωχή τους οικογένεια από το βάρος τους -αλλά και τα ίδια από τα μελλοντικά βάσανα της προβλέψιμης ζωής τους. Στο περίφημο τέλος του μυθιστορήματος, η ηρωίδα χάνεται "εις το ήμισυ του δρόμου, μεταξύ της θείας και της ανθρώπινης δικαιοσύνης". Η σημασία του κλασικού έργου: Ο διαταραγμένος ψυχισμός, η διαταραγμένη ηθική, η δεινή κοινωνική συνθήκη αλλά και η υπόκωφη γοητεία του θανάτου συνδυάζονται αριστουργηματικά στο πρόσωπο της ηρωίδας η οποία...

"Η Φόνισσα" είναι ένα από τα ωραιότερα μυθιστορήματα του μεγάλου λογοτέχνη μας, του "Άγιου των γραμμάτων μας", όπως εύστοχα επονομάστηκε. Γράφτηκε στο διάστημα 1902-4 στη Σκιάθο, όπου είχε αποσυρθεί ο Παπαδιαμάντης. Περιγράφει με μεγάλη πειστικότητα και σπάνια ψυχογραφική ικανότητα την σχιζοφρενική δραστηριότητα μιας γριάς, της Φραγκογιαννούς, που της μπαίνει στο μυαλό η έμμονη ιδέα ότι τα κορίτσια είναι βάσανο για τις φτωχές οικογένειες των χωρικών. Έτσι αρχίζει να πνίγει τα μικρά κοριτσάκια του χωριού αρχίζοντας από το εγγονάκι της με την πεποίθηση ότι και τα ίδια τα παι...

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911) Ένας από τους κορυφαίους διηγηματογράφους -κατά πολλούς ο κορυφαίος -της νεοελληνικής γραμματείας. Γεννήθηκε και πέθανε στη Σκιάθο, γιος του ιερέα παπα - Αδαμάντιου -απ' όπου και το επώνυμο του-, ξάδελφος εκ μητρός του Αλ. Μωραϊτίδη. Οι γυμνασιακές σπουδές του, που ολοκληρώνονται στον Πειραιά, παρουσιάζουν χρονικά χάσματα λόγω των οικονομικών δυσχερειών της οικογένειά του και του απείθαρχου χαρακτήρα του Παπαδιαμάντη. Ενεγράφη στη Φιλοσοφική Σχολή από την οποία δεν αποφοίτησε, ενώ παράλληλα μελετούσε μόνος αγγλικά και γαλλικά, ώστε να μ...

"Η φόνισσα", η συγκλονιστική νουβέλα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, θεωρείται το αριστούργημά του. Η σύλληψη, ο μύθος και η γλώσσα του συνθέτουν ένα λογοτεχνικό έργο αξεπέραστο μέχρι σήμερα. Η αφήγηση γοργή, συχνά συμβολική, μα πάντα συναρπαστική, γίνεται το όχημα μιας "παράξενης" ιστορίας, όπου τα εγκλήματα σχεδόν δικαιώνονται από την πρόθεση της ίδιας της Φραγκογιαννούς. Θρησκεία, έρωτας, ελληνικά ήθη, όλα δοσμένα με μοναδικό τρόπο από τον Άγιο των ελληνικών γραμμάτων. Και όπως έλεγε χαρακτηριστικά και ο ίδιος: "Το επ' εμοί, ενόσω ζω και αναπνέω και σωφρονώ, δεν θα παύσ...

Σήµερα, σε µια εποχή όπου η φύση, η τόσο εγκωµιασµένη από τον Αλέξανδρο Παπαδιαµάντη, έχει εγκαταλείψει τον άνθρωπο στο έλεος της µοναξιάς και της αυτοκαταστροφικής του µανίας, όπου η ζωή δεν είναι πια µοναδική και αναντικατάστατη, ο δε θάνατος έχει ευτελιστεί, η "Φόνισσα" είναι µια κιβωτός, από τις ελάχιστες που έχουν αποµείνει, για να µπορέσει ο άνθρωπος να παρηγορηθεί και να ξαναθυµηθεί την πραγµατική αξία και τον αληθινό του προορισµό: την πραγµάτωση της αγάπης. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαµάντης, όπως και ο ισοϋψής του Γεώργιος Βιζυηνός, δεν δίστασε να βάψει τα συγγραφικά...

Το έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη ανήκει σε ένα χαρακτηριστικό είδος του οποίου δεν υπάρχει κάτι ανάλογο σε αυτό τον τομέα. Η μίξη της καθαρεύουσας του 19ου αιώνα με τη "λαϊκή" γλώσσα αποτελεί μια εξαιρετική πρωτοτυπία που ξαφνιάζει τον αναγνώστη και του δημιουργεί ένα ευχάριστο συναίσθημα που τον κάνει να απολαμβάνει τη θαυμάσια χρήση του λόγου από τον "κοσμοκαλόγερο" της ελληνικής πεζογραφίας. Παράλληλα, η υπόθεση όλων των διηγημάτων και των μυθιστορημάτων του απεικονίζει γλαφυρά τη ζωή και τις συνήθειες τόσο του αστικού όσο και του αγροτικού κόσμου εκείνης της εποχής.

Διαβάζοντας αυτήν τη "Φόνισσα", θα νιώσετε αναγνώστες επαρκείς, μελετητές της με ιδιότητες και κύρος. Θα αισθανθείτε και θα διαπιστώσετε όλη την απαιτούμενη αναγνωστική διέγερση, εμβαθύνοντας ταυτόχρονα σ’ αυτό το κορυφαίο έργο της νεοελληνικής πεζογραφίας, στην πιο διαχρονική δημιουργία του Παπαδιαμάντη, έτσι όπως την ανέδειξε και την καθιέρωσε η ίδια η ζωή. Αυτή η "Φόνισσα" δεν περιγράφει απλώς: εισχωρεί σε κάθε κύτταρο -ορατό ή μη- της πανθομολογούμενης και τωόντι αειθαλούς παπαδιαμαντικής μαγείας. Θα συζητήσετε, θα διαλογιστείτε με τον δημιουργό της και, ενώπιοι ενωπ...

Ο Παπαδιαμάντης, με τη Φόνισσα, κάνει μια μοναδική διείσδυση στη βασανισμένη ψυχή της ηρωίδας του, περιγράφοντας ταυτόχρονα τη θέση της γυναίκας στη μικρή κοινωνία του νησιού, καθώς και τον τρόπο που ζούσαν τότε οι άνθρωποι. Η Φραγκογιαννού είναι μια ύπαρξη δυστυχισμένη, ταλαιπωρημένη από τα παιδικά της χρόνια μέχρι τα γεράματά της. Έχει μάθει στη ζωή της να συμμορφώνεται με τις απαιτήσεις των ανθρώπων του περιβάλλοντός της και πιστεύει πως αυτή είναι η τραγική μοίρα κάθε γυναίκας. Κάποιο βράδυ που ξενυχτά στο προσκεφάλι της άρρωστης νεογέννητης εγγονής της, οι σκληρές α...

Τα ερωτικά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, κείμενα εξαιρετικής αφηγηματικής τέχνης, περιγράφουν με ένταση, πυκνότητα, μυστικό παλμό και χάρη ταυτόχρονα, τον έρωτα που πυρπολεί τον άνθρωπο και τον τρελαίνει, καθώς και την απάρνηση του πάθους, με το μεγαλείο και τη μελαγχολία της. Μιλούν για το πόσο ηρωικό είναι να σκοτώσει κανείς μέσα του τον δράκο του πόθου, αλλά και για την "αγρία χαρά" εκείνου που επιλέγει να ζει μέσα στο βάσανό του. Ο Νοσταλγός τού επέκεινα, ο αθεράπευτα μελαγχολικός Παπαδιαμάντης, βλέπει τον γήινο έρωτα ως συγκαλυμμένο ναρκισσισμό, ενώ θεωρεί πως οι μόνες σ...

Τον Αύγουστο του 1891, στη Νέα Εφημερίδα δημοσιεύονται σε συνέχειες τα Θαλασσινά Ειδύλλια. Μια συλλογή διηγημάτων που προκαλεί αντιπαραθέσεις στους φιλολογικούς κύκλους της Αθήνας. Ο Ιωάννης Καμπούρογλου παρομοιάζει τον Παπαδιαμάντη με τον Άλαν Πόε και τον Τσαρλς Ντίκενς. Ο Ζερβός τον αντικρούει ισχυριζόμενος ότι τα κείμενα είναι ηθογραφίες και ο Σκιαθίτης κοσμοκαλόγερος παίρνει θέση: "Δεν ομοιάζω ούτε με τον Δίκενς ούτε με τον Σαίξπηρ ούτε με τον Βερανζέ. Ομοιάζω με τον εαυτόν μου". Οκτώ χρόνια αργότερα ο Παλαμάς καυτηριάζει το γεγονός ότι τα Θαλασσινά Ειδύλλια δεν είχαν ε...