Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο άνθρωπος πρώτα αισθάνθηκε και μετά συλλογίσθηκε, πρώτα προσευχήθηκε και κατόπιν θεολόγησε. Η αποκάλυψη του ζώντος Θεού σεβάστηκε αυτή την ανθρωπολογική σταθερά. Και φιλανθρώπως ποιούσα, παραχώρησε την θεολογούσα διάνοια ως συνοδοιπόρο στη φλεγόμενη καρδία. Για να μη χαθεί στον δρόμο του αχανούς και πολυεπίπεδου αισθήματος. Οι Ψαλμοί λειτουργούν ως μια τέτοια πυξίδα... Η ποίηση προορίζεται ανέκαθεν για τα μη συμβατικά, για τα ουσιώδη, για τα "ενώπιον του Θεού πολύτιμα" (Α' Πέτρου 3: 4). Και όταν δεχθεί την ευλογία να εκφέρεται συλλογικά στα πλαίσια της Λατρείας, "εν...

Ζούμε σε έναν κόσμο όπου εδώ και χρόνια, αν όχι αιώνες, κυριαρχεί μιά συστηματική αγνόηση ή απόρριψη κάθε μεταφυσικής, κάθε πίστης σε αλήθειες που δεν ανήκουν στον άνθρωπο, ούτε απορρέουν από αυτόν. Μιά τέτοια κατάσταση μηδενίζει κάθε σημασία αυτού που λέγεται "υπέρβαση εαυτού", κάθε δυνατότητα πραγματική συνάντησης, γνωριμία και συνομιλίας με τον συνάνθρωπο, κάθε μέθεξης. Ο σύγχρονος άνθρωπος αδιαφορεί για το μυστήριο της ζωής, ενώ συνδυάζει τον γιγαντισμό του με αυτοκαταξίωση. Ποιό χώρο και ποιό χρόνο μπορεί να βρει αυτός ο άνθρωπος, εν μέσω εργασιομανίας και χρηματομανία...

Τι εννοούμε όταν λέμε πρόσωπο; Βεβαίως το υποκείμενο των σκοπών, των επιθυμιών, τω αντιπαθειών κ.ο.κ. Και προφανώς ακόμα κάτι επιπλέον, αφού πολλά ζώα μπορούν να περιγραφούν παρομοίως, αλλά δεν τα θεωρούμε πρόσωπα... για να έιναι κάποιος πρόσωπο με την πλήρη έννοια της λέξεως, πρέπει να είναι υποκείμενο με αίσθηση εαυτού ως υποκειμένου, ένα όν το οποίο ως εκ τούτου σχεδιάζει την ζωή του και πιστεύει σε αξίες ανάλογα με τις οποίες τα διαφορετικά σχέδιά του μοιάζουν χειρότερα ή καλύτερα, κάποιος ο οποίος μπορεί να διαλέγει ανάμεσά τους... Μια σύγχρονη συζήτηση-κατάθεση στο...

Περιεχόμενα: Α. Η Διαφορετικότητα στο Χρόνο - Η. Κουλακιώτης, "Ο Αλέξανδρος και οι 'βάρβαροι'" - Ε. Λαζόγκας, "Από τη διαφορετική αρχιτεκτονική μορφολογία των πολιτισμών στον πανανθρώπινο κοσμολογικό συμβολισμό του ναού. Κόσμος και ναός στην αρχαιότητα". - Δ. Γ. Μαγριπλής, "Η συλλογική διαφοροποίηση στην προνεωτερική πραγματικότητα: Η βυζαντινή αίρεση". - Α. Γ. Μαράς, "Χριστιανισμός και ελληνικός πολιτισμός. Η στάση των 'Απολογητών' απέναντι στον πολιτισμό του 2ου-3ου αιώνα μ.Χ.". - Φ. Β. Πέρρα, "Η εικόνα του άλλου κατά το μεσαίωνα: Όψεις των σχέσεων μεταξύ Ελλήνων...

Η έκδοση τούτου του δοκιμίου που πρωτοδημοσιεύτηκε στον τιμητικό τόμο "Αντί Χρυσέων" τον αφιερωμένο στον Ζήσιμο Λορεντζάτο (εκδ. Δόμου και Βικελαίας Δημοτικής Βιβλιοθήκης, 1995), έχει το προνόμιο να περιλαμβάνει τέσσερα πρόσωπα: τον Blake, τον Pound, τον Λορεντζάτο και τον συγγραφέα του τον Καμπερίδη, χωρίς τον οποίο δεν θα είχαμε τους άλλους τρεις δουλεμένους, μελετημένους και περασμένους μέσα από τον ίδιο. [...]

Tο βιβλίο αυτό επιχειρεί να μιλήσει για τον ποιητή-φιλόσοφο-οραματιστή Γιώργο Σαραντάρη μένοντας όσο γίνεται πιο κοντά στο έργο του, στην εσωτερική του πορεία, στη βαθύτερη αίσθησή του για τους ανθρώπους και τον κόσμο. Γίνεται αναφορά σε ποικίλες στιγμές του βίου του με βάση τις μαρτυρίες φίλων του και ανθρώπων των γραμμάτων ενώ μαζί προσπαθεί να ερμηνεύσει τη σημασία λέξεων-όρων που αποτελούν κλειδιά για την κατανόηση και παρακολούθηση του έργου του. Παράλληλα συνεξετάζει την ποιητική του με τον πυκνό φιλοσοφικό λόγο του, αφού ποίηση και φιλοσοφία στον Σαραντάρη δεν χωρίζο...

Παρά τις συμπληγάδες του σύγχρονου κόσμου -το πνευματικό κενό από τη μία και την οικονομοκρατία από την άλλη- παρά τα αδιέξοδα που γεννά η προέλαση ενός μηχανοκρατούμενου πολιτισμού, παρά την κρίση που ξέσπασε τελευταία, οι άνθρωποι εξακολουθούν να αναζητούν ξέφωτα, φωτεινές όψεις της ζωής, να ελπίζουν σε αλλαγές που θα δώσουν ξανά ρυθμό και αλήθεια, νόημα και ελευθερία αποκαθιστώντας αυθεντικούς λόγους και πράξεις, επαναφέροντας στο προσκήνιο χαμένα οράματα και ευαισθησίες που αντιστέκονται στην ευτέλεια και τη μικροψυχία. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και αυτό το βιβλ...