Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όσο πιο πολύ η ζωή με απομακρύνει από σένα, τόσο περισσότερο η αγάπη μου αυξάνει με τον καιρό, θαρρείς και τρεφόταν από τον χαμό σου και μεγάλωσε μαζί του, καταλαμβάνοντας σιγά σιγά όλη τη θέση. Μου είσαι τόσο κοντά από τότε που δεν είσαι πια εδώ, σε βαθμό που έγινες η ψυχή μου και που πλάι σου ακόμα και οι ζωντανοί, οι πιο τρυφερά αγαπημένοι, φαντάζουν νεκροί .

Επιτρέπεται να δημιουργήσουμε νέους "ισχυρότερους" και "ικανότερους" ανθρώπους; Ανθρώπους της διεπαφής (interface) με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή; Επιτρέπεται να προχωρήσουμε στη διενέργεια εκτεταμένων βελτιωτικών παρεμβάσεων στον άνθρωπο; Επιτρέπεται να παραμερίσουμε τούς ασθενείς, τούς αδυνάτους, τούς αναπήρους, τούς διανοητικά διαφορετικούς; Επιτρέπεται να συναινέσουμε σέ μία ηθική της σκοπιμότητας και της θεοποίησης της επιθυμίας; Είναι η λύση των προβλημάτων μας ο μετάνθρωπος; Είναι ο μετάνθρωπος το αναπόφευκτο μέλλον μας;

Στον παρόντα τόμο καταχωρούνται, χωριστά για την κάθε Ημερίδα, τα προγράμματα και οι εισηγήσεις των ομιλητών κατά αλφαβητική σειρά των ονομάτων. Το Διοικητικό Συμβούλιο του Πολιτιστικού Σωματείου "Γιώργος Σαραντάρης" θα ήθελε και από εδώ να ευχαριστήσει θερμά όλους τους φορείς που συνεργάστηκαν, τους συντελεστές επιστήμονες και καλλιτέχνες για τη γενναιοδωρία τους, αλλά και όσους υποστήριξαν με κάθε μέσον και συνέβαλαν στην πραγματοποίηση και επιτυχία αυτών των εκδηλώσεων.

Σαν ημερολόγιο Συντομογραφίες

"Υπάρχουν πολύ επιθετικοί προσδιορισμοί για τον άνθρωπο αλλά ο πλέον καίριος είναι ότι ο άνθρωπος είναι θνητός. Και τούτο δεν σημαίνει απλώς πως ο άνθρωπος πεθαίνει, αλλά ότι ο άνθρωπος ζει γνωρίζοντας πως θα πεθάνει. Το ζώο ζει μη γνωρίζοντας πως θα πεθάνει. Η διαφορά είναι μεταξύ πνεύματος και φύσεως". Χρήστος Μαλεβίτσης "Όταν ο συγγραφέας δεν έχει παρωπίδες, όταν δεν υπηρετεί ιδεοληπτικές ιδεολογίες, όταν δεν έχει σκοτισμένη ψυχή, μπορεί να γεφυρώνει τι διαφορετικές περιοχές, εκφάνσεις και εκφράσεις της ανθρώπινης ύπαρξης, να υπερβαίνει τα χάσματα και ένα μπο...

Ζούμε σε έναν κόσμο όπου εδώ και χρόνια, αν όχι αιώνες, κυριαρχεί μιά συστηματική αγνόηση ή απόρριψη κάθε μεταφυσικής, κάθε πίστης σε αλήθειες που δεν ανήκουν στον άνθρωπο, ούτε απορρέουν από αυτόν. Μιά τέτοια κατάσταση μηδενίζει κάθε σημασία αυτού που λέγεται "υπέρβαση εαυτού", κάθε δυνατότητα πραγματική συνάντησης, γνωριμία και συνομιλίας με τον συνάνθρωπο, κάθε μέθεξης. Ο σύγχρονος άνθρωπος αδιαφορεί για το μυστήριο της ζωής, ενώ συνδυάζει τον γιγαντισμό του με αυτοκαταξίωση. Ποιό χώρο και ποιό χρόνο μπορεί να βρει αυτός ο άνθρωπος, εν μέσω εργασιομανίας και χρηματομανία...

Τι εννοούμε όταν λέμε πρόσωπο; Βεβαίως το υποκείμενο των σκοπών, των επιθυμιών, τω αντιπαθειών κ.ο.κ. Και προφανώς ακόμα κάτι επιπλέον, αφού πολλά ζώα μπορούν να περιγραφούν παρομοίως, αλλά δεν τα θεωρούμε πρόσωπα... για να έιναι κάποιος πρόσωπο με την πλήρη έννοια της λέξεως, πρέπει να είναι υποκείμενο με αίσθηση εαυτού ως υποκειμένου, ένα όν το οποίο ως εκ τούτου σχεδιάζει την ζωή του και πιστεύει σε αξίες ανάλογα με τις οποίες τα διαφορετικά σχέδιά του μοιάζουν χειρότερα ή καλύτερα, κάποιος ο οποίος μπορεί να διαλέγει ανάμεσά τους... Μια σύγχρονη συζήτηση-κατάθεση στο...

[...] Ο ίδιος ο τίτλος του παρόντος τόμου απαιτεί μερικές επεξηγήσεις που οφείλομε πριν από όλα να δώσουμε ώστε να γίνει κατάδηλο πως τον εννοούμε και να μην υπάρχει ως προς αυτό καμμιά αμφιβολία. Το ότι μπορούμε να μιλούμε για κρίση του σύγχρονου κόσμου, χρησιμοποιώντας τη λέξη "κρίση" όπως είναι κοινά παραδεκτή, είναι ένα πράγμα για το οποίο πολλοί ήδη δεν αμφιβάλλουν και, ως προς αυτό τουλάχιστο, έγινε μια αρκετά αισθητή αλλαγή: υπό την επίδραση των γεγονότων, ορισμένες αυταπάτες αρχίζουν να διαλύονται και δεν μπορούμε, από τη μεριά μας, παρά να ικανοποιηθούμε γι' αυτό,...

Ο άνθρωπος πρώτα αισθάνθηκε και μετά συλλογίσθηκε, πρώτα προσευχήθηκε και κατόπιν θεολόγησε. Η αποκάλυψη του ζώντος Θεού σεβάστηκε αυτή την ανθρωπολογική σταθερά. Και φιλανθρώπως ποιούσα, παραχώρησε την θεολογούσα διάνοια ως συνοδοιπόρο στη φλεγόμενη καρδία. Για να μη χαθεί στον δρόμο του αχανούς και πολυεπίπεδου αισθήματος. Οι Ψαλμοί λειτουργούν ως μια τέτοια πυξίδα... Η ποίηση προορίζεται ανέκαθεν για τα μη συμβατικά, για τα ουσιώδη, για τα "ενώπιον του Θεού πολύτιμα" (Α' Πέτρου 3: 4). Και όταν δεχθεί την ευλογία να εκφέρεται συλλογικά στα πλαίσια της Λατρείας, "εν...

Περιεχόμενα: Α. Η Διαφορετικότητα στο Χρόνο - Η. Κουλακιώτης, "Ο Αλέξανδρος και οι 'βάρβαροι'" - Ε. Λαζόγκας, "Από τη διαφορετική αρχιτεκτονική μορφολογία των πολιτισμών στον πανανθρώπινο κοσμολογικό συμβολισμό του ναού. Κόσμος και ναός στην αρχαιότητα". - Δ. Γ. Μαγριπλής, "Η συλλογική διαφοροποίηση στην προνεωτερική πραγματικότητα: Η βυζαντινή αίρεση". - Α. Γ. Μαράς, "Χριστιανισμός και ελληνικός πολιτισμός. Η στάση των 'Απολογητών' απέναντι στον πολιτισμό του 2ου-3ου αιώνα μ.Χ.". - Φ. Β. Πέρρα, "Η εικόνα του άλλου κατά το μεσαίωνα: Όψεις των σχέσεων μεταξύ Ελλήνων...

Όταν υπάρχουν κόμματα σε μία χώρα, προκύπτει αργά ή γρήγορα μια τέτοια κατάσταση πραγμάτων, ώστε να είναι αδύνατο να παρέμβουμε αποτελεσματικά στα δημόσια δρώμενα χωρίς να ενταχθούμε σε κόμμα και να παίξουμε το παιχνίδι. Οποισδήποτε ενδιαφέρεται για τα κοινά, επιθυμεί να ενδιαφερθεί αποτελεσματικά. Έτσι, αυτοί που έχουν ιδιαίτερη μέριμνα για το δημόσιο αγαθό, είτε παύουν να το σκέφτονται και στρέφονται σε κάτι άλλο, είτε περνούν από τη δοκιμασία των κομμάτων. Αλλά και σε τούτη την περίπτωση οι έγνοιες που παρουσιάζονται αποκλείουν τη μέριμνα για το δημόσιο αγαθό. Το κόμματα...

Παρά τις συμπληγάδες του σύγχρονου κόσμου -το πνευματικό κενό από τη μία και την οικονομοκρατία από την άλλη- παρά τα αδιέξοδα που γεννά η προέλαση ενός μηχανοκρατούμενου πολιτισμού, παρά την κρίση που ξέσπασε τελευταία, οι άνθρωποι εξακολουθούν να αναζητούν ξέφωτα, φωτεινές όψεις της ζωής, να ελπίζουν σε αλλαγές που θα δώσουν ξανά ρυθμό και αλήθεια, νόημα και ελευθερία αποκαθιστώντας αυθεντικούς λόγους και πράξεις, επαναφέροντας στο προσκήνιο χαμένα οράματα και ευαισθησίες που αντιστέκονται στην ευτέλεια και τη μικροψυχία. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και αυτό το βιβλ...

Για πρώτη φορά συγκεντρωμένος σε έναν τόμο στα Ελληνικά, ο κηρυγματικός λόγος του αγίου Φιλαρέτου Μόσχας, μιας εκ των κορυφαίων μορφών της Ρωσικής Ορθοδοξίας, τόσο στο επίπεδο της αγιωσύνης όσο και σε εκείνο του ποιμαντικού έργου της Εκκλησίας. Η μοναδικότητα του λόγου του δεν συνίσταται μόνον στην εκφραστική τελειότητα και την ποιητική του δύναμη, αλλά, κυρίως, στην αρτιότατη γνώση της Αγίας Γραφής και τη βαθειά του πίστη ότι αυτή αποτελεί την κορυφαία μαρτυρία της Ιεράς Παραδόσεως της Εκκλησίας. Ο άγιος Φιλάρετος, ακολουθώντας την αρχαία συνείδηση της πρώτης Εκκλησίας...

Tο βιβλίο αυτό επιχειρεί να μιλήσει για τον ποιητή-φιλόσοφο-οραματιστή Γιώργο Σαραντάρη μένοντας όσο γίνεται πιο κοντά στο έργο του, στην εσωτερική του πορεία, στη βαθύτερη αίσθησή του για τους ανθρώπους και τον κόσμο. Γίνεται αναφορά σε ποικίλες στιγμές του βίου του με βάση τις μαρτυρίες φίλων του και ανθρώπων των γραμμάτων ενώ μαζί προσπαθεί να ερμηνεύσει τη σημασία λέξεων-όρων που αποτελούν κλειδιά για την κατανόηση και παρακολούθηση του έργου του. Παράλληλα συνεξετάζει την ποιητική του με τον πυκνό φιλοσοφικό λόγο του, αφού ποίηση και φιλοσοφία στον Σαραντάρη δεν χωρίζο...

[...] Το μικρό αυτό βιβλίο είναι συνδυασμός άσκησης, προσπάθειας, αγάπης για την ποίηση. Η δυσκολία είναι να "γυρίσεις" τούτην εδώ την κατά βάσιν επιγραμματική ποίηση από μια γλώσσα σε μια άλλη. Τα κομμάτια που επιλέγονται -ελάχιστο δείγμα από τον ποιητικό ποταμό του Ρενέ Σαρ- είναι θαρρείς χαραγμένα όχι πάνω σε χαρτί αλλά σε πέτρα: σμιλεύουν το χρόνο πασχίζοντας να τον νικήσουν. Ο Σαρ ανήκει στους ποιητές της "αντίστασης", τότε που ο κόσμος -πρώτιστα ο ευρωπαϊκός-, χωρισμένος στα δύο, είχε παραδοθεί στην ύβρη του πολέμου. Μα είναι ακόμη από τη γενιά εκείνη που κατάλαβε...

[...] Το μικρό αυτό βιβλίο είναι συνδυασμός άσκησης, προσπάθειας, αγάπης για την ποίηση. Η δυσκολία είναι να "γυρίσεις" τούτην εδώ την κατά βάσιν επιγραμματική ποίηση από μια γλώσσα σε μια άλλη. Τα κομμάτια που επιλέγονται -ελάχιστο δείγμα από τον ποιητικό ποταμό του Ρενέ Σαρ- είναι θαρρείς χαραγμένα όχι πάνω σε χαρτί αλλά σε πέτρα: σμιλεύουν το χρόνο πασχίζοντας να τον νικήσουν. Ο Σαρ ανήκει στους ποιητές της "αντίστασης", τότε που ο κόσμος -πρώτιστα ο ευρωπαϊκός-, χωρισμένος στα δύο, είχε παραδοθεί στην ύβρη του πολέμου. Μα είναι ακόμη από τη γενιά εκείνη που κατάλαβε...

Ο όσιος Ανδρέας ο Σαλός, Σκύθης την καταγωγή, έζησε τον ι΄ αιώνα στην Κωνσταντινούπολη όπου είχε μεταφερθεί ως δούλος και όπου έδρασε προσποιούμενος τον σάλο, τον "έξηχο", ύστερα από θεία προτροπή που έλαβε σε δράμα του. Ο παρών βίος του είναι έργο του Ιερέως Νικηφόρου, φίλου και πνευματικού του οσίου, ενός εκ των πρεσβυτέρων του ναού της Αγίας Σοφίας, και πρέπει να έχει γραφεί περί τα τέλη του ι' αιώνα. Για τη μετάφραση λάβαμε υπ' όψιν μόνο το κείμενο της εκδόσεως Migne PG 111, 627-888 (λείπει το κεφάλαιο 22), χωρίς να το συμπληρώσουμε με κείμενα άλλων κωδίκων. Αποφύγαμε...