Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το μέλλον ακόμη δεν έχει συμβεί. Η ιδέα ότι ο πολιτισμός μας είναι καταδικασμένος δεν είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός. Είναι μια ιστορία που λέμε στον εαυτό μας. Ο John Higgs μάς παίρνει σε ένα ταξίδι πέρα από το τεχνολογικό ρεύμα και τα πρωτοσέλιδα για να ανακαλύψουμε γιατί δεν πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στις προβλέψεις της επιστημονικής φαντασίας, γιατί η φύση δεν είναι τόσο αβοήθητη όσο υποθέτουμε και γιατί η δύναμη που μας ωθεί να δημιουργήσουμε δεν θα αυτοματοποιηθεί ποτέ. Στη διαδρομή, θα κατανοήσουμε καλύτερα τι έχουμε μπροστά μας και πώς, παρ’ όλα αυτά -παρά τους...

"Κάποτε υπολόγισα ότι η γνωστή και αναγνωρισμένη παγκοσμίως ρωσική λογοτεχνική παραγωγή, ποίηση και πεζογραφία, από τις αρχές του 19ου αιώνα και έπειτα, δεν ξεπερνά τις 23.000 τυπωμένες σελίδες κανονικού μεγέθους. Από την άλλη, η γαλλική ή η αγγλική, λόγου χάριν, λογοτεχνία έχει πίσω της ήδη μια ιστορία αρκετών αιώνων και ουκ ολίγων αριστουργημάτων. Καταλήγω, λοιπόν, στο πρώτο από τα συμπεράσματά μου: Με εξαίρεση ένα μεσαιωνικό μείζον έργο, η ρωσική λογοτεχνία μπορεί πολύ εύκολα να χωρέσει στα στενά όρια ενός περίπου αιώνα - ή έστω λίγο περισσότερο, αν συνυπολογίσουμε και κ...

Η Νάντια Μουράντ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Κότσο, ένα μικρό αγροτικό χωριό στο βόρειο Ιράκ. Εκείνη και τα αδέλφια της, μέλη της κοινότητας Γιαζίντι, ζούσαν μια ήσυχη ζωή, ώσπου στις 15 Αυγούστου 2014, όταν η Νάντια ήταν μόλις είκοσι ενός ετών, όλα άλλαξαν. Ένοπλοι του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) αιματοκύλησαν το χωριό της, εκτελώντας τους άντρες που αρνήθηκαν να προσηλυτιστούν στο ισλάμ και τις γυναίκες που ήταν πολύ μεγάλες για να πουληθούν σκλάβες. Η Νάντια οδηγήθηκε στη Μοσούλη όπου, μαζί με χιλιάδες άλλες κοπέλες Γιαζίντι, πουλήθηκε σε "σκλαβοπάζαρο" του Ισλαμικού Κράτους...

Τα πράγματα στη Δύση δεν πάνε καλά. Οι αγγλοσαξονικές δυνάμεις, μεγαλύτερες και μικρότερες, καταφεύγουν σε φαντασιώσεις περασμένων μεγαλείων. Σε όλη την Ευρώπη λαϊκιστές ξιφουλκούν κατά της μετανάστευσης και της παγκοσμιοποίησης, αποδίδοντας αυτά τα φαινόμενα σε ένα κακόβουλο «σύστημα», του οποίου τα νήματα κινούν αόρατα, υπερεθνικά κέντρα. Πίσω από τα τείχη του Κρεμλίνου ο Πούτιν βλέπει τα σχέδιά του να βρίσκονται σε καλό δρόμο· οι γείτονές του, τόσο οι χώρες της Βαλτικής όσο και οι λεγόμενες χώρες του Βίζεγκραντ, έχουν τους λόγους τους να ανησυχούν και να έχουν στραμμένο...

Το "Τέχνη και ψευδαίσθηση" είναι ένα από τα πιο εμπνευσμένα βιβλία τεχνοκριτικής και θεμελιώδες έργο αναφοράς για τη μελέτη της απεικόνισης. Η απάντηση στο ερώτημα "Τι είναι αυτό που αποκαλούμε ύφος ενός καλλιτέχνη;" δεν είναι απλή. Ο Ε.Η. Gombrich, αξιοποιώντας την οξυδέρκειά του αλλά και τις τεράστιες γνώσεις του σε θέματα ιστορίας και ψυχολογίας της εικαστικής αναπαράστασης, προσεγγίζει μια σειρά από κρίσιμα ζητήματα. Προσπαθώντας να αποδείξει ότι η πιστή αναπαράσταση της πραγματικότητας είναι πολύ πιο δύσκολη απ’ ό,τι συνήθως νομίζουμε, ο Gombrich εξετάζει, αμφισβητεί κ...

Με το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, η νίκη της φιλελεύθερης κοινοβουλευτικής δημοκρατίας φαινόταν οριστική. Ωστόσο, τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι. Νέου τύπου αυταρχικά καθεστώτα έκαναν -και κάνουν- την εμφάνισή τους, κάποια μάλιστα διεκδικώντας διευρυμένο ρόλο σε παγκόσμια κλίμακα, μέσω και της υπόσκαψης αντιπάλων όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες. Σύμμαχοι τους σε αυτές τις βλέψεις τους είναι κάθε είδους ακροδεξιοί και ακροαριστεροί εθνικολαϊκιστές και δημαγωγοί στην Ευρώπη και την Αμερική. Γεγονότα όπως το Brexit και η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στ...

Η προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ έχει θέσει ένα ερώτημα που πολλοί Αμερικανοί δεν είχαν καν διανοηθεί πως θα ρωτούσαν: είναι η αμερικανική δημοκρατία σε κίνδυνο; Ο Steven Levitsky και ο Daniel Ziblatt, καθηγητές του Χάρβαρντ, έχουν περάσει πάνω από είκοσι χρόνια μελετώντας τη διάλυση των δημοκρατιών σε Ευρώπη και Λατινική Αμερική - και πιστεύουν πως η απάντηση στο ερώτημα είναι ναι. Η δημοκρατία δεν τελειώνει πλέον μ’ έναν πάταγο -με μια επανάσταση ή κάποιο στρατιωτικό πραξικόμημα- αλλά μ’ έναν λυγμό: την αργή αλλά σταθερή αποδυνάμωση βασικών θεσμών, όπως η δικαιοσύνη και ο τύ...

Η προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ έχει θέσει ένα ερώτημα που πολλοί Αμερικανοί δεν είχαν καν διανοηθεί πως θα ρωτούσαν: είναι η αμερικανική δημοκρατία σε κίνδυνο; Ο Steven Levitsky και ο Daniel Ziblatt, καθηγητές του Χάρβαρντ, έχουν περάσει πάνω από είκοσι χρόνια μελετώντας τη διάλυση των δημοκρατιών σε Ευρώπη και Λατινική Αμερική - και πιστεύουν πως η απάντηση στο ερώτημα είναι ναι. Η δημοκρατία δεν τελειώνει πλέον μ’ έναν πάταγο -με μια επανάσταση ή κάποιο στρατιωτικό πραξικόμημα- αλλά μ’ έναν λυγμό: την αργή αλλά σταθερή αποδυνάμωση βασικών θεσμών, όπως η δικαιοσύνη και ο τύ...

Το ερώτημα που θέτω, και στο οποίο προσπαθώ να απαντήσω, είναι: γιατί ο λόγος που διατυπώνουν οι επιμέρους θρησκείες, αντί να φέρνει πιο κοντά τους ανθρώπους και να τους ενώνει, πολύ απέχει από το να αποτελεί παράγοντα ειρήνης; Είχα ήδη από την παιδική μου ηλικία πάθος με τις γλώσσες, πάθος το οποίο διατήρησα σε όλη τη μακρά πορεία μου στο πεδίο της γλωσσολογίας. Παράλληλα, ωστόσο, δεν έπαψε ποτέ να με απασχολεί το ερώτημα από που πηγάζει η ανάγκη των ανθρώπων να πιστεύουν σε θεούς ή θεό; Αυτό το διαχρονικό ερώτημα είναι που με ώθησε να διατυπώσω εδώ ορισμένες σκέψεις γι...

Μάης του 1968, Παρίσι, οδοφράγµατα, κι όµως, όλα τα κοκτέιλ δεν είναι κοκτέιλ µολότοφ. Όχι µακριά από το Καρτιέ Λατέν, όπου οι φοιτητές στήνουν οδοφράγµατα, το θρυλικό ξενοδοχείο Meurice έχει ουσιαστικά καταληφθεί από το προσωπικό του, που εφαρµόζει την τόσο της µόδας τότε "αυτοδιαχείριση". Θα µπορέσει, άραγε, να γίνει εκεί η απονοµή του βραβείου Ροζέ Νιµιέ σε έναν νεαρό συγγραφέα, είκοσι δύο µόλις ετών, που λέγεται Πατρίκ Μοντιανό; Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, η απονοµή του βραβείου, χορηγός του οποίου είναι η ζάπλουτη Αµερικανίδα Φλόρενς Γκουλντ, συνοδεύεται από γεύµα στο...

Το "Κομμουνιστικό Μανιφέστο" των Καρλ Μαρξ και Φρίντριχ Ένγκελς δημοσιεύτηκε τον Φεβρουάριο του 1848, με την ευκαιρία του συνεδρίου της Ένωσης Κομμουνιστών στο Λονδίνο. Εκτός από το προγραμματικό κείμενο μιας υπό διαμόρφωση τότε διεθνούς επαναστατικής οργάνωσης, το Κομμουνιστικό Μανιφέστο υπήρξε -και παραμένει εν πολλοίς- μια από τις πιο οξυδερκείς και διεισδυτικές αναλύσεις της καπιταλιστικής κοινωνίας του 19ου αιώνα. Κείμενο εμβληματικό, πολυδιαβασμένο, που επέδρασε όσο λίγα στην ιστορία της παγκόσμιας γραμματείας, το "Κομμουνιστικό μανιφέστο" έχει συνδεθεί άρρηκτα...

Ήδη πριν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Στάλιν είχε προκαλέσει εσκεμμένα τη μαζική εξόντωση μέσω λιμοκτονίας σχεδόν 5 εκατομμυρίων κατοίκων της Σοβιετικής Ένωσης. Στην εκτεταμένη ζώνη μεταξύ Μόσχας και Βερολίνου, αυτήν που ο συγγραφέας αποκαλεί "Αιματοβαμμένες χώρες", περίπου 14 εκατομμύρια άμαχοι εξοντώθηκαν διαδοχικά από το σοβιετικό και το ναζιστικό καθεστώς. Καθώς οι χώρες αυτές βρέθηκαν μετά το 1945 πίσω από το σιδηρούν παραπέτασμα, η Ιστορία αυτών των μαζικών εκκαθαρίσεων και εκτελέσεων έμεινε επί αρκετά χρόνια στο ημίφως. Ο κορυφαίος ιστορικός Timothy Snyder εξετάζει...

O E. X. Καρ είναι η αδιαμφισβήτητη αυθεντία στην ιστορία της Σοβιετικής Ρωσίας και των πρώτων χρόνων της Σοβιετικής Ένωσης. Η "Ιστορία της Σοβιετικής Ρωσίας", της οποίας συμπυκνωμένη εκδοχή αποτελεί η "Μικρή ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης" υπήρξε προϊόν τεράστιου μόχθου και εξονυχιστικής έρευνας σε πηγές και αρχεία. Ο συγγραφέας θεώρησε χρήσιμο να υπάρξει ένα είδος συνοπτικής εκδοχής του τεράστιου σε όγκο αυτού έργου, το οποίο τον απασχόλησε επί περίπου τριάντα χρόνια, χωρίς συνεχείς αναφορές στις πηγές και χωρίς υποσημειώσεις, προορισμένο κυρίως για το ευρύ κοινό και για...

Το κλασικό έργο "Βυζαντινός Πολιτισµός" (1933) του Steven Runciman, ενός από τους σηµαντικότερους βυζαντινολόγους του 20ού αιώνα, είναι ένα πλήρες αν και συνοπτικό πανόραµα της Βυζαντινής Ιστορίας, από την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης τον 4ο αιώνα έως την άλωσή της από τους Οθωµανούς το 1453. Επί αιώνες οι ιστορικοί της ?ύσης αντιµετώπιζαν τον βυζαντινό πολιτισµό ως κατώτερο από τον αρχαίο ελληνικό και τον ρωµαϊκό, αλλά και από µεταγενέστερους πολιτισµούς της δυτικής Ευρώπης. Ο Steven Runciman ήταν από τους πρώτους που αµφισβήτησαν αυτή την άποψη, αναδεικνύοντας όχι µόνο...

Το κλασικό έργο "Βυζαντινός Πολιτισµός" (1933) του Steven Runciman, ενός από τους σηµαντικότερους βυζαντινολόγους του 20ού αιώνα, είναι ένα πλήρες αν και συνοπτικό πανόραµα της Βυζαντινής Ιστορίας, από την ίδρυση της Κωνσταντινούπολης τον 4ο αιώνα έως την άλωσή της από τους Οθωµανούς το 1453. Επί αιώνες οι ιστορικοί της ?ύσης αντιµετώπιζαν τον βυζαντινό πολιτισµό ως κατώτερο από τον αρχαίο ελληνικό και τον ρωµαϊκό, αλλά και από µεταγενέστερους πολιτισµούς της δυτικής Ευρώπης. Ο Steven Runciman ήταν από τους πρώτους που αµφισβήτησαν αυτή την άποψη, αναδεικνύοντας όχι µόνο...

Γραµµένη στο Παρίσι, τους πρώτους ήδη µήνες της αυτοεξορίας του στη Δύση, η "Αιχµάλωτη σκέψη" του Μίλος, µια από τις πιο οξυδερκείς και διεισδυτικές προσεγγίσεις του σταλινισµού, προκάλεσε αρχικά την οργή και την αγανάκτηση πολλών Ευρωπαίων διανοουµένων, οι οποίοι ζούσαν ακόµη τότε τον "µήνα του µέλιτος" µε τη Σοβιετική Ένωση και τα κοµµουνιστικά καθεστώτα της ανατολικής Ευρώπης. Σήµερα, η "Αιχµάλωτη σκέψη" θεωρείται ένα από τα µείζονα έργα καταδίκης του ολοκληρωτισµού, δίπλα στο "Μηδέν και το άπειρο" του Καίσλερ, το "1984" του Όργουελ και το "Μια ηµέρα του Ιβάν Ντενίσοβιτς...

Το δοκιμιακό έργο του Όργουελ -κατά πολλούς εξίσου ενδιαφέρον όσο και το λογοτεχνικό- περιλαμβάνει κείμενα πολιτικής, κοινωνικής και λογοτεχνικής κριτικής, απόψεις για τη γλώσσα και την κουλτούρα, πορτρέτα λογοτεχνικών και άλλων προσωπικοτήτων. Στα κείμενα αυτής της έκδοσης, γραμμένα όλα κατά την ταραγμένη δεκαετία του 1940, ο Όργουελ, με τη χαρακτηριστική του οξυδέρκεια και πολιτική εντιμότητα, αναφέρεται σε τάσεις και φαινόμενα της εποχής του (εκφυλισμό της γλώσσας, "εθνικισμούς"), σε γεγονότα που έζησε από κοντά (Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο), σε πολιτικές και λογοτεχνικές φυ...

Παρίσι, αρχές της δεκαετίας του 1930. Τρεις νεαροί φίλοι κουβεντιάζουν στο μπαρ Bec de Gaz της οδού Μονπαρνάς πίνοντας κοκτέιλ βερίκοκο. Είναι ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ, η Σιμόν ντε Μπωβουάρ και ο φίλος τους Ρεϊμόν Αρόν, που τους ανοίγει τα μάτια σ’ έναν νέο, ριζοσπαστικό τρόπο σκέψης. Δείχνοντας το ποτό του, λέει: "Μπορείς να κάνεις φιλοσοφία μιλώντας γι’ αυτό το κοκτέιλ!" Ξεκινώντας από μια τέτοια στιγμή έμπνευσης, ο Σαρτρ θα δημιουργήσει τη δική του φιλοσοφία της πραγματικής, βιωμένης ζωής - του έρωτα και της ύπαρξης, της ελευθερίας και του επαναστατικού πυρετού. Μια φιλοσοφία...

Για να μπορέσει και πάλι να ανθήσει, το υπερρεαλιστικό κίνημα θα πρέπει να συνθέσει τα οράματά του με τα γεγονότα της εποχής μας [της δεκαετίας του 1970], και όχι να παραμένει καθηλωμένο στη δεκαετία του 1920. N.K. Τριανταπέντε χρόνια μετά την προσχώρησή του στο υπερρεαλιστικό κίνημα το 1935, και τώρα πια μόνιμος κάτοικος στη Νέα Υόρκη, ο Ελληνοαμερικανός τεχνοκρίτης και ποιητής Ν. Κάλας, "ασκώντας τη διαγνωστική και την πολεμική", αποφάσισε ότι είχε έρθει η ώρα για μια επανεξέταση του κινήματος. Έχοντας την πεποίθηση ότι η συνεχής ανανέωση του υπερρεαλισμού είναι α...