Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο μεγάλος ποιητής Μανόλης Αναγνωστάκης διάλεξε έργα 22 συνολικά ποιητών (μεταξύ των οποίων και οι: Νικηφόρος Βρεττάκος, Νίκος Γκάτσος, Άρης Δικταίος, Νίκος Εγγονόπουλος, Οδυσσέας Ελύτης, Ανδρέας Εμπειρίκος, Τάκης Παπατσώνης, Γιάννης Ρίτσος, Γιώργος Σαραντάρης, Γιώργος Σεφέρης) από τη μοντέρνα σύγχρονή του ποιητική παραγωγή και τα ηχογράφησε προκειμένου να αναμεταδοθούν από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Ηρακλείου Κρήτης σε 20 εκπομπές. Η πολύτιμη αυτή ανθολόγηση εκδίδεται για πρώτη φορά σε μορφή βιβλίου συνοδευμένη από τη συνέντευξη που έδωσε ο Μανόλης Αναγνωστάκης στον Γιώ...

Ο νεαρός Γουίλλιαμ Κρίμγουωρθ, θέλοντας να χαράξει ο ίδιος το δρόμο της ζωής του, αρνιέται τις προσφορές των δύο Λόρδων θείων του και καταφεύγει στο μεγαλύτερο αδελφό του Έντουαρντ, ο οποίος είναι ένας επιτυχημένος έμπορος. Όμως οι προσπάθειες του να σταδιοδρομήσει και ο ίδιος στο εμπόριο αποτυχαίνουν και, καθώς είναι απόφοιτος του φημισμένου κολλεγίου του Ήτον, βρίσκει δουλειά σαν καθηγητής Αγγλικών σ' ένα σχολείο του Βελγίου. Εκεί ερωτεύεται την κόρη της διευθύντριας του γειτονικού παρθεναγωγείου, η οποία δείχνει στην αρχή να ανταποκρίνεται στο αίσθημα του, αλλά στη συν...

Ο πρώτος τόμος των απάντων του μεγάλου συγγραφέα (βραβείο λογοτεχνίας Νόμπελ) με το γενικό τίτλο "Θάνατος στη Βενετία" περιλαμβάνει 4 έργα: "Ο θάνατος στη Βενετία", "Τριστάνος", "Κλαούντιους Ντέι", "Ο νόμος". Το πρώτο είναι ανασύνθεση του πλατωνικού έρωτα, αναζήτηση του "κάλλους". Το δέυτερο, ψυχογραφία του καλλιτέχνη μέσα στην έκσταση της μουσικής. Το τρίτο, μια σύγκρουση αισθητικής της τέχνης και ηθικής. Το τέταρτο, η δέσμη των κανόνων της ανθρωπίας.

Το "Κουαρτέτο" του Σώμερσετ Μωμ γράφτηκε το 1948, σε μορφή σεναρίου, για τον Κινηματογράφο, μα δεν κυκλοφόρησε σε βιβλίο παρά στα 1950, με αρκετές ουσιώδεις μεταβολές στα τέσσερα διηγήματά του. Ανήκει στα εντελώς τελευταία έργα του: το ακολούθησαν το "Τρίο" (1950) και το "Encore" (1951), με τρία διηγήματα το καθένα, γραμμένα κι αυτά, αρχικά, ως σενάρια, που κλείνουν την τρίτομη έκδοση των διηγημάτων του ("The Complete Short Stories", 1951). Ο ψυχολογικός ρεαλισμός του Μωμ παραμένει ακμαίος και στο "Κουαρτέττο", που περιστρέφεται γύρω από τα τόσο προσφιλή στον συγγραφέα του...

Το "Κουαρτέτο" του Σώμερσετ Μωμ γράφτηκε το 1948, σε μορφή σεναρίου, για τον Κινηματογράφο, μα δεν κυκλοφόρησε σε βιβλίο παρά στα 1950, με αρκετές ουσιώδεις μεταβολές στα τέσσερα διηγήματά του. Ανήκει στα εντελώς τελευταία έργα του: το ακολούθησαν το "Τρίο" (1950) και το "Encore" (1951), με τρία διηγήματα το καθένα, γραμμένα κι αυτά, αρχικά, ως σενάρια, που κλείνουν την τρίτομη έκδοση των διηγημάτων του ("The Complete Short Stories", 1951). Ο ψυχολογικός ρεαλισμός του Μωμ παραμένει ακμαίος και στο "Κουαρτέττο", που περιστρέφεται γύρω από τα τόσο προσφιλή στον συγγραφέα του...

Το "Κουαρτέτο" του Γ. Σόμερσετ Μωμ (1874-1965) γράφτηκε το 1948, σε μορφή σεναρίου, για τον κινηματογράφο, μα δεν κυκλοφόρησε σε βιβλίο παρά στα 1950, με αρκετές ουσιώδεις μεταβολές στα τέσσερα αυτοτελή διηγήματά του. Ανήκει στα τελευταία έργα του συγγραφέα. Οι ήρωες των ιστοριών του "Κουαρτέτου" είναι χαρακτήρες άκαμπτοι, προσηλωμένοι στους δικούς τους κώδικες και με ριζωμένα βαθιά μέσα τους συγκεκριμένα πρότυπα συμπεριφοράς, που τους οδηγούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στον παραλογισμό. Το χαρακτηριστικό ειρωνικό ύφος του Μωμ, η διεισδυτική ματιά του στην ανθρώπινη ψυχολ...

[...] Θ' αναρωτηθούμε: η δουλειά της φιλοσοφίας είναι να δογματίζει, είναι να μαθαίνει τον άνθρωπο να θεωρεί και να στοχάζεται και να ερευνά ελεύθερα -με το αζημίωτο, φυσικά- για πράματα που είναι προσιτά, και γι' αυτό αρεστά, στον ανθρώπινο Λόγο; Όχι, θ' αποκριθούμε μαζί του: το αντικείμενο της Φιλοσοφίας είναι να μαθαίνει τον άνθρωπο να ζει μέσα στο άγνωστο. Στο άγνωστο Άγνωστο. Κι ίσως -ίσως πιο πολύ ακόμη- τον άνθρωπο εκείνον ακριβώς που φοβάται το άγνωστο περισσότερο από κάθε τι και προσπαθεί να ξεφύγει απ' αυτό, ταμπουρωμένος πίσω από διάφορα δόγματα. Η φιλοσοφία πρέπ...

Όσο κι αν ψάξει κανείς είναι μάλλον αδύνατον ν' ανακαλύψει πότε δημοσιεύεται για πρώτη φορά κείμενο του Πέτρου Χάρη. Και αν, επιπλέον, το κείμενο αυτό είναι σχόλιο, μελέτημα, κριτική, δοκίμιο ή διήγημα. Αν υπάρχει ακόμα έστω κι ένα κείμενό του δημοσιευμένο με το πραγματικό του όνομα που ήταν Γιάννης Μαρμαριάδης. [...] Όπως γίνεται αντιληπτό και από την μακριά σειρά των κριτικών κειμένων που ακολουθούν, για τα βιβλία του Πέτρου Χάρη, ο ίδιος παρά το αίσθημα νοικοκυρωσύνης και τάξεως που απέπνεε, υπήρξε ένας δημιουργός συχνά απρόβλεπτος στον νεωτερισμό και την ριζοσπαστικότη...

"Η ευλογία της Γης" είναι ένας ύμνος στο χωρικό, στον πρωτόγονο άνθρωπο, που η κοσμοθεωρία του είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη φύση. Είναι ένα έπος της γης· η ιστορία ενός μικρόκοσμου. Το κυρίαρχο μοτίβο είναι η δύναμη της υπομονής και της απλότητας· η σιωπηλή, σταθερή και στοργική συμμαχία ανάμεσα στη φύση και τον άνθρωπο, ο οποίος την αντιμετωπίζει μόνος του, εμπιστευόμενος τον εαυτό του κι αυτήν για την επιβίωσή του. "Στη σύγχρονη λογοτεχνία δε βλέπω κανέναν που να μπορεί να συγκριθεί με τον Χάμσουν. Στην πραγματικότητα, η ποίηση του Χάμσουν είναι μια "Αγία Γραφή" για...