Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από το πρώτο κιόλας γράμμα του Θορώ στον Χάρρισον Μπλέικ, ανοίγεται ένα ευρύ πεδίο εξερεύνησης των ονείρων, των σκέψεων, των εσωτερικών προβληματισμών και των διερωτήσεων που αφορούν στην ανώτερη ζωή, την ηχώ της οποίας αφουγκράζονται και οι δύο. Ο αναγνώστης παρατηρεί τη φιλοσοφική διάσταση των λόγων του Θορώ, που εφάπτεται με τις υπαρξιακές του ενατενίσεις για τα πράγματα, όπως αυτές αποκαλύπτονται μέσα από τις επιστολές του. Αντιλαμβάνεται κανείς μιαν ακόμη διάσταση: αυτή της σχέσης επικοινωνίας που μπορεί να δημιουργηθεί μεταξύ δύο αγνώστων. Ο αναγνώστης θα βρει σε αυτέ...

Τα δύο κείμενα του -βραβευμένου με Νόμπελ Λογοτεχνίας- συγγραφέα Μωρίς Μαίτερλινκ που περιλαμβάνονται σε τούτο το μικρό βιβλίο, "Ο θάνατος ενός μικρού σκύλου" και "Η οργή των μελισσών", δεν συνιστούν τα απομνημονεύματα ενός φυσιοδίφη. Αντίθετα, σκοπό έχουν ν’ αναδείξουν το ενδιαφέρον του λογοτέχνη για τα συστατικά του μικρόκοσμου. Ο Μαίτερλινκ εστιάζει σ’ αυτό το αδιάκοπο πήγαινε-έλα από το ανθρώπινο στο ζωικό σύμπαν. Μελετά τις κοινωνικές μέλισσες και τον εξημερωμένο σκύλο επιχειρώντας να μελετήσει τον άνθρωπο. Θεωρεί πως ο άνθρωπος, γεμάτος αλαζονεία, ασκεί εξουσία σ’ ένα...

Συμπληρώθηκαν φέτος τρία χρόνια από την "αναχώρηση" του, στενού φίλου και συνεργάτη μας, δημοσιογράφου Αλέξανδρου Βέλιου - και οι εκδόσεις Ροές παρουσιάζουν για πρώτη φορά συγκεντρωμένα σε έναν τόμο, με τίτλο "Ιστορίας το ανάγνωσμα", 22 κείμενά του που είχαν πρωτοδημοσιευθεί, από το 1993 έως το 2016, σε ισάριθμα βιβλία των εκδόσεων Printa και Ροές. Μακριά από τα φώτα των τηλεοπτικών πλατό, ο Αλέξανδρος Βέλιος μετέφρασε ή επιμελήθηκε έναν μεγάλο αριθμό βιβλίων της παγκόσμιας αλλά και ελληνικής γραμματείας - πολλά από τα οποία κυκλοφόρησαν στην επιτυχημένη σειρά τομιδίων...

Με ποιο δικαίωμα η θρησκεία, ο νόμος, η ιατρική επιλέγουν πριν από μένα για μένα πότε και πώς επιτρέπεται να πεθάνω; Με ποιο δικαίωμα οι εξουσίες που θέλουν να οριοθετούν τη ζωή μας μας αφαιρούν και την ελευθερία επιλογής στο θάνατό μας; Ένας γνωστός δημοσιογράφος, ενώπιος ενωπίω με το θάνατό του. Μια ανυπόκριτη εξομολόγηση ζωής υπό το φάσμα της ανυπαρξίας. Και, παράλληλα, ένα πρωτότυπο μανιφέστο που υπερασπίζεται το θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου στο θάνατο, καταρρίπτοντας κι ερμηνεύοντας όλα τα ταμπού -θρησκευτικά, ιατρικά, κοινωνικά- τα οποία περιβάλλουν ακόμη το ζή...

Ο Ναπολέων Βοναπάρτης σφράγισε όσο λίγοι την ιστορία με τη δράση του. Στην έκδοση αυτή ανθολογείται μια σειρά από αφοριστικές φράσεις του, επί διαφόρων θεμάτων, εστιάζοντας κυρίως στη πολιτική του φιλοσοφία - η οποία, όπως προκύπτει μέσα απ' τις δημόσιες ρήσεις αλλά και τις πιο εξομολογητικές σκέψεις του, είναι ένα κράμα μακιαβελισμού και επαναστατικού πνεύματος... Την έκδοση συμπληρώνουν ένας εκτενής -και περισσότερο πολιτικός παρά ιστορικός- πρόλογος του Αλέξανδρου Βέλιου ("Η κρυφή γοητεία του βοναπαρτισμού"), αλλά και, εν είδει επιμέτρου, ένα κείμενο για τον Ναπολέοντ...

Ο Ναπολέων Βοναπάρτης σφράγισε όσο λίγοι την ιστορία με τη δράση του. Στην έκδοση αυτή ανθολογείται μια σειρά από αφοριστικές φράσεις του, επί διαφόρων θεμάτων, εστιάζοντας κυρίως στη πολιτική του φιλοσοφία - η οποία, όπως προκύπτει μέσα απ' τις δημόσιες ρήσεις αλλά και τις πιο εξομολογητικές σκέψεις του, είναι ένα κράμα μακιαβελισμού και επαναστατικού πνεύματος... Την έκδοση συμπληρώνουν ένας εκτενής -και περισσότερο πολιτικός παρά ιστορικός- πρόλογος του Αλέξανδρου Βέλιου ("Η κρυφή γοητεία του βοναπαρτισμού"), αλλά και, εν είδει επιμέτρου, ένα κείμενο για τον Ναπολέοντ...

Σας αρέσει η ποίηση; Ή μήπως πιστεύετε ότι η ποίηση είναι σήμερα ανεδαφικός και αναχρονιστικός τρόπος έκφρασης αισθημάτων σε μια ιστορική εποχή σκληρή και αντιποιητική; Απάντηση στα ερωτήματα αυτά δίνει η όχι και τόσο ευκαταφρόνητη ποιητική παραγωγή που εκδίδεται και αγοράζεται στις ημέρες μας. Δεν είναι λίγοι όσοι συνεχίζουν να αγοράζουν ποιητικά εγχειρήματα με τα οποία κάποιοι άλλοι πασχίζουν να δώσουν αισθητική διέξοδο σε καταπιεσμένες ευαισθησίες που συσσωρεύει η σκληρή και "αντιποιητική" εποχή μας. Ο Αλέξανδρος Βέλιος, μετά από μια μακρά πορεία σκληρής έως και κυνικής...

Ο Bernard Mandeville (1670-1733) αποδομεί στο γλαφυρό αυτό "μανιφέστο", που σκανδάλισε πολλούς όταν πρωτοδημοσιεύθηκε το 1723, όλες τις βολικές, ηθικοπλαστικές ιδέες περί του ανθρώπου ως κοινωνικού όντος, προικισμένου με φυσική καλοσύνη και προορισμένου να αγαπά τον πλησίον του. Υποστηρίζει, αντίθετα, ότι "θεμέλιος λίθος της κοινωνίας είναι ό,τι θεωρείται γενικώς κακό" - αυτό κινητροδοτεί τους ανθρώπους, ορίζει τις κοινωνικές σχέσεις και αναπτύσσει την οικονομία. Γιατρός το επάγγελμα, ο Μάντεβιλ χρησιμοποιεί το λόγο ως νυστέρι. Η αυτοψία που επιχειρεί στο κοινωνικό σώμα κα...

Οι "Αφορισμοί" εκδόθηκαν το 1904, τέσσερα χρόνια μετά το θάνατο του συγγραφέα, και αποτυπώνουν ανάγλυφα τη σκέψη, το πνεύμα και την αντίληψη ζωής του Όσκαρ Ουάιλντ (1854-1900). Λεκτικά πυροτεχνήματα για τη ζωή και την τέχνη, τις γυναίκες και τον έρωτα, την ηθική και την αμαρτία, την ηδονή και τον πόνο, ανατρεπτικές παραδοξολογίες που αποδομούν όλα τα κατά συνθήκη ψεύδη, οι αφορισμοί του "καταραμένου" από την κοινωνία της εποχής του Ιρλανδού δεν έχουν χάσει τίποτε από τον προκλητικό και ενίοτε σκανδαλώδη χαρακτήρα τους.

Ο Herault de Sechelles (1759-1794) είναι ο Αλκιβιάδης της Γαλλικής Επανάστασης. Ευγενικής καταγωγής, εξαιρετικής ευφυΐας και ομορφιάς, ξεκίνησε νεότατος τη δημόσια καριέρα του ως προστατευόμενος της Μαρίας Αντουανέττας και ως πολλά υποσχόμενος συγγραφέας. Φιλόδοξος, καυστικός, όσο και άνθρωπος των απολαύσεων, αποκήρυξε έγκαιρα την τάξη του, συμμετείχε στην κατάληψη της Βαστίλλης, έλαβε ενεργό μέρος στην Τρομοκρατία, αλλά συνδέθηκε με τον Δαντόν - και κατέληξε μαζί του στην γκιλοτίνα κατ’ εντολή του Ροβεσπιέρου. Η "Θεωρία της φιλοδοξίας" γράφτηκε μέσα σε λίγες μέρες το 1788,...

Ο στωικός Επίκτητος (50-130 μ.Χ.) είναι απευθείας απόγονος του Σωκράτη, προπάτορας βασικών αρχών της ψυχοθεραπείας και "προμηθευτής" ιδεών του μοναστικού χριστιανισμού. Το "Εγχειρίδιό" του διδάσκει τη φιλοσοφία ως τρόπο καθημερινής επιβίωσης και την αρετή ως πρακτικό μέσο ευτυχίας. Είναι η διδαχή ενός ανθρώπου που γεννήθηκε δούλος αλλά παρέμεινε ελεύθερος, στερήθηκε τα πάντα αλλά παρέμεινε ευτυχής. Δεν κηρύσσει την επανάσταση. Η ίδια η ζωή του είναι επαναστατική: αναποδογυρίζει, καταφρονετικά, όλο το σύστημα αξιών και κινήτρων μας, περιγελά ό,τι μας είναι πιο αγαπητό, ή πιο...

Ο Πωλ Βαλερύ (1871-1945) πιστεύει στην "παραξενιά που λέγεται πνεύμα". Εκείνο που κατ' εξοχήν αποστρέφεται είναι τα κόμματα. Θεωρεί ότι όλα ανεξαιρέτως "μαίνονται κατά της πατρίδας", ενώ οι πολιτικοί "εκμεταλλεύονται ό,τι πιο ποταπό υπάρχει στον άνθρωπο", εμπορευόμενοι κίβδηλες ιδέες και υποσχέσεις. Υπέρμαχος της πνευματικής ελευθερίας, υποστηρίζει ότι οι δημοκρατικές ελευθερίες είναι σε μεγάλο βαθμό πλασματικές, "γεμάτες καταναγκασμούς που υποδουλώνουν τους ανθρώπους" εν ονόματι, δήθεν, της γενικής βούλησης. Εκείνο που ονειρεύεται είναι μια αρισταρχία του πνεύματος με καθο...

Ο Πωλ Λαφάργκ (1841-1911), νόθο τέκνο του αναρχισμού και σώγαμπρος του μαρξισμού, σκηνοθετεί ένα φανταστικό συνέδριο στο Λονδίνο, όπου σπεύδει η αφρόκρεμα ενός διεθνούς κατεστημένου πανικόβλητου από την επικίνδυνη εξάπλωση των σοσιαλιστικών ιδεών. Ζητείται επειγόντως ένας νέος Θεός, "ικανός να τέρψει τη φαντασία του λαϊκού κτήνους"! Το συνέδριο επινοεί το "Πιστεύω" της νέας θρησκείας του καπιταλισμού, την κυνική θεολογία της εμπορευματοποίησης του ανθρώπου. Ο Θεός - Κεφάλαιο ευαγγελίζεται την απεριόριστη δύναμη του χρήματος και των απολαύσεων που αυτό αγοράζει, ποδοπατά...

Ο Πωλ Λαφάργκ (1841-1911), νόθο τέκνο του αναρχισμού και σώγαμπρος του μαρξισμού, σκηνοθετεί ένα φανταστικό συνέδριο στο Λονδίνο, όπου σπεύδει η αφρόκρεμα ενός διεθνούς κατεστημένου πανικόβλητου από την επικίνδυνη εξάπλωση των σοσιαλιστικών ιδεών. Ζητείται επειγόντως ένας νέος Θεός, "ικανός να τέρψει τη φαντασία του λαϊκού κτήνους"! Το συνέδριο επινοεί το "Πιστεύω" της νέας θρησκείας του καπιταλισμού, την κυνική θεολογία της εμπορευματοποίησης του ανθρώπου. Ο Θεός - Κεφάλαιο ευαγγελίζεται την απεριόριστη δύναμη του χρήματος και των απολαύσεων που αυτό αγοράζει, ποδοπατά...

Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του Παναγιώτη Γεννηματά με τίτλο "Ελλάς: Δύση ή Ανατολή;", οι εκδόσεις Ροές διοργάνωσαν μια συζήτηση στις 24 Απριλίου 2013 στη Στοά του Βιβλίου. Επτά γνωστά πρόσωπα, επτά ανεξάρτητες φωνές του ευρύτερου δημόσιου βίου είχαν την ευκαιρία να διασταυρώσουν τις απόψεις και τον προβληματισμό τους για τον άλυτο γρίφο της νεοελληνικής ταυτότητας, τις ιστορικές παθογένειες που υπονομεύουν τη σύγχρονη πορεία της χώρας, τις προϋποθέσεις μιας πραγματικής εξόδου της Ελλάδας από τη διαιωνιζόμενη κρίση. Τα όσα ελέχθησαν αποτελούν μια "αιρετική" αναδρομή στ...

Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του Παναγιώτη Γεννηματά με τίτλο "Ελλάς: Δύση ή Ανατολή;", οι εκδόσεις Ροές διοργάνωσαν μια συζήτηση στις 24 Απριλίου 2013 στη Στοά του Βιβλίου. Επτά γνωστά πρόσωπα, επτά ανεξάρτητες φωνές του ευρύτερου δημόσιου βίου είχαν την ευκαιρία να διασταυρώσουν τις απόψεις και τον προβληματισμό τους για τον άλυτο γρίφο της νεοελληνικής ταυτότητας, τις ιστορικές παθογένειες που υπονομεύουν τη σύγχρονη πορεία της χώρας, τις προϋποθέσεις μιας πραγματικής εξόδου της Ελλάδας από τη διαιωνιζόμενη κρίση. Τα όσα ελέχθησαν αποτελούν μια "αιρετική" αναδρομή στ...

Με αφορμή την έκδοση του βιβλίου του Παναγιώτη Γεννηματά με τίτλο "Ελλάς: Δύση ή Ανατολή;", οι εκδόσεις Ροές διοργάνωσαν μια συζήτηση στις 24 Απριλίου 2013 στη Στοά του Βιβλίου. Επτά γνωστά πρόσωπα, επτά ανεξάρτητες φωνές του ευρύτερου δημόσιου βίου είχαν την ευκαιρία να διασταυρώσουν τις απόψεις και τον προβληματισμό τους για τον άλυτο γρίφο της νεοελληνικής ταυτότητας, τις ιστορικές παθογένειες που υπονομεύουν τη σύγχρονη πορεία της χώρας, τις προϋποθέσεις μιας πραγματικής εξόδου της Ελλάδας από τη διαιωνιζόμενη κρίση. Τα όσα ελέχθησαν αποτελούν μια "αιρετική" αναδρομή στ...

"Ο μόνος τρόπος να έχεις ζωντανή σχέση με τον άλλο είναι ο επιθετικός· μόνον όσοι προσπαθούν να υποτάξουν αλλήλους πνευματικά, είτε πρόκειται για άτομα, είτε για λαούς, φτάνουν σε μια πραγματική διαπίδυση, σε μια πνευματική αδελφοσύνη. Μόνον όταν προσπαθώ να εισαγάγω το πνεύμα μου στο πνεύμα του πλησίον μου εισδέχομαι στο δικό μου το πνεύμα του πλησίον μου. Όχι, όχι· εδώ δεν πρόκειται καθόλου για ελεύθερη διακίνηση, για το "laissez faire, laissez passer"· το ζητούμενο δεν είναι να σηκώνουμε τους ώμους αντιμέτωποι με τις ιδέες των άλλων, πόσω μάλλον αντιμέτωποι με τα συνα...

8 Ιουνίου 1880. Ο Φιόντορ Ντοστογιέφσκι πραγματοποιεί την τελευταία δημόσια εμφάνισή του εκφωνώντας τον περίφημο λόγο του για τον Πούσκιν. Με τη διορατική ματιά του, δεν ρίχνει απλώς φως στο έργο του σπουδαίου Ρώσου ποιητή, αλλά παράλληλα δίνει απάντηση στα ερωτήματα που απασχολούν τη ρωσική -και όχι μόνο- κοινωνία: ο κοινωνικός ρόλος του συγγραφέα, οι σχέσεις με την Ευρώπη, ο δρόμος για μια πανανθρώπινη ενότητα. Η εμπνευσμένη αυτή ομιλία, που συντάραξε το ακροατήριο κι έμεινε στην ιστορία της ρωσικής λογοτεχνίας, αποτελεί και την πνευματική διαθήκη του μεγάλου κλασικού συγ...

Σύμφωνα με τον Χομπς, ο άνθρωπος έχει ως στόχο την κυριαρχία, την προσωπική υπεροχή και τον πλουτισμό σε βάρος των υπολοίπων. Κάθε πόλεμος, κάθε διαμάχη ξεκινάει από το φθόνο που νιώθει ο ένας για τον άλλο, ενώ μόνο οι αμοιβαίες συμφωνίες θα μπορέσουν να εδραιώσουν την ομόνοια. Ριζοσπαστικός και πέρα για πέρα επίκαιρος, ο Τόμας Χομπς, ένας από τους θεμελιωτές της πολιτικής φιλοσοφίας, αναλύει εκτενώς τα ανθρώπινα πάθη και προτείνει τρόπους καλύτερης συμβίωσης -ίσως και επιβίωσης- σε μια κοινωνία όπου τα ένστικτα είναι αυτά που κυρίως καθορίζουν τις πράξεις και κατ' επέκταση...