Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τίποτα δεν είναι πολύ δύσκολο και αξεπέραστο όταν είμαστε ερωτευμένοι με τη ζωή. Οι παγίδες της και οι κακές της στιγμές ξεπερνιούνται εύκολα, όλα τα άσχημα εμπαίζονται και διακωμωδούνται, η τραγωδία γίνεται ευτράπελη σκηνή και παύει να μας φοβίζει, και η κάθε πικρή ατυχία γίνεται λαμπερό στολίδι μας που ομορφαίνει τη ζωή μας. Ας ξεχάσουμε όσους μας ενέπαιξαν, όσους μας πρόδωσαν και μας άφησαν αβοήθητους ενώ μπορούσαν να μας βοηθήσουν, ας ξεχάσουμε τους υπερόπτες που μας αγνόησαν και όλους αυτούς που τους "ποτίσαμε ροδόσταμο και μας πότισαν φαρμάκι", ας ξεχάσουμε όσα μας π...

Ένας πλούσιος και πετυχημένος δικηγόρος με γυναίκα και παιδί, επαναφέρει επαναφέρει συνεχώς στη μνήμη του τον πρώτο του παιδικό έρωτα. Παράλληλα μ' αυτή την επαναφορά στη μνήμη του ήρωα επανέρχονται τα ξέγνοιαστα παιδικά του χρόνια. Κι ενώ όλα αλλάζουν κάποτε και δείχνουν πως η κατάληξη θα είναι ευτυχισμένη την τελευταία στιγμή ένα αναπάντεχο γεγονός έρχεται και φέρνει τη μεγάλη ανατροπή για να μας θυμίσει πως πολλές φορές τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα βλέπουμε και πως αν θέλει η ζωή έχει τον τρόπο της να μας ξεγελάσει.

Οι πνευματικοί άνθρωποι που ζουν και εργάζονται στη Θεσσαλονίκη, είναι αυτοί που δημιουργούν και την πνευματική της φυσιογνωμία. Ειδικότερα οι πεζογράφοι της άνοιξαν καινούργιους δρόμους στα γράμματά μας, τόσο με τον εσωτερικό μονόλογο των "Μακεδονικών ημερών" του μεσοπολέμου, όσο και με τη νεορεαλιστική πρόζα του "Κύκλου της "Διαγωνίου"" μετά το 1960. Η μελέτη "Εν Θεσσαλονίκη, 13 σύγχρονοι πεζογράφοι" έχει σκοπό να κάνει γνωστό σε ένα ευρύτερο κοινό -μέσα από το έργο δεκατριών καταξιωμένων συγγραφέων της πόλης, που ασφαλώς δεν είναι οι μόνοι - τα πεζογραφικά αυτά ρεύματ...

"Τη σκέψη σας, / που ονειροπολεί σε πλαδαρό μυαλό / σαν κοιλαράς λακές σε λιγδιασμένο καναπέ / θα την τρίβω πάνω σ' ένα κομμάτι της καρδιάς μου / ματωμένο / χλευάζοντας ως να χορτάσω, αγροίκος και φαρμακερός. (Απόσπασμα από το ποίημα "Σύννεφο με παντελόνια" )

Στη σκόπευση της εργασίας αυτής βρίσκονται τα πρόσωπα των πεζογραφημάτων του Μάριου Χάκκα, ενός συγγραφέα της εποχής μας που χάθηκε τόσο πρόωρα, στο 41 του χρόνια. Ο στόχος, ήδη από μόνος του, φαντάζει φιλόδοξος, καθώς προσκρούει σ' ένα βασικό εμπόδιο: το μεγάλο πλήθος ηρώων που κινείται σ' αυτό το έργο των τριών συλλογών αλλά των 57 πεζογραφημάτων και που πολύ συχνά υπόκειται στην τεχνική της ανωνυμίας, γεγονός που δυσκολεύει τα πράγματα ακόμα περισσότερο. Σ' ένα μυθιστόρημα υπάρχει ακόμα συνήθως (στο παλιότερο περισσότερο, στο νεότερο λιγότερο) ένας "συγκεντρωτισμός" των...

Τα ποιήματα που περιλαμβάνονται σ' αυτή τη συλλογή δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά στα περιοδικά "Θεωρείο" (τ. 7, Ιούλιος 1991), "Ευθύνη" (τ. 242, Φεβρουάριος 1992) και "Γραφή" (τ. 17-18). Δείγμα γραφής: δ. Η απρόσκλητη λέξη κυματίζει στα χείλη και οι μυώνες βοσκότοποι χειμάζουν μέσα τους αγρίμια σαρκοβόρα Και το κορμί σωπαίνει από ποιο να σ' αναγνωρίσω σημείο Δεν είναι η ζωή συνώνυμο της μνήμης Περιγιάλι εξόριστο είναι τροφή πριν απ' το τελευταίο αρμένισμα [...] ρ. Κάποτε έρχεται σα βασιλιάς με μόνιππο το λυκόφως Στερνοπ...

ΑΡΧΑΙΑ ΑΦΟΣΙΩΣΗ Τα δάχτυλά σου αγγίζουν το στέρνο μου Με μιαν αρχαία αφοσίωση Και ψαχουλεύουνε τα ίχνη των καρφιών Με την επαγγελματική ευσυνειδησία ηθοποιού Που ψάχνει να 'βρει την παλιά ιερότητά του Τότε που επαρίστανε θεούς Κι είχε το θράσος να μιλάει τη φωνή τους. Άλλωστε τότε, όπως τώρα, στην Αθήνα Το δράμα ήταν προϊόν δικαιωμάτων Που έδινε ο δήμος στους πολίτες Με στόχο ν' αποκαλυφθεί Το τέρας κάτω από την κάθε μάσκα. Μόνο που σήμερα οι ηθοποιοί Πεθαίνουν στις τηλεοράσεις. (Απρ. 1984)