Γιόση Μαίρη Ι.
Giósi Maíri I.
Η Μαίρη Ι. Γιόση γεννήθηκε το 1952. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (αποφοίτησε το 1975) και κλασική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο (Μ.Α., 1979, Ph.D., 1992). Η διδακτορική της διατριβή είχε τίτλο: "Μύθος και λόγος στον Σοφοκλή" (ελλ. έκδ. Καρδαμίτσα, 1996). Είναι καθηγήτρια αρχαίας ελληνικής φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται: η αρχαία ελληνική τραγωδία, ο αρχαϊκός λυρισμός, η προ-πλατωνική και πλατωνική ποιητική, η "Ποιητική" του Αριστοτέλη και το έργο του Πλάτωνα. Έχει μεταφράσει στα νέα ελληνικά έργα των A. Andrews, J.-P. Vernant, M. Detienne κ.ά. για την κλασική αρχαιότητα, καθώς και την τραγωδία "Ηρακλής" του Ευριπίδη για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Ως ποιήτρια έχει εκδώσει τις συλλογές "Πασιφάη: δέκα ποιήματα" (Αθήνα, 1981, έκδοση εκτός εμπορίου), "Τοπίο κατάβασης" (Αθήνα, 1985) -και τις δύο με το λογοτεχνικό ψευδώνυμο Μ. Κάσου-, "Ειδική διαδρομή" (Στιγμή, Αθήνα, 1990), "Οι γάμοι" (Στιγμή, Αθήνα,1995), "Χαμηλός ουρανός" (Οδός Πανός, Αθήνα, 2006).
Χαμηλός ουρανός και άλλα ποιήματα
Γιόση Μαίρη Ι.
Οδός Πανός (2006)
"Ο ταξιδιώτης" Με τη βαλίτσα στο χέρι/ Ο ταξιδιώτης/ Ούτε έρχεται/ Ούτε φεύγει./ Απ' την καρδιά του/ λείπει ο λεπτοδείχτης/ Οι ώρες περνούν αργά/ Γιατί ανυπόμονα/ Ο ταξιδιώτης/ ούτε έρχεται ούτε φεύγει. (από τη σελ. 32 του βιβλίου)
Τι δεν γνωρίζουμε;
Συλλογικό έργο
Σμίλη (2006)
Αυτό που θα έπρεπε κυρίως να μας απασχολήσει δεν είναι η φιλοσοφία ως άγνοια, αλλά το τι η φιλοσοφία θα μπορούσε να μας πει γενικότερα σχετικά με την άγνοια. Είναι άλλωστε ένα θέμα ως προς το οποίο η φιλοσοφία επέδειξε, επί αιώνες, μια αξιοσημείωτη φιλοδοξία: από τον αρχαίο κόσμο ως τις σύγχρονες θεωρήσεις, μετά την εμφάνιση της νεότερης φιλοσοφίας, δεν σπανίζουν οι φιλόσοφοι που μας λένε ότι δεν ξέρουμε και πολλά πράγματα, αν υποτεθεί ότι κάτι ξέρουμε.
Περί ορίων
Vernant Jean - Pierre 1914-2007
Σμίλη (2008)
Αφιέρωσα πάνω από πενήντα χρόνια στη μελέτη της αρχαίας Ελλάδας: μελέτησα τη θρησκεία της, τη λογοτεχνία της, τους θεσμούς της, τις πλαστικές τέχνες της, τις επιστήμες, τη φιλοσοφία της. Προσπάθησα, για να την κατανοήσω καλύτερα, να γίνω ο ίδιος Έλληνας, στον τρόπο σκέψης και στον τρόπο αντίληψης των πραγμάτων. Ποια διδάγματα αποκόμισα; Κατ' αρχάς, την απαίτηση της απόλυτης ελευθερίας του πνεύματος: καμία απαγόρευση, κανένα δόγμα, σε κανένα τομέα, δεν επιτρέπεται να παρεμποδίσει μια κριτική έρευνα, μια έρευνα δίχως a priori. Στη συνέχεια, ότι η ανθρώπινη υπόσταση κάποιου συ...
Περί ενυπνίων. Περί της καθ' ύπνον μαντικής
Αριστοτέλης 385-322 π.Χ.
Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου (1998)
Ο ελληνισμός στην ύστερη αρχαιότητα
Bowersock Glen W.
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (1996)
Θέμα του βιβλίου είναι η εκπληκτική προσαρμοστικότητα και ανθεκτικότητα του ελληνικού πολιτισμού σε εποχές κοσμογονικών αλλαγών. Υπό το πρίσμα του ελληνισμού γίνεται ορατός και κατανοητός όλος ο κόσμος της Ανατολής κατά την ύστερη αρχαιότητα, όπως και η αλληλεπίδραση παγανισμού και χριστιανισμού την εποχή εκείνη. Ο Διόνυσος και ο Χριστός βασίλευαν μαζί.
Μύθος και θρησκεία στην αρχαία Ελλάδα
Vernant Jean - Pierre 1914-2007
Σμίλη (2000)
Τι είναι μια θρησκεία δίχως έναν και μοναδικό Θεό, δίχως Εκκλησία, δίχως κλήρο, δίχως δόγμα και "πιστεύω", δίχως υπόσχεση αθανασίας; Το να σκιαγραφείς την εικόνα της επίσημης θρησκείας των αρχαίων Ελλήνων σημαίνει ότι, επιχειρώντας να απαντήσεις στο ερώτημα αυτό, προβληματίζεσαι πάνω στη φύση της πίστης σ' αυτό το είδος της συναλλαγής με το θείον, πάνω στις σχέσεις του πιστού με τους θεούς του, πάνω στην αυστηρά καθορισμένη θέση που κατέχει το άτομο στην όλη οργάνωση του ιερού. Το θρησκευτικό στοιχείο, καθώς εμπλέκεται στους θεσμούς της πόλεως, εμφανίζεται σταθερά προσαν...
Θέλξις
Σμίλη (2004)
Ο τόμος για τη Σαπφώ επιχειρεί να αποτυπώσει τόσο το χωροχρονικό πλαίσιο μέσα στο οποίο εντάσσεται η ποιητική δημιουργία της Σαπφούς όσο και την ποικιλία των ερμηνευτικών τάσεων σχετικά με την ποιητική της. Από τα κείμενα που συγκεντρώνονται στον παρόντα τόμο αναδύονται δύο βασικοί άξονες μελέτης της ποίησής της: ο ένας από τη σκοπιά της κοινωνικής ανθρωπολογίας και ο άλλος από τη σκοπιά της ποιητικής, στον οποίο εντάσσονται μελετήματα πολύ διαφορετικά ενδεχομένως μεταξύ τους, αναλόγως εάν εστιάζουν αυστηρά στην ερμηνεία του σαπφικού κειμένου ή εάν "ανοίγονται" για να συμπ...