Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Από τις τρεις "Κριτικές" του Kant που εθεμελίωσαν στα τέλη του 18ου αιώνα τη φιλοσοφική σκέψη σε νέες αρχές και άνοιξαν τους ορίζοντες για το μέγα κίνημα του Γερμανικού Ιδεαλισμού, της "Κριτικής του καθαρού λόγου" (1781Α, 1787Β), την "Κριτική του πρακτικού λόγου" (1788) και την "Κριτική της κριτικής δυνάμεως" (1790), η πρώτη "Κριτική" είναι ασφαλώς η πιο γνωστή αλλά και η λιγότερο δημοφιλής, γιατί ξεσκεπάζει βαθύτατα ριζωμένες γνωστικές προκαταλήψεις και αναγκάζει τη σκέψη ν’ ακολουθήσει νέους δρόμους που οδηγούν συχνά σ’ ένα αδιαπέραστο δάσος εννοιολογικών όρων και σχημάτω...

Για μας, τους μεταγενεστέρους του, που επωφεληθήκαμε από την επίδρασή της, η καινοτομία του Ντεκάρτ αποτελεί κοινοτοπία. Πρέπει όμως να έχουμε αναστήσει κάπως μέσα μας τη δική του εποχή, την πνευματική και ψυχολογική της ατμόσφαιρα, να έχουμε νοιώσει το δέος που ένοιωθαν οι τότε άνθρωποι μπρος στην ιεραρχία των αξιών, την καθιερωμένη μέσα στις συνειδήσεις τους, όχι μονάχα από τα ήθη των συγχρόνων και τις παραδόσεις των παλαιοτέρων, παρά από αυτή τούτη τη "θεία Αποκάλυψη", για να μπούμε κάπως στο νόημα του τεράστιου άθλου που αποτέλεσε η διακήρυξη των κανόνων της Μεθόδου του...

Το βιβλίο αυτό απαρτίζεται από τρία επιμέρους δοκίμια τα οποία εστιάζουν την προσοχή τους σε τρεις θεμελιώδεις όψεις της σχέσης του ανθρώπου με τη φύση: την πολιτική, την ηθική και την αισθητική. Στο πρώτο δοκίμιο ορίζεται το πεδίο της πραγματικής οικολογίας, το οποίο πολιτικά διαχωρίζεται σαφώς από αυτό της ψευδο-οικολογίας, καθώς περιλαμβάνει την οικολογία του υποκειμένου και την κοινωνική οικολογία ως στενά και άρρηκτα συνυφασμένες με την οικολογία της φύσης-περιβάλλοντος. Στο δεύτερο δοκίμιο διατυπώνεται η οφειλόμενη ηθική στάση του ανθρώπου απέναντι στα ζώα, μέσα απ...

Διαβάζοντας ένα ποίημα μπαίνεις στον κόσμο του ποιητή. Διαβάζοντας ένα καλό ποίημα μεταφέρεσαι σε έναν χώρο που δεν ήξερες ότι υπήρχε, είναι σαν μία ανακάλυψη. Διαβάζοντας ένα πολύ καλό ποίημα τότε βρίσκεσαι μπροστά σε μία έκπληξη, σε μία αποκάλυψη, κάτι σε συνεπαίρνει, κάτι ξυπνά μέσα σου και σε ωθεί να το συγκρίνεις με άλλα ποιήματα και ποιητές που σε έχουν συνεπάρει. Ο όγκος των ποιητών και ποιητριών στον ανά χείρας τόμο δεν παρουσιάζει πολλές εκπλήξεις. Πώς το 'πε ο Σεφέρης; "Λίγες οι νύχτες με φεγγάρια που μ' άρεσαν". Λίγα τα ποιήματα στον τόμο του 2018 που ξυπνάν κάτι...

Ο παρών τιμητικός τόμος αποτελεί ελάχιστο δείγμα αναγνώρισης, εκτίμησης και σεβασμού στο δάσκαλο και συνάδελφο Ευστάθιο Ν. Τσοτσορό για τη συνολική πορεία και τη συνεισφορά του στο ελληνικό Πανεπιστήμιο. Εικοσιεννέα διακεκριμένοι Πανεπιστημιακοί και ερευνητές καταθέτουν πρωτότυπες απόψεις και αναλύσεις για κρίσιμα προβλήματα της νεότερης και σύγχρονης ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, της οικονομικής ανάπτυξης και της κρίσης, για τον τεχνολογικό μετασχηματισμό, τις ιδέες, το δίκαιο, τη δημοκρατία, τη φιλοσοφία και τη μεθοδολογία των επιστημών. Γράφουν οι: ο Πρόεδρος...

Τα κείμενα προέκυψαν με αφορμή τη Διεπιστημονική Ημερίδα με θέμα "Όψεις της Βίας", που διοργανώθηκε στο πλαίσιο του μεταπτυχιακού μαθήματος της Εγκληματολογίας-Σωφρονιστικής, στην αίθουσα Κωνσταντόπουλος της Νομικής Σχολής, Α.Π.Θ., την Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2018. Κεντρικός ομιλητής στην Ημερίδα αυτή ήταν ο προσκεκλημένος Καθηγητής Φιλοσοφίας του Παντείου Πανεπιστημίου, κ. Δημήτρης Ν. Λαμπρέλλης, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα "Λόγος και Βία στον Θουκυδίδη". Η βία στον πρώιμο πόλεμο: η τύχη των αιχμαλώτων πολέμου, ως θέμα της επόμενης εισήγησης, επιχειρεί να σκιαγραφήσει τις...

Με οντικό και νοηματοδοτικό μεταλλάκτη την οργανική μυθολογία, τα σημεία της εμπεδόκλειας αυτοαναφοράς στο μέρος: "κούρος", "κόρη", "θάμνος", "οιωνός" και "ιχθύς", τα σημεία αυτά, οικείες ήδη σε εμάς, περίκλειστες, αυτοτελείς παρουσίες, οντικές και νοηματοδοτικές μονάδες για τον διατμηθέντα -σπαραγμένο στοχαστικό λόγο, λειτουργούν, - στο εξής - στο πλαίσιο της ανάκτησης του σώματος του λόγου του Ακραγαντίνου στοχαστή, κατ’ αρχάς ως μορφο-κλασματικές παρουσίες, σχεδόν συγχρόνως ως οντο-κλασματικές και βέβαια ως μεγα-οντο-κλασματικές παρουσίες, παράλληλα δε ως παρουσίες σημασ...

''ΤΟ ΣΚΑΚΙ Τ' ΟΥΡΑΝΟΥ'': Τα μαύρα τούτα τα τετράγωνα κι εκείνα εκεί τα άσπρα παιχνίδι στήσανε τρελό με τ' ουρανού τούς δαίμονες τον τρόμο και τα άστρα Και εμείς οι λυσσασμένοι πέφτουμε πάνω στο σκάκι τ' ουρανού σαν μεθυσμένοι

Τα ανθρώπινα δικαιώματα διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στη σύγχρονη ηθική και πολιτική φιλοσοφία. Ειδικά στη Βιοηθική, τα δικαιώματα αποτελούν έννοια-κλειδί. Οι φιλόσοφοι, στην προσπάθειά τους να αναμετρηθούν με τα ηθικά διλήμματα που ανακύπτουν, ενίοτε επικαλούνται ή αναδιαμορφώνουν υπάρχοντα και αναγνωρισμένα δικαιώματα, ή εισηγούνται νεοπαγή. Στη μελέτη αυτή, εξετάζεται η συνάφεια των δικαιωμάτων με παλαιά και νέα βιοηθικά ερωτήματα, καθώς και η σχετική επιχειρηματολογία. Σημείο εκκίνησης είναι το ιστορικό πλαίσιο των βασικότερων θεωριών περί δικαιωμάτων και αυτονομίας, το...

Η σύγχρονη τέχνη και η φιλοσοφία, ως στιγμές της δικής μας επικαιρότητας, ως θεσμισμένοι ανθρωπολογικοί τόποι του δικού μας δύσκολου και απρόσφορου παρόντος, μας διανοίγουν. Μας διανοίγουν στην ιστορική πραγματικότητα, αλλά μας διανοίγουν διαφορετικά. Εν αντιθέσει, με το κυρίαρχο και σήμερα -όπως εξάλλου στο σύνολο σχεδόν της ιστορίας- φαντασιακό της ετερονομίας, μας διανοίγουν στην πραγματική εμπειρία ενός άλλου, εναλλακτικού κόσμου. Μερικώς, αλλά πραγματικά. Στο δικό τους περιορισμένο έδαφος, αλλά ριζικά. Στη βιωμένη εμπειρία ενός κόσμου, ο οποίος συνιστά για μας (για τη...

Γράφει ο P. Vidal-Naquet: "Πράγματι, ο Καστοριάδης ήρθε στο Παρίσι από την Αθήνα -όπως ο Ξένος του Πλάτωνα ήρθε στην Αθήνα από την Ελέα της Μεγάλης Ελλάδος- για να παίξει τον ρόλο του "διδασκάλου της αλήθειας", μιας αλήθειας που ήθελε να προωθήσει την ελευθερία και όχι να την καταπνίξει". Αναμφίβολα έτσι. Και γι' αυτό μιας αλήθειας, στην περίπτωσή του, ενσυνειδήτως με άλφα μικρό. Αλήθεια δε, που ως στοχαστικό πρόταγμα, υπήρξε εν προκειμένω όχι απλώς πρόθεση ελευθερίας ή βήμα προς αυτήν, αλλά χάρη στο πολυσχιδές, πολύπλευρο και πολύμοχθο έργο που αυτός μας κατέθεσε, έργω ελε...

Ο τόμος περιλαμβάνει δοκίμια ορισμένων από τους σημαντικότερους μεταπολεμικούς στοχαστές του 20ού αιώνα, στα οποία αποτυπώνονται βασικοί άξονες της σύγχρονης ηθικοπολιτικής συζήτησης. Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάζονται κεντρικές θέσεις της φιλελεύθερης εξισωτικής θεώρησης και της κριτικής που τής ασκείται από διαφορετικά ρεύματα σκέψης, όπως ο ελευθερισμός, ο σοσιαλισμός, ο πολιτικός ρεπουμπλικανισμός και ο νεοαριστοτελισμός. Οι συγγραφείς αναμετρώνται με το πρόβλημα της ηθικής δικαιολόγησης, στο εγχείρημά τους να σκιαγραφήσουν τη φύση της καλής κοινωνίας. Στο υπόβαθρο λα...

Το κείμενο αυτό ούτε αποφαίνεται σχετικά με τις αιτίες απώλειας του φιλοσοφείν ούτε αποφαίνεται για τις συνθήκες που ευνοούν την εκκάλυψή του· το κείμενο αυτό δεν αποφαίνεται ως προς όλα τα προαναφερθέντα, καθώς δεν επιθυμεί να δογματίσει· και δεν επιθυμεί να δογματίσει, γιατί το διαπερνά η υποψία πως το δογματίζειν συσκοτίζει τον ορίζοντα του απορείν, άρα: και του φιλοσοφείν· για αυτό, λοιπόν, το παρόν κείμενο υποτυπώνει τον λόγο του υπό τη μορφή επτά αναστοχαστικών ερωτημάτων περί το φιλοσοφείν, δηλαδή επτά μεταερωτημάτων, τα οποία εστιάζονται στο μεταξύ της εκκάλυψης και...

Το "Δοκίμιο για την ανθρώπινη νόηση", είναι ένα μνημείο της ανθρώπινης διανοητικής ιστορίας. Αποτελεί το κλασικό εισαγωγικό έργο του εμπειρισμού, ενός εμπειρισμού αισιόδοξου ως προς τη δυνατότητα που έχουμε να γνωρίσουμε τον κόσμο και τον εαυτό μας. Για τον Λοκ είμαστε μια tabula rasa κατά τη γέννησή μας, αλλά δια των αισθήσεων, αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο. Τις εικόνες του κόσμου και όσες σχηματίζουμε στοχαζόμενοι, τις κατανοούμε μέσω της επεξεργασίας μας με τον Λόγο. Το "Δοκίμιο" χωρίζεται σε τέσσερα βιβλία. Στο πρώτο παρου­σιάζεται η θέση ότι δεν υπάρχουν έμφυτες ιδέες....

Στο πλαίσιο της μελέτης αναλύεται από φιλοσοφική και συνταγμα­τική άποψη, μετά από μια σύντομη ιστορική διαδρομή της διαμάχης αναφορικά με τις αμβλώσεις, αφενός το δικαίωμα στη ζωή και η αξία του εμβρύου και αφετέρου το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού της γυναίκας. Παράλληλα, εξετάζονται ζητήματα που αφορούν σε συγκρούσεις συμφερόντων τόσο συλλογικών όσο και ατομικών, όπως, για παράδειγμα, το συμφέρον συλλογικοτήτων (λ.χ. ενός κράτους) στην σταθεροποίηση ή την αύξηση του πληθυσμού τους ή το συμφέρον του επίδοξου πατέρα στη γέννηση του παιδιού του ενάντια στις προτιμήσεις της...

"Ευχαριστώ τη θεία τύχη η οποία εν αγνοία της αναζωπύρωσε την ευκαιρία και γονιμοποίησε τη βούλησή μου να καταπιαστώ με ένα διαχρονικό ζήτημα, όπως αυτό της αφομοίωσης, της εθνικής συνείδησης και της μετανάστευσης. Προς επίρρωση των ανωτέρω αποτιμήσεων που διατυπώθηκαν στο εγχειρίδιό μου, επισημαίνω για άλλη μια φορά ότι η λέξη κλειδί στο πόνημά μου αποκαλείται "αφομοίωση". Η φυσιογνωμία της έννοιας "αφομοίωση" δεν αφορά στην απώλεια της υπόστασης και του προσώπου του άλλου, αλλά σχετίζεται με την εσωτερική περιδίνηση και την πολιτισμική καθολικοποίηση που συνεπιφέρει η πρό...

Η διάλυση της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας συνέπεσε με την ακμή της ιταλικής Αναγέννησης. Η ιστορική απόκλιση συνέβαλε τα μέγιστα στον τρόπο που ο ένας κόσμος αντιλαμ­βανόταν τον άλλο. Η υστεροβυζαντινή διανόηση βρέθηκε αντιμέτωπη με το πρόβλημα της διαχείρισης της φιλοσοφικής και επιστημονικής προόδου που είχε συντελεστεί και συντελείτο στην περιφέρειά της, τόσο στην καθ’ ημάς Ανατολή όσο και τη Δύση. Ήδη από τον 14ο αιώνα, με το κίνημα του βυζαντινού Θωμισμού, είχε τεθεί μετ’ επιτάσεως το θέμα του πως η βυζαντινή διανόηση θα συνδιαλεχθεί με τη φιλοσοφική παιδεία του...