Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όπου πατάει ρόδα... δεν φυτρώνει χορτάρι! Θα το δείτε γραμμένο ξανά μέσα στις σελίδες που ακολουθούν. Το επαναλαμβάνουμε για να μην το ξεχάσει κανείς. Γιατί στην Ελλάδα η οδήγηση οχήματος 4x4, SUV, pickup, τζιπ, αγροτικού -πείτε το όπως θέλετε- για κάποιο περίεργο λόγο έχει συνδεθεί με την ασυδοσία, εντός και εκτός δρόμου. Τα μάτια μας έχουν δει πολλά. [...] Είναι ντροπή! Από την άλλη, δεν είναι καθόλου ντροπή να ακολουθείς μια ορεινή διαδρομή σε πατημένο δασικό δρόμο και να απολαμβάνεις με όλες σου τις αισθήσεις το τοπίο. Να κάνεις πολλές στάσεις για να περπατήσεις, να πιε...

Τα ονομάζουμε μικρούς παραδείσους, τους δίνουμε τον χαρακτηρισμό της όασης, τα φορτώνουμε με κοσμητικά επίθετα και ανακαλύπτουμε στην αγκαλιά τους τη "μουσική" της ηρεμίας και την ανθρώπινη επαφή με συνοδοιπόρους σαν κι εμάς στο ταξίδι της "άγονης γραμμής". Αυτά για εκείνους που τα αγαπούν πολύ και τα θεωρούν παρθένους θησαυρούς στην ελληνική θάλασσα. Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη που μιλά με σκληρή γλώσσα για το πολύωρο ταξίδι, την απουσία παροχών και υπηρεσιών, τον εγκλωβισμό σε "σχήματα" διακοπών που ανήκουν στο παρελθόν και τόσα άλλα. Η αλήθεια ως συνήθως βρίσκεται...

Αποστολή στην Αιτωλοακαρνανία. Το παζλ της Ελλάδας που ανακαλύπτουμε, κομμάτι κομμάτι συμπληρώνεται. Συντάκτες και φωτογράφοι ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους και είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν. Οι περισσότεροι χαμογελούν, αλλά έχουν μια ανησυχία στο βλέμμα. Αναρωτιούνται εάν υπάρχουν τόσα πολλά και ενδιαφέροντα στην περιοχή αυτή. Σκέφτονται ότι θα είναι δύσκολο να γεμίσουν τις σελίδες του ταξιδιωτικού οδηγού και ο λόγος είναι απλός. Όλος αυτός ο πλούτος δεν είναι κάπου καταγεγραμμένος. Δεν υπάρχουν σημαντικές τουριστικές υποδομές, παρά μόνο σε συγκεκριμένα σημεία... Παρ' όλα αυτά...

Ανάταση ψυχών Ο Γιώργος είναι φανατικός αναγνώστης μας. Ταξιδεύει σ' όλη την Ελλάδα μέσα από τις σελίδες του ταξιδιωτικού οδηγού. Ίσως γιατί ο Γιώργος δεν απατά τον τόπο που μεγάλωσε: τη Θεσπρωτία. Με ορμητήριο τα Σύβοτα, τα καλοκαίρια βγαίνει στ' ανοικτά, δήθεν για ψάρεμα. Η αλήθεια είναι ότι απλώς του αρέσει να πλέει στα ίδια νερά, που κάποτε έπλεε ο θρυλικός Μπαρμπαρόσα, να ξεχνιέται αγναντεύοντας τα όμορφα νησάκια της περιοχής, και τις παραλίες σε όλη την ακτογραμμή μέχρι την Πάργα και κάποιες φορές -όταν έχει καλή παρέα- ακόμη και μέχρι την Πρέβεζα. Ο Γιώργος δεν εί...

Μαθήματα απόδρασης Περιμέναμε συνήθως το τέλος της χρονιάς, εκεί λίγο πριν από τις εξετάσεις του 2ου εξαμήνου. Οι κοπελιές εξαφάνιζαν τις ποδιές τους και μας συναντούσαν στην προκυμαία, εκεί που έφευγαν οι "βενζίνες" για τον Αργοσαρωνικό. Προορισμός μας η Αίγινα, η Σαλαμίνα, το Αγκίστρι ή -πιο μακριά- ο Πόρος και τα Μέθανα, για τους πιο τολμηρούς από εμάς. Το εισιτήριο φτηνό, η απόσταση μικρή. Ήταν οι μικρές παράνομες αποδράσεις μας από το σχολείο. Μικρές... τζούρες ανάπαυλας, σαν τις τζούρες από τσιγάρο που κάναμε στα κλεφτά. Κοπάνα για ποδήλατο στον Πόρο. Για να πατσο...

Η Ελλάδα είναι ένα από τα λίγα μέρη του κόσμου που το ταξίδι στον χρόνο, ιδιαίτερα στο παρελθόν, όχι μόνον επιτρέπεται, αλλά επιβάλλεται! Παίρνεις μια βαθιά εισπνοή, κλείνεις τα μάτια και πραγματοποιείς αυτό το μετέωρο βήμα περνώντας την "πύλη" ενός -οποιουδήποτε- αρχαιολογικού χώρου. Το πέρασμα από το σκοτάδι στο φως ανοίγοντας και πάλι τα μάτια είναι μαγικό. Μετράς τις χιλιετίες πολιτισμού και αρχίζεις την περιήγηση, το ατέλειωτο ταξίδι. Ακόμα και οι πέτρες έχουν μιλιά και θα πρέπει να προσέχεις πού πατάς. Δίνεις την ευκαιρία στην ψυχή σου να πάρει κι εκείνη μια ανάσα και...

Η Παλαιά Διαθήκη διδάσκει ότι ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο από πηλό. Στην ελληνική μυθολογία αναφέρεται ότι ο Δευκαλίων -γιος του Προμηθέα - και η γυναίκα του Πύρρα μετά τον κατακλυσμό αισθάνονταν μόνοι. Προσευχήθηκαν στον Δία. Εκείνος τους συμβούλευσε να περπατήσουν στην έρημη γη και να ρίξουν πίσω τους λιθάρια. Από τις πέτρες που έριξε στη γη ο Δευκαλίων γεννήθηκαν άνδρες και από εκείνες της Πύρρας γυναίκες. Έτσι δημιουργήθηκε ένα νέο γένος ανθρώπων, ένας λαός. Είναι κοινή η ρίζα της λέξης "λάας") που σημαίνει λίθος, λιθάρι και λαός. Κοινός παρονομαστής θρησκείας και παράδο...

Σκηνή σε μεγάλο υψόμετρο. Οροπέδιο ονομαστό. Πηγή, δύο σχηματισμοί λιμνών, εκκλησάκι, καταφύγιο. Μια παρέα Κρητικών 18-25 χρόνων, σε μια γωνιά έχουν ανάψει φωτιά για να ψήσουν κρέας. Κρασί, τσικουδιά, μερικές ντομάτες, λίγο τυρί και ψωμί. Έρχομαι από ορεινό δρόμο "σπαστήρι", βγαίνω από το αυτοκίνητο γιατί με φωνάζουν να πάω κοντά. Κερνούν κρασί και σε λίγο ένας απ' όλους βγάζει το μαντολίνο και αρχίζει να γρατζουνάει τις χορδές. Η μαντινάδα ξεκινάει και τα δίστιχα περνούν από στόμα σε στόμα, αλληλοσυμπληρώνονται μα ποτέ δεν σταματούν. Η ιστορία φτιάχνεται εκείνη την ώρα......

Λένε πως ο χρόνος στα ορεινά κυλάει πιο αργά. Η θέα είναι καλύτερη και η αίσθηση ελευθερίας ανυπέρβλητη. Ακόμη μιλάνε για καθαρό αέρα, για μεγαλύτερη και στενότερη επαφή με το θείο, για κάθε είδος ορεινά "καταφύγια" αλλά και για κατακτήσεις κορυφών ως διακρίσεις. Σημείο αναφοράς για όλα τα παραπάνω είναι ο άνθρωπος, αυτός που διαλέγει να ζητήσει ή απλά να εκδράμει σε μεγάλο υψόμετρο. Καθώς απομακρύνεται από τα πεδινά, αρχίζει να αισθάνεται τον ίδιο περίεργο φόβο και σεβασμό με εκείνον που θα ένιωθε στη μέση του πελάγους... Δεν είναι απίστευτο πως εμείς οι Έλληνες ζούμε σε μ...

Σαν το παλιό κρασί Της Κύνθιας της αρέσει να ταξιδεύει, αλλά έχει μια παραξενιά. Βιάζεται... Ανυπομονεί να φτάσει. Τα Τζουμέρκα δεν προσφέρονται για βιαστικούς, για ανυπόμονους. Είναι σαν το καλό κρασί, που το απολαμβάνει γουλιά γουλιά, με όλες τις αισθήσεις σου. Έτσι το ταξίδι για την Άρτα, τα Καστανοχώρια και τα Δυτικά Τζουμέρκα έπαιρνε τη μία αναβολή μετά την άλλη. Κάποιοι άλλοι όμως, όπως η Πόλα και ο Μπάμπης, ήρθαν εδώ, πάνω στα βουνά και βρήκαν τον επίγειο παράδεισό τους. Γύρισαν την πλάτη τους στις ανέσεις ενός αστικού κέντρου. Δεν "μονάζουν" κι ας ζουν εκ...

Στο παράθυρο της Πρέσπας Γεια σας, θα θέλαμε με αυτή την απλή επιστολή εν είδει προλόγου να μας γνωρίσετε καλύτερα. Είμαστε αυτοί που φτιάχνουν τους ταξιδιωτικούς οδηγούς "Ανακαλύψτε την Ελλάδα". Παρά το γεγονός ότι ο καθένας έχει τη δική του προσωπικότητα και τα δικά του προβλήματα αισθανόμαστε σαν ένα κομμάτι, έχουμε μια ψυχή. Ταξιδιάρα ψυχή. Σκεφτείτε ένα μάτσο κεριά... αν ανάψει το ένα, παίρνουν όλα μαζί φωτιά. Κάπως έτσι. Στην Πρέσπα ανάψαμε -συγγνώμη ταξιδέψαμε- όλοι μαζί. Μπήκαμε στα αυτοκίνητα και κάναμε χίλια χιλιόμετρα και βάλε. Περπατήσαμε, μιλήσαμε, γελάσαμε...

Οι φρουροί της μνήμης Οι άνθρωποι έφυγαν. Αλλά δεν ξέχασαν. Άφησαν πίσω τους ακοίμητους φρουρούς τα βουνά, τις απάτητες κορφές, τις άγριες χαράδρες και τα ποτάμια. Άφησαν πίσω τους κοσμήματα από πέτρα, έργα σπουδαίων μαστόρων που σήμερα όλοι ζηλεύουν. Άφησαν πίσω τους τη φύση να μεγαλουργεί, χωρίς ο άνθρωπος να τη βιάζει. Τα μέρη τους, όπως παλιά, επισκέπτονταν αραιά και πού κάποιοι παράξενοι ξενόφερτοι, οι οποίοι περιέγραφαν μετά έναν τόπο παραδεισένιο. Έτσι, σιγά σιγά ο τόπος τους απέκτησε φανατικούς φίλους. Τα πέτρινα χρόνια της απομόνωσης τελείωσαν. Οι στενοί χωματ...

Τουλάχιστον τα μισά και... κάντε κάτι να χωρέσουν! Αυτή ήταν η εντολή και ταυτόχρονα η υπόσχεση που δώσαμε ο ένας στον άλλο. Έτσι ξεκίνησε το ταξίδι μας στα Δωδεκάνησα, το νοτιοανατολικό νησιωτικό σύμπλεγμα της Ελλάδας, που ακουμπάει στα παράλια της Μικράς Ασίας, προσφέρει σπάνιες εικόνες, αξέχαστες εμπειρίες και μπορεί να αγκαλιάσει όλες τις "συνομοταξίες" των ταξιδευτών. Από τα ανεξερεύνητα μικρονήσια όπως οι Αρκιοί μέχρι τη χλιδή της Ρόδου, ο καθένας μπορεί να βρει το ιδανικό πεδίο έκφρασης στις διακοπές του. Οι επιλογές είναι τόσες πολλές ώστε ο αριθμός "Δώδεκα" μοιάζε...

Ένα καφέ μπαρ στο Μπουένος Άιρες με εγχειρισμένους αξιωματικούς του Χίτλερ. Μια νυχτερινή βόλτα στην Πλατεία Βικτωρίας που έχει κάτι από μια μίνι Οδύσσεια. Ένας φόνος σε καφενείο της Αιτωλοακαρνανίας. Ένα ζευγάρι παπούτσια ως τεκμήριο μνήμης σε ένα πατσατζίδικο της Ομόνοιας. Ένα χτύπημα στην πόρτα και η μετωπική με το παιδί που δεν έκανες ποτέ. Μια πτώση ενός αγγέλου στο Κολωνάκι. Οι κοπέλες ενός κονσομασιόν μπαρ που ακούνε Όπερα. Η λύτρωση ενός εφοριακού σε ένα πανηγύρι της επαρχίας. Η δίψα για ζωή ενός παιδιού που βρίσκεται καθηλωμένο σε αναπηρικό αμαξίδιο. Ο σεμνός συνθέ...

Τα δάση τους είναι κρυμμένοι βοτανικοί παράδεισοι, ελάχιστα ή αρκετά χιλιόμετρα μακριά από τις πόλεις. Τα οικοσυστήματά τους λειτουργούν ως ζωντανές εγκυκλοπαίδειες που, αν τις ξεφυλλίζαμε, θα αντικαθιστούσαν πολλούς τόμους φυσιολατρίας. Όχι, οι δρυμοί δεν είναι μόνο πνεύμονες πρασίνου. Αν ισχυριστούμε κάτι τέτοιο από την αρχή, βάζουμε σε προτεραιότητα τις δικές μας ανάγκες, αυτές των ανθρώπων της πόλης, που θεωρούν ότι "το μόνο της ζωής τους ταξίδιον" σε έναν δρυμό ή ένα βουνό αρκεί, για ν' αναπνεύσουν, να περπατήσουν, να αποθηκεύσουν ενέργεια και δυνάμεις. Χώρια που το οξ...

Περιέχονται κείμενα για τα τραγούδια: - 1948, "Συννεφιασμένη Κυριακή" - 1989, "Lambada" - 1985, "Ρίτα, Ριτάκι" - 1992, "Έχω κλάψει" - 1960, "Τα παιδιά του Πειραιά" - 1965, "I Feel Good" - 1984, "Relax" - 1952, "Για μπάνιο πάω" - 1973, "Δώσ' μου το χέρι σου" - 1931, "Κακούργα πεθερά" - 1974, "Waterloo" - 1965, "Μη μιλάς άλλο γι' αγάπη" - 1981, "Τα πήρες όλα" - 1992, "Smells Like Teen Spirit" - 1983, "Στη Βουλιαγμένη" - 1981, "Επεμβαίνεις" - 1986, "Ο ταξιτζής" - 1977, "Hotel California" - 1978, "Τρελή κι αδέσποτη" - 1993, "Ασ' τη να λέει" - 1994, "7 secon...

Κένταυροι, μαγικό βουνό, βουνό και θάλασσα μαζί, Αιγαίο και Παγασητικός στο κέντρο της Ελλάδας, ζωντανά χωριά -πολύχρωμο σκηνικό, αρχοντικά και καλντερίμια... Τα έχουμε χρησιμοποιήσει όλα. Έχουμε τοποθετήσει όλες τις πιθανές "ταμπέλες", έχουμε προσπαθήσει να περιγράψουμε αυτό που τα μάτια βλέπουν και η ψυχή αναγνωρίζει ως οικείο. Το Πήλιο. Έχουν γραφτεί τα πάντα ή σχεδόν τα πάντα. Πόσα περισσότερα θα μπορούσαμε να σας προσφέρουμε; Το ερώτημα πιστεύουμε ότι θα απαντηθεί στις σελίδες που ακολουθούν. Τόσο απλά. Αν δείτε το Πήλιο ως χώρο αναψυχής, φυσικής και ψυχικής ανάτασης,...

Αν θέλουμε να πιστέψουμε τον Ηρόδοτο, στον ευρύτερο χώρο της αρχαίας Θράκης (παράλια Αιγαίου, Ελλησπόντου, Βοσπόρου και από τις ακτές του Εύξεινου Πόντου ως τη Μακεδονία) κατοικούσε το δεύτερο σε πληθυσμό έθνος της γης (μετά τους Ινδούς), οι Θράκες. Η χώρα τους είχε προνομιακή θέση δίπλα στα στενά που ενώνουν την Ευρώπη με την Ασία και την ανέδειξε σε κέντρο διάδοσης, διασποράς και διακίνησης αγαθών, ιδεών και πολιτισμών. Την ίδια όμως στιγμή την έκανε τόσο επιθυμητή, ώστε οι εχθρικές επιδρομές και οι πολεμικές συγκρούσεις να μην έχουν τελειωμό στους αιώνες. Οι Θράκες είχα...

Περιηγήσεις και διαδρομές στον τόπο και τον χρόνο. Χρώματα και σχήματα, ήχοι και σιωπές. Θεός, φύση και άνθρωπος. Θησαυροί και μνημεία ιστορίας, παράδοσης και τέχνης, δεμένα με τις ζωές των ανθρώπων. Άγιον Όρος και Μετέωρα. Μοναστήρι της Πάτμου, Παναγία της Τήνου και Παναγία Σουμελά. Χώροι επιβλητικοί και φορτισμένοι, βαθιά ριζωμένοι στη συνείδηση των πιστών. Και δίπλα τους χώροι πιο ταπεινοί, αλλά ωστόσο το ίδιο σημαντικοί και ιεροί. Άγιον Όρος. Τόπος αγιοβάδιστος, αφιερωμένος ως "κλήρος και περιβόλι της Παναγίας", η σημαντικότερη μοναστική πολιτεία της Ελλάδας. Φύση απ...

Στη σαγήνη του Ιονίου Φανατικός λάτρης των Κυκλάδων και της Κρήτης, ένιωθα περίπου σαν να απατώ τη σύζυγό μου όταν επιβιβαζόμουν στο πλοίο για την Κεφαλονιά. Και αυτή, λες και το 'ξερε, φρόντισε να με πλανέψει και να μου χαρίσει αξέχαστες στιγμές. Από τις πανέμορφες ξερές Κυκλάδες βρέθηκα με μιας στην αγκαλιά του πράσινου, που σ' ακολουθεί ως την παραλία. [...] Κάπως έτσι μπήκε η Κεφαλονιά και τα Επτάνησα στην καρδιά μου. Το επόμενο ταξίδι ήταν Πάσχα. Αυτή τη φορά το πλοίο έδεσε στη Ζάκυνθο. [...] Την Ιθάκη την ψάχνω ακόμη. [...] Ταξιδέψτε λοιπόν κι εσείς μαζί μας μέσα α...