Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

O 7ος αιώνας π.X. είναι ο αιώνας που ο λυρισμός παίρνει από τα άλλα είδη την πρωτοβουλία να εκπροσωπήσει εξ υπαρχής αυτός την ποίηση, χιλιετηρίδες χιλιετηρίδων ύστερα από την προκοινοτική κραυγή του δέους του πρωτόγονου, προς την οποία με άλλα δεδομένα μοιάζει να ανταποκρίνεται η ρήση του πολιτισμένου ατόμου του καιρού μας πως κι η ποίηση δεν είναι κατά βάση παρά η ανάπτυξη ενός επιφωνήματος. Ο λυρισμός, ως γλώσσα του αισθήματος, γίνεται στους ΜΕΛΙΚΟΥΣ, πρώτη φορά, η δεσπόζουσα της ποίησης και μέσα από την ποίηση η δεσπόζουσα της πρόσληψης του κόσμου. Ένας λυρισμός που πέφ...

"Σαν μισοφέγγαρα" Όταν καμιά φορά ταξίδευε στην άλλη συνοικία έβλεπε/ τα ίδια δέρματα φιδιών στο τείχος που μας χώριζε/ και φτάνοντας στην αγορά/ τους γείτονες του άλλου στρατοπέδου/ βγαίνοντας κι αυτοί σαν μισοφέγγαρα/ από την άλλη βάρδια και τη γαλαρία/ της υπεραξίας. (από τη σελ. 24 του βιβλίου)

[...] Η ηθογραφία των "Κορφιάτικων ιστοριών" του Θεοτόκη λειτουργεί λοιπόν και ως προκατάθεση. Χωρίς βέβαια να χάνεται η αυτοτέλεια του είδους, που είναι και η πρωταρχική ταυτότητά τους. Σε μια εποχή που η μετάβαση από την αγροτική στην αστική ζωή και κοινωνία γίνεται και στη λογοτεχνία μας με αστάθεια ή προπέτεια, αρκετά συνειδητά ο Θεοτόκης πριν περάσει, από την πρώτη προς τη δεύτερη δεκαετία του αιώνα, στην απόδοση της ταξικής τοιχογραφίας του νησιωτικού του χωροχρόνου με τη σμίλη -ή το νυστέρι- του κοινωνικού ρεαλισμού του, με την ίδια επιμονή προηγουμένως είχε εγκαινιά...

Πράγματι ο Άγρας, με την πρόθεση να συμβουλέψει, κατ' ουσίαν εξομολογείται. Εξομολογείται, με τη γνώριμη ψυχονοοτροπία του μέσα από το "πνεύμα παρακμής" της εποχής του, όπως εύστοχα τον σκιαγράφησε ο αρμοδιότερος μελετητής του. Και εξομολογούμενος αυτοχαρακτηρίζεται: πότε αυτοψυχαναλύεται και πότε παρακάμπτει τα λεγόμενα του "συνομιλητή" του και προβάλλει τις απόψεις του. Τι συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση; Ο Ευάγγελος Ιωάννου (γεν. 1899), καθιερωμένος στη "Διάπλασι των Παίδων" ήδη από το 1911 ως Τέλλος Άγρας και απ' το 1916 (6 Αυγούστου) ως "συνεργάτης" πλέον, αλληλογ...

Δύο ποιήματα, τρεις βιβλιοκριτικές και τρία δοκίμια αποτελούν τη συμμετοχή του ίδιου του Ηλία Λάγιου στον τόμο αυτό. Όλα κείμενα της ωριμότητάς του, πολυσχιδή και πολυσήμαντα, αποτυπώνουν ευκρινώς το ίχνος του πνευματικού ανθρώπου, δίνουν ένα ισχυρό δείγμα του ποιητικού λόγου και ένα ευκρινές στίγμα της δημόσιας παρουσίας του, του δημόσιου λόγου του. Τα υπόλοιπα κείμενα αναφέρονται στο έργο του, είναι γραμμένα από κριτικούς και ομοτέχνους του, και ως σύνολο αποτελούν το κύριο σώμα της κριτικογραφίας που αφορά την ποίησή του. Η έκδοση αυτή έχει τον χαρακτήρα της τελευταία...

Ανθολογούνται οι ποιητές: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Αντρέας Αγγελάκης, Βασιλης Αρφάνης, Σταύρος Βαβούρης, Ρέα Γαλανάκη, Γιάννης Δάλλας, Μηνάς Δημάκης, Κική Δημουλά, 'Αρης Δικταίος, Δημήτρης Δούκαρης, Νίκος Εγγονόπουλος, Οδυσσέας Ελύτης, Ανδρέας Εμπειρίκος, Έκτωρ Κακναβάτος, Γιώργος Καραβασίλης, Διονύσης Καρατζάς, Τάσος Κόρφης, Θανάσης Κωσταβάρας, Χρίστος Λάσκαρης, Τάσος Λειβαδίτης, Χριστόφορος Λιοντάκης, Κώστας Λογαράς, Στέλιος Λύτρας, Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου, Γιώργος Μαρκόπουλος, Ερρίκος Μπελιές, Θανάσης Θ. Νιάρχος, Παυλίνα Παμπούδη, Αθηνά Παπαδάκη, Δ. Π. Παπαδίτσας, Τίτος Πα...

Η παρούσα έκδοση είναι μια σπουδή του έργου του Μανόλη Αναγνωστάκη με την επισκόπηση τριών πυρήνων μελετών, που αναφέρονται στις συνθήκες και στο κλίμα του ιδεολογικού και λογοτεχνικού του περιβάλλοντος, στην ανάπτυξη των συλλογών του αναλυτικά και στα τελευταία του ποιητικότροπα πεζά, που είναι αποστάγματα ζωής και ιστορίας. Πρόθεση του συγγραφέα υπήρξε να δοθεί από πολλές πλευρές το στίγμα της ποιητικής του Αναγνωστάκη. Και δύο λόγια για το νόημα του τίτλου: "Ποίηση και ιδεολογία" είναι, ως σχέση των δύο όρων, η συνισταμένη και η ορίζουσα του στόχου όλου του βιβλίου. Στη...

Η παρέλευση δεκαπενταετίας από την πτώση του τείχους του Βερολίνου παρέχει ίσως την ασφάλεια κάποιας απόστασης για μια πρώτη αποτίμηση, όπως έδειξε η πληθώρα των δημοσιευμάτων στον ελληνικό και ξένο Τύπο και οι σχετικές τηλεοπτικές εκπομπές, που το 2004 ήσαν πολυπληθείς και μάλιστα επεκτάθησαν αρκετά πέραν της 9ης του Νοεμβρίου εκείνου του έτους. Μέσα σε αυτό το κλίμα εγγράφηκε και το παρόν αφιέρωμα των "Αναγνώσεων", δηλαδή του ένθετου βιβλίου της "Αυγής", το οποίο διήρκεσε ενάμισι μήνα (31/10/2004 έως 12/12/2004). Όμως, αυτό το αφιέρωμα δεν προέκυψε ως μια "έξυπνη" ιδέα...

Η ιαμβική ποίηση χαρακτηρίζεται από τη χρήση του ιάμβου. Η καθιέρωση του μέτρου αυτού σήμαινε αληθινή επανάσταση στην αρχαία ποίηση. Ο ίαμβος, κατά μία ετυμολογία, παράγεται από το "ιάπτω" και άρα σημαίνει "υβριστής", "στηλιτευτής". Γενικά η ιαμβογραφία συνδέεται ως τέχνη με τη μουσική του αυλού, οργανικά με τις γονιμικές γιορτές και κοινωνικά με τη σάτιρα. Η σάτιρα υπήρξε το σήμα κατατεθέν και η ειδοποιός διαφορά της ιαμβικής από τη λοιπή λυρική ποίηση (τη μελική και τη χορική). Από τους τρεις μεγάλους εκπροσώπους του είδους ο Αρχίλοχος, ο θεωρούμενος Όμηρος του αρχαϊκο...

Συγγενέστερος διάδοχος του έπους είναι η αρχαία ελεγεία. Τη διαδοχή εκφράζει η συγγένεια του μέτρου και η διαφοροποίηση της έννοιας του ελεγείου (δηλαδή του δίστιχου συνδυασμού εξαμέτρου-πενταμέτρου) και του ελέγους (ως στοιχείου αντιηρωικού, ακόμη και του θρήνου). Με τη σταθερά του πρώτου και με την υπέρβαση του δεύτερου στοιχείου, η ελεγεία απ' τη μικρασιατική ενδοχώρα διαδόθηκε στην κεντρική Ελλάδα (Αττική και Σπάρτη) και αναδείχθηκε κατά σειράν ως ελεγεία πατριωτική (που την εξέφραζε ο Καλλίνος και ο Τυρταίος), λυρική ή ερωτική (ο Μίμνερμος), νομοθετική ή πολιτική (ο Σό...

Περιλαμβάνονται τα κείμενα: - Μαίρη Ι. Γιόση: "Τεθνάκην δ' ουδόλως θέλω". Αποσπάσματα ερωτικού (;) λόγου. Σαπφώ απ. 94 V" - Θεώνη Χριστοπούλου - Μικρογιαννάκη: "Σαπφώ: Η βιογραφική παράδοση και οι κωμικοί ποιητές" - Ιόλη Βιγγοπούλου: "Ο Λευκάτας στους περιηγητές (17ος-20ός αιώνας)" - Λευτέρης Σπύρου: "Η Σαπφώ στις εικαστικές τέχνες της περιόδου 1500-1900" - Δήμος Γ. Σπαθάρας: "Μεταφραστικές μετενσαρκώσεις της Σαπφούς: Μενάρδος, Λεκατσάς, Κακριδής" - Παναγιώτης Αντωνόπουλος: "Η πρόσληψη της Σαπφούς από την ευρωπαϊκή και τη νεοελληνική λογοτεχνία: Α΄ Η Σαπφώ, Εμείς οι Α...

Η μετάφραση ως άθλημα Η μετάφραση υπήρξε πάντα ένας αποκαλυπτικός παράγοντας της πολιτισμικής στάθμης ενός λαού σε ορισμένο χρόνο. Θυμίζω μόνο πως η πρώτη μετάφραση λογοτεχνικού κειμένου στην ιστορία του πολιτισμού ήταν της Παλαιάς Διαθήκης στην Αλεξάνδρεια την εποχή των Πτολεμαίων. Έγινε διότι ο ρέκτης εκείνος βασιλιάς είχε αντιληφθεί πως η πανίσχυρη και πολύτιμη μερίδα του πληθυσμού της μεγάλης εμπορικής και ναυτικής πόλης, οι Εβραίοι, είχαν ξεχάσει τη γλώσσα τους αλλ' όχι και τη θρησκεία τους! [...] Το Δ.Σ. της Εταιρείας Συγγραφέων έκανε δεκτή την πρότασή μου να μετα...

Ο τόμος συγκεντρώνει την αναλυτική, επεξεργασμένη και τεκμηριωμένη μορφή των τριάντα τριών εισηγήσεων οι οποίες παρουσιάστηκαν στο Διεθνές Συνέδριο, με τίτλο "Ο ποιητής και ο πολίτης Γιάννης Ρίτσος", το οποίο οργάνωσε το Μουσείο Μπενάκη, από τις 28 Σεπτεμβρίου μέχρι την 1η Οκτωβρίου του 2005. Στις εργασίες του συνεδρίου είχαν επίσης περιληφθεί δύο "στρογγυλά τραπέζια", τα οποία επικεντρώθηκαν (α) στην πρόσληψη του Ρίτσου από σύγχρονους ποιητές και (β) στην αποτύπωση μαρτυριών ανθρώπων που η πορεία τους διασταυρώθηκε με εκείνην του Γιάννη Ρίτσου. Ο παραπάνω τίτλος εκάλυπτε,...

Ανθολογούνται οι: Αγαθίας Σχολαστικός, Αισχρίων, Αλέξανδρος Αιτωλός, Αντίπατρος Θεσσαλονικεύς, Αντίπατρος Σιδώνιος, Αντίφιλος Βυζάντιος, Ανύτη μελοποιός, Απολλωνίδης, Αρχίας ο νεώτερος, Ασκληπιάδης, Αυτομέδων, Βάσσος, Βιάνωρ, Γλαύκος Νικοπολίτης, Δαμάσιος φιλόσοφος, Δημόδικος, Διογένης, Διονύσιος, Διοσκορίδης, Διότιμος, Ερατοσθένης σχολαστικός, Ερύκιος Κυζικηνός, Ηγήσιππος, Ήδυλος, Ήριννα Μυτιληναία, Θεοδωρίδας, Θεόκριτος, Θυίλλος, Ιουλιανός Αιγύπτιος, Ιουλιανός Πολύαινος, Ισίδωρος Αιγεάτης, Καλλίκτηρος Μαγνήσιος, Καλλίμαχος, Κράτης, Κριναγόρας, Λεωνίδας Ταραντίνος, Λουκιαν...

Ανθολογούνται οι: Αγαθίας Σχολαστικός, Αισχρίων, Αλέξανδρος Αιτωλός, Αντίπατρος Θεσσαλονικεύς, Αντίπατρος Σιδώνιος, Αντίφιλος Βυζάντιος, Ανύτη μελοποιός, Απολλωνίδης, Αρχίας ο νεώτερος, Ασκληπιάδης, Αυτομέδων, Βάσσος, Βιάνωρ, Γλαύκος Νικοπολίτης, Δαμάσιος φιλόσοφος, Δημόδικος, Διογένης, Διονύσιος, Διοσκορίδης, Διότιμος, Ερατοσθένης σχολαστικός, Ερύκιος Κυζικηνός, Ηγήσιππος, Ήδυλος, Ήριννα Μυτιληναία, Θεοδωρίδας, Θεόκριτος, Θυίλλος, Ιουλιανός Αιγύπτιος, Ιουλιανός Πολύαινος, Ισίδωρος Αιγεάτης, Καλλίκτηρος Μαγνήσιος, Καλλίμαχος, Κράτης, Κριναγόρας, Λεωνίδας Ταραντίνος, Λουκιαν...

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, οι ποιητές παρακολουθούν αποσβολωμένοι όσα τραγικά και παράδοξα συμβαίνουν γύρω τους -και μέσα τους. Μέσα σ' έναν κόσμο βίας, αδιαφορίας, πλεονεξίας και αρπακτικότητας, η φωνή τους πνίγεται στο λαρύγγι τους και, πνιγμένη, αρθρώνει στίχους σκληρούς, μελαγχολικούς, ερωτικούς, σουρεαλιστικούς, πολιτικούς, μεταφυσικούς, ειρωνικούς, σαρκαστικούς και προφητικούς. Με μύθους, μεταφορές και συμβολισμούς, οι ποιητές σήμερα, όπως έκαναν πάντα άλλωστε, μιλούν για έναν αλλόκοτο κόσμο σε μιαν αμφίδρομη σχέση όπου ο ένας εμπεριέχει τον άλλον -ο κόσμος το...

[...] Μία συλλογή "εταιρικών" ιστοριών λοιπόν είναι η επιγραμματοποιία του Ρουφίνου. Ιστορίες διατυπωμένες απ' τον συγγραφέα τάχα ως εμπειρίες των ηρώων του. Με αντιπαράθεση στο βάθος της χαρμόσυνης νεότητας έναντι των γηρατειών ως προθαλάμου του θανάτου: Σύντομος είναι της χαράς ο βίος... Για ό,τι απόμεινε θα 'ναι φραγμός τα γηρατειά και τελειωμός ο θάνατος και δεσπόζουσα στην επιφάνεια αφενός τη θεοποίηση των ηρωίδων και αφετέρου τη γυμνή περιγραφή της σαρκικής απόλαυσής τους. Έτσι ο Ρουφίνος προωθεί στη Ρώμη τη δική του εκδοχή του "εταιρικού" ερωτισμού, πέρα και...

[...] Μία συλλογή "εταιρικών" ιστοριών λοιπόν είναι η επιγραμματοποιία του Ρουφίνου. Ιστορίες διατυπωμένες απ' τον συγγραφέα τάχα ως εμπειρίες των ηρώων του. Με αντιπαράθεση στο βάθος της χαρμόσυνης νεότητας έναντι των γηρατειών ως προθαλάμου του θανάτου: Σύντομος είναι της χαράς ο βίος... Για ό,τι απόμεινε θα 'ναι φραγμός τα γηρατειά και τελειωμός ο θάνατος και δεσπόζουσα στην επιφάνεια αφενός τη θεοποίηση των ηρωίδων και αφετέρου τη γυμνή περιγραφή της σαρκικής απόλαυσής τους. Έτσι ο Ρουφίνος προωθεί στη Ρώμη τη δική του εκδοχή του "εταιρικού" ερωτισμού, πέρα και...