Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πρόκειται για την πιστή (μέχρι "κεραίας") μετατύπωση των αρχικών εκδόσεων των δυο συλλογών του, "Η Λύρα" (1824) και "Λυρικά" (1826) -με συνέκδοση αντικριστά των γαλλικών τους μεταφράσεων-, και τη δημοσίευση επιπλέον του Αποσπάσματος του άτιτλου ποιήματος από τη χειρόγραφη παράδοσή του. Το Γλωσσάρι που ακολουθεί σχολιάζει πολλαπλά αυτά τα κείμενα: εξηγεί τις γλωσσικές τους ιδιοτυπίες και επανορθώνει τις γραμματικές παρατυπίες τους, ερμηνεύει τις αρχαίες λέξεις και διαλευκαίνει τα δυσνόητα χωρία, δίνει τα πραγματολογικά στοιχεία (για ονόματα και γεγονότα) και προπάντων επ...

Πρόκειται για την πιστή (μέχρι "κεραίας") μετατύπωση των αρχικών εκδόσεων των δυο συλλογών του, "Η Λύρα" (1824) και "Λυρικά" (1826) -με συνέκδοση αντικριστά των γαλλικών τους μεταφράσεων-, και τη δημοσίευση επιπλέον του Αποσπάσματος του άτιτλου ποιήματος από τη χειρόγραφη παράδοσή του. Το Γλωσσάρι που ακολουθεί σχολιάζει πολλαπλά αυτά τα κείμενα: εξηγεί τις γλωσσικές τους ιδιοτυπίες και επανορθώνει τις γραμματικές παρατυπίες τους, ερμηνεύει τις αρχαίες λέξεις και διαλευκαίνει τα δυσνόητα χωρία, δίνει τα πραγματολογικά στοιχεία (για ονόματα και γεγονότα) και προπάντων επ...

Μακριά από μένα κάθε ιδέα για ημερολόγια. Τα περισσότερα απολογίες αζήτητες και άλλα νάρκισσοι: φριχτά επιμύθια, πληχτική διανόηση -τα γνωστά και τα δηλωμένα. Κι όμως υπήρχε τόσος βρασμός ζωής σ' εκείνες τις κρίσιμες ώρες μας, όπως τις ξεφυλλίζει τώρα ο χρονοδείκτης. Όχι η κρεβατοκάμαρα, αλλά η εξαγορά της ψυχής μες στην πλήθουσα αγορά με τα γυμνά της κατάστιχα. Εκεί χτυπήθηκα με δικούς και εκεί διασταυρώθηκα με τους ξένους.

Από όλες τις μορφές του αρχαίου λυρισμού η χορική ποίηση είναι η πιο σύνθετη και πιο εξελιγμένη. Είναι ποίηση ομαδική: τραγουδιέται και εκτελείται ρυθμικά από τη συντεταγμένη ομάδα ενός χορού, με τη συνοδεία λύρας. Και στη συνοδεία αυτού του οργάνου οφείλει την ονομασία της από τους Αλεξανδρινούς ως "λυρική". Πού οφείλεται η προσήλωση ενός μεταφραστή, που ενεργεί ως δευτερογενής δημιουργός -δηλαδή και αυτός ως ποιητής-, στα σωζόμενα αποσπάσματα του έργου των αρχαίων λυρικών; Στην ιδιαιτερότητα εκείνων των αιώνων που χαρακτηρίζονται ως αρχαϊκοί, την ευαισθησία και τη σημασί...

ΥΔΡΟΧΟΟΣ Ζωή αρτεσιανή κάνε να γίνω στη νέα έλευσή μου όπως μου ορίστηκε, να γίνω ένας υδροφόρος για τους άλλους μες στη σαχάρα των καιρών να ρέω κρουνός του λόγου από ψηλά και να τους ραίνω εις μνήμην του ζωδιακού μου Υδροχόου

Η "Υπερβατική συντεχνία" είναι η δεύτερη σειρά δοκιμίων μου που κυκλοφόρησε μετά τις "Εποπτείες" (1954), προς τα τέλη της δεκαετίας του '50 (1958). Στη σειρά αυτή είναι κυρίαρχος ο όρος συντεχνία. Με τις δύο συνιστώσες της, τη μία σε βάθος χρόνου αναφοράς της στην παράδοση, παρακολουθώντας τα έργα και τις τεχνικές εμπειρικά προγενέστερων μαστόρων της δημιουργίας. Και τη συντεχνία αυτή την ονόμασα υπερβατική όχι με καμμία σημασία μεταφυσική, αλλά κυριολεκτώντας με την έννοια της υπέρβασης της κρατούσης απ' την επιστήμη λογικής και όσων άλλων είτε θεσπισμένων απ' την πολιτεί...

Πρόκειται για μια νέα παρουσίαση του Ψαλτηρίου του Δαυίδ από τον καθηγητή Γιάννη Δάλλα. Η έκδοση περιλαμβάνει τους Ψαλμούς του Δαυίδ σε δύο γλώσσες, την κοινή των Εβδομήκοντα, και την νεοελληνική μετάφραση του Ανδρέα Κάλβου φωτογραφικά (αναστατική έκδοση) από την οκτάγλωσση έκδοση του Samuel Bagster, Λονδίνο, 1825. Ο Γιάννης Δάλλας στον εκτενή του πρόλογο στη νέα έκδοση, καθώς και στο κείμενο "Ιδεολογική ζύμωση και γλωσσική προετοιμασία των Ωδών", φωτίζει με νέα στοιχεία τη σχέση του Ανδρέα Κάλβου με τα εκκλησιαστικά κείμενα και αναλύει πως η μετάφραση των Ψαλμών λειτούργη...

Εκατόν ενενήντα χρόνια από την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης οι εκδόσεις "Κέδρος" εκδίδουν την ανθολογία του ποιητή Ηλία Γκρή "Το 1821 στην ελληνική ποίηση". Πρόκειται για ένα απάνθισμα όπου πρωταγωνιστούν θρυλικά πρόσωπα και τόποι, σύμβολα της Επανάστασης του 1821. Τα 140 ποιήματα που ανθολογούνται γράφτηκαν σε διάστημα 190 ετών από 109 Έλληνες ποιητές, με προεξάρχοντες τους Διονύσιο Σολωμό και Ανδρέα Κάλβο. Σχεδόν όλοι οι μείζονες και καταξιωμένοι Έλληνες ποιητές ανθολογούνται σε αυτή τη συλλογή. Πολλοί ακόμη, είτε αναφέρονται στο επίμετρο ονομαστικά είτε παρ...

'Εβδομήντα πέντε ολόκληρα χρόνια μετά το θάνατό του (1923), για πρώτη φορά βλέπουν το φως της δημοσιότητας, συγκροτημένος σε βιβλίο, τα εξήντα εννέα σονέτα του μεγάλου μας πεζογράφου, ξανακοιταγμένα και κατά το δυνατόν αποκατεστημένα στην αυθεντική τους μορφή, με βάση τα σωζόμενα χειρόγραφα. Στην έκδοση περιλαμβάνονται επίσης, Πρόλογος, εκτενής κατατοπιστική κριτική Εισαγωγή, καθώς και αναλυτικές για τα επιμέρους ποιήματα σημειώσεις, όπου, έκτος των άλλων, καταχωρούνται και οι προγενέστερες εκδοχές. Με την έκδοση αυτή η Ωκεανίδα πιστεύει ότι συμβάλλει στην οφειλόμενη αναγνώ...

Το 2011 ήταν μια ακόμα χρονιά πλούσιας ποιητικής παραγωγής. Τα βιβλία των πρωτοεμφανιζόμενων ποιητών (οι περισσότεροι από αυτούς νεότατοι) αποτέλεσαν και πάλι τον κύριο όγκο των εκδόσεων, πράγμα που σημαίνει πως η υπερπαραγωγή δεν είναι καθόλου συμπτωματική και ίσως να σηματοδοτεί καθοριστικές εξελίξεις στη σχέση του κοινωνικού υποκειμένου με την αίσθηση ελευθερίας που προϋποθέτει η άσκηση της ποίησης. Θα πρέπει ωστόσο να επισημάνουμε πως είναι εμφανής η έλλειψη προϋποθέσεων σε μεγάλο μέρος εκείνων που δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους στην ποίηση. Συχνά, άνθρωποι όχι μόνο εξαιρ...

Στους δύσκολους καιρούς που ζούμε, οι ποιητές παρακολουθούν αποσβολωμένοι όσα τραγικά και παράδοξα συμβαίνουν γύρω τους -και μέσα τους. Μέσα σ' έναν κόσμο βίας, αδιαφορίας, πλεονεξίας και αρπακτικότητας, η φωνή τους πνίγεται στο λαρύγγι τους και, πνιγμένη, αρθρώνει στίχους σκληρούς, μελαγχολικούς, ερωτικούς, σουρεαλιστικούς, πολιτικούς, μεταφυσικούς, ειρωνικούς, σαρκαστικούς και προφητικούς. Με μύθους, μεταφορές και συμβολισμούς, οι ποιητές σήμερα, όπως έκαναν πάντα άλλωστε, μιλούν για έναν αλλόκοτο κόσμο σε μιαν αμφίδρομη σχέση όπου ο ένας εμπεριέχει τον άλλον -ο κόσμος το...

Ο κόσμος έχει δύο ζεύγη ματογυάλια, ένα άσπρα κι ένα μαύρα. Και καταπώς τον συμφέρει κάθε φορά, αντικρίζει ό,τι συμβαίνει γύρω του φορώντας είτε τα άσπρα, όταν το εκθειάζει, είτε τα μαύρα, όταν το κατακρίνει. Έτσι, τι είναι καλό και τι κακό, ποια η αλήθεια και ποιο το ψέμα, ποια η πραγματικότητα, δεν φαίνεται να έχουν μεγάλη σημασία. Ο Νικόλαος Κονεμένος (1832-1907), ο πολύ γνωστός στην εποχή του, ιδίως για τις απόψεις του περί γλώσσας, αλλά αγνοημένος πλέον ιδιόρρυθμος Κερκυραίος διανοούμενος, καταγράφει στο πνευματώδες κείμενό του Τα ματογυάλια μια σειρά καθημερινών...

Τα δοκίμια αυτού του τόμου αναφέρονται, όπως τα προσδιορίζει και ο υπότιτλος, σε μορφώματα ποιητικά εμπειριών και ιδεών της εποχής μας. Και μορφώματα -τα ζούμε όλοι οι χειριστές του λόγου- είναι και έτσι πρέπει να νοούνται τα έργα της γραπτής λογοτεχνίας. Ιδιαίτερα της ποίησης στην οποία η μεταφορά ανοικειώνει και μορφοποιεί την εμπειρία του κειμένου, καθιστώντας τη μορφή του ως ταυτότητα του τίτλου και των περιεχομένων του ποιήματος. [...] (από την εισαγωγή του συγγραφέα)