Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Tο άλμπουμ που συγκεντρώνει όλα τα εξώφυλλα της A.V. Πρωτότυπα έργα, βιογραφικά και κείμενα 66 γνωστών δημιουργών που συναντήθηκαν στα εξώφυλλα της A. V. των τελευταίων 18 μηνών.

Ο Γιάννης Στεφανάκις, λιτός και καίριος, ανοίγοντας τον κυρίως ναό της τέχνης του, κινείται ποιητικά και την αποφλοιώνει απ' ό,τι περιττό, στοχεύοντας στον πυρήνα της κάθε φορά θεματικής του. Αυτό δίνει μπόι στο πλάσιμο των εικόνων του παρά την υφολογική λιτότητα της ζωγραφικής του. Είναι φορές που ο τρόπος αφήγησης κερδίζει περισσότερο έδαφος από το αφηγούμενο. Εδώ και η συγκινητική ποιητική του, που έρχεται να μας "οξυγονώσει" μ' έναν παραδειγματικό σαρκασμό αλλά και τρυφερότητα στη σύγχρονη αναπνευστική δυσφορία. "Παίζει" κατεβάζοντας με σκοινί ένα σύννεφο, εν είδε...

[...] Μέσα από την επιλογή των έργων και την δειγματοληπτική παρουσίαση της μεγάλης αυτής συλλογής προσπαθήσαμε να επιχειρήσουμε ένα αντιπροσωπευτικό πέρασμα από σημαντικούς καλλιτέχνες, αλλά και άγνωστες πτυχές της ελληνικής, μεταπολεμικής, παραστατικής τέχνης μέχρις τις μέρες μας. Το πέρασμα αυτό, αν και όχι μόνο εξαντλητικό, είναι μια περιήγηση στην πολυμορφία της ελληνικής τέχνης, μέσα από καλά έργα. Στην περιήγηση αυτή μπορούν να παρατηρηθούν σοβαρές ελλείψεις, αδύνατες παρουσίες ή ακόμη και σημαντικές απουσίες καλλιτεχνών, οι οποίες επιβλήθηκαν από τις δυνατότητες του...

Ο Παπακώστας παρατάσσει στο ράφι της μνήμης τα δικά του φιαλίδια, της δεισιδαιμονίας και της πραγματικότητας, της ψυχανάλυσης και της θρησκείας, του παραληρήματος και του συμβολικού. Φιαλίδια του αίματος, της γέννας, της περιόδου, της αιμομιξίας, του φόνου. Εκκρίσεις και υγρά που φτιάχνουν τον κόσμο μιας κόκκινης αυλαίας. Μας κάνει έτσι να δούμε τη βαθιά Ελλάδα της προκατάληψης, της μαγείας, της δεισιδαιμονίας, την προλογική Ελλάδα και ταυτόχρονα τον βαθύ ψυχισμό των αρχαϊκών συγκρούσεων σε επίπεδο βιώματος. Καταγγέλει τα ζευγάρια, την πυρηνική οικογένεια, τις σχέσεις γο...

Πώς "ξαφνικά" καταλήφθηκαν οι πλατείες; Τι ήταν το φαινόμενο των "αγανακτισμένων"; Τι σήμαινε και ποια ζητήματα έθετε η "πραγματική" ή "άμεση δημοκρατία"; Ποιες δυναμικές απελευθέρωσε και ποιά τα όρια του; Τι είδους νέο δημόσιο χώρο όρισε; Τι νέο έφερε σε επίπεδο πολιτικής κουλτούρας και κινηματικής οργάνωσης; Ποιά ήταν η σχέση του με προηγούμενα υποκείμενα; Τι προκλήσεις έθεσε για το ισχύον πολιτικό εποικοδόμημα αλλά και για τις δυνάμεις του ανταγωνιστικού κινήματος; Ποιά η σχέση του με προηγούμενες κοινωνικές εκρήξεις (Δεκέμβρης του 2008) και κινήματα ενάντια στην κρίση;...

Ο Οδυσσέας ακόμα ψάχνει την Ιθάκη του στα πέλαγα· έγινε παγκόσμιο σύμβολο της αναζήτησης, του περιπλανώμενου, κοσμοπολίτη αλλά βαθιά μοναχικού χαρακτήρα, εκπροσωπώντας το αντίθετο του εφησυχασμού και της τυποποίησης: είναι, ίσως, μαζί με τον Γιλγαμές, ο πρώτος πραγματικά "παγκόσμιος" άνθρωπος που επινόησε η λογοτεχνία. Το θέμα του Οδυσσέα έχει ποτίσει ολόκληρη σχεδόν την παγκόσμια λογοτεχνία. Τα κείμενα που έχουν γραφεί είναι άφθονα και παράγονται συνεχώς νέα. Η Εταιρεία Συγγραφέων ανθολόγησε τα πιο χαρακτηριστικά ή (για διάφορους λόγους) πιο ενδιαφέροντα από αυτά και τα...

ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΣ Άνθρωποι σίγουροι φορούν τη μάσκα του ουρανού οι μόνοι σηματοδότες φωτεινοί σε πόλη μια χωρίς ορίζοντα παρόλ' αυτά τα μαύρα σύννεφα δείχνοντας το πρόσωπό τους το πλήθος μεγαλώνει πότε σιωπή πότε βουή στ' αυτιά δεν πάνε χάδια τα χέρια ξύλινα σπαθιά κι ο λόγος σίδερο βραχνάς σε ώτα μη ακουόντων μα στο λεπτό μα στη στιγμή κάτι καινούργιο αρχίζει