Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Γιατί ο έρωτας είναι για μένα: Το μαύρο και το άσπρο. Η χαρά και ο πόνος. Ο έρωτας είναι η ζωή. Ο έρωτας είναι η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.

...Σ' εμένα εκείνο που θυμάμαι είναι ένα ψάθινο καπέλο κι ένα καλαθάκι. Ένα μικρό ψάθινο καλαθάκι με σκόρπιες πράσινες και κόκκινες πλέκεις με γυριστό καπάκι. Και τι δεν είχε το μικρό μου καλάθι. Χιλιόχρωμα κοχύλια, βότσαλα, μικρές ταλκόπετρες που τρίβοντάς τες τους έδινα ότι σχήμα ήθελα, ίσως κομματάκια από ύφασμα... Μικρούς θησαυρούς που τους πηγαινοέφερνα και τους έκρυβα καλά μήπως και μου τους πάρουν. Την άλλη μέρα πάλι από την αρχή. Κάποιος καινούργιος θησαυρός θα έμπαινε στο καλάθι καινούργιο κοχύλι, καμιά φαγωμένη πεταλίδα, το μισοσπασμένο καβούκι ενός αχινού, ένα άδ...

...Σ' εμένα εκείνο που θυμάμαι είναι ένα ψάθινο καπέλο κι ένα καλαθάκι. Ένα μικρό ψάθινο καλαθάκι με σκόρπιες πράσινες και κόκκινες πλέκεις με γυριστό καπάκι. Και τι δεν είχε το μικρό μου καλάθι. Χιλιόχρωμα κοχύλια, βότσαλα, μικρές ταλκόπετρες που τρίβοντάς τες τους έδινα ότι σχήμα ήθελα, ίσως κομματάκια από ύφασμα... Μικρούς θησαυρούς που τους πηγαινοέφερνα και τους έκρυβα καλά μήπως και μου τους πάρουν. Την άλλη μέρα πάλι από την αρχή. Κάποιος καινούργιος θησαυρός θα έμπαινε στο καλάθι καινούργιο κοχύλι, καμιά φαγωμένη πεταλίδα, το μισοσπασμένο καβούκι ενός αχινού, ένα άδ...

Σε μια ξένη πόλη ούτε δική μου ούτε δική σου, εκεί σε πρωτοείδα Μπορεί και να μ' ήξερες από παλιά κι απλά με ξαναβρήκες Κι έβρεχε, χωρίς ομπρέλα Το θυμάσαι; την άλλη κιόλας μέρα φτιάξαμε ένα τρένο κίτρινο κόκκινο μπλε το βάψαμε και ταξιδεύαμε τη γη... νύχτες ταξιδεύαμε στον ουρανό... αστέρι και σταθμός Θυμάσαι; βρήκες το πιο μακρινό αστέρι κι είπες να το γυαλίσουμε να του φυτέψουμε μια λεύκα να μείνουμε για πάντα εκεί Θυμάσαι; όταν σου έδινα πορτοκάλι πήναινε να πει μόνο μαζί σου ταξιδεύω Με πέντε πορτοκάλια κάναμε πορτοκαλάδα την πίναμε μισή μισ...

Τικ, κάτι αρχινά, Τακ, κάτι τελειώνει. Ποιος τον μετρά και πώς πληρώνει;

Και να που ο Χρόνος μ' απόθεσε εδώ... Από νερό και χώμα εγώ, με ζωγραφιές και χρώμα ζω!

Το ημερολόγιο-σημειωματάριο που κρατάτε στα χέρια σας θα σας κάνει συντροφιά ολόκληρη τη σχολική χρονιά! Θα σας συνοδεύει με τις ευχάριστες σελίδες του και θα σας υπενθυμίζει τις γιορτές των αγαπημένων σας φίλων. Εδώ, θα σημειώνετε το καθημερινό σας πρόγραμμα και τις ιδέες σας και θα κρατάτε τα αναμνηστικά που σας χαρίζουν οι φίλοι σας. Ένα μικρό λεύκωμα, ανάμνηση της χρονιάς που πέρασε.

Όταν η γάτα, η Ρορό, προτείνει στους συγκάτοικούς της ποντικούς να γίνουν κουμπάροι, για να πάψει να τους κυνηγά, εκείνοι πηδούν από τη χαρά τους. Πώς θα πάει, όμως, μια τέτοια κουμπαριά; Τα παιδιά θα περάσουν καλά συντροφιά με τον Τοτό, τον ποντικό, και την παρέα του, θα χαρούν τις ζωγραφιές της Σοφίας Φόρτωμα και θα τραγουδήσουν παρέα με τον Ηρακλή Πασχαλίδη, που υπογράφει τη μουσική. Η γάτα κουμπάρα κυκλοφορεί και ως εκπαιδευτικό πακέτο, εισάγοντας στην ελληνική εκπαίδευση την καινοτομία του Μεγάλου βιβλίου. Το μεγάλο βιβλίο (διαστάσεις 40 x 33 εκ.) απευθύνεται σε εκπα...

Νάρχεσαι, πουλί μου, στα όνειρά μου να φτερουγίζεις να λεπτολαλείς· νάρχεσαι τις νύχτες μέθυσμά μου να λευκοφεγγίζεις να με οδηγείς.

Νάρχεσαι, πουλί μου, στα όνειρά μου να φτερουγίζεις να λεπτολαλείς· νάρχεσαι τις νύχτες μέθυσμά μου να λευκοφεγγίζεις να με οδηγείς.

... Όσο υπάρχουνε παιδιά και καραβάκια χάρτινα το όνειρό μας δεν γερνά...

... Όσο υπάρχουνε παιδιά και καραβάκια χάρτινα το όνειρό μας δεν γερνά...

... Όσο υπάρχουνε παιδιά και καραβάκια χάρτινα το όνειρό μας δεν γερνά...

... Όσο υπάρχουνε παιδιά και καραβάκια χάρτινα το όνειρό μας δεν γερνά...

Όλοι εργάζονται πυρετωδώς για να παρουσιάσουν την παιδική όπερα. Σήμερα, όμως, κάτι κακό συμβαίνει στη Μουσικοπολιτεία. Τα πάντα έχουν σωπάσει. Ούτε νότα δε βγαίνει από τα μουσικόσπιτα. Ως και τα πουλιά έχουν μείνει βουβά κι έχουν λουφάξει κάτω από τις φυλλωσιές. Τα ζώα βγάζουν με φόβο τις μουσούδες τους από τη φωλιά τους και μυρίζουν τον αέρα. Ένα τρομερό νέο έχει αναστατώσει τους πάντες...