Φόρτωμα Σοφία
Fórtoma Sofía
Η Σοφία Φόρτωμα γεννήθηκε στον Πειραιά το 1958. Κατάγεται από τον Πύργο της Τήνου. Σπούδασε στη Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών (1977-1982), στο Εργαστήριο Χαρακτικής με δάσκαλο τον Κων. Γραμματόπουλο, και τυπογραφία στην τέχνη του βιβλίου, με δάσκαλο τον Γ. Παπαδάκη. Υπότροφος του ΙΚΥ για την περίοδο 1978-1979. Από το 1992 έως το 2002 εργάστηκε ως εικονογράφος στο γυναικείο περιοδικό Marie Claire. Ζωγραφίζει συμμετέχοντας σε εκθέσεις τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Επίσης εικονογραφεί και επιμελείται έντυπα και βιβλία.
17 ιστορίες που ξεχωρίζουν
Συλλογικό έργο
Γνώση (1988)
Περιλαμβάνονται τα κείμενα: - Μάρω Βαμβουνάκη, "Το άλλο παράθυρο" - Φρέντυ Γερμανός, "Καρτ-Ποστάλ" - Φίλιππος Δ. Δρακονταειδής, "Στην κουζίνα" - Άλκη Ζέη, "Λεωνή" - Νέαρχος Θαλάσσης, "Οι αυτοτελείς" - Τάσος Λιγνάδης, "Το γυφτάκι, ο ίσκιος και η χορεύτρια" - Μάρω Λοΐζου, "Το κόκκινο λουλούδι" - Γιώργος Μανιώτης, "Η διπλή ζωή του γάτου Επαμεινώνδα" - Βούλα Μάστορη, "Μισός μισός" - Μελισσάνθη, "Πώς βαφτίστηκε η πόλη της Παλλάδας" - Μιχάλης Μερακλής, "Ο Χουάν που δεν ήθελε να μιλήσει" - Γιάννης Νεγρεπόντης, "Ο παραμυθάς, το παιδί και η φλογέρα" - Κυριάκος Ντελόπο...
Ένα καράβι μια φορά
Ελευθερίου Μάνος 1938-
Ωκεανίδα (1997)
Ένα καράβι ναυπηγημένο από τον Μάνο Ελευθερίου στους ταρσανάδες της ποιητικής ευαισθησίας. Ένα έμμετρο ποίημα-τραγούδι ή ένα τραγούδι-ποίημα για μικρούς και μεγάλους, για "ένα καράβι μια φορά που βγήκε στη στεριά". Ένα καράβι που ξεκινάει από τις επιθυμίες μας το απίστευτο δρομολόγιό του: σαλτάρει έξω απ' τα νερά κι ανηφορίζει τα σκαλιά και τα σοκάκια μιας νησιώτικης πολιτείας, φέρνοντας στους ανθρώπους τη μαγεία και τη χαρά. Βραδιά Ανάστασης, με πασχαλιές κι ανθόνερο και δάφνες, και το παράξενο καραβάκι ρίχνει άγκυρα στις προσδοκίες του κόσμου και μοιράζει αγάπη και...
Η φαντασία, η ελπίδα και οι κούκλες
Θωμοπούλου Ελπίδα
Ελληνικά Γράμματα (1999)
Η γαλήνη της σιωπής μέσα στη νύχτα ήταν αυτό που έκανε τη φαντασία της Ελπίδας να πετάξει και να γεννηθεί η πρώτη κούκλα γιαγιά. Έγινε τόσο ανθρώπινη, που άρχισε ένας καθημερινός ξεχωριστός διάλογος μεταξύ τους, σαν παιχνίδι. Κάθε μέρα την παρακινούσε να κάνει κι άλλες κούκλες κι έγιναν πολλές, ένας ολάκερος κουκλόκοσμος μ' όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες, μικροκακίες, ζήλιες και τσακωμούς. Η Ελπίδα στενοχωριόταν γι' αυτό, και προσπάθησε να βοηθήσει. Μια μέρα, λοιπόν, τους είπε...