Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η κορυφαία ποιητική σύνθεση του νεοελληνικού 20ού αιώνα, ο "Μπολιβάρ" του Νίκου Εγγονόπουλου, γράφεται στην Κατοχή, τον χειμώνα 1942-’43, ταυτόχρονα με την εμβληματική διάλεξη του Γιώργου Σεφέρη, "Ένας Έλληνας - ο Μακρυγιάννης". Εκείνη τη στιγμή, ο καθένας επιλέγει με ποια πλευρά είναι : η γενιά του ’30 ταυτίζεται με την κυβέρνηση του Καΐρου, ενώ ο Εγγονόπουλος ταυτίζεται, ανοιχτά, με την πλευρά του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Ο Εγγονόπουλος αντιπαραθέτει τον πρωταγωνιστή του ποιήματος Μπολιβάρ, τον "διαφωτισμένο" Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, στο αρχέτυπο του λαϊκισμού, τον Μακρυγιάννη του...

Το 2021 συμπληρώνονται διακόσια χρόνια από την έναρξη, όπως έχει οριοθετηθεί, του ελληνικού αγώνα για εθνική ανεξαρτησία. Η Ελληνική Επανάσταση υπήρξε γεγονός με διεθνείς διαστάσεις: οργανώθηκε στην Οδησσό και άλλα κέντρα της ελληνικής διασποράς, εμπνεύστηκε από προηγούμενες επαναστάσεις και παρακίνησε επόμενες, προκάλεσε κύματα φιλελληνισμού, αλλά και ελληνοφοβίας, όπως προσθέτω, συνδύασε ετερόχθονες και αυτόχθονες. Παράλληλα, η λογοτεχνία αποτελεί διαδικασία που συνδυάζει τη δημιουργική εσωστρέφεια της γλώσσας, στην οποία γράφεται, με τη δημιουργική εξωστρέφεια της μετάφρ...

Ένα αφήγημα για την αναζήτηση της αλήθειας, το οποίο μετέρχεται ποικίλους τρόπους λογοτεχνικής γραφής, προκειμένου να φωτίσει την περιπέτεια της αλήθειας, των αντιλήψεων αλήθειας, μέσα στον ιστορικό χρόνο. Από την εποχή του Ομήρου και του Θουκυδίδη, στους αιώνες του Αγίου Ιερώνυμου και του Καραβάτζο, του Καρτέσιου και του Γκαίτε, του Σιμωνίδη, του Ροΐδη και του Μπόρχες, μέχρι τις μέρες μας. Η αλήθεια της λογοτεχνίας, σε διάλογο με την αλήθεια της ιστορίας, την αλήθεια της πίστης, την αλήθεια της εικόνας, την αλήθεια των ιδεών, οι αέναες μεταμορφώσεις της αλήθειας μέσα στη...

Η Εταιρεία Συγγραφέων καλωσορίζει το 2019 με μια συλλογική έκδοση με μικρο-διηγήματα 99+1 μελών της, που κυκλοφόρησε μαζί με την "Εφημερίδα των Συντακτών" το Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2019. Ο τόμος, με εκατό ανέκδοτα κείμενα μικρο-μυθοπλασίας που έχουν ανώτατο όριο τις 555 λέξεις, προοίμιο και εισαγωγή, εντάσσεται στις εκδοτικές πρωτοβουλίες που περιλαμβάνουν ετήσια λογοτεχνικά ημερολόγια, θεματικούς τόμους και ανθολογίες με έργα μελών της Εταιρείας. "Σε πόσες πέτρες να σκαλίσεις ένα μυθιστόρημα;", ρωτά στο προοίμιο, με τίτλο "Μικρογραφίες", ο πρόεδρος της Εταιρείας Συγγραφέ...

Η έκδοση περιλαμβάνει το πρωτότυπο σολωμικό σχεδίασμα και τη μετάφρασή του. Στο επίμετρο (με τίτλο "Μια σημείωση για την Donna Velata του Διονύσιου Σολωμού"), ο Στέφανος Ροζάνης εστιάζεται στην "απόκρυφη, αλλά αποκαλυπτική μορφή" της γυναικείας φιγούρας και την παραλληλίζει -μέσα από το πρίσμα του ρομαντικού μαγικού ιδεαλισμού- με τη "Φεγγαροντυμένη" στον Κρητικό. Στο κεφάλαιο "Αναφορές στο ιταλικό έργο" παρατίθενται αποσπάσματα από την προσέγγιση του κειμένου από μεταφραστές και μελετητές του (Γ. Καλοσγούρος, Γ. Αποστολάκης, Κώστας Καιροφύλας/Vincenzo Biagi, Λ. Πολίτης, Στ...

25 πανεπιστημιακοί και κριτικοί λογοτεχνίας γράφουν για τον Παν. Μουλλά και για λογοτεχνικά θέματα που τον απασχόλησαν ενεργά, σε έναν αφιερωματικό τόμο για τον αείμνηστο φίλο, συνεργάτη και καθηγητή.

Το 1917 συμβολίζει μια κορύφωση της νεωτερικότητας, και ειδικότερα του μοντερνισμού, αλλά ταυτόχρονα κι ένα ευδιάκριτο όριό τους. Συνοψίζει μια μακρά επαναστατική διαδικασία, από το 1905 έως περίπου το 1930, τόσο στο πεδίο της πολιτικής όσο και σε αυτό της τέχνης, διαδικασία που δεν είχε "αίσια έκβαση", σύμφωνα τουλάχιστον με την κινούσα αντίληψή της, αλλά κατέληξε, από τη μια, στην ακύρωση/διάψευση του πρωτοφανούς πειράματος λυσιτελούς κοινωνικού μετασχηματισμού, και, από την άλλη, στην ακύρωση/διάψευση των επαναστατικών προταγμάτων των καλλιτεχνικών κινημάτων. [...]...

Το 1917 συμβολίζει μια κορύφωση της νεωτερικότητας, και ειδικότερα του μοντερνισμού, αλλά ταυτόχρονα κι ένα ευδιάκριτο όριό τους. Συνοψίζει μια μακρά επαναστατική διαδικασία, από το 1905 έως περίπου το 1930, τόσο στο πεδίο της πολιτικής όσο και σε αυτό της τέχνης, διαδικασία που δεν είχε "αίσια έκβαση", σύμφωνα τουλάχιστον με την κινούσα αντίληψή της, αλλά κατέληξε, από τη μια, στην ακύρωση/διάψευση του πρωτοφανούς πειράματος λυσιτελούς κοινωνικού μετασχηματισμού, και, από την άλλη, στην ακύρωση/διάψευση των επαναστατικών προταγμάτων των καλλιτεχνικών κινημάτων. [...]...

Κάθε αισθητικό ρεύμα προκύπτει μέσα από την ιστορία των μορφών· δεν παρθενογεννάται μίαν ωραίαν πρωίαν. Βέβαια, όλοι σχεδόν οι τρόποι και οι τεχνικές έχουν υπάρξει και δοκιμαστεί, στη μακρά διαδρομή της ιστορίας της τέχνης. Αυτό όμως που συμβαίνει με την εμφάνιση ενός νέου ρεύματος είναι πως, κάποια στιγμή, ορισμένοι τρόποι και τεχνικές συνθέτουν ένα καινούριο αισθητικό πρόταγμα, κι έτσι διαυγάζονται μέσα στην πραγματικότητά του, μέσα στην αλήθεια του, ανανοηματοδοτούνται.

Ο Μανόλης Αναγνωστάκης είναι από τους ελάχιστους ποιητές που ευτύχησε να εισπράξει εν ζωή την εύλογη ανταπόκριση στο έργο του, εκ μέρους της λογοτεχνικής και της φιλολογικής συντεχνίας, αλλά και του αναγνωστικού κοινού. Τι, άραγε, έχει να προσθέσει ένα βιβλίο, μόλις ένδεκα χρόνια από τον θάνατό του; Κατ' αρχήν, έρχεται να αναδείξει, και να φωτίσει περαιτέρω, με σύγχρονους όρους, το ίχνος του Αναγνωστάκη, στα πεδία όπου αυτό αποτυπώθηκε, ήτοι στο πεδίο της ποίησης, αλλά και σε εκείνα της πολιτικής συμμετοχής, της αρθρογραφίας του στην Αυγή, του περιοδικού Κριτική, της κοι...

Λευκή και ερυθριάζουσα, ξεχώριζε ανάμεσα σε τριάκοντα βασίλισσες και ογδοήκοντα παλλακίδες και νεάνιδες μύριες. Οι οφθαλμοί της καστανόχροες περιστερές, επιπλέουσες επί υδάτων καθημένων επί γάλακτος, οι σιαγόνες της ως φιάλες αρώματος, φύουσες βότανα ευωδιάζοντα, τα χείλη της κρίνα, ρέοντα σμύρνα, οι χείρες της τορνευτές, τα ακροδάχτυλά της από λίθου σαπφείρου, οι κνήμες της στύλοι μαρμάρινοι, ο δε φάρυγγάς της γλυκασμό ανέπεμπε, όλος επιθυμίας πλήρης. Οι ρυθμοί των μηρών της κύμα των ορμίσκων, ο ομφαλός της κρατήρας οπάλινος, άγκυρα της ελπίδος, η κοιλία της χρυσή θημωνι...

Μια λογοτεχνική αφηγηματική σύνθεση, ως ακολουθία ανόμοιων αλλά επάλληλων, ατελεύτητων κύκλων. Οι φωνές της ιστορίας, διαπερνώντας τα στεγανά, τα τείχη που υψώνονται ανάμεσα στην πραγματικότητα και την τέχνη, έρχονται να μιλήσουν οι ίδιες μέσα στο λογοτεχνικό κείμενο, η κάθε μία με τον δικό της ήχο, με τη δική της αγωνία, με τη δική της αλήθεια. Ο διάλογός τους ανασυνθέτει οριακές στιγμές, της ιστορίας, της γλώσσας, της λογοτεχνίας, απ' την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Εκείνες τις στιγμές, όπου τα μόρια του χρόνου αραιώνονται και πυκνούνται ασυστόλως και ρευστός καταλήγει.

Περιλαμβάνονται κείμενα προσεγγίσεων για τους: Εμμ. Ροΐδη, Β. Σερζ, Κ. Καρυωτάκη, Β. Λεοντάρη, Τζ. Βέρτοφ, Κ. Εμμανουήλ, Ν. Καββαδία, Τ. Σινόπουλο, Γ. Πάνου, Μ. Λαμπρίδη, Ν. Αλευρά, Κ. Π. Καβάφη, Ηλ. Λάγιο, Μ. Ψελλό, Ν. Κάλας, Ν. Ζαχαριάδη, Τ. Πίντσον, υποδ. Μάρκος. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να βλέπει κανείς την τέχνη και τον κόσμο. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να ασκεί κανείς την τέχνη, καθώς και τη σχέση του με τον κόσμο. Οι ίδιες σκέψεις αν διαταχθούν διαφορετικά δεν σχηματίζουν ένα νέο είδος λόγου, όμως οι ίδιες λέξεις αν διαταχθούν διαφορετικά σχηματίζουν τελείως άλλες σκ...

Σύρθηκα με δυσκολία να δω την πρόβα του "Λεονάρντο". Όμως τιμώ τον Γιώργο βαθιά. Δεν νοείται να μην είμαι κοντά σε κάθε του δημιουργία. Είναι μια πράξη ελευθερίας κι αγάπης. Κάθε έργο του, μια σελίδα που τη γυρίζω με περιέργεια και, όταν τελειώνει, νιώθω έκπληκτη, όλο και πιο περήφανη. Κάθε του σελίδα πιο πυκνογραμμένη από την προηγούμενη. Η πορεία του στο θέατρο αποτυπωμένη σε σελίδες που τις γυρίζω μία μία. Με κάνουν και σκέφτομαι τις ελάχιστες αντιρρήσεις που είχα όλα αυτά τα χρόνια που τον παρακολουθώ. Δεν ωφελεί να τις εκφράζω γιατί έχει χαράξει τον δικό του δρόμο και...