Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Οι πρωτότυπες μελέτες Ελλήνων και ξένων ερευνητών που περιέχονται σ' αυτό τον τόμο συμβάλλουν στην ανανέωση της κοινωνικής ιστορίας της νεότερης Ελλάδας από τη σκοπιά μιας πολυσχιδούς ανθρωπολογίας, ανοικτής στα πορίσματα και τη μεθοδολογία της ιστοριογραφίας. Η ανθρωπολογική μελέτη των πολιτισμικών κατασκευών του παρελθόντος προστίθεται έτσι στις κλασικές ιστοριογραφικές ενασχολήσεις με τα οικονομικά, κοινωνικά και πολιτικά συμβάντα του χθες. [...]

Τα "Δοκίμια μεταψυχολογίας" του 1915 αποτελούν την πρώτη προσπάθεια του Φρόυντ να περιγράψει συστηματικά ορισμένες από τις βασικές ψυχοδιανοητικές διαδικασίες από τη δυναμική, τοπογραφική και οικονομική τους πλευρά. Στα πέντε αυτά δοκίμια πραγματεύεται τη θεωρία των Ενορμήσεων, της Απώθησης, του Ασυνείδητου, του Ονείρου, του Πένθους και της Μελαγχολίας, με σκοπό την αποσαφήνιση των θεωρητικών υποθέσεων που μπορούν να θεμελιώσουν ένα ψυχαναλυτικό σύστημα.

Ένα έργο αναφοράς που σηματοδότησε την πορεία και την εξέλιξη της ανθρωπολογίας. "Όταν ο ανθρωπολόγος πιστεύει ότι κάνει ιστορία, κάνει το αντίθετο· και όταν φαντάζεται ότι δεν κάνει, τότε συμπεριφέρεται σαν καλός ιστορικός", σημειώνει ο κορυφαίος Γάλλος ανθρωπολόγος Claude Levi-Strauss (1908-2009) στην εισαγωγή της Δομικής Ανθρωπολογίας, του πιο αντιπροσωπευτικού έργου του, που κυκλοφόρησε το 1958. Σ' αυτή τη συλλογή δοκιμίων ο Levi-Strauss σκιαγραφεί το πεδίο της ανθρωπολογίας ως επιστήμης, παρουσιάζοντας αναλυτικά το μοντέλο του δομισμού στις ανθρωπολογικές έρευνες...

Ένα έργο αναφοράς που σηματοδότησε την πορεία και την εξέλιξη της ανθρωπολογίας. "Όταν ο ανθρωπολόγος πιστεύει ότι κάνει ιστορία, κάνει το αντίθετο· και όταν φαντάζεται ότι δεν κάνει, τότε συμπεριφέρεται σαν καλός ιστορικός", σημειώνει ο κορυφαίος Γάλλος ανθρωπολόγος Claude Levi-Strauss (1908-2009) στην εισαγωγή της Δομικής Ανθρωπολογίας, του πιο αντιπροσωπευτικού έργου του, που κυκλοφόρησε το 1958. Σ' αυτή τη συλλογή δοκιμίων ο Levi-Strauss σκιαγραφεί το πεδίο της ανθρωπολογίας ως επιστήμης, παρουσιάζοντας αναλυτικά το μοντέλο του δομισμού στις ανθρωπολογικές έρευνες...

Για να γνωρίσει καλύτερα τον άνθρωπο, το βιβλίο αυτό, πιστό στην εθνολογική μέθοδο, κατευθύνει το βλέμμα σε κοινωνίες πολύ απομακρυσμένες από εκείνη του παρατηρητή. Όμως, παρουσιάζεται επίσης και σαν μια σειρά σκέψεων πάνω σε ένα πολύ γενικό πρόβλημα της ανθρώπινης κατάστασης: εκείνο των σχέσεων ανάμεσα στον εξαναγκασμό και την ελευθερία. Ποιο περιθώριο ελιγμών διαθέτει η κουλτούρα μέσα στα όρια που θέτει στον άνθρωπο η βιολογική του φύση, το ίδιο το άτομο στους κόλπους των βασικών κοινωνικών ενοτήτων -οικογένεια, γάμος, συγγένεια- όπου γεννήθηκε και είναι επιφορτισμένο να...

Μου φάνηκε εξαιρετικά αναγκαίο να υποβάλλω την επιστήμη σε μια ιστορική και κοινωνιολογική ανάλυση, η οποία κατά κανένα τρόπο δεν επιδιώκει να σχετικοποιήσει την επιστημονική γνώση, συνδέοντας και ανάγοντάς την στους ιστορικούς της όρους, στις τοποθετημένες δηλαδή στο χώρο και στο χρόνο συγκυρίες της, αλλά αντίθετα να επιτρέψει σε όσους κάνουν επιστήμη να κατανοήσουν καλύτερα τους κοινωνικούς μηχανισμούς που κατευθύνουν την επιστημονική πρακτική και να γίνουν "κύριοι και κάτοχοι" όχι μόνο της "φύσης", σύμφωνα με την παλιά καρτεσιανή φιλοδοξία, αλλά -πράγμα καθόλου ευκολότερ...

Η συνήθης αντιδιαστολή "πολιτισμένων" και "πρωτόγονων" βασίζεται στην παραγνώριση της απόστασης που εγκαθιδρύουν οι κοινωνικές επιστήμες ανάμεσα στον παρατηρητή και το παρατηρούμενο. Η ανθρωπολογία μπορεί να ολοκληρωθεί ως επιστήμη μόνο αν εκλάβει επίσης ως αντικείμενό της τις δραστηριότητες και τα εργαλεία της επιστημονικής πρακτικής: πιο συγκεκριμένα , τη σχέση του ερευνητή προς το αντικείμενό του, μια ιδιαίτερη έκφανση των σχέσεων μεταξύ γνώσης και πράξης, ερμηνείας και χρήσης, συμβολικού και πρακτικού ελέγχου. Ο Πιερ Μπουρντιέ δείχνει εδώ ποιες δυνάμεις κρύβονται στο δ...

Η συνήθης αντιδιαστολή "πολιτισμένων" και "πρωτόγονων" βασίζεται στην παραγνώριση της απόστασης που εγκαθιδρύουν οι κοινωνικές επιστήμες ανάμεσα στον παρατηρητή και το παρατηρούμενο. Η ανθρωπολογία μπορεί να ολοκληρωθεί ως επιστήμη μόνο αν εκλάβει επίσης ως αντικείμενό της τις δραστηριότητες και τα εργαλεία της επιστημονικής πρακτικής: πιο συγκεκριμένα , τη σχέση του ερευνητή προς το αντικείμενό του, μια ιδιαίτερη έκφανση των σχέσεων μεταξύ γνώσης και πράξης, ερμηνείας και χρήσης, συμβολικού και πρακτικού ελέγχου. Ο Πιερ Μπουρντιέ δείχνει εδώ ποιες δυνάμεις κρύβονται στο δ...

Το πρώτο βιβλίο ανθρωπολογίας το οποίο προτείνει ένα διαπολιτισμικό μοντέλο της οικονομίας. Ο Gudeman κατορθώνει με θαυμαστό τρόπο να συνυφάνει τα αποτελέσματα δεκαετιών ανθρωπολογικής σκέψης σε μία πρωτότυπη σύνθεση. Carol Humphrey Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ Μία απολαυστική επαναπροσέγγιση της συμβολής ανθρωπολογίας στην κατανόηση των οικονομικών. Με διαυγή και πρωτότυπη επιχειρηματολογία, αυτό το εξαιρετικά εύληπτο βιβλίο αμφισβητεί τα στερεότυπα μοντέλα αντίληψης ανοίγοντας, συγχρόνως, νέους ορίζοντες στη σκέψη μας. Fredrik Barth Πανεπιστήμιο του Οχάι...

Το πρώτο βιβλίο ανθρωπολογίας το οποίο προτείνει ένα διαπολιτισμικό μοντέλο της οικονομίας. Ο Gudeman κατορθώνει με θαυμαστό τρόπο να συνυφάνει τα αποτελέσματα δεκαετιών ανθρωπολογικής σκέψης σε μία πρωτότυπη σύνθεση. Carol Humphrey Πανεπιστήμιο του Καίμπριτζ Μία απολαυστική επαναπροσέγγιση της συμβολής ανθρωπολογίας στην κατανόηση των οικονομικών. Με διαυγή και πρωτότυπη επιχειρηματολογία, αυτό το εξαιρετικά εύληπτο βιβλίο αμφισβητεί τα στερεότυπα μοντέλα αντίληψης ανοίγοντας, συγχρόνως, νέους ορίζοντες στη σκέψη μας. Fredrik Barth Πανεπιστήμιο του Οχάι...

Συγκεντρώνοντας δεκαπέντε χρόνων πρωτοποριακές εθνογραφικές μελέτες, η Ερμηνεία των Πολιτισμών έφερε μια τομή που έμελλε να έχει μακρόπνοες συνέπειες. Στο βιβλίο αυτό ο κορυφαίος αμερικανός ανθρωπολόγος Κλίφορντ Γκήρτζ επεξεργάζεται μια ρηξικέλευθη έννοια του πολιτισμού, που αντλεί από τις παραδόσεις της σημειωτικής, της ερμηνευτικής και της πολιτισμικής και κοινωνικής ανθρωπολογίας. Η κλασσική πλέον απόψή του για τον πολιτισμό ως «δίκτυο σημασιών» που φέρονται από σύμβολα εφαρμόζεται εδώ σε πεδία όπως η ιδεολογία, η θρησκεία και η τελετουργία, ο εθνικισμός και το κράτος, η...

"Λίγες διδασκαλίες παρέμειναν τόσο εσωτερικές ενώ συνάμα άσκησαν τόσο βαθιά επιρροή όσο εκείνη του Marcel Mauss. Μόνο όσοι γνώρισαν και άκουσαν τον Mauss μπορούν να αποτιμήσουν το χρέος τους απέναντί του και να εκτιμήσουν πλήρως τη γόνιμη σκέψη του· μια σκέψη πυκνή και γι' αυτό ενίοτε αδιαπέραστη, γεμάτη όμως αναλαμπές, με περιστροφικά διαβήματα που έμοιαζαν με εκτροπές τη στιγμή ακριβώς που η πιο απροσδόκητη διαδρομή οδηγούσε στην καρδιά του προβλήματος. Η επίδραση του Mauss δεν περιορίστηκε μόνο στους εθνογράφους, μηδενός εξαιρουμένου, αλλά επεκτάθηκε τόσο στους γλωσσολόγ...

"Λίγες διδασκαλίες παρέμειναν τόσο εσωτερικές ενώ συνάμα άσκησαν τόσο βαθιά επιρροή όσο εκείνη του Marcel Mauss. Μόνο όσοι γνώρισαν και άκουσαν τον Mauss μπορούν να αποτιμήσουν το χρέος τους απέναντί του και να εκτιμήσουν πλήρως τη γόνιμη σκέψη του· μια σκέψη πυκνή και γι' αυτό ενίοτε αδιαπέραστη, γεμάτη όμως αναλαμπές, με περιστροφικά διαβήματα που έμοιαζαν με εκτροπές τη στιγμή ακριβώς που η πιο απροσδόκητη διαδρομή οδηγούσε στην καρδιά του προβλήματος. Η επίδραση του Mauss δεν περιορίστηκε μόνο στους εθνογράφους, μηδενός εξαιρουμένου, αλλά επεκτάθηκε τόσο στους γλωσσολόγ...

Περιεχόμενα Τόμος Β΄ - Μαρξισμός και Εξελικτικισμός - Κριτικές παραλλαγές πάνω στην ανάλυση των κοινωνικών δομών: Στρουκτουραλισμός και Μαρξισμός - Το χρήμα και οι μορφές εκφετιχισμού του - Σχετικά με τον φαντασματικό χαρακτήρα των κοινωνικών σχέσεων

Η εξελικτική ψυχολογία, εξειδικευμένο και κάπως μονόπλευρο παρακλάδι της κοινωνιοβιολογίας, έχει κατορθώσει να επιβάλλει την παρουσία της, αν όχι και τόσο στον ακαδημαϊκό χώρο γενικά, τουλάχιστον στον τομέα της εκλαϊκευμένης επιστήμης. Καθώς βρίσκει εύκολη πρόσβαση και πρόθυμη αντανάκλαση στα ΜΜΕ, ακούμε κάθε τόσο ότι βρέθηκε π.χ. το "γονίδιο της απιστίας" ή το "γονίδιο του αλτρουισμού" και διαβάζουμε βαθυστόχαστα άρθρα που εξηγούν "γιατί αρέσει στις γυναίκες το ροζ χρώμα". Όμως, αν τέτοιες θεωρήσεις φαντάζουν εύλογες σε μια μερίδα του κοινού, είναι επειδή ήδη διαθέτουν ισχ...

Ο "ξένος", αποξενωμένος από τον εαυτό του και την κοινωνία, δεν μπορεί να βιώσει ούτε τον εαυτό του ούτε τους άλλους σαν "πραγματικότητα". Δημιουργεί ένα ψεύτικο εαυτό και μ' αυτόν αντιμετωπίζει τόσο τον εξωτερικό κόσμο όσο και την δική του απόγνωση. Η αποσύνθεση του πραγματικού του εαυτού συμβαδίζει με την αυξανόμενη εξωπραγματικότητα του ψεύτικου εαυτού του μέχρι που, στα έσχατα όρια της σχιζοφρενικής κατάρρευσης, αποσυντίθεται ολόκληρη η προσωπικότητά του.