Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο παρουσιάζει και αναλύει τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς χωρών και τα οράματα παραγόντων του κόσμου, που επιθυμούν να εδραιώσουν τη θέση τους στον διεθνή στίβο. Πρόκειται για ένα συνδυασμό κριτικής ανάλυσης και εικονογραφίας, με νοερούς χάρτες που αποτελούν σημαντικό μέσο παρατήρησης του κόσμου και μελέτης της μεταβαλλόμενης σύγχρονης πραγματικότητας.

Ο Ζοέλ Πομμερά, που συστήνεται με την παρούσα έκδοση για πρώτη φορά στο ελληνικό θεατρόφιλο αναγνωστικό κοινό, αποκαλεί τα έργα του "δραματικά ποιήματα" και "θέατρο της πράγματικότητας" το σκηνοθετικό του ιδίωμα, με το οποίο αντιτάσσεται ευθέως στο νατουραλισμό. Το βλέμμα του είναι ευθύβολα στραμμένο στη χαμένη τιμή της μεγάλης πολιτιστικής κληρονομιάς της Ευρώπης: τον ανθρωπισμό. Το κατεξοχήν ουμανιστικό του θέατρο, με τη μορφή της παραβολής, μας μιλά για το τέλος των ιδεολογιών και την κυριαρχία νου καπιταλισμού, για την αλληλεγγύη και τα όρια της ηθικής. Ένα καίριο ρητορ...

Ένα πρωτότυπο ημερολόγιο που επιτρέπει στις μέλλουσες μητέρες να παρακολουθήσουν την εγκυμοσύνη τους, εβδομάδα την εβδομάδα. Δίπλα στις πληροφορίες και στις συμβουλές που δίνονται υπάρχει χώρος για να σημειώσουν τις προγραμματισμένες εξετάσεις και τα ραντεβού, τις δουλειές που πρέπει να κάνουν, τις εντυπώσεις και τις σκέψεις τους. Έτσι θα μπορέσουν να οργανώσουν τη ζωή τους με τον καλύτερο τρόπο, ώστε να βιώσουν την εγκυμοσύνη τους με τη γαλήνη και την ηρεμία που τους αξίζουν.

Ένα πρωτότυπο βιβλίο-σημειωματάριο που έχει ως στόχο να διευκολύνει τους νέους γονείς στο μεγάλωμα του μωρού τους. Μήνα με τον μήνα, βρίσκουν πληροφορίες και πρακτικές συμβουλές για τον ύπνο του μωρού, τη διατροφή, τη συναισθηματική ζωή, την υγεία του, που τους βοηθούν να παρακολουθούν την καλή φυσική του κατάσταση και την ανάπτυξή του. Μπορούν επίσης να σημειώνουν τα ραντεβού με τον παιδίατρο, τις εντυπώσεις τους και όλα όσα σημαδεύουν την καινούργια τους ζωή με το παιδί τους: τα πρώτα του χαμόγελα, το αγαπημένο του παιχνίδι, το πρώτο του δοντάκι, τα πρώτα του βήματα......

Νήσος των Φασιανών, 6 Ιουνίου 1660. Σ' αυτό το νησάκι στα σύνορα Γαλλίας-Ισπανίας οι βασιλικές οικογένειες των δύο χωρών βάζουν τέρμα στην έχθρα και στους πολέμους τόσων χρόνων, επισφραγίζοντας το σύμφωνο ειρήνης μ' έναν λαμπρό γάμο: την ένωση του βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκου ΙΔ΄ με τη Μαρία-Θηρεσία, Ινφάντα της Ισπανίας. Απ' όλα τα μήκη και πλάτη της Ευρώπης καταφτάνουν ευγενείς. Κανείς δεν θέλει να χάσει αυτόν το γάμο· μαζί με αυτούς, ο Ζοφρέ ντε Περάκ και η Αγγελική, γεμάτη αγωνία για το ντεμπούτο της στη γαλλική Αυλή. Θα την παρουσιάσουν επιτέλους στο βασιλιά; Η Α...

Όλα αρχίζουν όταν ένας κινηματογραφιστής ακούει τη συγγραφέα να διαβάζει σε μια ραδιοφωνική εκπομπή το διήγημά της ''Ο άντρας του θανάτου μου'' και της προτείνει να συνεργαστούν για να το μεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη. Η Γαλλίδα λογοτέχνις ξεκινά μια ηλεκτρονική αλληλογραφία μαζί του, προσπαθώντας να "φέρει στο κάδρο" το δικό της συναισθηματικό κόσμο. Αφηγήσεις για το παρελθόν, πραγματικά και φανταστικά πρόσωπα, όλα εμπλέκονται σε μια δίνη συλλογισμών για τη δυσκολία ή την ανικανότητα να αγαπάς. Το σενάριο της ταινίας γράφεται τώρα... Η συγγραφέας στήνει ένα νοητικό εργοτάξιο...

Στη δύση της ζωής του, κατόπιν προσκλήσεως του βασιλιά της Γαλλίας, ένας Ιταλός δάσκαλος της ζωγραφικής και της αρχιτεκτονικής, ένα είδος Λεονάρντο ντα Βίντσι ή Μιχαηλάγγελου της εποχής του, εγκαταλείπει την πατρίδα του. Ακολουθούμενος από τους μαθητές του, θα κάνει το μακρύ ταξίδι μέχρι την Λουάρ. Του παραχωρείται μια υπηρέτρια. Η σχέση που θα αναδυθεί μέσα από τη συνάντηση -στ' αλήθεια αποκαλυπτική, δύσκολο να περιχαρακωθεί σε μία φόρμα-, αποτελεί την καρδιά αυτού του μυθιστορήματος, που δίνεται με τρόπο τρυφερό, υπαινικτικό και συνάμα μεστό από την Desbordes, η οποία οδη...

Ένας κόσμος όπου οι λέξεις δεν αξίζουν πια τίποτα, δεν αξίζουν πια ούτε το ελάχιστο ανθρώπινο σάλιο που τις κουβαλάει, ένας κόσμος όπου δεν μπορούμε να αποκτήσουμε τίποτα λέγοντας "Σας δίνω τον λόγο μου", ένας κόσμος όπου κυριαρχεί η εμμονή του ψεύδους είναι ένας κόσμος τρελών. Οι λέξεις έχουν αξία μόνο σε σιωπηρή σύμπνοια, αδιατύπωτη, παράλογη, ας την ονομάσουμε αγάπη, όλες οι λέξεις είναι λέξεις αγάπης, από την αγάπη οι λέξεις βρίσκουν τη θαυματουργική δύναμή τους. Αλλά ένας κόσμος στον οποίο οι λέξεις δεν έχουν πια αξία, έχει όνομα, ναι, ονομάζεται κόλαση.

"Tα κορίτσια" είναι ο πρώτος τόμος της σχετικής τετραλογίας του Mοντερλάν αναφορικά με τις σχέσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών. Tο έργο παρουσιάζει έναν κοσμικό Παριζιάνο συγγραφέα, τον Kοστάλς, ο οποίος τελικά αποφασίζει να απαντήσει στις φλογερές επιστολές δύο θαυμαστριών του από την επαρχία, ύστερα από πλήθος γραμμάτων τους που έμειναν δίχως απάντηση. Ξεκινά λοιπόν έτσι ένα είδος παιχνιδιού στη διάρκεια του οποίου ο συγγραφέας, που αρχικά δείχνει ν' απαντά θέλοντας να κολακεύσει, θα βρεθεί παγιδευμένος στις επιστολές αυτές που αφήνουν όλο και περισσότερα συναισθήματα να α...

Περιέχονται τα κείμενα: - Voigtmann Evelin, "Ο Ραμώ και η γαλλική όπερα" - Legrand Raphaelle, "Περί Πλάταιας" - Legrand Raphaelle, "Οι λογοτεχνικές πηγές της Πλάταιας" - Lemaitre, Edmond, "Πλάταια, το πιο πρωτότυπο έργο του Ραμώ" - Halbreich Harry, "Η Πλάταια ή περί απρέπειας" - Kintzler Catherine, "Πλάταια: η κωμωδία, αλήθεια της τραγωδίας" - Επιστολή του Ζαν - Φιλίπ Ραμώ προς τον Αντουάν Ουντάρ ντε Λα Μοτ - Το λιμπρέτο του Adrien-Joseph Le Valois D' Orville βασισμένο στο έργο του Jacques Autreau "Platee, ou Junon jalouse", στα γαλλικά και στα ελληνικά.

Ο έρωτας, ο θάνατος, η μοναξιά, η αλλοτρίωση, η αθωότητα, η γιορτή, η ενοχή, η επίθεση, η άμυνα, η ειρωνία, η αλήθεια, το ψέμα, η ανθρωπιά, η βία -θέματα που γυρνούν και ξαναγυρνούν στα πέντε αυτά σύγχρονα θεατρικά έργα όπως γυρνούν και ξαναγυρνούν στην πραγματική ζωή. Πέντε διαφορετικοί μεταξύ τους συγγραφείς από πέντε διαφορετικές χώρες της Ευρώπης (ο Ζαν-Λυκ από τη Γαλλία, η Ντέα Λόχερ από τη Γερμανία, ο Χουάν Μαγιόρκα από την Ισπανία, ο Ντον Ντέινς από την Ολλανδία και ο Σπίρο Σιμόνε από την Ιταλία) και με διαφορετικές πορείες στο θεατρικό γίγνεσθαι συγκεντρώνονται σε α...

Όταν έπιασα για πρώτη φορά στα χέρια μου αυτό το κείμενο του Βαλέρ Νοβαρινά ήξερα ότι επρόκειτο για έναν "παράξενο" θεατρικό συγγραφέα, έναν "βαθύ" και "δύσκολο" στοχαστή, έναν σημαντικό άνθρωπο του πνεύματος. Τα κείμενά του μοιάζανε αλλού κατανοητά, αλλού ακατανόητα· πάνω απ' όλα όμως δυσκολομετάφραστα - ή μάλλον, για να λέμε την αλήθεια, μη μεταφράσιμα. Αλλά όπως κάθε φορά που διαβάζουμε ένα κείμενο δεν στεκόμαστε πάντα πολύ στις δυσκολίες και επικοινωνούμε με ό,τι μας είναι πιο γνώριμο και πιο συγγενικό, έτσι και τώρα, στις πρώτες μου "συναντήσεις" με τον Νοβαρινά, κατάλ...

[...] Γνωρίζοντας τη φήμη που συνοδεύει τον Βαλέρ Νοβαρινά, μπορούσαμε να φανταστούμε την πυκνότητα του λόγου του. Σήμερα, οι μεταφραστές του, η Λουίζα Μητσάκου και ο Βασίλης Παπαβασιλείου, μας δίνουν τη δυνατότητα να την αντιληφθούμε εντελώς συγκεκριμένα. Το θέατρό του δεν είναι απλό φτιασίδωμα παλιών ιδεών -πρόκειται για επανάσταση- και κατανοούμε τον ζωγράφο Nτυμπυφέ, ο οποίος, όταν ανακάλυψε τα πρώτα του κείμενα, αντέδρασε με το εξής σχόλιο: "Και να που το τρένο της γραφής ξαναμπαίνει στις ράγες του. Μπορεί κανείς να φανταστεί τι θα βγει, τι θα μπορούσε να βγει απ' αυτό...