Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Έρχεται η κυρία Μίνα! Έρχεται!" Κι ο αντίλαλος της φωνής του μπερδεύτηκε με τις χαρούμενες φωνές όλων των κατοίκων: "Έρχεται, έρχεται... η κυρία Μίνα, η κυρία Μίνα, Μίνα, Μίνα!" Αυτή τη φορά, εκτός απ’ την κόκκινη βαλίτσα της, κουβαλούσε η ευαίσθητη κυρία Μίνα και μια μενεξεδιά βαλίτσα, γεμάτη βελόνες και πολύχρωμες κλωστές κι ένα ύφασμα μεταξωτό. Κι ήταν λεπτό κι αραχνοΰφαντο το ύφασμα, τόσο αραχνοΰφαντο που χωρούσε ακόμη και στη χούφτα ενός μωρού.

Περιέχονται οι ενότητες κειμένων & εικόνων: - Γιώργος Βουλγαράκης, πρόλογος - Τάκης Γεωργακόπουλος, πρόεδρος Π.Ε.Α.: "Η "Ανοιχτή πόλη" του Αιγαίου" - Κατερίνα Κοτζιά, Ηλίας Κωνσταντόπουλος, Λόης Παπαδόπουλος, Κορίνα Φιλοξενίδου: Εισαγωγή των επιμελητών - Stefano Boeri, "Μια μεσογειακή ουτοπία" 1. Το Αρχιπέλαγος 1.1 Πόντος - Massimo Cacciari, "Το Αρχιπέλαγος" - Ruggiero Romano, "Για την υδάτινη πόλη του Αιγαίου" - Σπύρος Ι. Ασδραχάς, "Το ελληνικό Αρχιπέλαγος: μια διάσπαρτη πόλη" - Άγγελος Ελεφάντης, "Βαπόρια, θέλουμε βαπόρια" - Δημήτρης Φατούρος, "Διέξοδος σ...

"Εκείνο το ωραίο τοπίο/ σαν μονοκονδυλιά θαμβωτικά απλό/ έσβησε με τη ματιά/ που το αγάπησε περιπαθώς/ μέχρι θανάτου." (από τη σελ. 33 του βιβλίου)

Σε μιαν αφέγγαρη χώρα έλαμπε το φεγγάρι μόνο σαν ανάμνηση πια μέσα σε παλιές ιστορίες. Ώσπου ένα κορίτσι καταφέρνει να το ξαναφέρει στον ουρανό της χώρας κάνοντας ευτυχισμένους όλους τους υπηκόους. Και το κορίτσι το λέγαν Φεγγαρένια. Όμως ο βασιλιάς, σκληρός, αυταρχικός κι ανόητος, έβγαλε διαταγή πως μόνο αυτός είχε δικαίωμα να υψώνει τα μάτια του στον ουρανό. Μόνο δικό του το φεγγάρι. Όλοι οι άλλοι έπρεπε να πηγαίνουν με σκυφτό κεφάλι. Κι αν τολμούσε κάποιος να παραβεί την εντολή του, η τιμωρία θάνατος! Τα πράγματα όμως άλλαξαν, όταν μια νύχτα πίνοντας νερό στην ακροποταμι...

Όταν ο μικρός Αντώνης βαφτίζει το χρυσόψαρό του Γατούλη, τα πράγματα μπερδεύονται για τα καλά. Ιδίως απ' τη στιγμή που το χρυσόψαρο πιστεύει ότι είναι πραγματικός γάτος κι αποφασίζει ν' ανέβει μια νύχτα του Γενάρη στα κεραμίδια, να ζήσει για μια νύχτα σαν κεραμιδόγατος. Εκεί πάνω όμως τον περιμένει ένας αληθινός γάτος, φοβερός και τρομερός, αλλά και ευαίσθητος. Πόλεμος και ειρήνη;... Αλήθεια, τι θα γίνει;

"Είναι μπάλα ή γουρουνάκι; Γουρουνάκι ή παπαρούνα; Μήπως παλτό, χαρταετός, κορίτσι ή καρπούζι;" "Μάλλον ψάρι μες στη γυάλα, ποντικός μες στην τρεχάλα!" "Έχασες! Είναι μοναχά... μια μπάλα!"

Όταν τα δίδυμα αδελφάκια, ο Σάκης και ο Τάκης, το σκάνε από το σπίτι, νύχτα, για να γνωρίσουν μόνα τους τη μεγάλη πόλη, η περιπέτεια αρχίζει. Παιχνίδι, εμπειρίες, αλλά και κίνδυνοι πολλοί μέσα στη νύχτα. Ένα αδέσποτο σκυλί και ένα αδέσποτο μπαλόνι, φόβος και χαρά. Τελικά, θα τα καταφέρουν να γυρίσουν πίσω στο σπίτι, πριν ξημερώσει;

Μια μεγάλη φιλία γεννιέται ανάμεσα σε ένα μικρό αγόρι κι ένα μενεξεδί αρνί, τον Αιμίλιο, που αγαπάει πολύ τον ήλιο και μήλα απ' το Πήλιο. Πώς όμως να σωθεί το αρνί σε μια πόλη όπου οι περισσότεροι το φαντάζονται στη σούβλα ή ψητό στο ταψί; Φαντασία χρειάζεται και τόλμη, και πατάτες με κουδούνια στο φούρνο!

Στις ζωγραφιές μου η πόλη μας είναι ακριβώς όπως την ονειρεύομαι. Μα η δασκάλα μου ανησυχεί: "Έχεις πολλή φαντασία! Προσοχή, προσοχή!". Λέτε να είναι καμιά φοβερή αρρώστια αυτή η φαντασία; Εγώ όταν μεγαλώσω θα ανακατέψω τα όνειρα και τη φαντασία μου και θα φτιάξω την πόλη μας όπως τη θέλουμε εμείς τα παιδιά.

Ο παρών τόμος αποτελεί επέκταση, περαιτέρω επεξεργασία, συμπλήρωση και ολοκλήρωση ενός αφιερώματος του περιοδικού Αρχαιολογία και Τέχνες, που κάλυψε και τα τέσσερα τεύχη του περιοδικού το έτος 1997. Η ιδέα ενός κύκλου κειμένων αφιερωμένων στην ελλαδική και ελληνική πόλη οφείλεται στη διεύθυνση του περιοδικού, και προσωπικά ανταποκρίθηκα με ενθουσιασμό στην πρόταση να αναλάβω την επιμέλεια του αφιερώματος. Αντικείμενο, λοιπόν, του αφιερώματος και εν συνεχεία του παρόντος τόμου υπήρξε η πόλη, αλλά και ευρύτερα κάθε είδους οικισμός, όσο μικρός κι αν είναι. Η χρονική περίοδος...

"Χωρίς φίλους η ζωή μοιάζει με αυτοκίνητο χωρίς ρόδες" λέει κάθε τόσο ο παππούς. Αλλά και εγώ είμαι αχόρταγος στη φιλία. Γι' αυτό παίζω με τη φαντασία μου το παιχνίδι του φίλου που αλλάζει: μεταμορφώνω τον Τάκη πότε σε ποδήλατο, πότε σε βιβλίο και πότε σε σκύλο! Ναι, καλά ακούσατε. Ευτυχώς που είναι ο καλύτερός μου φίλος και δε μου θυμώνει!

Παππούς και εγγονή βγαίνουν πάλι βόλτα στη μεγάλη πλατεία με το σιντριβάνι. Κι ένας ευαίσθητος σκύλος Δαλματίας που είναι μπαλόνι φουσκωμένο ανεβάζει ψηλά στη συννεφένια πόλη το μικρό κορίτσι. Το θαυμαστό ταξίδι στον ουρανό έχει πολλές χαρές και φαντασία, έχει όμως και απρόοπτα. Πόσο ψηλά θα τους πετάξει, αλήθεια, η φαντασία;

Mια ιστορία γεμάτη μαγεία ανάμεσα στ' όνειρο και στην πραγματικότητα, το μύθο και την αλήθεια. Μια ιστορία που διαδραματίζεται στη σύγχρονη Αθήνα και περνά το μήνυμα στα παιδια-αναγνώστες, αλλά και στους μεγαλύτερους, ότι η πίστη στις επιθυμίες μας και στα όνειρά μας είναι αυτή που συντελεί, πάνω απ' όλα, να πραμγατοποιηθούν.

Οι Ευρωπαίοι αποτελεί την πρώτη συστηματική και ψύχραιμη απάντηση στο πολυσυζητημένο έργο του Ντυροσέλ, που περιόρισε την έννοια της Ευρώπης στα κράτη-έθνη που την αποτελούν. Για ευρωσκεπτικιστές και ευρωπαϊστές η έννοια, η ταυτότητα της Ευρώπης είναι ζητούμενο. "Άγνωστη και ανύπαρκτη η Ευρώπη, όχι όμως και οι Ευρωπαίοι". Ποιες, όμως, είναι οι ιστορικές καταβολές και οι συντεταγμένες που συγκροτούν το χώρο των Ευρωπαίων; Τι σημαίνει να είναι κανείς Ευρωπαίος; Η Ευρώπη ήπειρος, η Ευρώπη ιδέα, η Ευρώπη ουτοπία, η Ευρώπη πραγματικότητα, η Ευρώπη χειροπιαστή και αναγνωρίσιμη γ...

Στην πιο παράξενη νύχτα της Αθήνας ένα μικρό αγόρι ξεκινάει κρυφά να δέσει την πραγματικότητα με τη φαντασία και τις επιθυμίες του. Μέσα σε λίγες ώρες θα ζήσει μια απίστευτη, γλυκιά περιπέτεια που θα του μείνει αξέχαστη σε όλη του τη ζωή. συντροφιά με τη Ρίνα, τη γριά ρακοσυλλέκτρια, με τον ζωγράφο Βλαδίμηρο, με τον συλλέκτη παλιών παιχνιδιών και με τον συγγραφέα Αστέριο Σκοτεινό θα φτάσει το μικρό αγόρι μέχρι τα έγκατα της πόλης, για να λύσει, επιτέλους εκεί κάτω το μυστήριο της παράξενης νύχτας.

Όταν ο Πήγασος έχει πια βαρεθεί το μοναχικό του πέταγμα στους ουρανούς και το ξύλινο αλογάκι του καρουζέλ λαχταράει να πετάξει, τότε ένα μικρό, παράξενο κορίτσι, η Άννα, τα βοηθά ν' αλλάξουνε για λίγο ρόλους. Με τα δανεικά φτερά του Πήγασου αρχίζει το ξύλινο αλογάκι αρχίζει ένα θαυμαστό ταξίδι στα πέρατα της γης. Έχει όμως όρους τούτο το ταξίδι: την τρίτη νύχτα, πριν το μεγάλο ρολόι του Δημαρχείου σημάνει μεσάνυχτα, θα πρέπει το ξύλινο αλογάκι να 'ναι πίσω, στο καρουζέλ, στη θέση του ξανά. Γιατί αλλιώς... Κι έχει συννεφένιες πολιτείες τούτο το ταξίδι και μαγικούς κήπους...

Στον ουρανό πάνω απ' την Πόλη φύτρωσε μια καρπουζιά κι έκανε κάθε χρόνο ένα τεράστιο καρπούζι που το γεύονταν με πανηγύρια στη μεγάλη πλατεία χιλιάδες κόσμος. Τύχη μοναδική και ευλογία εκείνο το τεράστιο καρπούζι! Κάποιον Αύγουστο όμως, κι ενώ κόντευε η στιγμή να το κόψουν, το καρπούζι άφαντο. Ποιος το έκλεψε, πώς και γιατί; Κανένας δεν είχε δει τον κλέφτη, μόλο που παραφύλαξαν άγρυπνοι όλοι οι κάτοικοι της Πόλης. Το ίδιο συνέβη και τις επόμενες χρονιές, ώσπου ο μικρός γιος του φούρναρη, ονειροπόλος κι άφοβος, παίρνοντας τη φλογέρα του αποφασίζει να κρυφτεί μες στο καρπούζι...

The city owes its peaceful existence to the unseen influence of a poet and a painter who live at its two furthest edges. Nobody has seen them, nobody knows them and they have not even seen each other - for the fates who have decreed the courses of their lives, giving them unmatched talents, have also declared that they must never stir from their posts, or a thousand disasters will descend upon the city. However, when robins first flutter into the poet's court yard, it is the beginning of a moving tale of passion.