Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι Εκδόσεις Άγρα συμμετέχουν στην επέτειο των 50 χρόνων από το 1968, χρονιά που σημαδεύτηκε από την εξέγερση του Παρισινού Μάη, τις δολοφονίες του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και του Ρόμπερτ Κέννεντυ, την επέμβαση των Σοβιετικών στη Πράγα, την κορύφωση του πολέμου στο Βιετνάμ και άλλα συνταρακτικά γεγονότα, με την κατάθεση του ισπανικής καταγωγής Μεξικανού συγγραφέα Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ για την εξέγερση και την καταστολή της εξέγερσης τον Σεπτέμβριο του 1968 στο Μεξικό. Το μόνο που λειτουργεί είναι η μνήμη. Η συλλογική μνήμη. Επίσης η πιο μικρή και θλιβερή ατομική μνήμη. Έχω...

Δύο σπουδαίοι συγγραφείς, που δεν απεμπόλησαν τις αρχές τους, σαράντα χρόνια μετά σχολιάζουν τις εξεγέρσεις του Μαΐου-Οκτωβρίου 1968 που συγκλόνισαν τον κόσμον όλο και τις οποίες έλαβαν ενεργό μέρος.

Τέσσερις παθιασμένοι καθηγητές της γερμανικής φιλολογίας αναζητούν τα ίχνη του Πρώσου συγγραφέα Μπένο Φον Αρτσιμπόλντι. Την τελευταία φορά που έδωσε σημεία ζωής βρισκόταν στη Σάντα Τερέσα, μια πόλη της ερήμου στα σύνορα Μεξικού και ΗΠΑ όπου εκατοντάδες γυναίκες έχουν βρεθεί άγρια δολοφονημένες. Από την κατεστραμμένη Ευρώπη μέχρι την έρημο της Σονόρα στα σύνορα Μεξικού-Τέξας, που τη στοιχειώνουν οι άλυτοι φόνοι γυναικών, ο Μπολάνιο αφηγείται την ιστορία της ζωής του Χανς Ράιτερ, γεννημένου το 1920, που εξελίσσεται σε μεγάλο Γερμανό συγγραφέα με το ψευδώνυμο Αρτσιμπόλντι,...

Με την ευκαιρία της ρετροσπεκτίβας του συνολικού έργου του Luis Bunuel κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καστανιώτη και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου μια ογκώδης έκδοση με μελέτες, θεωρητικές προσεγγίσεις και κριτικές των ταινιών του μεγάλου Ισπανού δημιουργού. Στο βιβλίο αυτό δημοσιεύονται κείμενα επώνυμων κριτικών και ανθρώπων των γραμμάτων, όπως οι Octavio Paz, Andre Breton, Julio Cortazar, Άδωνη Κύρου, Andre Bazin, Carlos Fuentes, Andrew Sarris, Louis Seguin κ.ά., και σκηνοθετών-κριτικών, όπως οι Jean Vigo, Tony Richardson, Luc Moullet, Eric Rohmer, Pascal Bonitzer κ.ά. Ιδιαίτερ...

Κι άλλο γυμνασιόπαιδο ξεπρόβαλε από την αποθήκη του βιβλιοπωλείου με μια έκφραση ικανοποίησης στο πρόσωπο, ενώ ανέβαζε το φερμουάρ του παντελονιού του. "Τρομερό" μουρμούρισε. "Ποτέ δεν είχα δει τόσους νεαρούς εδώ" σχολίασε η κυρία Ο' Μέρφι. "Μα από πού βγαίνουν αυτά τα παιδιά;" "Δεν είχα άλλη λύση, έπρεπε να διευρύνω λίγο την επιχείρηση. Υποχρεώθηκα να βάλω μερικές καμπίνες βίντεο στην αποθήκη" εξήγησε η δεσποινίς Φοίβη. "Και τι περιεχόμενο έχουν αυτά τα βίντεο;" "Παιδαγωγική εξελικτική ψυχολογία, φυσικά. Έχουν ένα ευρύτατο πεδίο θεμάτων. Για παράδειγμα, ένα δείχνει ένα...

Μια φορά με σταμάτησαν τα απόκρημνα βράχια που έπεφταν κάθετα στην άβυσσο του ωκεανού. Ακόμη, με εμπόδιζαν να προχωρήσω δυο-τρεις θεόρατοι σκελετοί φάλαινας, λευκασμένοι από τον ήλιο. Δεν μπόρεσα να κάνω το τρομαγμένο άλογό μου να βαδίσει ανάμεσα στα πλευρά τους, που έμοιαζαν με πλοίο υπό κατασκευή, γερμένο πλάι σε κάμποσα κουφάρια από φώκιες, δελφίνια, θαλάσσιους ελέφαντες και άλλα ζωντανά της θάλασσας. Όμως, αυτό που με καθήλωνε ήταν η τρομακτική σιωπή, αυτή η αίσθηση ότι βρίσκεσαι στην άκρη του κόσμου ή έξω, σε μια ακρογιαλιά όπου ο ωκεανός έχει παραλύσει, είναι στάσιμος...

Στην Κούβα, οι Χινετέρας είναι νεαρές κοπέλες που κυνηγάνε τον πλούσιο τουρίστα με την ελπίδα να τις συντηρήσει για κάποιο χρονικό διάστημα ή, αν έχουν μεγάλη τύχη, να τους προτείνει γάμο. Η Αλίσια εφαρμόζει μία εντελώς δική της μέθοδο που συνίσταται στο να φορά ένα πολύ μελετημένο σορτς και να βγαίνει στους δρόμους πάνω στο ποδήλατό της... Με τον τρόπο αυτό πετυχαίνει να αλιεύσει έναν κάποιο Χουανίτο που δείχνει να είναι -εκτός από νέος, ωραίος και έξυπνος-, πολυεκατομμυριούχος. Αρχίζει να ζει σ’ ένα ονειρεμένο περιβάλλον με όλες τις επίγειες ανέσεις, μέχρις ότου αντιλ...

Μια διασκεδαστική και ανεπανάληπτη λογοτεχνική πρόκληση, που ταυτοχρόνως αποτελεί μια «κάθοδο στην κόλαση της κατάχρησης εξουσίας». Αλλεπάλληλα συνταρακτικά τηλεφωνήματα που υποτίθεται ότι κάνει ένας αγωνιστής φοιτητής ο οποίος δολοφονήθηκε το 1971, αναγκάζουν τον Έκτορ Μπελασκοαράν Σάυν, ανεξάρτητο και ιδιότυπο ντετέκτιβ, να αναζητήσει τα ίχνη κάποιου «Μοράλες», υπεύθυνου και κεντρικού προσώπου σε αναρίθμητα εγκλήματα του σκοτεινού μεξικάνικου κρατικού μηχανισμού. Παράλληλα, στη ζούγκλα της Τσιάπας, ο ερευνητής των ζαπατίστας Ελίας Κοντρέρας αναλαμβάνει την αποστολή να βρ...

"Δεν γινόταν ο Έκτορ Μπελασκοαράν Σάυν να γυρίζει στον κόσμο και να ζητιανεύει αρχαιολογικά ευρήματα κλεμμένα από πρώην προέδρους δημοκρατίας, χωρίς να νιώθει κάπου βαθιά μέσα του μια βιτσιά της άτιμης εθνικής ντροπής, έστω αραιά και πού. Για σκέψου τι καταγώγιο δεύτερης κατηγορίας που ήμασταν κάποτε, μονολόγησε. Για σκέψου τι κωλοχώρα είμαστε τώρα. Όπως έλεγαν και στη Μαδρίτη, είμαστε απολύτως αναξιοπρεπείς". Άλλη μια περιπέτεια του μονόφθαλμου ντετέκτιβ Έκτορ Μπελασκοαράν Σάυν, ο οποίος πάσχει από εθισμό για την Πόλη του Μεξικού και για τα μαθήματα χορού μερένγκε, λατρ...

"Εγώ είµαι εξαγωγέας αγκαθιών, κι όλη µου η δουλειά περιγράφεται ως εξής: Έχεις ένα αγκάθι στο πόδι σου, φέρνω µια βελόνα (που, το δίχως άλλο, µοιάζει κι αυτή µε αγκάθι) και προσπαθώ µ' αυτήν να βγάλω το αγκάθι που σου πληγώνει το πόδι. Το πρώτο αγκάθι, αυτό που πληγώνει, και το δεύτερο, που πάει να βγάλει το πρώτο, µοιάζουν: είναι και τα δύο αγκάθια. Όταν µε τη βοήθεια του δεύτερου βγάλουµε το πρώτο, πρέπει να τα πετάξουµε και τα δυο." Αυτή είναι η ιστορία ενός φανταστικού ταξιδιού από την άγνοια, απ' όπου όλοι ξεκινάμε, προς τη σοφία, όπου δε φτάνουμε ποτ...

Η φύση πρώτα σε "αποδιοργανώνει" κι έπειτα σε "συγχωνεύει" μέσα της, σαν δικό της στοιχείο. (...) Αυτό συνέβη στα νιάτα μου, μια φορά που έζησα τρία χρόνια σ‘ ένα βοσκοτόπι στη Γη του Πυρός, κοντά στη λίμνη Φαγνάνο. Ήταν σαν να έπαψα να είμαι ο εαυτός μου. Έχασα τη συνήθεια του διαβάσματος. Τα θέματα των βιβλίων μού φαίνονταν μάταια, ασήμαντα, και προτιμούσα το θρόισμα ενός φύλλου από τη βαθιά σκέψη του Πλάτωνα. Ταυτόχρονα, έπαψα να συλλογίζομαι και σχεδόν να σκέφτομαι. Ήμουν εκμηδενισμένος. Ήταν σκληρό. Έπειτα κατάλαβα πως οι σκέψεις που είχαν απομακρυνθεί από το νου μου,...

"Εκείνη τη στιγμή έστρεψε το βλέμμα προς μια εφημερίδα που κάποιος είχε αφήσει επάνω στο διπλανό τραπεζάκι, ανοιχτή στις μεσαίες σελίδες. Άξαφνα, συνοφρυώθηκε παραξενεμένος, άρπαξε απότομα την εφημερίδα κι άρχισε να μασουλάει το νύχι του αντίχειρα, απορροφημένος εντελώς από την ανάγνωση. Βυθίστηκε στο κείμενο της ανοιχτής σελίδας και παράτησε σύξυλο τον συνομιλητή του. Ξεχνώντας την επιστροφή του στην Αθήνα και κάθε στοιχειώδη ευγένεια, σηκώθηκε σιγά σιγά σαν κουρδιστό παιχνίδι. Χωρίς να διακόπτει το διάβασμα, έκανε μερικά βήματα. Ακούμπησε την εφημερίδα σ' ένα ψηλό τραπεζά...

"Και πώς μου ζητάτε να γράψω εγώ την αυτοβιογραφία μου; Πρέπει κάποιος να είναι διάσημος γι' αυτό: ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, ο Στέφαν Τσβάιχ..." "Ο πολυβραβευμένος ουρουγουανός συγγραφέας παραδέχεται ότι για να γράψει την αυτοβιογραφία του χρειάστηκε να τιθασεύσει τις αναστολές και τις ντροπές του, υποχωρώντας μπρος στις επίμονες πιέσεις που δέχτηκε από τους εκδότες του. Στην αυτοβιογραφία του αποφασίζει να εκθέσει με παρρησία τόσο τις υψηλότερες αξίες του όσο και τα ενίοτε ταπεινότερα κίνητρα που καθόρισαν την πολυκύμαντη ζωή του. Τα οράματα, οι ψευδαισθή...

1955. Ο Χουάν Περόν ανατρέπεται από ένα στρατιωτικό πραξικόπημα και ο τρόμος βασιλεύει στη γη της Αργεντινής. Ιούνιος 1956. Το καθεστώς ανακοινώνει 18 εκτελέσεις, ως αποτέλεσμα μιας αποτυχημένης επαναστατικής απόπειρας. Δεκέμβριος 1956. Ο Ροδόλφο Ουόλς, περιστασιακός δημοσιογράφος, συγγραφέας αστυνομικών μυθιστορημάτων και ερασιτέχνης παίκτης σκακιού, μαθαίνει, κατά τύχη, πως ένας από τους εκτελεσθέντες πολίτες μιας άλλης, κρυφής, εκτέλεσης του Ιουνίου, είναι ζωντανός. Φήμες λένε πως οι επιζώντες είναι περισσότεροι. Ο Ουόλς αποφασίζει να πιστέψει τις φήμες και να αρχίσει...

"Ο Έκτορ παρατήρησε το μασκαρεμένο πρόσωπο ενός παλαιστή ελεύθερης πάλης, όπου κυλούσε ένα δάκρυ. Ξαφνιάστηκε. Πρώτον, οι παλαιστές δεν κλαίνε, αυτό είναι αδιαμφισβήτητο αξίωμα. Δεύτερον, υπήρχε ένα τεχνικό πρόβλημα. Η μάσκα θα έπρεπε να εμποδίζει τη φυσική ροή των δακρύων. Ακόμα κι έτσι, παρά τις δύο αυτές αντιφάσεις, ο τύπος έκλαιγε σίγουρα. Τον πλησίασε, παραβιάζοντας την προηγούμενη απόφασή του να τα βλέπει όλα από μακριά. Στα μισά του δρόμου, μια παρέα παλαιστές με μάσκες, με κάπες και στολές σε γιορτινά χρώματα (πορτοκαλί, καναρινί, μαύρες ασημοστόλιστες), κουβαλούσαν...

Κι ωστόσο θα άξιζε περισσότερο αν ήμασταν σαν το μέσο άνθρωπο που βλέπουμε γύρω μας. Θα είχαμε, τουλάχιστον στο πνεύμα, ηρεμία και ειρήνη. Τώρα έχουμε μόνο το φως. Όμως το φως τυφλώνει τα μάτια... Είμαστε ολάκεροι αλκοόλ, σκέτο αλκοόλ! - είμαστε οινόπνευμα και εξατμιζόμαστε σ’ ένα φως που μας καίει! » Γι’ αυτό εγώ αγαπώ το Παρίσι μου με τρελή αγάπη, για τη ζωντάνια αυτής της απέραντης πόλης, γι’ αυτή τη σημερινή ζωή, την καθημερινότητα. Ναι! Ναι! Σωστά το είπα, αγάπη τρελή - αγάπη απεριόριστη. Εγώ δεν ξέρω να νιώθω απλή στοργή. Οι αγάπες μου είναι πάντα βαθιά ερωτικές... Π...

Αχαιοί πολεμιστές καταλαμβάνουν την ακμάζουσα, φιλειρηνική, αλλά ανοχύρωτη, πόλη της Κνωσσού, αντικαθιστώντας το μητριαρχικό-αναρχικό σύστημα διακυβέρνησης από ένα καθεστώς απολυταρχικό, πολεμοχαρές και πατριαρχικό. Επιβάλλουν τη λατρεία των δικών τους, βίαιων θεών, προκειμένου να εκμηδενίσουν έννοιες όπως "ελεύθερος χρόνος", "απόλαυση", "ελευθερία των ηθών", "ανεμπόδιστη σεξουαλικότητα" κ.λπ. Όμως, με έναν μυστηριώδη τρόπο, η πόλη αποκτά διπλή υπόσταση και συντηρεί κρυφά τα αρχαία έθιμα χάρη στην Ευρώπη, την Πασιφάη και την Αριάδνη, τις τρεις βασίλισσες που διαδέχθηκαν η μ...

Πώς είναι η ζωή όταν η καθημερινότητα είναι συνώνυμη με το φόβο; Τι σημαίνει να μένεις ζωντανός ανάμεσα στους νεκρούς και τι ενοχές κουβαλούν οι επιζήσαντες των εξαφανίσεων; Πώς να φανταστεί κανείς το μέλλον σε μια πατρίδα στείρα; Μυθιστόρημα φιλοσοφικό και πολιτικό, "Η κριτική των όπλων" πραγματεύεται το τερατώδες ως μία από τις πιο βαθιές πτυχές της ανθρώπινης συνθήκης. 21 Οκτωβρίου 2002

Σε μια παραλιακή πόλη που μοιάζει φάντασμα, σε έναν έρημο, σχεδόν ονειρικό τόπο, σε ένα μάλλον τρομακτικό ημιτελές ξενοδοχείο, διεξάγεται ένα συνέδριο μετάφρασης με προσκεκλημένους μεταφραστές απ' όλον τον κόσμο. Ενώ στην κοντινή ακτή εμφανίζονται μυστηριωδώς πτώματα θαλάσσιων λεόντων, στη διάρκεια του συνεδρίου συμβαίνουν ακόμα πιο μυστηριώδεις θάνατοι συνέδρων. Ο αφηγητής Μιγκέλ Ντε Μπλαστ, μεταφραστής και σύνεδρος, αναζητεί τους ενόχους αξιοποιώντας τις επαγγελματικές του ικανότητες, ενώ είναι και ο ίδιος ύποπτος. Με τη μαγική δύναμη της λογοτεχνίας, η γλώσσα και οι ε...

Παρουσιάζοντας διάφορους συγγραφείς που επιδίδονται παράλληλα σε μαζικές δολοφονίες, δύο αδελφούς που συγγράφουν και κατευθύνουν μια συμμορία ποδοσφαιρόφιλων χουλιγκάνων, και έναν ποιητή ο οποίος σχηματίζει τους στίχους του στους αιθέρες, μέσα από τον καπνό που αφήνει η εξάτμιση του αεροπλάνου, η "Ναζιστική λογοτεχνία στην Αμερική" καταγράφει τις ζωές ενός εσμού ανθρώπων προερχόμενων από μια πτυχή της παγκόσμιας λογοτεχνίας που διακρίνεται για την εξωφρενικά γόνιμη φαντασία της. Με πνεύμα καυστικό και δεξιοτεχνική ευφράδεια, αυτός ο εγκυκλοπαιδικός καταρράκτης φανταστικών Α...