Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ανύπαρκτο", ακόμα και για τους ειδικούς ως πριν από εκατόν είκοσι χρόνια, το Βυζαντινό Θέατρο παραμένει σχεδόν άγνωστο στο πλατύ κοινό. Ωστόσο, οι έρευνες του τελευταίου αιώνα έχουν αποδείξει πως οι Βυζαντινοί κάθε άλλο παρά "αθεάτριστοι" μπορεί να θεωρηθούν - αντίθετα, ήταν "φιλοθεάμονες πάντων των άλλων ανθρώπων", κατά τις μαρτυρίες της εποχής. Το βιβλίο τούτο συγκεντρώνει τα στοιχεία που βοηθούν να αναπλάσουμε, όσο γίνεται, τη βυζαντινή θεατρική δραστηριότητα - συχνά, με απροσδόκητους (και υπεράνω υποψίας) πληροφοριοδότες τους ασπονδότερους πολεμίους του λαϊκού θεάτρου,...

Τριάντα τρεις μικρές και μεγάλες "σπουδές" και σκίτσα, σε τρεις ενότητες: Απ' τη μια, για τις σχέσεις Τέχνης και Επιστήμης, για την "Ταπεινοσύνη των μεγάλων", για τις "Διώξεις της έκφασης". Απ' την άλλη, για τις συγγένειες Τραγωδίας και γιαπωνέζικου "Νο", ή Ελληνικής Κωμωδίας και Commedia dell'arte... για το "Μιμόδραμα" και για τις θεατρικές μεταφράσεις, για το μεταπολεμικό μας θέατρο και για την "Κρίση στα κρατικά" (μέσα μαζικής ενημέρωσης και θέατρα) κ.ά. Τέλος, "προσωπογραφίες" κορυφαίων της Σκηνής, ξένων κι Ελλήνων: Γκόγκολ, Ίψεν, Σω, Πιραντέλλο, Μαγιακόβσκυ, Ανούιγ,...

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει παιδική ηλικία και δεν είναι λίγοι οι ηλικιωμένοι που αναγνωρίζουν πως ό,τι καλύτερο έζησαν είναι τα χρόνια της ηλικίας αυτής. Συχνά, μάλιστα, μπροστά σε θεαματικά ώριμες καλλιτεχνικές και πολιτικές καριέρες, αισθανόμαστε να τους δημιουργείται μια άλλη προοπτική ή ακόμα και να αθωώνονται οι δημιουργοί τους, μόλις πληροφορούμαστε τα παιδικά τους χρόνια. Με πλοηγό το στίχο του Γιώργου Σαραντάρη "Κατάγομαι από τα παιδικά μου χρόνια/ όπως από μια χώρα", σκεφτήκαμε πως μια έρευνα με θέμα αποκλειστικά τις αναμνήσεις από την παιδική ηλικία δημι...

[...] Οι μεταφράσεις που δημοσιεύονται εδώ -άλλες παλιότερες κι άλλες πρόσφατες- χωρίστηκαν σε πέντε μέρη, με βάση τον τόπο γραφής των ποιημάτων. Γιατί οι διάφορες μετοικεσίες και περιπλανήσεις του Μπρεχτ -απ' τη βαυαρική γενέτειρά του στο μεσοπολεμικό, προ-χιτλερικό Βερολίνο, απ' τη χιτλερόβλητη πατρίδα του στην οδύσσεια της εξορίας, κι απ' την απόγνωση της ξενιτιάς στον ελπιδοφόρο γυρισμό- αντιστοιχούν σ' άλλες τόσες στροφές της πνευματικής πορείας του ποιητή. Ένα έκτο μέρος της έκδοσης αυτής αποτελεί μια επιλογή από τα "Ποιήματα από την Αγορά του Χαλκού" (Gedichte aus...

Το λεύκωμα αυτό, με την πλούσια εικονογράφηση, περιλαμβάνει ένα χρονολόγιο με τους κυριότερους σταθμούς της σταδιοδρομίας των δύο μεγάλων ηθοποιών, έναν αναλυτικό κατάλογο με τις παραστάσεις και τις ταινίες στις οποίες έλαβαν μέρος, ένα απάνθισμα από τις κριτικές που γράφτηκαν γι' αυτούς, και έναν κατάλογο με τα θεωρητικά κείμενα του Αλέξη Μινωτή, τα οποία αποτελούν και την πνευματική διαθήκη του στο χώρο του θεάτρου.

Η μελέτη αυτή εστιάζεται στην πολιτική πλευρά του σαιξπηρικού έργου, που έχει διχάσει τους σχολιαστές του: Πολλοί διατείνονται πως ο ποιητής ήταν υπέρμαχος της απόλυτης μοναρχίας, της ιεραρχίας, της τάξης και "μισόδημος", εχθρός του λαού. Αντίθετα, άλλοι υποστηρίζουν πως στάθηκε οξύς επικριτής της εξουσίας - αναγκαίου κακού και πηγής πλείστων δεινών για χώρες και λαούς. Με τη δεύτερη άποψη συντάσσεται ο συγγραφέας αυτού του βιβλίου. Και επιχειρεί την αποδεικτική της, αναλύοντας τα κυριότερα σαιξπηρικά έργα που ασχολούνται με αυτό το "κυρίαρχο θέμα", όπως το ονομάζει ο ίδιο...

... Όλο το έργο του Μπρεχτ διαπνέεται από βαθύτατη αγάπη και οδυνηρή συμπόνια για την ανθρώπινη δυστυχία, για τα "έμψυχα και λογικά πλάσματα" που η κοινωνία, η πολιτική, η μισαλλοδοξία, η βία, η τύφλωση, η αβουλία τα ταπεινώνουν, τα εξευτελίζουν, τα συντρίβουν, τα εξανδραποδίζουν. Αυτή η οδύνη κυριαρχεί και στον "Καλόν άνθρωπο του Σετσουάν". Το έργο τούτο είν' ένας δραματικός θρύλος, μια θεατρική "παραβολή", μια "αλληγορία", - όπως κι άλλα έργα του Μπρεχτ. Στον "Καλόν άνθρωπο του Σετσουάν" αντιμετωπίζει το πρόβλημα του Καλού και του Κακού. Κι αναρωτιέται: Μπορε...