Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια συγκινητική καταγραφή των παιδικών του χρόνων επιχειρεί ο ποιητής Χριστόφορος Λιοντάκης στα πεζογραφήματά του με τίτλο "Ο μεγάλος δρόμος", όπως τα έζησε στον γενέθλιο τόπο του, το Ίνι, ένα χωριό στην ανατολική Μεσσαρά στην Κρήτη από το 1945 ως το 1956, δηλαδή τα μεταπολεμικά χρόνια, τα φορτισμένα από την κατοχή, τον εμφύλιο και τις δύσκολες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες της εποχής. Μέσα από τα διάφορα flash-back συναιρείται με θαυμαστό τρόπο το ιστορικό παρόν με το παρελθόν δημιουργώντας μια τοιχογραφία της μεταπολεμικής ελληνικής επαρχίας. Τα προσωπικά του...

Η κριτική συγκομιδή είναι πλούσια, ανάλογη με τις κριτικές. Οι απόψεις πολύμορφες, συχνά διατυπωμένες ως δοκιμές. Δεν υπάρχει δηλαδή ομοφωνία αλλά αξιοσημείωτη καταγραφή γνωμών. Δεν είναι το δύσβατο της ποίησης του Φωστιέρη αλλά η έκπληξη μπροστά στο νεοφανές, η αδυναμία -ανάλογη με την αμφισβήτηση του ιδίου- μπροστά στη σύλληψη του κεντρικού μηνύματός του, εκφρασμένου από συλλογή σε συλλογή ετερότροπα και με συστηματικές προσθήκες φερτής ύλης, απόδειξη της ανάπτυξης ενός συστήματος εν εξελίξει, του οποίου τα σπέρματα έχουν αναφανεί ήδη από Το Μεγάλο Ταξίδι, τη νεανική και...

Κείμενο οριακό, γραμμένο το 1955, ο "Σκοινοβάτης" δύσκολα κατατάσσεται σε συγκεκριμένο λογοτεχνικό είδος, καθώς συνυπάρχουν εδώ στοιχεία από την ποίηση, την αφήγηση, το δοκίμιο. Ωστόσο τα στοιχεία που υπερτερούν είναι της ποιητικής τέχνης. Μιας ποιητικής εντελώς διαφορετικής από τα γνωστά θεωρητικά κείμενα, τα οποία κυρίως αναφέρονται σε οδηγίες και κανόνες για το ύφος, το μέτρο, τη ρίμα, τον ελεύθερο στίχο κ.ά. Στον "Σκοινοβάτη" δεν συναντούμε τίποτε απ' όλα αυτά. Ο Ζενέ απευθύνεται στον καλλιτέχνη-σκοινοβάτη, προσπαθώντας να φωτίσει τη δύσβατη επιλογή του, επικεντρώνον...

Κείμενα προς τιμήν του συγγραφέα Κώστα Ε. Τσιρόπουλου, αναφορικά με το πολύπλευρο έργο του. Στον τιμητικό τόμο περιλαμβάνεται και μία παλαιότερη συνέντευξη του συγγραφέα στον Στέλιο Λουκά, καθώς και ένα άγνωστο θεατρικό έργο του Τσιρόπουλου, που μας εμπιστεύθηκε ο συγγραφέας, το πρώτο που βλέπει το φως της δημοσιότητας και ίσως το μόνο που διασώθηκε απ' όσα έγραψε.

Στην έκδοση περιλαμβάνονται οι συλλογές "Ο Μινώταυρος μετακομίζει", "Ο ροδώνας με τους χωροφύλακες", "Με το φως", "Στο τέρμα της πλάνης". ΤΕΛΕΤΗ Είχαν τελειώσει τα αντισηπτικά λιγόστευε το πάθος καθώς ανοίγανε κονσέρβες μπίρα το πένθος ύψωνε φυσαλίδες στα ανοιχτά τους στόματα. Τότε κατάλαβες: το φως στα χέρια σου δεν ήταν δικό σου κι όμως δεν έφυγες έκανες κριτική ρυθμίζοντας το φόβο σου με δόσεις. Και μην απολογείσαι: και τώρα κινδυνεύεις να γράψεις στίχους ίσως και ποίημα.

ΑΝΤΙ-ΠΛΑΤΩΝ ΙΙΙ Τι νόημα να δώσεις σε τούτο: ένας άντρας φτιάχνει από κερί και χρώματα το ομοίωμα μιας γυναίκας, το κάνει όσο γίνεται πιο πιστό, το υποχρεώνει να ζήσει, του δίνει μ' έναν σοφό φωτισμό τον ίδιο δισταγμό στην αρχή της κίνησης που εκφράζει και το χαμόγελο. Έπειτα οπλίζεται μ' ένα δαδί, παραδίδει το ομοίωμα στον οίστρο της φλόγας, παρακολουθεί την παραμόρφωση, το σπαραγμό της σάρκας, προβάλλει στη στιγμή χίλιες δυνατές μορφές, φωτίζεται με χίλια τέρατα, νιώθοντας σαν μαχαίρι αυτή την πένθιμη διαλεκτική όπου το άγαλμα του αίματος ξαναγεννιέται και διαλύετα...

Ένα ημερολόγιο ντοκουμέντο για τις τέσσερις εποχές του χρόνου και για τις άπειρες εποχές της παιδικής ηλικίας. Ένα ημερολόγιο, του οποίου η κάθε εβδομάδα είναι ανεξίτηλα σημειωμένη με την αλησμόνητη μορφή ενός παιδιού.

[...] Για πολύν καιρό οι εικόνες αυτές κυκλοφορούσαν μέσα μου, ώσπου με τη βοήθεια της αθωότητας και της άγνοιας κάποιες άρχισαν να παίρνουν μορφή. Έτσι κυκλοφόρησε η πρώτη συλλογή "Το Τέλος του τοπίου" το 1973. Ακολούθησε η "Μετάθεση" το 1976. Η πρώτη έκδοσή τους ήταν ιδιωτική. Οι δύο αυτές συλλογές επανεκδόθηκαν μαζί από τις εκδόσεις "Εγνατία" στη σειρά "Τραμ" το 1980. Το "Υπόγειο γκαράζ" εκδόθηκε στις εκδόσεις "Κέδρος" το 1978 και επανεκδόθηκε το 1999. Πριν αποφασίσω τη συγκεντρωτική τους έκδοση (είχαν εξαντληθεί προ πολλού), τις ξαναδιάβασα αρκετές φορές. Τα αισθήματ...

ΑΝΑΤΡΟΠΗ Ό,τι φαντάζεσαι πως λείπει η ηδύτητά σου το αναπληρώνει. Ανατρέποντας τους κανόνες του ωραίου. Από της αμηχανίας σου τη στενωπό ξεχύνονται αθώοι χυμοί Και στο φως σιωπηλά σε αποδίδουν. ΡΟΔΙΝΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ Απόψε με το φεγγάρι τα γιασεμιά μυρίζουν με δοντάκια νεκρών νηπίων. Η ζωή τους: η ρόδινη υποψία στα πέταλα των γιασεμιών.

Πρόκειται για μια ξεχωριστή προσέγγιση του Παπαδιαμάντη μακριά από δογματισμούς και εμμονές, με βάση αποκλειστικά τα ίδια τα κείμενά του, τα διηγήματά του όπου είναι διάχυτη η ερωτική διάθεση και δοξολογούνται και μεγαλύνονται πάνω απ' όλα τα ερωτικά πάθη, γεγονός που καθιστά συναρπαστική την ανάγνωση των διηγημάτων αυτών. Ένας Παπαδιαμάντης χωρίς ετικέτες, ούτε φτωχός ούτε άγιος, αλλά ένας αληθινός άνθρωπος που πάσχει και προσπαθεί να βρει παρηγοριά στη γραφή. Η παρηγοριά που μας χαρίζει με τα γραπτά του είναι ανεκτίμητη.

Ανθολογούνται: Γκυγιώμ Απολλιναίρ, Λουί Αραγκόν, Αντονέν Αρτώ, Πωλ Βαλερύ, Πωλ Βερλαίν, Μπορίς Βιάν, Ντομινίκ Γκραμόν, Ευγένιος Γκυγεβίκ, Πωλ Ελυάρ, Πιερ Εμμανυέλ, Μαξ Ζακόμπ, Φρανσίς Ζαμ, Πιερ Ζαν Ζουβ, Ζαν Καιρόλ, Ραϋμόν Κενώ, Πωλ Κλωντέλ, Ροζέ Κοβαλσκί, Τριστάν Κορμπιέρ, Βαλερύ Λαρμπώ, Ζυλ Λαφόργκ, Μισέλ Λεϊρίς, Ζαν-Πιερ Λεμαίρ, κόμης ντε Λωτρεαμόν, Στεφάν Μαλλαρμέ, Λοΰς Μασσόν, Ανρί Μισώ, Ζαν Μορεάς, Μαρί-Κλαιρ Μπανκάρ, Ζωρζ Μπατάιγ, Υβ Μπερζερέ, Υβ Μπονφουά, Αντρέ ντυ Μπουσέ, Αντρέ Μπρετόν, Σαρλ Μπωντλαίρ, Άννα ντε Νοάιγ, Μπερνάρ Νοέλ, Πιερ Νταινώ, Μισέλ Ντεγκύ, Ρομπέρ...

Στα τέλη του 1891, ο Βρετανός συγγραφέας Oscar Wilde έγραψε για τη Sarah Bernhardt ένα δράμα στα γαλλικά, με τίτλο "Salome", το οποίο ανέβηκε στο Παρίσι το 1896 στη σκηνή του Theatre de l'Euvre εν τη απουσία του συγγραφέα που είχε καταδικαστεί και εξέτιε ποινή δύο ετών στη φυλακή του Reading. Η Σαλώμη του Wilde είναι μια ηρωίδα με δύο όψεις. Ο ίδιος θεωρεί ότι ενσαρκώνει ταυτόχρονα τον αισθησιασμό αλλά και την απόλυτη σκληρότητα και ορμητικότητα που συνεπάγεται η λίμπιντο. Το έργο σύντομα μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Η Hedwig Lachmann μετέφρασε ιδανικά τη "Salome" στα γε...

Η όπερα "Carmen" του Bizet αποτελεί αναμφισβήτητα το πιο ισπανικό λυρικό έργο του γαλλικού ρεπερτορίου. Σε αυτήν συναντάμε όχι μόνο όλα τα γνωστά ιβηρικά θέματα -τα φρούρια και τις αρένες της Σεβίλλης, την τσιγγάνα, τον ταυρομάχο και την ταυρομαχία- αλλά κυρίως, μια πρωτοποριακή μουσική και μια ερωτική ιστορία που κατέκτησε τις καρδιές των θεατών στα πέρατα του κόσμου, καθιστώντας την Κάρμεν παγκόσμιο μύθο και χαρίζοντάς της φήμη συγκρίσιμη με αυτήν του Ντον Ζουάν και του Φάουστ. Ο συνοδευτικός τόμος του μουσικού έργου, περιέχει τα κείμενα: - Fernando Fraga και Blas Mat...

Περιέχονται: τo κείμενo του Mάνου Βερναρδάκη: "Η ηρωίδα, οι κόρες της, "Η Σαλώμη" του Όσκαρ Ουάιλντ και εμείς", ένα μέρος της αλληλογραφίας του Ρομαίν Ρολλάν με τον Ρίχαρντ Στράους και το λιμπρέτο του έργου, σε γερμανική και σε ελληνική μετάφραση (από το γαλλικό πρωτότυπο).

Ανθολογούνται οι ποιητές: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Αντρέας Αγγελάκης, Βασιλης Αρφάνης, Σταύρος Βαβούρης, Ρέα Γαλανάκη, Γιάννης Δάλλας, Μηνάς Δημάκης, Κική Δημουλά, 'Αρης Δικταίος, Δημήτρης Δούκαρης, Νίκος Εγγονόπουλος, Οδυσσέας Ελύτης, Ανδρέας Εμπειρίκος, Έκτωρ Κακναβάτος, Γιώργος Καραβασίλης, Διονύσης Καρατζάς, Τάσος Κόρφης, Θανάσης Κωσταβάρας, Χρίστος Λάσκαρης, Τάσος Λειβαδίτης, Χριστόφορος Λιοντάκης, Κώστας Λογαράς, Στέλιος Λύτρας, Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου, Γιώργος Μαρκόπουλος, Ερρίκος Μπελιές, Θανάσης Θ. Νιάρχος, Παυλίνα Παμπούδη, Αθηνά Παπαδάκη, Δ. Π. Παπαδίτσας, Τίτος Πα...