Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στο μακρινό Τρενιντάντ ένας ύπουλος και παμπόνηρος Τουνελόδρακος* που το πελώριο στόμα του μοιάζει με τούνελ, ξεγελάει, παρασύρει και καταπίνει το ένα μετά το άλλο τα τρενάκια της περιοχής, σκορπώντας τον πανικό στους γονείς τους. Όταν ο Τσουφ Τσουφ, το μικρό τρενάκι, γίνεται πέντε χρονών και βγάζει το πέμπτο του βαγόνι,** ένα πανέμορφο βαγόνι στο χρώμα του βύσσινου με ρίγες στο χρώμα της μέντας, αποφασίζει να μπει στο σκοτεινό στόμα του Τουνελόδρακου για να βρει την καλή του φίλη Βαγκόν Λι και τους χαμένους του φίλους, τον Τσαφ Τσαφ, τον Τσιφ Τσιφ, τον Τσιφ Πουφ, τον Πιφ...

Το παραμύθι αυτό είναι η ιστορία ενός χιονάνθρωπου και ενός κοριτσιού. Ενός κοριτσιού που έφτιαξε ένα χιονάνθρωπο και του ζήτησε να μη λιώσει ποτέ... Αν καμιά χειμωνιάτικη νύχτα, την ώρα που κοιτάς απ' το θαμπό τζάμι του παράθυρου, δεις ένα χιονάνθρωπο να στρίβει τη γωνιά του δρόμου, μπορεί να κάνεις λάθος, μπορεί να μην είδες καλά, αλλά πάλι - ποιος ξέρει - μπορεί να είδες ένα χιονάνθρωπο που πηγαίνει στο Βόρειο Πόλο... Η ιστορία που θα διαβάσεις είναι η ιστορία ενός χιονάνθρωπου και ενός κοριτσιού. Ενός κοριτσιού που έφτιαξε ένα χιονάνθρωπο και του ζήτησε να μη λιώσ...

Ένα πρωί που ο Φονφόν το ξεσκονόπουλο ξεσκονίζει τη ζούγκλα, ο Λούκουλος ο λιχούδης άσπρος ελέφαντας, κολυμπάει στη λίμνη με τα πεταλουδόψαρα. Το κολύμπι τού ανοίγει την όρεξη, τρώει εκατόν πενήντα βότσαλα και γίνεται ο πιο βαρύς ελέφαντας του κόσμου. Τον βλέπει ένας γίγαντας και όταν τον πιάνει, αποφασίζει να τον πάρει μαζί του στη Χώρα των Γιγάντων για να τον χρησιμοποιήσει για βαρίδι.

Ένα φθινόπωρο που τα φύλλα της ζούγκλας πέφτουν από τα δέντρα και τα μπαλόνια από τα μπαλονόδεντρα ο Λούκουλος, ο λιχούδης άσπρος ελέφαντας, τρώει τόσα πολλά μπαλόνια που αρχίζει να ανεβαίνει και να πετάει στον ουρανό. Εκεί συναντάει τον Μπολινόρ τον ελικοπτεροκροκόδειλο, τον Μπανανία το μπανανηδόνι, τον Φονφόν το ξεσκονόπουλο και τον Εσκαλόπ και τον Σορολόπ τα ρακετοκοράκια και πηγαίνουν όλοι μαζί με τα δωράκια τους στο πάρτι γενεθλίων του ήλιου.

Ο Λούκουλος, ένας λιχούδης άσπρος ελέφαντας, τρώει ό,τι να 'ναι. Μια μέρα, εκεί που πηγαίνει να κάνει επίσκεψη στη φίλη του την παρδαλή λεοπάρδαλη, περνάει από ένα ξέφωτο με χιλιάδες παπαρούνες και αποφασίζει να τις φάει όλες. Τρώει τόσες πολλές παπαρούνες, που το χρώμα του αλλάζει, από άσπρο γίνεται ροζ και από ροζ παπαρουνί. Τον βλέπει τότε ένας κυνηγός ελεφάντων, τον πιάνει με μια απόχη και τον πουλάει στο τσίρκο του Γρύπα Αγρύπα, όπου χίλια δυο βάσανα τον περιμένουν.

Ένα βράδυ ο Λούκουλος, ο λιχούδης άσπρος ελέφαντας, κοιμάται του καλού καιρού στη ζούγκλα με τις ροδακινιές, τα μπαλονόδεντρα και τις μυστικές σπηλιές και ονειρεύεται ότι πεινάει. Ξυπνάει αμέσως και αρχίζει να τρώει πυγολαμπίδες ώσπου γίνεται ο πιο φωτεινός ελέφαντας του κόσμου. Τον βλέπει ένας φαροφύλακας με κίτρινες τιράντες και αποφασίζει να τον κάνει φάρο στο μακρινό ωκεανό. Αλλά οι περιπέτειες του Λούκουλου έχουν μόλις αρχίσει ...Τον αρπάζουν οι πειρατές και τον πουλάνε στο πειρατικό παζάρι, όπου τον αγοράζει ο Συννεφούφωτος ο Δεύτερος, ο βασιλιάς της Συννεφοχώρας, γι...