Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Δεν έχει νόημα να συνοψίζεις τους ανθρώπους" λέει η Βιρτζίνια Γούλφ. Βλέπουμε τον Ιάκωβο Φλάντερς όπως τον βλέπουν οι άλλοι. Βλέπουμε τους άλλους όπως τους βλέπει ο Ιάκωβος. Ο Ιάκωβος, μικρός, βρίσκει ένα κρανίο αρνιού στην παραλία. Ο Ιάκωβος στο Καίημπριτζ κουβεντιάζει με τους φίλους του για τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία. Ο Ιάκωβος στη γιορτή. Ο Ιάκωβος στο Βρετανικό Μουσείο διαβάζει Μάρλοου. Τον βλέπουμε φευγαλέα καθώς βλέπει φευγαλέα τη Φλορίντα αγκαζέ μ' έναν άλλο. Ο Ιάκωβος στο δωμάτιό του διαβάζει την εφημερίδα: "Μια απεργία, ένας φόνος, ποδόσφαιρο, τα πτώματα που α...

"Λες δεν ήταν αληθινά ονόματα, ε;" "Γιατί αυτοί οι ίδιοι ήταν αληθινοί;" "Τι αληθινοί ; Αληθινοί πεθαμένοι;" "Τι άλλο;"

Τα θιβετιανά παραμύθια δεν παύουν και σήμερα να μας εκπλήσσουν και να μας γοητεύουν με τις πριγκίπισσες, τις μάγισσες, τους σκύλους, τους δαίμονες, τα βατράχια και τους μίργκο.

Κατά απροσδόκητο τρόπο τα "Παραμύθια της ελληνικής μυθολογίας" ιδωμένα μέσ’ από τα μάτια ενός ξένου, εξαιρετικά καταρτισμένου μελετητή της αρχαιότητας προσφέρουν στον έλληνα αναγνώστη μια αιφνιδιαστική οπτική γωνία για να συλλάβει καθρεφτισμένο το πρόσωπό του. Λεπτομέρειες που κανείς δεν προσέχει υπό άλλες συνθήκες γίνονται εδώ αφυπνιστικές σπίθες στο ξετύλιγμα μιας ακόμη ελληνογονίας, ενός έπους που με το τραγούδι του μεταδίδει σε αθώους αναγνώστες το μικρόβιο της θρασύτατης στάσης-επανάστασης των Ελλήνων μπροστά στον κόσμο. Η απόσταση που χωρίζει τον Βρετανό συγγραφέα α...

"Πρέπει να ξαναδιαβάσουμε απ' την αρχή ως το τέλος τα παλιότερα βιβλία του, και προπαντός τον Λόρδο Τζιμ. Κι αν μας ρωτήσουν τι θα μείνει από τον Κόνραντ και ποια είναι η θέση του στην παγκόσμια πεζογραφία, θα μας έρθουν στο νου τα βιβλία αυτά, που μιλούν για κάτι πολύ παλιό και απόλυτα αληθινό, που έμενε κρυφό και τώρα έχει αποκαλυφθεί, και τότε ερωτήματα και συγκρίσεις θα φανούν ανώφελα". (Βιρτζίνια Γουλφ).

"Είναι απίστευτο πως περνάμε ολόκληρη τη ζωή μας με μάτια μισόκλειστα, αυτιά βουρκωμένα, σκέψεις ναρκωμένες. Ίσως να' ναι πιο καλά έτσι. Ίσως αυτό να κάνει τη ζωή τόσο ανεκτή και τόσο ευπρόσδεκτη."

... Τα περιθώρια, τα διάστιχα, η στίξη, ο χωρισμός των παραγράφων, τα κεφαλαία γράμματα και τα πεζά, τα κεφάλαια, η σελιδοποίηση, όλα σχεδιασμένα στην εντέλεια, αλλά ο τυπογράφος ξέχασε το περιεχόμενο, τυπ-ταπ-τυπ... τυπ χύθηκε τίποτα μέσα στις λέξεις, τίποτα στις εικόνες, δίχως νόημα τα νοήματα, η πλοκή, ασώματοι χαρακτήρες, αποκεφαλισμένοι ήρωες, μήτε καν η αφαίρεση, ανοησία, μηδέν... Ωστόσο...

Όπως πάντα, οι ήρωές μας ακροβατούν στα όρια μεταξύ σοβαρού και γελοίου. Όπως πάντα, σημαντικό ρόλο ώστε να προσεγγίσουν το στόχο τους θα παίξει μια ωραία γυναίκα που . . . Μια διασκεδαστική νουβέλα.