Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το θέατρο είναι από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Οι τραγωδίες και κωμωδίες που έχουν σωθεί εξακολουθούν και στις μέρες μας όχι μόνο να μεταφράζονται και να διαβάζονται, αλλά και να αναβιώνουν τακτικά στις μεγαλύτερες θεατρικές σκηνές του κόσμου. Το βιβλίο αυτό εξετάζει την ιστορία του αρχαίου θεάτρου ως καλλιτεχνικής πράξης μέσα από τα πολυάριθμα αντικείμενα που έχει φέρει στο φως η αρχαιολογική έρευνα σχετικά με θεατρικές παραστάσεις στην αρχαιότητα: αγγεία, πήλινα ειδώλια, γλυπτά, ψηφιδωτά, αντικείμενα από μέταλλο και πολύτιμους λίθους. Οι α...

Πρόκειται για μονογραφία που εξετάζει το εθνομουσικολογικό έργο του μεγάλου Ούγγρου συνθέτη ως συλλέκτη δημοτικής μουσικής από άκρου εις άκρον της παλαιάς Αυστροουγγαρίας, και ως συνθέτη έντεχνης μουσικής, που έχτισε πάνω στις βάσεις της δημοτικής μουσικής της πατρίδας του το μνημειώδες οικοδόμημα της εθνικής σχολής της ουγγρικής μουσικής, σε συνεργασία με τον Ζόλταν Κόνταλυ. Η μονογραφία αυτή στηρίζεται σε κείμενα του ίδιου του συνθέτη και συνοδεύεται από συμπαγή δίσκο (CD) με 50 μουσικά παραδείγματα που έχουν επιλεγεί από τη διακεκριμένη μουσικολόγο Vera Lampert. Κάθε παρ...

Στο ποίημα που συνέγραψε ο μονιστής Παρμενίδης γύρω στα 500 π.Χ., μια ανώνυμη θεά -ως άλλη Μέδουσα- απορρίπτει με τον απολιθωτικό της λόγο κάθε κίνηση και πολλαπλότητα, αρνούμενη τον κόσμο και την πολυμορφία του: έτσι θα μπορούσε να συνοψισθεί η ερμηνευτική opinio communis, κατά της οποίας στρέφεται η παρούσα μονογραφία. Μέσω της ενδελεχούς ενασχόλησης με το "γράμμα" του κειμένου και της αντιπαραβολής του προς τα οντολογικά προτάγματα του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη και του πρώιμου Heidegger, το παρμενίδειο "Είναι" αναφαίνεται όχι ως έννοια που αμφισβητεί και απορρίπτει τον κόσ...

Ύστερα από την κριτική έκδοση της "Θυσίας του Αβραάμ" του 1996, δημοσιεύεται τώρα η παρούσα, μικρότερη, χρηστική έκδοση, που απευθύνεται στο ευρύτερο κοινό των μη ειδικών. "Η Θυσία" προσφέρεται στους αναγνώστες σε μια καινούργια μορφή: το κείμενο χωρίς κριτικό υπόμνημα, μια λιγότερο εκτενής εισαγωγή, μόνο αυτά από τα σχόλια που είναι απαραίτητα για μια επαρκή κατανόηση του κειμένου, το "Γλωσσάριο" της μεγάλης έκδοσης σε πιο απλή μορφή, και η βιβλιογραφία ενημερωμένη για να περιλαμβάνει και τα πιο πρόσφατα δημοσιεύματα γύρω από το έργο.

"Οι υποσημειώσεις και οι παραπομπές γράφονται για να διαβαστούν": ξεκινώντας από αυτήν τη βασική διαπίστωση, το σύντομο αυτό μελέτημα επιχειρεί να συστηματοποιήσει ορισμένους εύκολα αναγνωρίσιμους κανόνες για τη σύνταξη των παραπομπών σε βιβλία, περιοδικά και σύμμεικτους τόμους, και για τον τρόπο επιλογής του υλικού και την κατάρτιση των υποσημειώσεων.

Η μελέτη αυτή επιχειρεί να επισημάνει, να διατυπώσει και να περιγράψει τους κανόνες και τη διαδικασία παραγωγής και δημιουργίας, ή κατασκευής και "ποίησης", του δημοτικού μας τραγουδιού. Ξεκινώντας από τη διδασκαλία του Αριστοτέλη για τη λειτουργία της ποίησης, ο συγγραφέας συνδυάζει αρχές και έννοιες της γλωσσολογίας και σημειολογίας με τα επιτεύγματα τόσο της κλασικής φιλολογίας στη μελέτη της ομηρικής ποίησης, όσο και της νεοελληνικής φιλολογίας και λαογραφίας στη μελέτη του δημοτικού τραγουδιού. Προσπαθεί έτσι να συσχετίσει και να συντονίσει την ορολογία αυτών των περιο...

Η μελέτη αυτή επιχειρεί να επισημάνει, να διατυπώσει και να περιγράψει τους κανόνες και τη διαδικασία παραγωγής και δημιουργίας, ή κατασκευής και "ποίησης", του δημοτικού μας τραγουδιού. Ξεκινώντας από τη διδασκαλία του Αριστοτέλη για τη λειτουργία της ποίησης, ο συγγραφέας συνδυάζει αρχές και έννοιες της γλωσσολογίας και σημειολογίας με τα επιτεύγματα τόσο της κλασικής φιλολογίας στη μελέτη της ομηρικής ποίησης, όσο και της νεοελληνικής φιλολογίας και λαογραφίας στη μελέτη του δημοτικού τραγουδιού. Προσπαθεί έτσι να συσχετίσει και να συντονίσει την ορολογία αυτών των περιο...

Για πρώτη φορά δημοσιεύονται και σχολιάζονται εδώ γραπτές πηγές της κρητικής αρχαιολογίας, που έχει ήδη ιστορία εκατό και πλέον χρόνων. Στο πλαίσιο της νέας ανασκαφής του Ιδαίου Αντρου αναλήφθηκε και αρχειακή έρευνα για τη Αύληση του 1884 και τη διασπορά των πρώτων τυχαίων ευρημάτων. Έτσι ήρθαν στο φως σημαντικά στοιχεία σχετικά με το Ιδαίο Αντρο και με τις κρητικές αρχαιότητες της Γόρτυνας, της Κνωσού, των Απτέρων, των Xανίων, του Σελάκανου. Οι πηγές αυτές προσθέτουν πλήθος νέων, άγνωστων στοιχείων, και υποδηλώνουν τα κίνητρα διαφόρων ενεργειών, όχι μόνο του Φιλεκπαιδευτικ...

Η μελέτη αυτή βασίζεται σε ένα ανέκδοτο τουρκικό κατάστιχο απογραφής των κατοίκων της Θεσσαλονίκης κατά το 1831-1835, εποχή που η πόλη, και ιδιαίτερα το ελληνικό στοιχείο της, βρισκόταν σε παρακμή. Με την επεξεργασία των πληροφοριών του καταστίχου ζωντανεύει η μικρή ελληνική κοινότητα, με την κοινοτική της διοίκηση, τα επαγγέλματα των κατοίκων, την οικονομική και κοινωνική διαστρωμάτωση, την οικογενειακή σύνθεση, τους ξενιτεμένους και τους νέους κατοίκους της. Το έργο αποτελεί προσφορά στην ιστορία της Θεσσαλονίκης, αλλά και στη μελέτη των συνθηκών της ζωής στον βαλκανικό χ...

Όταν πέθανε ο Φρέντερικ Άνταλ, το 1954, οι Times έγραψαν ότι "η επίδρασή του στη σύγχρονη ιστορία της τέχνης ήταν μεγάλη, παρά το γεγονός ότι σχετικά μικρό μέρος από όσα έγραψε έχει δει το φως της δημοσιότητας". Το υλικό αυτό όμως ήταν αρκετό για να τον αναδείξει σε έναν από τους πιο γοητευτικούς και πρωτότυπους συγγραφείς της εποχής μας, αλλά πολύ λίγο, δυστυχώς, σε σχέση με την τεράστια έκταση των γνώσεών του. Η αναδημοσίευση, επομένως, των πιο σημαντικών άρθρων του σε αυτόν τον τόμο έχει πολύ μεγάλη αξία. Στα περισσότερα από αυτά, ο Άνταλ διατυπώνει τα συμπεράσματά του γ...

Με αφορμή τον "Ερωτόκριτο", το αριστούργημα της κρητικής αναγέννησης, και με οδηγό τις ιατρικές γνώσεις του δημιουργού του, του Βιτσέντζου Κορνάρου, ο συγγραφέας ανασυνθέτει τη συζήτηση για την αρρώστια του έρωτα, ξεκινώντας από τον "Κανόνα" του Αβικέννα και φτάνοντας ώς την "Ανατομία της Μελαγχολίας" του Burton. Παράλληλα, επιχειρεί να καθορίσει τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα σε ιατρική και λογοτεχνία στη δυτική μεσαιωνική παράδοση. Αποδεικνύεται τελικά ότι είναι μια σχέση ανταγωνισμού μεταξύ δύο διαφορετικών θεωρήσεων της αρρώστιας: από τη μια έχουμε τη νατουραλιστική θεώρη...

Τα "Ελληνικά Δημοτικά Τραγούδια" του C.Fauriel είναι η πρώτη συλλογή του είδους, και τυπώθηκαν σε δύο τόμους το 1824-1825 στο Παρίσι. Δημιούργησαν αμέσως τεράστια αίσθηση: το κλίμα ήταν άλλωστε ευνοϊκό για καθετί ελληνικό ή λαϊκό. Η συλλογή μεταφράστηκε αμέσως στα γερμανικά (δύο φορές), στα αγγλικά και τα ρωσικά. Εκτός από την ποιότητα των τραγουδιών εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα τα συνοδευτικά σχόλια και ο εισαγωγικός λόγος του Φοριέλ, μια από τις καλύτερες ως σήμερα μελέτες, γραμμένη με θερμό φιλελληνικό συναίσθημα, γνώση και σύνεση. Η φιλολογική κατάρτιση του Φοριέλ ήταν από τις...

Τα "Ελληνικά Δημοτικά Τραγούδια" του C.Fauriel είναι η πρώτη συλλογή του είδους, και τυπώθηκαν σε δύο τόμους το 1824-1825 στο Παρίσι. Δημιούργησαν αμέσως τεράστια αίσθηση: το κλίμα ήταν άλλωστε ευνοϊκό για καθετί ελληνικό ή λαϊκό. Η συλλογή μεταφράστηκε αμέσως στα γερμανικά (δύο φορές), στα αγγλικά και τα ρωσικά. Εκτός από την ποιότητα των τραγουδιών εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα τα συνοδευτικά σχόλια και ο εισαγωγικός λόγος του Φοριέλ, μια από τις καλύτερες ως σήμερα μελέτες, γραμμένη με θερμό φιλελληνικό συναίσθημα, γνώση και σύνεση. Η φιλολογική κατάρτιση του Φοριέλ ήταν από τις...

"Η Τραγέδια του Αγίου Δημητρίου", θεατρικό έργο αγνώστου ποιητή, που παραστάθηκε στις 29 Δεκεμβρίου του 1723 στη χώρα της Νάξου, αποτελεί μέρος μιας ομάδας θρησκευτικών δραμάτων από τον χώρο του Αιγαίου πελάγους, που γράφτηκαν την εποχή της Αντιμεταρρύθμισης. Η ομάδα αυτή των δραματικών έργων αριθμητικά αντιστοιχεί στη σωζόμενη δραματολογία του Κρητικού θεάτρου και εμπλουτίζει σημαντικά τη νεοελληνική δραματολογία του 17ου και 18ου αιώνα. Η ίδια η τραγωδία για τον Άγιο Δημήτριο γράφτηκε για να παιχτεί από μαθητές και αποφοίτους του ιησουΐτικου κολεγίου της Νάξου σε μια παρ...

Στο βιβλίο αυτό συγκεντρώνονται οι μελέτες και τα άρθρα του Νικόλαου Μ. Παναγιωτάκη (1935-1997), καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντή του Ελληνικού Ινστιτούτου Βενετίας, που αφορούν την πρώτη περίοδο της ζωής του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου (1541-1614) στην Κρήτη. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του Ν.Μ.Π. βρίσκεται ο άνθρωπος Δομήνικος Θεοτοκόπουλος και όχι η τέχνη του. Ο μελετητής εκμεταλλεύεται μεθοδικά και εξαντλητικά γνωστές και άγνωστες ως τώρα ιστορικές πηγές, αντλημένες κυρίως από τα Αρχεία και τις Βιβλιοθήκες της Βενετίας και της Ρώμης, για να φωτίσει ζητήμα...

Ο συλλογικός αυτός τόμος αποτελεί φιλολογικό μνημόσυνο που έρχεται να σημαδέψει τη δέκατη επέτειο από τον αδόκητο θάνατο του Γιάννη Καμπίτση. Περιέχει 23 φιλολογικά μελετήματα που φίλοι, συνάδελφοι και μαθητές του αφιερώνουν, για να τιμήσουν τη μνήμη του. Ως κλασικός φιλόλογος ο Καμπίτσης καλλιεργούσε με την ίδια αγάπη τόσο την ελληνική όσο και τη λατινική φιλολογία. Οι περιοχές, ωστόσο, της αρχαιογνωστικής επιστήμης που προσείλκυσαν το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του ως ερευνητή ήταν η μυθολογία, η θρησκεία, η τραγωδία, οι θεσμοί και το δίκαιο. Οι περιοχές αυτές επικαλύπτονται σ...

Η "Ένθύμησις " συγκεντρώνει τεκμήρια αγάπης μαθητών, συναδέλφων και φίλων του Νίκου Παναγιωτάκη, τα οποία προέρχονται από χώρους που εκείνος θεράπευε. Οι πενήντα δύο συγγραφείς δίνουν έτσι την προσωπική τους αναφορά στον Δάσκαλο, στον επιστήμονα που με το κύρος του, τη νηφαλιότητά του, την υψηλή επιστημοσύνη του και τα πολυάριθμα δημοσιεύματά του σφράγισε ανεξίτηλα τον χώρο της Μεσαιωνικής Ελληνικής Φιλολογίας όπως και της Κρητικής Λογοτεχνίας κατά την εποχή της Αναγέννησης, τιμώντας τα ελληνικά γράμματα και την πνευματική κληρονομιά του τόπου του.