Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τι είναι «Το ιδεόγραμμα του φιδιού»; Τα ίχνη που άφησαν τα δόντια μιας οχιάς πάνω στη φτέρνα μιας γυναίκας; Ο πάντα και παντού παρών μυστικός δείπνος της αιωνίου Φύσεως που αποτυπώνεται με τον ουροβόρο του εξωφύλλου; Αυτά μα κι όλα τα παρακάτω: Πραγματικά περιστατικά, όπως ο ποιητής τα έζησε και τα διηγείται· το Άγιον Όρος· όνειρα και η ερμηνεία τους· θρύλοι και ο αποσυμβολισμός τους· ομιλίες· συνομιλίες με μικρά παιδιά, μοναχούς, δημοσιογράφους, πνεύματα, τρελλούς· άρθρα για τη γλώσσα, τη θρησκεία, το χρόνο, το θυμό, τον πόλεμο, τον έρωτα, την ποίηση, το αίνιγμα, το μύθο...

Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε Της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι, Σύγνεφο, καταχνιά, δεν απερνούσε Τ' ουρανού σε κανένα από τα μέρη· Και από κει κινημένο αργοφυσούσε Τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι, Που λες και λέει μες στης καρδιάς τα φύλλα: Γλυκιά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα.

Καθαρότατον ήλιο επρομηνούσε Της αυγής το δροσάτο ύστερο αστέρι, Σύγνεφο, καταχνιά, δεν απερνούσε Τ' ουρανού σε κανένα από τα μέρη· Και από κει κινημένο αργοφυσούσε Τόσο γλυκό στο πρόσωπο τ' αέρι, Που λες και λέει μες στης καρδιάς τα φύλλα: Γλυκιά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα.

Το βιβλίο αυτό προέκυψε ύστερα από πρόσκληση σε συγγραφείς και ποιητές να συμμετάσχουν σε ένα λογοτεχνικό-εικαστικό εγχείρημα σχετικά με το πώς μια εικαστική εικόνα μπορεί να γεννήσει λογοτεχνικό, ποιητικό, θεατρικό λόγο. Οι συγγραφείς κλήθηκαν να γράψουν ένα κείμενο, σε οποιαδήποτε μορφή και έκταση, όπως ιστορία, διήγημα, ποίημα, μονόπρακτο, ως και λεζάντες, με ερέθισμα τις εικαστικές μου εικόνες, στις οποίες κι εγώ αφηγούμαι έμμεσα προσωπικές "ιστορίες". Στόχο ήταν να προκύψει στο τέλος ένα αμάλγαμα λογοτεχνικών κειμένων με διαφορετικές προσωπικές γραφές αλλά με κοινού...

Αλλά γιατί λέγονται μυστικοί; Όχι βέβαια γιατί κρύβουν κάτι, αλλά γιατί αυτό που οι ίδιοι είναι δε διδάσκεται: δε μπορείς να περιγράψεις ή να διδάξεις σε κάποιον τη γεύση του κερασιού· πρέπει ο ίδιος να δαγκώσει το κεράσι. Μυστικό είναι, όχι αυτό που φρουρείται, αλλά το από τη φύση του αμετάδοτο. Ο μυστικός πηγαίνει τόσο μακριά που φτάνει κάποτε εκεί που ξεκίνησε. Διανύει το χώρο της σύγχυσης, των δογμάτων και των θεωριών και φτάνει στο κενό, η σωστότερα στον χαοτικό χώρο, που βρίσκεται μετά από το τέλος και πριν από την αρχή. Το φτάσιμο στον χαοτικό χώρο είναι "ένας θάνατ...

Αλλά γιατί λέγονται μυστικοί; Όχι βέβαια γιατί κρύβουν κάτι, αλλά γιατί αυτό που οι ίδιοι είναι δε διδάσκεται: δε μπορείς να περιγράψεις ή να διδάξεις σε κάποιον τη γεύση του κερασιού· πρέπει ο ίδιος να δαγκώσει το κεράσι. Μυστικό είναι, όχι αυτό που φρουρείται, αλλά το από τη φύση του αμετάδοτο. Ο μυστικός πηγαίνει τόσο μακριά που φτάνει κάποτε εκεί που ξεκίνησε. Διανύει το χώρο της σύγχυσης, των δογμάτων και των θεωριών και φτάνει στο κενό, η σωστότερα στον χαοτικό χώρο, που βρίσκεται μετά από το τέλος και πριν από την αρχή. Το φτάσιμο στον χαοτικό χώρο είναι "ένας θάνατ...

Όλες οι ποιητικές συλλογές, κι ακόμη, όλα τ' ανέκδοτα ποιήματα του Γιάννη Υφαντή, σ' έναν τόμο. "Οι μεταμορφώσεις του μηδενός"· επειδή όλοι οι αριθμοί κι όλα τα γράμματα είναι μεταμορφώσεις αυτού του μαγικού σχήματος που λέγεται μηδέν· επειδή όλα τα ποιήματα κι όλα τα όντα, είναι μεταμορφώσεις του μηδενός (ήτοι του κανενός), όντας όψεις της μάγια, της μεγάλης ψευδαίσθησης, μέσα στην οποία ζούμε, είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι, "κάτω απ' το εικόνισμα των άστρων", ανάμεσα στις "μάσκες του τίποτε".

Όλες οι ποιητικές συλλογές, κι ακόμη, όλα τ’ ανέκδοτα ποιήματα του Γιάννη Υφαντή, σ’ έναν τόμο. Οι μεταμορφώσεις του Μηδενός· επειδή όλοι οι αριθμοί κι όλα τα γράμματα είναι μεταμορφώσεις αυτού του μαγικού σχήματος που λέγεται Μηδέν· επειδή όλα τα ποιήματα κι όλα τα όντα, είναι μεταμορφώσεις του Μηδενός (δηλαδή του Κανενός), όντας όψεις της Μάγια, της Μεγάλης Ψευδαίσθησης, μέσα στην οποία ζούμε, είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι, "Κάτω απ’ το εικόνισμα των άστρων", ανάμεσα στις "Μάσκες του Τίποτε".

Όλες οι ποιητικές συλλογές, κι ακόμη, όλα τ' ανέκδοτα ποιήματα του Γιάννη Υφαντή, σ' έναν τόμο. Οι μεταμορφώσεις του Μηδενός· επειδή όλοι οι αριθμοί κι όλα τα γράμματα είναι μεταμορφώσεις αυτού του μαγικού σχήματος που λέγεται Μηδέν· επειδή όλα τα ποιήματα κι όλα τα όντα, είναι μεταμορφώσεις του Μηδενός (δηλ. του Κανενός), όντας όψεις της Μάγια, της Μεγάλης Ψευδαίσθησης, μέσα στην οποία ζούμε, είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι· "Kάτω απ’ το εικόνισμα των άστρων", ανάμεσα στις "Μάσκες του Τίποτε".

Γεννήθηκα δεν ξέρω πότε και που. Αναζητώντας την ιαματική ομορφιά και την αλήθεια που ελευθερώνει, βρέθηκα στους δρόμους της ποίησης: Ω μαγικέ μου πρώτε κόσμε που αποτύπωνες την ομορφιά σε ζωντανά επάνω πράγματα... Τα δυο κυρίως ποιητικά έργα μου (που μαζί αποτελούν τις "Μεταμορφώσεις του Μηδενός"), είναι το "Μανθρασπέντα" και "Ο Καθρέφτης του Πρωτέα". Στο πρώτο έργο κυρίαρχο στοιχείο είναι η φωτιά· στο δεύτερο έργο κυρίαρχο στοιχείο είναι το νερό. Το πρώτο έργο τελειώνει με τον ήλιο· το δεύτερο έργο τελειώνει με τη νύχτα. Δυο έργα αυτόνομα κι ανεξάρτητα μεταξύ τους που όμ...

Όμως γιατί λέγονται μυστικοί; Όχι βέβαια γιατί κρύβουν κάτι, αλλά γιατί αυτό που οι ίδιοι είναι δεν διδάσκεται: Δεν μπορείς να περιγράψεις ή να διδάξεις σε κάποιον τη γεύση του κερασιού, πρέπει ο ίδιος να δαγκώσεις το κεράσι. Μυστικό είναι, όχι αυτό που φυλάγεται κρυφό, αλλά το από τη φύση του αμετάδοτο. Ο μυστικός πηγαίνει τόσο μακρυά που φτάνει κάποτε εκεί που ξεκίνησε. Διανύει το χώρο της σύγχισης, των δογμάτων και των θεωριών και φτάνει στο κενό ή, σωστότερα, στον χαοτικό χώρο, που βρίσκεται μετά από το τέλος και πρίν από την αρχή. Το φτάσιμο στον χαοτικό χώρο είναι «έν...

Όμως γιατί λέγονται μυστικοί; Όχι βέβαια γιατί κρύβουν κάτι, αλλά γιατί αυτό που οι ίδιοι είναι δεν διδάσκεται: Δεν μπορείς να περιγράψεις ή να διδάξεις σε κάποιον τη γεύση του κερασιού, πρέπει ο ίδιος να δαγκώσεις το κεράσι. Μυστικό είναι, όχι αυτό που φυλάγεται κρυφό, αλλά το από τη φύση του αμετάδοτο. Ο μυστικός πηγαίνει τόσο μακρυά που φτάνει κάποτε εκεί που ξεκίνησε. Διανύει το χώρο της σύγχισης, των δογμάτων και των θεωριών και φτάνει στο κενό ή, σωστότερα, στον χαοτικό χώρο, που βρίσκεται μετά από το τέλος και πρίν από την αρχή. Το φτάσιμο στον χαοτικό χώρο είναι «έν...

[...] Αστικές και ημιαστικές διαδρομές στην Ελλάδα - πλήν Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης - αποτυπώνονται στα πρωτότυπα κείμενα 33 σύγχρονων πεζογράφων και ποιητών που δημοσιεύτηκαν στην "Ελευθεροτυπία" σε συνέχειες ("Βιβλιοθήκη", 3.11.00 - 20.06.01). Πριν στεγαστούν στο ανά χείρας βιβλίο, δεκατρία από αυτά τα πεζά μεταφράστηκαν στα γερμανικά για το περιοδικό "Lettre International" (τ. 55, Δεκέμβριος 2001).

Η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία "Διαδρομές" δημιουργήθηκε από ενεργούς πολίτες της Σκοπέλου και σκοπεύει να γίνει ένα επιπλέον πολιτιστικό βήμα του νησιού μας. Πρόθεσή μας η οργάνωση συζητήσεων γύρω από θέματα που μας ενδιαφέρουν, εκδηλώσεων λογοτεχνικών και πολιτιστικών δρώμενων, κυρίως εκτός της τουριστικής περιόδου, όπου, ως γνωστόν, μόνη μας καταφυγή είναι η τηλεόραση και η πλήξη. [...] Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας και ο ψηφιακός δίσκος που το συνοδεύει αποτελούν μια σύνοψη της πρώτης μας εκδήλωσης υπό τον τίτλο "Θερινό ηλιοστάσιο 2007- Μέρες ποίησης στην...

"Ποίηση που αναζητεί τα αρχέτυπα της γλώσσας σε μύθο και στοιχεία της κοσμογένεσης. Η φωτιά, το νερό, ο ήλιος και ο έρωτας αποτελούν φυσιοκρατικές έννοιες που διατρέχουν συνέχεια την ποίηση του Γ. Υ. Η παγανιστική θεώρηση των πραγμάτων χωρίς να υπολείπεται μια σκωπτική διάθεση για τον ευρύτερο υπαρξιακό ή κοινωνικό χώρο, ανακαλεί επιδράσεις από την ποίηση του Έζρα Πάουντ ή ακόμα θρησκευτικά στοιχεία της ανατολικής μυθολογίας. Από τις αξιολογότερες ποιητικές παρουσίες των τελευταίων ετών. [...]" (Αλέξης Ζήρας, περιοδικό "Αντί", 1977) "...Φύση πολυεδρική ο Υφαντής αλλά...

39 κείμενα και συνεντεύξεις, 82 Νεοέλληνες λογοτέχνες

Η τελευταία του αμιγώς ποιητική συλλογή, "Ναός του κόσμου", κυκλοφόρησε το 1996. Δεκαεφτά χρόνων απόσταση, που όμως καλύπτεται, με ποιητική συνέχεια και συνέπεια, από σημαντικότατα βιβλία άλλου είδους. "Κάτω απ’ το εικόνισμα των άστρων", επειδή, στο ναό του κόσμου, το πιο θαυμαστό εικόνισμα, είναι αυτό των άστρων. Κι ακόμη, "Μάσκες του τίποτε" (ο υπότιτλος), επειδή, "όλα του Μηδενός μεταμορφώσεις είναι, μάγια...", όπως έγραψε ο ποιητής, στο πρώτο κιόλας βιβλίο του, Μανθρασπέντα (1977). Η νέα ποιητική συλλογή του Γιάννη Υφαντή, μοιάζει πολύ με τις προηγούμενες, μα είν...