Αρβανιτάκης Δημήτρης
Ο Δημήτρης Αρβανιτάκης γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας, στο Τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών. Με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών εργάστηκε στο Ελληνικό Ινστιτούτο Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Σπουδών της Βενετίας (1995-1998), όπου και εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή. Είναι διδάκτωρ Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου. Από το 2000 εργάζεται στο Μουσείο Μπενάκη, ως επιστημονικός συνεργάτης και υπεύθυνος του Τμήματος Εκδόσεων. Τα επιστημονικά του ενδιαφέροντα επικεντρώνονται στην ιστορία των νεότερων χρόνων, με κύριους θεματικούς άξονες την ιστορία του Ιονίου, τη σχέση ιταλικού και ελληνικού κόσμου, τη διαμόρφωση της λογιοσύνης και την ιστορία της ιστοριογραφίας. Έχει συμμετάσχει σε επιστημονικά συνέδρια, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ μελέτες του έχουν περιληφθεί σε περιοδικά, συλλογικούς τόμους, πρακτικά συνεδρίων κ.α. Είναι μέλος της Γραμματείας σύνταξης του περιοδικού Τα Ιστορικά, μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής και συντονιστής της έκδοσης των Έργων του Ανδρέα Κάλβου.
Το πληγωμένο περιστέρι
Citati Pietro
Ωκεανίδα (2006)
΄Οπως λέει ο ίδιος του ο συγγραφέας, το βιβλίο αυτό δεν είναι μια βιογραφία του Mαρσέλ Προυστ. Πώς να γράψεις εξάλλου τη βιογραφία ενός ανθρώπου ο οποίος, αυτοβιογραφούμενος, έχτισε ένα από τα επιβλητικότερα λογοτεχνικά μνημεία του 20ού αιώνα; Στο βιβλίο αυτό, ο Πιέτρο Tσιτάτι ακολουθεί τον δυσκολότερο και πιο γοητευτικό δρόμο: χωρίς να εγκαταλείψει τον ρόλο του αναγνώστη του "Aναζητώντας τον χαμένο χρόνο", προσπαθεί να διακρίνει τις σκιές που κινούνται στη σκοτεινή του πλευρά, αυτές που οδήγησαν τον Προυστ από την πληθωρικότητα της κοινωνικής ζωής στη δυστυχία, από τα πο...
Το φαινόμενο του ευεργετισμού στη νεότερη Ελλάδα
Συλλογικό έργο
Μουσείο Μπενάκη (2006)
Ο ευεργετισµός αποτέλεσε ένα φαινόµενο που αναµφίβολα επηρέασε τη διαµόρφωση πολλών πτυχών του νέου ελληνικού κόσµου. Η παρουσία του από τα προεπαναστατικά χρόνια µέχρι τις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα αναδεικνύει όχι µόνο τη διάρκειά του, αλλά και τις διαφοροποιήσεις του ίδιου του φαινοµένου και της νοοτροπίας των ευεργετών. Πέρα από την ορατή και αναµφισβήτητη συµβολή του ευεργετισµού σε διάφορους τοµείς της κοινωνικής και οικονοµικής ζωής, η παρουσία και η δράση των ευεργετών επηρέασε σηµαντικά τις αντιλήψεις της κοινωνίας για τον ρόλο του κράτους, για τη διασύν...
Το φαινόμενο του ευεργετισμού στη νεότερη Ελλάδα
Συλλογικό έργο
Μουσείο Μπενάκη (2006)
Ο ευεργετισµός αποτέλεσε ένα φαινόµενο που αναµφίβολα επηρέασε τη διαµόρφωση πολλών πτυχών του νέου ελληνικού κόσµου. Η παρουσία του από τα προεπαναστατικά χρόνια µέχρι τις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα αναδεικνύει όχι µόνο τη διάρκειά του, αλλά και τις διαφοροποιήσεις του ίδιου του φαινοµένου και της νοοτροπίας των ευεργετών. Πέρα από την ορατή και αναµφισβήτητη συµβολή του ευεργετισµού σε διάφορους τοµείς της κοινωνικής και οικονοµικής ζωής, η παρουσία και η δράση των ευεργετών επηρέασε σηµαντικά τις αντιλήψεις της κοινωνίας για τον ρόλο του κράτους, για τη διασύν...
Το φαινόμενο του ευεργετισμού στη νεότερη Ελλάδα
Συλλογικό έργο
Μουσείο Μπενάκη (2006)
Ο ευεργετισµός αποτέλεσε ένα φαινόµενο που αναµφίβολα επηρέασε τη διαµόρφωση πολλών πτυχών του νέου ελληνικού κόσµου. Η παρουσία του από τα προεπαναστατικά χρόνια µέχρι τις πρώτες δεκαετίες του εικοστού αιώνα αναδεικνύει όχι µόνο τη διάρκειά του, αλλά και τις διαφοροποιήσεις του ίδιου του φαινοµένου και της νοοτροπίας των ευεργετών. Πέρα από την ορατή και αναµφισβήτητη συµβολή του ευεργετισµού σε διάφορους τοµείς της κοινωνικής και οικονοµικής ζωής, η παρουσία και η δράση των ευεργετών επηρέασε σηµαντικά τις αντιλήψεις της κοινωνίας για τον ρόλο του κράτους, για τη διασύν...
Φυλετικές θεωρίες στην Ελλάδα
Παπαταξιάρχης Ευθύμιος
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης (2017)
Ξαφνιαζόμαστε τα τελευταία χρόνια όποτε συνειδητοποιούμε την απήχηση που εξακολουθούν να έχουν σε ολοένα και περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες οι φυλετικές θεωρίες και οι ρατσιστικές αντιλήψεις. Οι ιδέες που ταξινομούν τις ανθρώπινες ομάδες σε φυλές σύμφωνα με τα εξωτερικά τους φυσικά χαρακτηριστικά, και τις ιεραρχούν ανάγοντας τα χαρακτηριστικά αυτά σε διανοητική ικανότητα, πολιτισμικό επίπεδο και κοινωνική οργάνωση, είναι προϊόν του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού και της ευρωπαϊκής αποικιοκρατίας. Στη Δύση, επί έναν περίπου αιώνα, αποτέλεσαν απολύτως αποδεκτές και έγκυρες επιστημονικ...