Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Η κατανόηση του μεσογειακού μπρουταλισμού των Δημήτρη και Σουζάνας Αντωνακάκη -συμπυκνωμένη σκέψη η οποία τους ακολουθεί εδώ και τρεις δεκαετίες ως προς τον τόπο, το τοπίο και την κατασκευή- προϋποθέτει ότι έχει ληφθεί υπόψη το οικουμενικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε η αρχιτεκτονική των πενήντα τελευταίων ετών στην Ευρώπη. Η αρχιτεκτονική τους, εντάσσεται σε ένα πλαίσιο το οποίο ξεπερνά άνετα τα σύνορα της Ελλάδας, δηλαδή αυτά του Παλαιού Κόσμου. Το έργο τους προφανώς εγγράφεται επίσης, θεωρούμενο από πολλές απόψεις, σε μια συνέχεια ορισμένων τάσεων που παραπέμπ...

Ο αρχιτεκτονικός μοντερνισμός, και ειδικά το μοντέρνο κίνημα των δεκαετιών '20 και '30, είχε ως "γενετικό" χαρακτηριστικό την πυκνή αντιστοιχία εφαρμογής και διδασκαλίας της αρχιτεκτονικής. Οι εκπρόσωποί της φρόντισαν να θεωρητικοποιήσουν τις εφαρμογές τους, τους έδωσαν θεωρητικό περιεχόμενο και νόημα, τις ανήγαγαν σε θεωρία και διδασκαλία. Οι πτυχές του μοντερνισμού που σχετίζονται με την αρχιτεκτονική εκπαίδευση έχουν πολλαπλό ενδιαφέρον. Εικοσιένα αρχιτέκτονες συναντήθηκαν για να διερευνήσουν τις πολυποίκιλες σχέσεις ανάμεσα στις θεωρητικές ή εφαρμοσμένες εκφάνσεις του α...

Δώδεκα αρχιτέκτονες και μία ιστορικός της τέχνης συναντήθηκαν για να διερευνήσουν τις γεωγραφικές συντεταγμένες και τα νοηματικά όρια της μοντέρνας αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα. Το ερώτημα που τους συνδέει είναι ρητορικό και οδηγεί σε όλα συμπληρωματικά ερωτήματα για το σημείο συνάντησης του ιστορικού με το πνεύμα της προστασίας και τη σύγχρονη αρχιτεκτονική δημιουργία. Η καλλιέργεια του προβληματισμού για την αρχιτεκτονική εκδοχή της νεωτερικότητας και τη μεταλλασσόμενη ερμηνεία της θα βοηθήσει να γνωρίσουμε καλύτερα τον 20ό αιώνα και να στηρίξουμε, στην αυτογνωσία αυτή, τ...

15 αληθινές ιστορίες από 15 σημαντικούς έλληνες συγγραφείς. Πόση αλήθεια υπάρχει σ' αυτές τις αφηγήσεις; Πολλή. Διότι η αλήθεια βρίσκεται στην αυθεντικότητα των χαρακτήρων, στη γνησιότητα των βιωμάτων και των αισθημάτων, στο ηθικό, ψυχολογικό, ιδεολογικό υπόβαθρο των γεγονότων. Γι' αυτό και οι αληθινές ιστορίες, όταν, ύστερα από επεξεργασία, μεταστοιχειώνονται σε λογοτεχνία, είναι οι καλύτερες.

15 αληθινές ιστορίες από 15 σημαντικούς έλληνες συγγραφείς. Πόση αλήθεια υπάρχει σ' αυτές τις αφηγήσεις; Πολλή. Διότι η αλήθεια βρίσκεται στην αυθεντικότητα των χαρακτήρων, στη γνησιότητα των βιωμάτων και των αισθημάτων, στο ηθικό, ψυχολογικό, ιδεολογικό υπόβαθρο των γεγονότων. Γι' αυτό και οι αληθινές ιστορίες, όταν, ύστερα από επεξεργασία, μεταστοιχειώνονται σε λογοτεχνία, είναι οι καλύτερες.

"Η ιδέα που έχω για την αρίθμηση φτιάχνεται ως εξής: προσθέτω μονάδες στον ίδιο χώρο. Η αρίθμηση δηλαδή οργανώνεται με την εικόνα ενός δωματίου στο οποίο εισέρχονται σταδιακά, ένα ένα, διαφορετικά πρόσωπα. Το δωμάτιο αυτό, που σχηματίζεται στο μυαλό μου την ώρα που επιχειρώ να μιλήσω για τους "Αριθμούς", είναι ίσως ο εργαστηριακός χώρος όπου σχεδίασα κάποιο πείραμα. Η αρίθμηση προχωρά ενώ ο μοναχικός ήρωας δοκιμάζεται στη συνύπαρξή του με άλλους ανθρώπους: συναντά τον θεό και εαυτό του στο πρώτο βιβλίο, τον αδελφό του στο δεύτερο, δύο όμοιους αδελφούς στο τρίτο, δύο " άλλου...

Έναν χρόνο μετά "Το βιβλίο της προδοσίας" (ο τόμος που εγκαινίασε τη σειρά "Οκτώ" και διευθύνει ο Μισέλ Φάις) κυκλοφορεί το "Γεύμα μ’ έναν ήρωα". Οκτώ συγγραφείς (Τατιάννα Αβέρωφ, Βασίλης Γκουρογιάννης, Δήμητρα Κολλιάκου, Αχιλλέας Κυριακίδης, Αλέξης Πανσέληνος, Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος, Φαίδων Ταμβακάκης και Αριστείδης Αντονάς) αφηγούνται συναρπαστικές ιστορίες βιβλιόφιλης γαστρονομίας, όπου οι ήρωες-συνδαιτυμόνες των διηγημάτων τους είναι δημοφιλείς χαρακτήρες της παγκόσμιας και της ελληνικής λογοτεχνίας.

Πρόκειται για βιβλίο-κατάλογο της επίσημης Ελληνικής Συμμετοχής στη 12η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας 2010. Το περιεχόμενο καλύπτει θέματα πολιτικής και οικολογίας, το αγροτικό πρόβλημα, το θέμα της διατροφής, των σπόρων και της παραδοσιακής καλλιέργειας, θεωρητικά θέματα αρχιτεκτονικής και τοπίου, αρχαιοβοτανικής κ.λπ.. Το βιβλίο-κατάλογος της έκθεσης φιλοξενεί τα κείμενα 36 Ελλήνων και ξένων συγγραφέων, των οποίων η δραστηριότητα σχετίζεται με το θέμα της έκθεσης (καθηγητές αρχιτέκτονες, γεωπόνοι, βοτανολόγοι, αγρότες-ακτιβιστές, θεωρητικοί). Ενδεικτικά αναφέρονται...

Ο άνθρωπος του παραθύρου γεμίζει τα ποτήρια με κόκκινο κρασί από το γυάλινο δοχείο. Υψώνει το δικό του με το πληγωμένο χέρι. "Εις υγείαν", λέει. "Λοιπόν, αυτό το εργαστήριο είναι δυστυχώς κρυμμένο και έχει στο βάθος του ένα ακόμη πιο κρυφό δωμάτιο που είναι πολύ περισσότερο ιδιαίτερο και σίγουρα απαγορευμένο, δηλαδή μυστικό, πολύ πιο μυστικό από όλα τα μυστικά δωμάτια αυτού του σπιτιού, για τα οποία ένας νόμος με εμποδίζει να μιλήσω με οποιονδήποτε τρόπο. Δεν μπορώ να αναφερθώ στα δωμάτια, καταλαβαίνετε; Οπότε, όπως φαίνεται, αν δεν μπορώ να μιλήσω για αυτά, πόσο -ακόμη λι...

Με ποιον τρόπο θα μπορούσε να τεθεί εκ νέου ο προβληματισμός για το σύγχρονο μουσείο μέσα από το ιστορικό παράδειγμα ενός τόπου όπως η Λευκωσία; Ποιες θεωρητικές και σχεδιαστικές προκλήσεις μπορούν να αναδυθούν σε μια πόλη που στο πλούσιο ιστορικό υπόβαθρό της φέρει και τα εμφανή σημάδια μιας σύρραξης, ενός βίαιου δημογραφικού μετασχηματισμού και της παγιωμένης διάστασης ανάμεσα στις δύο κύριες εθνοτικές ομάδες οι οποίες κατοικούν εκεί; Ποιο θεωρητικό ή θεσμικό πρόγραμμα θα μπορούσε να αναλάβει τη διαχείριση της σχέσης αυτής της πόλης με το παρελθόν της, όταν οι πολιτειακοί...

[...] Το περιεχόμενο του συνεδρίου που καταπιάνεται με τον αστικό χώρο, αποτελεί ένα ιδιαίτερα επίκαιρο και διαχρονικό θέμα, που απασχολεί όσο πάει και περισσότερο όλους μας και το οποίο πρέπει να εξετάζεται από όλες τις δυνατές πλευρές, δηλαδή την κοινωνική, την πολιτική, την αρχιτεκτονική, την πολεοδομική και την περιβαλλοντική. Πιστεύω ότι οι ομιλητές θα καλύψουν τις περισσότερες από τις πλευρές αυτές με επιτυχία. [...] Σπύρος Ραυτόπουλος Αρχιτέκτων Μηχανικός, καθηγητής Πρόεδρος Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ

Στον "Μηχανισμό του δωματίου" το αίνιγμα του χώρου αποτελεί προσανατολισμό της πλοκής. Ένα άγνωστο δωμάτιο κρύβεται πίσω από μια φυλασσόμενη πόρτα: το δωμάτιο είναι το κύριο αφηγηματικό πρόσωπο. Το έργο λειτουργεί ως αλληγορία της έκπτωσης και της υποταγής του σύγχρονου κοσμοειδώλου μας στην εξουσία του κοινότοπου Κακού. Εκείνου του "ακραίου" κακού, το οποίο, όπως παρατηρεί η Χάννα Άρεντ, αν και δεν έχει ούτε "βαθύτητα" ούτε "δαιμονική διάσταση", εντούτοις μπορεί "να λεηλατήσει ολόκληρο τον κόσμο, διότι ακριβώς απλώνεται σαν μανιτάρι ... Εκεί ακριβώς έγκειται η "κο...

Ανοιγοκλείνω τα μάτια ή δεν τα ανοιγοκλείνω; Νιώθω σίγουρα μια σύσπαση στο μάτι, ένα "τικ" χτυπάει επαναλαμβανόμενα στο βλέφαρο. Στο αριστερό μάτι, και ίσως είναι απλή διαταραχή του κυκλοφορικού. Πιθανώς ασήμαντη διαταραχή. Πιθανώς όχι ακριβώς ανεξήγητο ανοιγοκλείσιμο. Είμαι ακόμη σε κακή κατάσταση, είμαι κουρασμένος, εξαντλημένος, σε απόγνωση, νεκρός. Ξυπνάω; Γιατί; Είμαι τέτοιο ράκος που πρέπει αμέσως να ξανακοιμηθώ να μη βλέπω καθόλου γύρω μου. Με απασχολούσε άραγε κάτι προχθές; Πριν απ’ όλα αυτά είχα ζωή; Πριν συμβεί ό,τι συνέβη, γινόταν κάτι που αξίζει να θυμηθώ; Περ...

[...]«Ναι, ας το πούμε έτσι. Τέλειωσα ό,τι είχα να κάνω εδώ μέσα». «Μα δεν είναι δυνατόν!», λέιε ο υπάλληλος, βγάζοντας αναστατωμένος τα γυαλιά. «Δεν σας θυμάμαι καθόλου. Είχατε εξαφανιστεί πουθενά; Μοιάζετε νέος».[...] «Η διευθύντρια», τον διακόπτω με στεντόρεια φωνή -μήπως και τον ξυπνήσω από το λήθαργο στον οποίο έχει καταφανώς βυθιστεί- «η διευθύντρια, κύριέ μου, είναι μέσα;» Και του δείχνω επίμονα την πόρτα που βρίσκεται πίσω και αριστερά του.[...]Παίρνει από το συρτάρι ένα κλειδί και ξεκινάει. Ανεβαίνουμε άλλες σκάλες και φτάνουμε σ' έναν διάδρομο στολισμένο με πορ...

Το βιβλίο αποτελείται από δύο αφηγήματα που φέρουν τον ίδιο τίτλο. Εκτυλίσσονται σε διαφορετικά μέρη. Το ένα σε κάποιο ιδιόμορφο οίκημα, το άλλο σε ένα κλειστό θέατρο. Ο χειριστής διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στα δύο κείμενα: θα έπρεπε να ήταν ο ελεγκτής της αφήγησης, όμως είναι αμφίβολο αν αυτό συμβαίνει ή αν πράγματι συνέβη ποτέ.

Η Ελλάδα συμμετείχε στην 9η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής-Μπιενάλε Βενετίας με τέσσερα εργαστήρια, που πραγματοποιήθηκαν γύρω από τέσσερις επιλεγμένους τόπους, και κάποια σύνοψη των εργαστηρίων αυτών, που παρουσιάστηκε υπό μορφή έκθεσης και καταλόγου. Η έκθεση με τον γενικό τίτλο "Παραδείγματα" που αναπτύχθηκε στο ελληνικό περίπτερο της Βενετίας παρουσίαζε λοιπόν τα αποτελέσματα των συλλογικών διεπιστημονικών αυτών εργαστηρίων που διοργανώθηκαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού 2004, από την ομάδα εργασίας που επιμελήθηκε την ελληνική συμμετοχή και αποτελείται από τους Αρ...