Αντονάς Αριστείδης
Ο Αριστείδης Αντονάς ξεκίνησε τις σπουδές του στο τμήμα Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών αλλά τις εγκατέλειψε το 1984 για να αποφοιτήσει ως Αρχιτέκτων Μηχανικός από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Εγκαταστάθηκε στο Παρίσι το 1988 και υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Nanterre. Δίδαξε φιλοσοφία, θεωρία της αρχιτεκτονικής αλλά και αρχιτεκτονικό σχεδιασμό σε πανεπιστήμια όπως το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, το Massachussets Institute of Technology και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Από την ηλικία των δέκα ετών (κατά τις θερινές διακοπές, όσο έλειπε από την πόλη) παρουσίασε έντονη αλλεργική δύσπνοια που τον ανάγκαζε να μένει ξύπνιος τις νύχτες. Άρχισε να γράφει στη διάρκεια των μοναχικών αυτών αϋπνιών, στην αρχή θεατρικά έργα και κατόπιν πεζογραφία. Μαζί με τον εικαστικό καλλιτέχνη Ζάφο Ξαγοράρη και την ποιήτρια Φοίβη Γιαννίση (που έζησε μαζί του επί δεκαεπτά χρόνια) εξέδωσε το λογοτεχνικό περιοδικό "Μαύρο Μουσείο" που κυκλοφόρησε το 1986 με ψευδυπόγραφα κείμενα, διανθισμένα με πλαστά βιογραφικά υποτιθεμένων πεζογράφων: τα δημοσιεύματα παρουσιάζονταν αναμεμειγμένα με αληθινά στοιχεία που φανέρωναν τους πραγματικούς συντελεστές του περιοδικού. Ο συγγραφέας Ε. Χ. Γονατάς (από τους λίγους που αντελήφθησαν τη φάρσα) έγινε ο δάσκαλός του στη γραφή και στην ανάγνωση. Κατά τη διαμονή του στο Παρίσι ο Αντονάς γνώρισε τη φιλοσοφική σκηνή της εποχής και ήρθε σε επαφή με τον Jacques Derrida. Επέστρεψε από την Γαλλία και εργάστηκε ως επαγγελματίας αρχιτέκτων: έκτισε κατοικίες και καταστήματα, σχεδίασε επίσης σειρά κτισμάτων χωρίς εργοδοτική εντολή, προτείνοντας την εγκατάσταση ιδιόμορφων κτιριολογικών προγραμμάτων σε ειδικές τοποθεσίες. Τα λογοτεχνικά του κείμενα χαρακτηρίστηκαν εν σμικρύνσει φιλοσοφικά μυθιστορήματα, αφηγήματα τρόμου, περιπετειώδεις ιστορήσεις, αστυνομικά διηγήματα, οικογενειακά χρονικά, μινιμαλιστικές καταγραφές, αδύνατοι αποχωρισμοί, αποκρυφιστικές αλληγορίες, ηθικές παραβολές.
Ροζαμούνδη
Παπαδημητρακόπουλος Ηλίας Χ. 1930-
Νεφέλη (1995)
Ο τόμος περιέχει έντεκα μικρά πεζά, που γράφτηκαν μεταξύ 1990-1994: "Στον Σταθμό", "Ροζαμούνδη", "Α/Π "Ελένη"", "Το άλογο", "Ποδεία en plo", "Το βάραθρο", "Αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις...", "Επίλογος", "Η πράσινη παπάγια", "Τηλέμαχος", "Ο Αντώνης".
Το βέλος και το μάτι
Συλλογικό έργο
Εκδόσεις Πατάκη (2002)
"Αν ένας τοξότης στοχεύει διαδοχικά γύρω από τον εαυτό του, θα βρεθεί μέσα σε έναν κλοιό από βέλη με ακτίνα ίση με την εμβέλεια του τόξου του. Τα όρια ενός πεδίου είναι δυνατόν να ορισθούν από το σύνολο των ακραίων σημείων του. Τέτοια πεδία μπορούν να προκύπτουν από τη βαρύτητα, τη θερμότητα, από εκπομπές ηλεκτρονικών σημάτων (συσκευών video ή τηλεχειρισμού), αλλά και από τη μνημονική ικανότητα και τη φαντασία. Υλοποιώντας τα οριακά αυτά σημεία, είναι δυνατόν να γίνουν ορατοί χώροι που προκύπτουν από την έκταση της εμβέλειας ενός πεδίου (εκεί που σκάβει η φωτιά τον πάγο,...
Ο φλογοκρύπτης
Αντονάς Αριστείδης
Άγρα (2003)
[...]«Ναι, ας το πούμε έτσι. Τέλειωσα ό,τι είχα να κάνω εδώ μέσα». «Μα δεν είναι δυνατόν!», λέιε ο υπάλληλος, βγάζοντας αναστατωμένος τα γυαλιά. «Δεν σας θυμάμαι καθόλου. Είχατε εξαφανιστεί πουθενά; Μοιάζετε νέος».[...] «Η διευθύντρια», τον διακόπτω με στεντόρεια φωνή -μήπως και τον ξυπνήσω από το λήθαργο στον οποίο έχει καταφανώς βυθιστεί- «η διευθύντρια, κύριέ μου, είναι μέσα;» Και του δείχνω επίμονα την πόρτα που βρίσκεται πίσω και αριστερά του.[...]Παίρνει από το συρτάρι ένα κλειδί και ξεκινάει. Ανεβαίνουμε άλλες σκάλες και φτάνουμε σ' έναν διάδρομο στολισμένο με πορ...
Αληθινές ιστορίες
Συλλογικό έργο
Μεταίχμιο (2003)
15 αληθινές ιστορίες από 15 σημαντικούς έλληνες συγγραφείς. Πόση αλήθεια υπάρχει σ' αυτές τις αφηγήσεις; Πολλή. Διότι η αλήθεια βρίσκεται στην αυθεντικότητα των χαρακτήρων, στη γνησιότητα των βιωμάτων και των αισθημάτων, στο ηθικό, ψυχολογικό, ιδεολογικό υπόβαθρο των γεγονότων. Γι' αυτό και οι αληθινές ιστορίες, όταν, ύστερα από επεξεργασία, μεταστοιχειώνονται σε λογοτεχνία, είναι οι καλύτερες.
Παραδείγματα
Συλλογικό έργο
Υπουργείο Πολιτισμού. Ταμείο Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (2004)
Η Ελλάδα συμμετείχε στην 9η Διεθνή Έκθεση Αρχιτεκτονικής-Μπιενάλε Βενετίας με τέσσερα εργαστήρια, που πραγματοποιήθηκαν γύρω από τέσσερις επιλεγμένους τόπους, και κάποια σύνοψη των εργαστηρίων αυτών, που παρουσιάστηκε υπό μορφή έκθεσης και καταλόγου. Η έκθεση με τον γενικό τίτλο "Παραδείγματα" που αναπτύχθηκε στο ελληνικό περίπτερο της Βενετίας παρουσίαζε λοιπόν τα αποτελέσματα των συλλογικών διεπιστημονικών αυτών εργαστηρίων που διοργανώθηκαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού 2004, από την ομάδα εργασίας που επιμελήθηκε την ελληνική συμμετοχή και αποτελείται από τους Αρ...
Προφορικά κτίσματα
Αντονάς Αριστείδης
Εκδόσεις Πατάκη (2004)
Περιεχόμενα του καταλόγου: - Μπετονένια κρεβάτια - Κατοικία με 6 νιπτήρες και 2 ντους - Το διαμελισμένο σπίτι - Το κτίσμα κρεβάτι - Κατοικίες σε κορυφογραμμή - Κατοικία στον γκρεμό - Νυχτερινά καταφύγια - Το κατοικημένο παρατηρητήριο - Βιβλιοθήκη για μελλοντικές ανακατατάξεις - Τεθλασμένες δέσμες - Κατοίκηση δημοσίων κτιρίων - Υπόγειες τουαλέτες στην Αθήνα - Ακίνητα ανεπίδοτα δικαιωμάτων - Η μετακίνηση της Πελοππονήσου - Κατοικημένη εκκλησία - Συνοριακός τοίχος - Κτιστό δοκίμιο.
Πέρασμα από την Αθήνα
Ριβέλλης Πλάτων
Άγρα (2006)
[...] Είναι παρ' όλα αυτά γεγονός ότι οι ιδιαιτερότητες κάθε τόπου εντυπωσιάζουν τον φωτογράφο και τον κάνουν να τις αποτυπώνει με την έκπληξη του νεοφώτιστου. Αλλά το χάος της Αθήνας, τα κακοτράχαλα πεζοδρόμια, ο Παρθενώνας στο μέσον της σημερινής ακαλαισθησίας, ή η γραφικότητα της αγοράς στο Μοναστηράκι ούτε το εξοικειμένο με αυτά Έλληνα θεατή μπορούν να εκπλήξουν, αλλά, καθώς φαίνεται, ούτε τον φωτογράφο βοηθούν, ώστε να δώσει τον καλύτερο εαυτό του. Ο εξωτισμός τους μοιάζει να τον παρασέρνει μακριά από τις δικές του προσωπικές αναζητήσεις. Εκεί που ο Bernard Plossu απο...
Το Αιγαίο: Μια διάσπαρτη πόλη
Συλλογικό έργο
Futura (2006)
Περιέχονται οι ενότητες κειμένων & εικόνων: - Γιώργος Βουλγαράκης, πρόλογος - Τάκης Γεωργακόπουλος, πρόεδρος Π.Ε.Α.: "Η "Ανοιχτή πόλη" του Αιγαίου" - Κατερίνα Κοτζιά, Ηλίας Κωνσταντόπουλος, Λόης Παπαδόπουλος, Κορίνα Φιλοξενίδου: Εισαγωγή των επιμελητών - Stefano Boeri, "Μια μεσογειακή ουτοπία" 1. Το Αρχιπέλαγος 1.1 Πόντος - Massimo Cacciari, "Το Αρχιπέλαγος" - Ruggiero Romano, "Για την υδάτινη πόλη του Αιγαίου" - Σπύρος Ι. Ασδραχάς, "Το ελληνικό Αρχιπέλαγος: μια διάσπαρτη πόλη" - Άγγελος Ελεφάντης, "Βαπόρια, θέλουμε βαπόρια" - Δημήτρης Φατούρος, "Διέξοδος σ...
do.co.mo.mo.: Πού είναι το μοντέρνο;
Συλλογικό έργο
Futura (2006)
Δώδεκα αρχιτέκτονες και μία ιστορικός της τέχνης συναντήθηκαν για να διερευνήσουν τις γεωγραφικές συντεταγμένες και τα νοηματικά όρια της μοντέρνας αρχιτεκτονικής στην Ελλάδα. Το ερώτημα που τους συνδέει είναι ρητορικό και οδηγεί σε όλα συμπληρωματικά ερωτήματα για το σημείο συνάντησης του ιστορικού με το πνεύμα της προστασίας και τη σύγχρονη αρχιτεκτονική δημιουργία. Η καλλιέργεια του προβληματισμού για την αρχιτεκτονική εκδοχή της νεωτερικότητας και τη μεταλλασσόμενη ερμηνεία της θα βοηθήσει να γνωρίσουμε καλύτερα τον 20ό αιώνα και να στηρίξουμε, στην αυτογνωσία αυτή, τ...
Ο χειριστής: Θέατρο. Ο χειριστής: Οίκημα
Αντονάς Αριστείδης
Άγρα (2006)
Το βιβλίο αποτελείται από δύο αφηγήματα που φέρουν τον ίδιο τίτλο. Εκτυλίσσονται σε διαφορετικά μέρη. Το ένα σε κάποιο ιδιόμορφο οίκημα, το άλλο σε ένα κλειστό θέατρο. Ο χειριστής διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στα δύο κείμενα: θα έπρεπε να ήταν ο ελεγκτής της αφήγησης, όμως είναι αμφίβολο αν αυτό συμβαίνει ή αν πράγματι συνέβη ποτέ.
Atelier66
Συλλογικό έργο
Futura (2007)
"Η κατανόηση του μεσογειακού μπρουταλισμού των Δημήτρη και Σουζάνας Αντωνακάκη -συμπυκνωμένη σκέψη η οποία τους ακολουθεί εδώ και τρεις δεκαετίες ως προς τον τόπο, το τοπίο και την κατασκευή- προϋποθέτει ότι έχει ληφθεί υπόψη το οικουμενικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε η αρχιτεκτονική των πενήντα τελευταίων ετών στην Ευρώπη. Η αρχιτεκτονική τους, εντάσσεται σε ένα πλαίσιο το οποίο ξεπερνά άνετα τα σύνορα της Ελλάδας, δηλαδή αυτά του Παλαιού Κόσμου. Το έργο τους προφανώς εγγράφεται επίσης, θεωρούμενο από πολλές απόψεις, σε μια συνέχεια ορισμένων τάσεων που παραπέμπ...
do.co.mo.mo.: Μοντερνισμός και αρχιτεκτονική εκπαίδευση
Συλλογικό έργο
Futura (2007)
Ο αρχιτεκτονικός μοντερνισμός, και ειδικά το μοντέρνο κίνημα των δεκαετιών '20 και '30, είχε ως "γενετικό" χαρακτηριστικό την πυκνή αντιστοιχία εφαρμογής και διδασκαλίας της αρχιτεκτονικής. Οι εκπρόσωποί της φρόντισαν να θεωρητικοποιήσουν τις εφαρμογές τους, τους έδωσαν θεωρητικό περιεχόμενο και νόημα, τις ανήγαγαν σε θεωρία και διδασκαλία. Οι πτυχές του μοντερνισμού που σχετίζονται με την αρχιτεκτονική εκπαίδευση έχουν πολλαπλό ενδιαφέρον. Εικοσιένα αρχιτέκτονες συναντήθηκαν για να διερευνήσουν τις πολυποίκιλες σχέσεις ανάμεσα στις θεωρητικές ή εφαρμοσμένες εκφάνσεις του α...
Αριθμοί
Αντονάς Αριστείδης
Άγρα (2008)
"Η ιδέα που έχω για την αρίθμηση φτιάχνεται ως εξής: προσθέτω μονάδες στον ίδιο χώρο. Η αρίθμηση δηλαδή οργανώνεται με την εικόνα ενός δωματίου στο οποίο εισέρχονται σταδιακά, ένα ένα, διαφορετικά πρόσωπα. Το δωμάτιο αυτό, που σχηματίζεται στο μυαλό μου την ώρα που επιχειρώ να μιλήσω για τους "Αριθμούς", είναι ίσως ο εργαστηριακός χώρος όπου σχεδίασα κάποιο πείραμα. Η αρίθμηση προχωρά ενώ ο μοναχικός ήρωας δοκιμάζεται στη συνύπαρξή του με άλλους ανθρώπους: συναντά τον θεό και εαυτό του στο πρώτο βιβλίο, τον αδελφό του στο δεύτερο, δύο όμοιους αδελφούς στο τρίτο, δύο " άλλου...
Η τραγουδίστρια και η πολυθρόνα
Αντονάς Αριστείδης
Άγρα (2009)
Ο άνθρωπος του παραθύρου γεμίζει τα ποτήρια με κόκκινο κρασί από το γυάλινο δοχείο. Υψώνει το δικό του με το πληγωμένο χέρι. "Εις υγείαν", λέει. "Λοιπόν, αυτό το εργαστήριο είναι δυστυχώς κρυμμένο και έχει στο βάθος του ένα ακόμη πιο κρυφό δωμάτιο που είναι πολύ περισσότερο ιδιαίτερο και σίγουρα απαγορευμένο, δηλαδή μυστικό, πολύ πιο μυστικό από όλα τα μυστικά δωμάτια αυτού του σπιτιού, για τα οποία ένας νόμος με εμποδίζει να μιλήσω με οποιονδήποτε τρόπο. Δεν μπορώ να αναφερθώ στα δωμάτια, καταλαβαίνετε; Οπότε, όπως φαίνεται, αν δεν μπορώ να μιλήσω για αυτά, πόσο -ακόμη λι...
Μεταλλαγές και (α)συνέχειες: Πρακτικές, πολιτικές και λόγος για τον αστικό χώρο
Συλλογικό έργο
Αλεξάνδρεια (2009)
[...] Το περιεχόμενο του συνεδρίου που καταπιάνεται με τον αστικό χώρο, αποτελεί ένα ιδιαίτερα επίκαιρο και διαχρονικό θέμα, που απασχολεί όσο πάει και περισσότερο όλους μας και το οποίο πρέπει να εξετάζεται από όλες τις δυνατές πλευρές, δηλαδή την κοινωνική, την πολιτική, την αρχιτεκτονική, την πολεοδομική και την περιβαλλοντική. Πιστεύω ότι οι ομιλητές θα καλύψουν τις περισσότερες από τις πλευρές αυτές με επιτυχία. [...] Σπύρος Ραυτόπουλος Αρχιτέκτων Μηχανικός, καθηγητής Πρόεδρος Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ