Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η σύλληψη και οργάνωση της έκθεσης "Σε ενεστώτα χρόνο: Νέοι Έλληνες καλλιτέχνες" εντάσσεται στο πλαίσιο μιας εκθεσιακής πολιτικής με ερευνητικό και κριτικό χαρακτήρα που σχεδίασε και εφαρμόζει το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης κατ' απόλυτη προτεραιότητα, ήδη από το ξεκίνημά του. Ένας από τους κεντρικούς στόχους αυτής της πολιτικής είναι να αναδείξει με πνεύμα καλλιτεχνικού πλουραλισμού και χωρίς προκαταλήψεις, ως προς τα είδη και τα μέσα έκφρασης, τις πιο ζωντανές και προωθημένες καλλιτεχνικές δυνάμεις και αναζητήσεις του τόπου, αλλά και να ενθαρρύνει την κριτική σύγκλιση...

Το αφιέρωμα "Η μετανάστευση στον ελληνικό κινηματογράφο (1959-2006)", με επιμέλεια του Θάνου Αναστόπουλου και συντονισμό της Χαράς Παπαδημητρίου, αποτελεί το πρώτο θεματικό αφιέρωμα του Ελληνικού Τμήματος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το αφιέρωμα, μέσα από την προβολή 29 ταινιών μεγάλου και μικρού μήκους, μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, αποπειράται να δώσει αντιπροσωπευτική εικόνα της διαχρονικής προσέγγισης του θέματος από τους έλληνες κινηματογραφιστές. Η μέχρις στιγμής πορεία είναι από τις αφηγήσεις για τον πλούσιο Έλληνα μετανάστη που επιστρέφει από την Αμερική...

Τα σχέδια της Σούλου, όπως και να παρουσιαστούν, αποτελούν πάντα ένα είδος βιβλίου, με την έννοια που έδιναν στη λέξη οι αλχημιστές και οι σουρεαλιστές. Αν τα παρατηρήσετε προσεκτικά θα ανακαλύψετε να υπάρχουν κρυπτογραφημένα σύμβολα, αιθέρια φαντάσματα, στιγμιαίες αιωρήσεις και ανισορροπίες, κατατονικές γυναικείες υπάρξεις, εσωτερικευμένα σκιρτήματα και υπομνήσεις του ασυνειδήτου. Για αυτό πρέπει να διαβάζουμε τα σχέδια αυτά σαν εύθραυστους υπαινιγμούς μυστηρίου, παιγνιώδεις ψυχικές δονήσεις όπου «συμβαίνουν τα πάντα και τίποτα», μικρόκοσμους με αστραπιαία διάρκεια. Μ' ένα...

Με την ευκαιρία συμπλήρωσης 40 χρόνων από την ίδρυση του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Γυναικείας Μορφωτικής Ομοσπονδίας (Federation Internationale Culturelle Feminine) οργανώνεται έκθεση των μελών του στο Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών Βούρου - Ευταξία. Η έκθεση συμπεριλαμβάνει και έργα ορισμένων κυριών, οι οποίες είτε αποβλέπουν στο να ενταχθούν στην Ομοσπονδία, είτε τιμούν με τη συμβολή τους το μορφωτικό αυτό οργανισμό. Το θέμα της έκθεσης σχετίζεται με την Αθήνα, την πόλη στην οποία ζουν και δημιουργούν. Και πράγματι, πολλά από τα εκθέματα έργα είναι εμπνευσμένα από...

Το Μουσείο συγκεντρώνει τεκμήρια, που αφορούν στην ιστορία της Αθήνας κυρίως από την περίοδο της Φραγκοκρατίας και ύστερα, ενώ το καθαυτό βάρος της συλλογής επικεντρώνεται στον 19ο αιώνα. Στεγάζεται σε δύο από τα παλαιότερα κτίρια της πρωτεύουσας του νέου ελληνικού κράτους, επί της οδού Ι. Παπαρρηγοπούλου (προσεχώς Βούρου - Ευταξία). Το πρώτο, γνωστό ως "Παλαιό Παλάτι", ιδιοκτησίας Σταματίου Δεκόζη Βούρου, κτίστηκε το 1833 από τους αρχιτέκτονες Gustav Adolph Luders και Joseph Hoffer. Αποτελεί πρότυπο αθηναϊκής οικίας της πρώιμης οθωνικής περιόδου και κατοικήθηκε από το βασι...

Μια περιπλάνηση στους τόπους με ένα παιχνίδισμα μορφών, εικόνων, χρωμάτων, σκιών. Ένα ταξίδι το οποίο ξεκινά μέσα από τη ματιά μιας γυναίκας στο Νεβσεχίρ της Καππαδοκίας και ολοκληρώνεται στο Μιλάνο της Ιταλίας, όπου κάποιος ανομολόγητος, ίσως, έρωτας προσπαθεί να αποκτήσει υπόσταση σε ένα βιαστικό γκράφιτι στον τοίχο ενός δρόμου. A meander in a game of forms, images, colours and shadows. A journey that starts in the eyes of a woman in Cappadocian Nevsehir and comes to an end in Italian Milan, where some perhaps unconfessed love tries to acquire substance through hasty...

Μια αναδρομική έκθεση που προσβλέπει σε μια δυναμική επίσκεψη της πρόσφατης ιστορίας μας και, ειδικότερα, της απαρχής των μετά το "Μοντέρνο" καλλιτεχνικών εξελίξεων στην Ελλάδα, δεν μπορεί παρά να εγκαταλείψει κλειστά ερμηνευτικά σχήματα. Η θέση αυτή επιτρέπει στην παρούσα έκθεση να ανοιχτεί σε συσχετισμούς και διασταυρώσεις μεταξύ ελληνική και διεθνούς εμπειρίας, παλαιότερων και νεότερων καλλιτεχνών που δρουν κατά την ίδια χρονική περίοδο, καθώς και μεταξύ παρελθόντος και παρόντος υπό το πρίσμα του οποίου, κριτικές θέσεις και ριζικές αλλαγές της τέχνης του '70 αναδεικνύον...

Το Φορτηγό-Μποτάρι της Κιμσούτζα έχει ξεκινήσει το νέο του ταξίδι. Με τις αποσκευές του παρόντος, σιωπηλές μαρτυρίες πολύχρωμων ταξιδιών, διασχίζει ακίνητη και ελεύθερη το χρόνο, περιπλανιέται σε οικείους τόπους και μνήμες, επισκέπτεται ιστορίες και θραύσματα ιστοριών, επιστρέφει στον κόσμο της μοναδικότητας και της διαφοράς. Στο δικό της σώμα. Η συμφιλίωσή της μοιάζει με τη ρυθμική ρευστότητα της Γυναίκας-Βελόνα πάνω στην καμπύλη του βράχου, στο μεταίχμιο γης και ουρανού. Και μοιάζει ακόμη με τον ποιητικό στοχασμό της ακίνητης γυναίκας μπροστά στο ζωγραφικό πίνακα τ...

Η απεικόνιση ενός ορισμένου ανθρώπου ήταν και παραμένει μια δύσκολη υπόθεση τόσο για τη ζωγραφική, όσο και για τη γλυπτική. Η προσωπογραφία, το πορτρέτο, δεν αποδίδει απλά τα χαρακτηριστικά του απεικονιζόμενου, αλλά προπάντων τον ψυχισμό του, τα ιδιότυπα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του. Τα χαρακτηριστικά αυτά δεν ταυτίζονται με τα εξωτερικά γνωρίσματα μιας μορφής, αλλά απορρέουν κυρίως από την έκφρασή της. Σ' αυτό ακριβώς το σημείο επικεντρώνεται η ιδιαιτερότητα του πορτρέτου. Επιχειρεί να συλλάβει και να αποδώσει την έκφραση του ατόμου, που απεικονίζεται, και η οποία...

...Κοιτώ αυτές τις φωτογραφίες. Έγχρωμες εικόνες που έγιναν στο νησί της Σκοπέλου. Φέρνουν μνήμες χαράς, φόβου, περιέργειας, αισιοδοξίας και αλληλεγγύης με το χώρο και τους ανθρώπους. Η «φωτογραφία» σπάνια ήταν ο κύριος στόχος. Επικρατούσε η λαχτάρα για μια νέα πραγματικότητα, επιβάλλοντας διαφορετική οπτική στα ίδια πράγματα που μας βαραίνουν. Αυτές οι εικόνες σήμερα μοιάζουν κοσμητικά επίθετα, ενώ οι ερωτήσεις παραμένουν ερωτήσεις. Ωστόσο συνεχίζω να δουλεύω, όχι για να πετύχω αυτό που έχασα, αλλά για να κατανοήσω τι συντελείται όταν αποτυγχάνω. [...] (Στράτος Καλαφάτης)

[...] The examples included in this volume are essentially divided into two categories: the simple doors which, constructed with functionality in mind, display minimal decoration on the door leaves; and complex doors, where special care was taken over the surrounds, which often lend the whole a monumental character. Most of the decorative motifs used are taken from the familiar carved motifs of antiquity (rosettes, palmettes, etc.) which are often joined by Western Baroque elements and decorative motifs of an intensely orientalising nature in regions which witnessed the mee...

An ambitious businessman's plans are brought to an abrupt halt by a bolt from the blue which forces him to embark on an exciting journey which teaches him a great deal about crystals, worry beads, folk wisdow, Eastern philosophies, and life in India.

The international secondary literature dealing with Greek art of the last two centuries is far from adequate, and the absence of comprehensive studies in the area is compounded by a lack of even the most cursory biographical information about Greek artists. International publications devote very little space to contemporary Greek artists in particular, and what coverage does exist tends to be uneven and -in several cases- misleading. Convinced that this gap has its roots in a failure on the Greeks side to promote artists systematically and convincingly abroad, we strongly b...

[...] Μια έκθεση ζωγραφικής έργων με θέμα την Αθήνα, συνιστά τεκμηρίωση θέσεων και απόψεων των δημιουργών τους. Ιδιαίτερης σημασίας είναι ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται καθένας από αυτούς. Σε μια εποχή απόλυτου στιλιστικού πλουραλισμού, μεταμοντέρνας νοοτροπίας, όλα τα στυλ είναι επιτρεπτά και εκείνο που ενδιαφέρει πάνω απ' όλα, είναι πώς αξιοποιούνται τα στυλ αυτά και ποιο είναι το εικαστικό και πνευματικό αποτέλεσμα. Η πολυμορφία φανερώνει πλούτο απόψεων. Αυτές είναι σεβαστές γιατί είναι πειστικές και από εικαστική πλευρά συναρπαστικές. Πραγματικά, η συγκέντρωση αυτών τ...

Η Αθήνα "Μητέρα των Τεχνών και των Γραμμάτων" (Martin Crusius, 1575), ενώ σε γενικές γραμμές παραμένει ζωντανή στη συνείδηση των λαών της Δύσης, εξαφανίζεται βαθμιαία ως πραγματικότητα κυρίως από τη στιγμή που οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου Θεοδόσιος Α΄και Ιουστινιανός καταργούν, ο πρώτος τους Ολυμπιακούς Αγώνες (394) και ο δεύτερος την φιλοσοφική σχολή (529). Στους αιώνες που ακολουθούν η πόλη της Παλλάδος αναφέρεται μόνο σε περιπτώσεις επισκέψεων επισήμων, όπως αυτή του Βυζαντινού αυτοκράτορα Κώνσταντα Β΄το 662 κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του προς την Ιταλία. Κάποιος ανο...

Στα πλαίσια της υλοποίησης ενός σκέλους των σκοπών της και θέλοντας να παρουσιάσει και προβάλλει την ενδοχώρα του νησιού η ΔΕΑΕΤ, με τη σύμφωνη γνώμη του Δημοτικού Συμβουλίου σκέφθηκε να δημιουργήσει το λεύκωμα αυτό ώστε να αποτυπώσει και διαφυλάξει εικόνες που χάνονται, μοναδικά ζωντανά, ακόμη, δείγματα παραδοσιακής κληρονομιάς.