Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Ο πρωταρχικός κανόνας είναι να αρέσουμε και να συγκινήσουμε. Όλοι οι υπόλοιποι υπάρχουν μόνο και μόνο για να φτάσουμε σ' αυτόν τον πρώτο" αναφέρει ο Ρακίνας ως στόχο της τραγωδίας. Ο μύθος, λοιπόν, του Ιππόλυτου και της Φαίδρας ξαναγράφεται από τον Ρακίνα ο οποίος εστιάζει στη Φαίδρα που βασανίζεται από τον έρωτά της για τον γιο του άντρα της, τον Ιππόλυτο, και εκμυστηρεύεται το πάθος της στην τροφό της, την Οινώνη. Η είδηση του θανάτου του Θησέα την οδηγεί στην εξομολόγηση του έρωτά της στον ίδιο τον Ιππόλυτο ο οποίος όμως την αντιμετωπίζει ψυχρά. Με την επιστροφή του...

Το θέατρο του Χικμέτ, έντονα επηρεασμένο από τις πολιτικές επιλογές του, έχει τα χαρακτηριστικά του επικού θεάτρου, καθώς επιδιώκει την εξερεύνηση της ανθρώπινης ηθικής και την πυροδότηση της σκέψης του θεατή. Η "Γελάδα" είναι σύμβολο· συμβολίζει το όνειρο για οικονομική και κοινωνική εξέλιξη και ευμάρεια. Η μητέρα, με μια μικρή σύνταξη χηρείας, ονειρεύεται να δει την κόρη της σπουδαία τραγουδίστρια της όπερας και τον γιο της μεγάλο ποιητή. Πραγματικότητα θα γίνουν τα όνειρά τους μόνο εφόσον η παχιά γελάδα θα κατεβάζει γάλα που θα γίνει βούτυρο που θα πουληθεί. Σύντομα όμ...

Το έργο διαδραματίζεται στον αμερικάνικο νότο το 1850, μέσα και έξω από την αγροικία του Εφραίμ Κάμποτ, ενός ηλικιωμένου, αυταρχικού άντρα, που ζει εκεί με τους τρεις γιους του. Ο Ήμπεν, ο νεαρότερος, διεκδικεί το μεγάλο κτήμα? θεωρεί ότι η γη και το σπίτι του πατέρα του τού ανήκει, καθώς η μητέρα του ήταν η πραγματική ιδιοκτήτρια της περιουσίας που κληρονόμησε ο Εφραίμ. Αφού εξαγοράζει τα δικαιώματα από τα δύο ετεροθαλή αδέρφια του, απομένει αυτός και ο πατέρας του, ο οποίος, μετά από ένα διάστημα απουσίας, επιστρέφει στο σπίτι παντρεμένος με τη νεαρή Άμπυ. Ήδη από την πρώ...

Ένας ερωτευμένος γηραιός κύριος σχεδιάζει να παντρευτεί την κηδεμονευομένη του? ένας πιο επιδέξιος νεαρός εραστής τον προλαβαίνει, και την ίδια μέρα την κάνει γυναίκα του, μέσα στο ίδιο το σπίτι του κηδεμόνα της. Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορεί κανείς να κάνει με την ιδία επιτυχία μια τραγωδία, μια κωμωδία, ένα θεατρικό έργο, μια όπερα κτλ. Το είδος ενός έργου, όπως και οποιασδήποτε άλλης πράξης, εξαρτάται λιγότερο από την ουσία των πραγμάτων και περισσότερο από τους χαρακτήρες που τα βάζουν σε δράση. Όσο για μένα, λόγω του ότι επιθυμούσα να κάνω ένα έργο ευχ...

Μπραντ είναι ένα όνομα που συναντάται συχνά στη Σκανδιναβία όπως και στη Γερμανία. Νορβηγικά σημαίνει δαυλός, πυρκαγιά. Ο Ίψεν το διάλεξε όχι μονάχα για να συμβολίσει τη θερμή πίστη του ήρωά του, μα ακόμα για να δείξει τον σκοπό του: να φλογίσει τις ψυχές, όπως λέει, σε πολλά μέρη. Ο Μπραντ είναι ένας νεαρός ιερέας που μάχεται με αυτοθυσία να εφαρμόσει το χριστιανικό ιδεώδες σ’ ένα ζοφερό, σκοτεινό περιβάλλον παρά τις αντιξοότητες. Το άτομο που σηκώνει κεφάλι και ζητάει την ανεξαρτησία του νά - τι είναι ο Μπραντ και το σύμβολο που αντιπροσωπεύει. Η Γερδ συμβολίζει την ιδ...

Οι Κούρδοι Ο Πέτρος, επηρεασμένος από τις "σοσιαλιστικές" ιδέες, αρνείται να ενταχθεί στο σύστημα. Οι απόψεις του αυτές αναθεωρούνται, όταν συνειδητοποιεί τον έρωτά του για την Αννέτα. Είναι όμως αργά, γιατί ο Βάσος, πλούσιος ξάδερφός του, έχει αποπλανήσει τη φτωχή μοδιστρούλα. Αδυνατώντας ν' αποφασίσει για τη στάση που πρέπει να κρατήσει απέναντί της, ζητά τη γνώμη της Σόνιας και του Αντζανιάν, που απελαύνονται από τη χώρα εξαιτίας της επαναστατικής τους δράσης. Το δαχτυλίδι της μαμάς Παραμονή Χριστουγέννων. Ο Γιαννάκης, μεγάλος γιος της κυρα-Ζαχαρούλας, είναι σοβαρά...

Ο Κάρλο Γκολντόνι (1707-1793), ιταλός κωμωδιογράφος, δημιούργησε την "κωμωδία χαρακτήρων". Χρησιμοποιώντας τη δυναμική της Commedia dell' arte καλλιέργησε ένα ιδιαίτερο στιλ γραφής και ενδιαφέρθηκε για τις σχέσεις των ανθρώπων και τα χαρακτηριστικά τους. Στα έργα του κυριαρχεί το έντονο αντιεκκλησιαστικό πνεύμα, η σατιρική διάθεση και η άσκηση κριτικής στην αλαζονεία, την υπεροψία, την κατάχρηση εξουσίας και την έλλειψη τιμιότητας και αξιοπρέπειας. Ο Τρουφαλδίνος είναι υπηρέτης δύο αφεντάδων· πονηρός και πολυμήχανος αποδεικνύεται αυτός αφέντης των αφεντάδων μέσα από μια σει...

Σε μια πλακιώτικη αυλή, λίγον καιρό πριν από τη μικρασιατική καταστροφή, θα γνωρίσει τον έρωτα η Τούλα, η φτωχή μοδιστρούλα, κόρη του ταχυδρομικού διανομέα κυρ-Αντώνη. Μόνο που ο αγαπημένος της, ο Γιάγκος, ένας άνεργος νεαρός κουτσαβάκης, θα την προδώσει για χάρη της προκλητικής Εύας, που εκτός από τα θέλγητρά της, διαθέτει χρήσιμες γνωριμίες, με τις οποίες θα εξασφαλίσει ίσως στον Γιάγκο κάποια δουλειά. Όμως η Τούλα περιμένει παιδί. Μπροστά στο οικονομικό αδιέξοδο και με την προτροπή της κυρα-Κατίνας που το επιτείνει, γιατί, προαγωγός καθώς είναι, βλέπει στο πρόσωπο της μι...

Ευρύχωρο και νόστιμο σαλόνι, με γούστο βαλμένο και ταπετσαρισμένο με σκούρα χρώματα. Ένα γύρω μέσα στο σαλόνι πλήθος μπουκέτα σε βάζα και γυάλες. Πρωινός φωτισμός. Ο ήλιος φαίνεται μεσ' από την μπαλκονόπορτα. Η Γιουλιάνε Τέσμαν, με καπέλο και ομπρέλα του ήλιου, μπαίνει από το χολ και πίσω της η Μπέρτα. Η δεσποινίς Τέσμαν είναι γυναίκα εξήντα πέντε χρονών πάνω κάτω μ' ευχάριστη και καλόκαρδη όψη. Η Μπέρτα είναι μια μεσόκοπη υπηρέτρια με παρουσιαστικό απλοΐκό και κάπως χωριάτικο. [...] Ο Τέσμαν μπαίνει σιγοτραγουδώντας. Είναι ένας άντρας τριάντα τριών χρονών μετρίου αναστή...

Λοκάντα είναι το ξενοδοχείο ύπνου και φαγητού, κάτι σαν τις δικιές μας "πανσιόν". Σε μια τέτοια λοκάντα παίζεται η κωμωδία : σκηνικό που μας θυμίζει τη "Βαβυλωνία" του Βυζαντίου. Μόνο που εδώ το κύριο πρόσωπο είναι γυναίκα, η γεμάτη τσαχπινιά και χάρες Μιραντολίνα (τ' όνομά της σημαίνει: ή "θαυμαστούτσικη") και γύρω απ' το πρόσωπό της πλέκεται όλη η δράση. Όλα σχεδόν τ' ανδρικά πρόσωπα της κωμωδίας (Ιππότης, Μαρκήσιος, Κόμης, Φαβρίκης, Υπηρέτης του Ιππότη) μ' αυτήν έχουν να κάνουν, ενώ οι δυο θεατρίνες μπαίνουν για να διευκολύνουν τη δράση· δίνουν την ευκαιρία οι δυο ερωτοχ...

Δέκα σχεδόν χρόνια μετά το "Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα", γράφει ο Πιραντέλλο το "Απόψε αυτοσχεδιάζουμε" (1929), που κινιέται στο ίδιο επίπεδο με το περιφημότερο απ' τα έργα του σικελού δραματουργού: τις σχέσεις Τέχνης και Ζωής. Στα "Έξι πρόσωπα", οι ήρωες, αφημένοι μισοδρομίς απ' το συγγραφέα, γύρευαν να ζήσουν, να ολοκληρώσουν τη ζωή τους πάνω στη σκηνή. Υποδήλωνε έτσι ο Πιραντέλλο τη δύναμη του καλλιτεχνικού δημιουργήματος, που, μόλις πάρει ανάστημα, ξεφεύγει απ' τον έλεγχο του πλάστη του κι αποχτά δική του, αυτόνομη ζωή. Κάτι ανάλογο, μα απ' την αντίστροφη όψη το...

ΡΑΦΑΕΛΕ, από μέσα: Τράβα μπροστά!... Μπράβο, έτσι: εσύ τραβάς μπροστά κι εγώ σου φέγγω από πίσω. Έτσι κάναμε όταν φέραμε και τ' άλλα πράγματα. Εγώ πρέπει να στέκω πάντα πίσω... Αυτό βαλ' το καλά στο κεφάλι σου... (Μπαίνει ένας αχθοφόρος κουβαλώντας δύο καρέκλες, μια βαλίτσα, και πολλά ανδρικά καπέλα, το ένα μέσα στ' άλλο, που μόλις κατορθώνει να τα ισορροπήσει στο κεφάλι του. Ο Ραφαέλε που τον ακολουθεί του φωνάζει.) Περίμενε, στάσου! Δεν ήρθε ακόμα το φως, τα πράγματα είναι όλα μεσ' στη μέση και κινδυνεύουμε να σπάσουμε τα μούτρα μας. Μια στιγμή ν' ανοίξω τα σκούρα του μπα...

Η ιστορία του αλληγορικού δράματος "Δοκιμασία" τοποθετείται στο Σάλεμ, το 1692. Η δίκη των μαγισσών που πραγματικά έγινε εκεί στα τέλη του 17ου αιώνα απασχόλησε τον συγγραφέα ιδιαίτερα. Είδε σε αυτήν την υπόθεση τη δίκη του φανατισμού και μέσα από το έργο του κατέκρινε την καταπάτηση πολιτικών ελευθεριών και εισήγαγε τον όρο "κυνήγι μαγισσών" στον 20ό αιώνα. Ο ίδιος εξηγεί: "Όταν η ατμόσφαιρα είναι ηλεκτρισμένη, ο φόβος παίρνει υπόσταση. Οι άνθρωποι του Σάλεμ έβλεπαν τον εαυτό τους σαν κάτοχο μιας ανώτερης αλήθειας. Αν το φως αυτής της αλήθειας έσβηνε, πίστευαν πως θα ερχότ...

Το έργο πραγματεύεται την πάλη του δυνατού, τίμιου αστού εναντίον του καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός προβάλλει με ένα καθορισμένο ψέμα. Ένα δημοτικό ίδρυμα λουτρών όχι μόνο δεν προσφέρει καμία θεραπεία αλλά είναι και τέλεια βλαβερό. Κι όμως το ίδρυμα προσπορίζει πολλά κέρδη στην πόλη. Αν αποκαλύψει κανένας την πραγματική του κατάσταση, την ανθυγιεινή, θα ρίξει πλήθος κόσμου στην ανέχεια. Η αλήθεια όμως πρέπει να ειπωθεί και εδώ βρίσκεται η σύγκρουση. Μπορεί ο γιατρός Στόκμαν να σωπάσει; Όχι, πρέπει να μιλήσει. Μπορεί όμως να περιμένει και νίκη; Όχι, είναι αδύνατον. Έτσι, η ε...