Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το έμαθα πια, έπειτα από τριάντα χρόνια δοκιμασίας, ότι θα γράφω και θα ξαναγράφω, κάθε φορά αλλιώς, το ίδιο βιβλίο. Ότι θα πεθάνω με την ίδια έμμονη ιδέα: τη δυνατότητα ή όχι του ανθρώπου να αποτυπώνει με αυτοεπίγνωση και εντιμότητα τις εκπτώσεις του στη διαδρομή από το είναι που δικαιούται στο έχειν που διεκδικεί. Έμαθα επίσης και το άλλο: μυθιστοριογράφος δεν είναι μόνο ο παραμυθάς διασκεδαστής των αναγνωστών του, ούτε μόνο ο διανοητής στην τρύπα του, ούτε μόνο ο λεπτουργός στο εργαστήρι του, αλλά αυτός, κυρίως αυτός, που αντιστέκεται στον εφησυχασμό, αναζητώντας την πεμ...

Το βιβλίο είναι μία ποιητική συλλογή που περιλαμβάνει 13 μοντέρνα, στοχαστικά, ανθρωποκεντρικά ποιήματα ποικίλης θεματολογίας που στρέφονται γύρω από τον άξονα των ανθρώπινων συναισθημάτων και προσπαθούν με τον δικό τους τρόπο να συλλάβουν και να αποδώσουν το θαύμα και το μεγαλείο του Ανθρώπου και της Ζωής. Προσφιλείς εκφραστικοί μου τρόποι με τους οποίους επιτυγχάνεται ζωντάνια και παραστατικότητα είναι η θεατρικότητα (αποστροφή του ποιητικού υποκειμένου σε β ενικό, κινητικότητα των ηρώων και μια γενικότερη σκηνοθετική οργάνωση του χώρου και των προσώπων), η εικονοπλασ...

Η Άννα, οκτώ χρονών, ονειρεύεται πολύχρωμα μπαλόνια. Όμως, τα μπαλόνια σπάνε μ' έναν ξερό ήχο. Έχει ξημερώσει η 21η Απριλίου. Τα τανκς βγήκανε στους δρόμους της Αθήνας. Η ζωή της Άννας αναποδογυρίζεται. Δε θα γιορτάσει τα γενέθλιά της. Θα μεγαλώσει με ιδανικό το νονό της, τον καθηγητή, που της μαθαίνει με τις πράξεις του τι πάει να πει ελευθερία.

Ραγισμένο κοχύλι Σώπα, μην κλαις, ραγισμένο κοχύλι μου. Σε κάθε σου δάκρυ αδειάζει πιότερο ο ωκεανός που κρύβεις μέσα σου. Σώπα, μην κλαις. Τη χαραγή της όψης σου με φιλιά θα σκεπάσω. Έμεινε ακόμα λίγο γάλα σε στήθη από καιρό ξεχασμένα να πιεις να λησμονήσεις. Σώπα, μην κλαις. Με μιας αράχνης τον ιστό θα σου σιάξω ένα σεντόνι, λευκό και αέρινο σαν τα νέφη τ' ουρανού για ν' αφουγκράζεσαι τους ανέμους σαν θα περνούν σιμά σου. Σώπα, μην κλαις. Άσε το δάκρυ δικό μου να 'ναι. Εσύ ν' ανασταίνεσαι στου ήλιου το γέλιο, αυτό που ανατέλλει μέσα μου κάθε που δένεις...

Ηλιοβασίλεμα και το πειρατικό καράβι στο κύμα λικνιζόταν απαλά, όταν οι πειρατές άκουσαν κάποιον να φωνάζει με μια βραχνή φωνή, τρομαχτικά: "Ώρα για ύπνο, παλικάρια μου!"

15 Διηγήματα από 15 Έλληνες πεζογράφους, που με τις πένες τους αποτελούν και χαρακτηρίζουν αυτό που ονομάζουμε σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία. Τα διηγήματα τους αυτά δημοσιεύονται για πρώτη φορά σε μορφή βιβλίου, στους πέντε μικρούς τόμους που μόλις κυκλοφόρησαν. Η σειρά είναι στημένη σαν πυραμίδα και η αρίθμηση των βιβλίων συμπίπτει με τον αριθμό των διηγημάτων σε κάθε τόμο. Στις ιστορίες των δεκαπέντε διηγημάτων θα γνωρίσουμε την υποτακτική υπηρέτρια Γκαλίνα και τον μεθύστακα άντρα της, το κρητικόπουλο που ζει με τις διηγήσεις της γιαγιάς του, την κυρία Λελέ που πενηνταρ...

Ο Πόλεμος των Ψυχών έχει επιτέλους τελειώσει. Η μαγεία έχει επιστρέψει στον κόσμο - το ίδιο και οι θεοί. Οι θεοί όμως μάχονται μεταξύ τους για τα σκήπτρα της εξουσίας, και ο πόλεμος έχει προκαλέσει δυστυχία σ' όλο τον κόσμο, αφανίζοντας έθνη και ανατρέποντας την ισορροπία των δυνάμεων στο Ανσαλον... Η μυστηριώδης πολεμίστρια Μίνα, θρηνώντας για την αποτυχία της και το θάνατο της θεάς της, κάνει συμφωνία με το κακό που κρύβεται πίσω από ένα γοητευτικό προσωπείο. Μια παράξενη στρατιά απέθαντων απλώνεται στον πολύπαθο κόσμο, και ασυνήθιστοι ήρωες -ένας πεισματάρης μοναχός κ...

Τα "Σπανιόλικα παπούτσια" της Άλκης Ζέη, κείμενα με έντονο το αυτοβιογραφικό στοιχείο (πολιτικό και υπαρξιακό), συνιστούν μια σειρά αυθεντικών ιστοριών που άνετα θα τις χαρακτήριζε κανείς ως διηγήματα. Δημιουργοί που έχει κλείσει ο επίγειος κύκλος τους, όπως η Διδώ Σωτηρίου, ο Γιώργος Σεβαστίκογλου, ο Νίκος Καββαδίας, ο Πέλος Κατσέλης, ο Κάρολος Κουν, η Ελένη Χατζηαργύρη, ο Γιάννης Τσαρούχης και πολλοί άλλοι, στοιχειώνουν τις σελίδες των Σπανιόλικων παπουτσιών ως ήρωες μιας αφηγηματικής τοιχογραφίας. Με τον ανεπανάληπτο συγγραφικό της τρόπο η Άλκη Ζέη αποτυπώνει σε ολ...

Η παιδική εργασία, όπως εξηγεί σχετική έκθεση της UNICEF (1997), είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που αφορά όλο τον κόσμο, κι όχι μονάχα τις αναπτυσσόμενες χώρες. Τα περισσότερα παιδιά εργάζονται σε φάρμες, φυτείες ή σπίτια, πολύ μακριά από τους επιθεωρητές εργασίας και τις έρευνες των ΜΜΕ. Η εκπαίδευση είναι το κλειδί για να κρατηθούν τα παιδιά μακριά από τις επικίνδυνες δουλειές. Σήμερα, στις αναπτυσσόμενες χώρες, ο αριθμός των παιδιών που δεν πηγαίνουν σχολείο ξεπερνά τα 400 εκατομμύρια. Πολλά από αυτά τα παιδιά προσπαθούν να εξισορροπήσουν τις απαιτήσεις του σχολείου και...

"Σκέπτομαι, άρα υπάρχω" έχει πει ο Καρτέσιος. Όμως όταν δεν υπάρχω τι γίνεται, σκέπτομαι ή όχι; Ο Αρκάς είναι σαφής: "Σκέπτομαι κι ας μην υπάρχω". Σ' αυτό το πέμπτο άλμπουμ της σειράς "Η Ζωή Μετά", αποδεικνύει ότι η σκέψη υπάρχει και στην ανυπαρξία. Ο πεθαμένος ήρωας της σειράς, όχι μόνο σκέπτεται, αλλά απευθύνει και βαθυστόχαστα ερωτήματα στον Άγγελο που τον συντροφεύει. Ερωτήματα αρχέγονα και ουσιώδη, όπως: Ποιο είναι το νόημα της ζωής και τι νόημα έχει να το μάθουμε;... Ποιο είναι το αληθινό όνομα του Θεού και ποιο είναι το επίθετό του;... Υπάρχει Θεός, και αν ναι, μπορ...