Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι "Ιστορίες" του Αγαθία, ενός δικηγόρου της Κωνσταντινούπολης, συνεχίζουν το έργο του Προκοπίου για τα τελευταία χρόνια της πολυκύμαντης βασιλείας του Ιουστινιανού, καλύπτοντας την περίοδο 552-559. Είναι η σημαντικότερη πηγή για τα γεγονότα που αφηγείται και για μερικά απ' αυτά η μοναδική. Περιέχει εκτενή περιγραφή της Φραγγικής εισβολής στην Ιταλία το 553, η οποία τελικά αποκρούστηκε από τον ιδιοφυή στρατηγό Ναρσή, την Ιστορία του πολέμου Ρωμαίων και Περσών στην Λαζική, την δολοφονία του βασιλέα των Λαζών Γουβάζη και την θεαματική δίκη και καταδίκη των ενόχων από Ρωμαϊκό...

Ο Θεοφάνης μας άφησε την υπέροχη "Χρονογραφία" του, την οποία συνέγραψε κατά τα έτη 811-814 μ.Χ. Είναι ένα ιδιότυπο είδος μεταξύ Ιστορίας και απομνημονευμάτων με εξιστόρηση των γεγονότων κατ' έτος, που αρχίζει από τα χρόνια του Διοκλητιανού (284 μ.Χ.) και φτάνει μέχρι την πτώση από το θρόνο του Μιχαήλ του Α΄ του Ραγκαβέ (813 μ.Χ.). Αποτελεί την πιο σημαντική Ιστορική πηγή της περιόδου και είναι πράγματι μια αποκάλυψη. Ο Θεοφάνης μας παίρνει απαλά από το χεράκι και μας ταξιδεύει στο χώρο και στο χρόνο, από έτος σε έτος, για να μας διδάξει, να μας ωφελήσει και να μας συγκινήσ...

Ο Θεοφάνης μας άφησε την υπέροχη "Χρονογραφία" του, την οποία συνέγραψε κατά τα έτη 811-814 μ.Χ. Είναι ένα ιδιότυπο είδος μεταξύ Ιστορίας και απομνημονευμάτων με εξιστόρηση των γεγονότων κατ' έτος, που αρχίζει από τα χρόνια του Διοκλητιανού (284 μ.Χ.) και φτάνει μέχρι την πτώση από το θρόνο του Μιχαήλ του Α΄ του Ραγκαβέ (813 μ.Χ.). Αποτελεί την πιο σημαντική Ιστορική πηγή της περιόδου και είναι πράγματι μια αποκάλυψη. Ο Θεοφάνης μας παίρνει απαλά από το χεράκι και μας ταξιδεύει στο χώρο και στο χρόνο, από έτος σε έτος, για να μας διδάξει, να μας ωφελήσει και να μας συγκινήσ...

Ο Θεοφάνης μας άφησε την υπέροχη "Χρονογραφία" του, την οποία συνέγραψε κατά τα έτη 811-814 μ.Χ. Είναι ένα ιδιότυπο είδος μεταξύ Ιστορίας και απομνημονευμάτων με εξιστόρηση των γεγονότων κατ' έτος, που αρχίζει από τα χρόνια του Διοκλητιανού (284 μ.Χ.) και φτάνει μέχρι την πτώση από το θρόνο του Μιχαήλ του Α΄ του Ραγκαβέ (813 μ.Χ.). Αποτελεί την πιο σημαντική Ιστορική πηγή της περιόδου και είναι πράγματι μια αποκάλυψη. Ο Θεοφάνης μας παίρνει απαλά από το χεράκι και μας ταξιδεύει στο χώρο και στο χρόνο, από έτος σε έτος, για να μας διδάξει, να μας ωφελήσει και να μας συγκινήσ...

Οι δύο βασιλικοί λόγοι του Θεοδώρου Μετοχίτη, με τους οποίους εγκωμιάζεται ο αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β΄ ο Παλαιολόγος (1282-1328), αποτελούν σημαντικές πηγές της ιστορίας της πρώιμης παλαιολόγειας περιόδου. Μας μεταφέρουν στο κλίμα της εποχής, δίνοντάς μας την δυνατότητα να ανασυνθέσουμε την τρέχουσα ιδεολογία της βυζαντινής αυλής στο τελευταίο τέταρτο του ΙΓ΄ αι., και τον ιδεολογικό κόσμο του συγγραφέα τους. Ο Μετοχίτης δεν περιορίζεται στην αναπαραγωγή των βυζαντινών στερεοτύπων για τον χαρακτήρα και τον προορισμό της αυτοκρατορίας. Προσπαθεί να δει τα πράγματα από άλλη π...

Το σύνολο σχεδόν των αυτοτελών νόμων του Λέοντος σώζεται στη "Συλλογή των 113 Νεαρών", ένα έργο που ως προς τις συνθήκες της γενέσεώς του και τη δομή του προκαλεί ατέλειωτες σuζητήσεις μεταξύ των ιστορικών του βυζαντινού δικαίου. Με βάση την επί πολλά χρόνια προσωπική ενασχόλησή του με το κείμενο των Νεαρών, λαμβάνοντας υπόψη και τα πορίσματα πρόσφατων ερευνών γύρω από το νομοθετικό έργο των Μακεδόνων αυτοκρατόρων, δίδει ο συγγραφέας του βιβλίου στην εισαγωγή απαντήσεις σε πολλά από τα ερωτήματα που η "Συλλογή" προκαλεί. Το ύφος των Νεαρών, που κατά την κρατούσα άποψη γράφτ...

"...Εγώ όμως είδα ο ίδιος το έργο των χεριών ενός ζωγράφου, τα μάτια μου καταγοητεύτηκαν από το θέαμα και πραγματικά θαύμασα τη δεξιοτεχνία αυτού του ανθρώπου. Σκέφτηκα, λοιπόν, ότι μόνο ένας εχθρός του ωραίου θα μπορούσε να καλύψει με τη σιωπή ένα τέτοιο καλλιτέχνημα και να αρκεστεί μόνο στο θαυμασμό του δημιουργήματος. Γι αυτό κι εγώ του χαρίζω την ομιλία και το παρουσιάζω, όσο μου είναι δυνατό, μπροστά στα μάτια όσων δεν το έχουν δει..." Με αυτά τα λόγια, ο Κωνσταντίνος Μανασσής (12ος αιώνας) εισάγει την εκτενή περιγραφή ενός ψηφιδωτού στα αυτοκρατορικά ανάκτορα της Κων...

Η βασιλεία του Λέοντος του ΣΤ΄ του Σοφού (886-912) συνιστά μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα περίοδο της βυζαντινής ιστορίας για πολλούς λόγους. Ο Λέων ΣΤ΄ είναι ο μόνος ορθόδοξος χριστιανός που παντρεύτηκε τέσσερεις φορές με τις ευλογίες της Εκκλησίας. Τα σχετικά με την τεταρτογαμία του γεγονότα προσφέρουν πλούσιο υλικό, στο οποίο αναμφίβολα θα αφιέρωναν διαδοχικά πρωτοσέλιδα οι εφημερίδες και τα "κοσμικά" περιοδικά της εποχής μας. Παρόμοιες καταστάσεις, αρκετούς αιώνες μετά, οδήγησαν την Αγγλία του Ερρίκου Η΄ σε σχίσμα με την Καθολική Εκκλησία της Ρώμης, με άμεση συνέπεια τη γέν...

Ο άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης συγκαταλέγεται μεταξύ των ελαχίστων εκείνων φυσιογνωμιών οι οποίες, αφοσιούμενες στην υπηρεσία ιδανικών ακροτάτων, σφραγίζουν την εποχή της διακονίας τους και υποχρεώνουν την Ιστορία, θετικώς ή αρνητικώς, να τους μνημονεύσει. Στους "Αντιρρητικούς Λόγους", ο Θεόδωρος επιδιώκει, όπως και ο ίδιος σημειώνει, την απλότητα και σαφήνεια. Ο λόγος του έχει σκοπό να ανατρέψει τα επιχειρήματα του αντιπάλου, να πείσει, να διδάξει, και ασφαλώς το επιτυγχάνει. Παρά το γεγονός ότι τα κείμενα αυτά έχουν συνταχθεί υπό την πίεση αναγκών, δυσχερών περιστάσεων και...

[...] Το παρουσιαζόμενο και εκδιδόμενο εδώ χειρόγραφο είναι ένας σύμμεικτος κώδικας, απ' αυτούς που κυκλοφορούν στον ελληνικό λαό και είναι γνωστοί με το όνομα "σολομωνικές". Η συλλογή αυτή δημιουργήθηκε προφανώς από έναν ή περισσότερους μάγους ή και ενδιαφερόμενους για τη μαγεία -που αντέγραφε από άλλα, παλαιότερα μαγικά χειρόγραφα που έβρισκε, με σκοπό να καταρτίσει μια χρηστική μαγική εγκυκλοπαίδεια, ίσως και για προσωπική του χρήση. Γι' αυτό και συναντούμε σε διαφορετικά σημεία του χειρογράφου παρόμοιες, παραπλήσιες η αντίστοιχες μαγικές συνταγές για το ίδιο ζήτημα η ζη...

Τι είναι ο άνθρωπος και ποια είναι η θέση του στον κόσμο; Στο ερώτημα αυτό προσπαθεί να απαντήσει ο Νεμέσιος Εμέσης. Το κείμενο αποτελεί την πρώτη συστηματική προσπάθεια μιας φιλοσοφικής ανθρωπολογίας, δεδομένου ότι προβληματικοποιεί την ανθρώπινη ύπαρξη και θέτει τον άνθρωπο ως πρόβλημα για τον ίδιο τον εαυτό του. Ο Νεμέσιος θέτει το πρόβλημα της ανθρώπινης ουσίας και της σχέσης της με τον υπόλοιπο κόσμο. Κατορθώνει μια κατηγοριοποίηση του ψυχοφυσικού είναι, τοποθετώντας τον άνθρωπο στην κορυφή της αλυσίδας των όντων. Ο Νεμέσιος επισημαίνει την ανωτερότητα του ανθρώπο...

Τα "Ναυμαχικά" είναι το μόνο έργο που παρουσιάζει ειδικά και ολοκληρωμένα το πώς οι Βυζαντινοί διεξήγαγαν τον πόλεμο στη θάλασσα. Οι συγγραφείς των σχετικών κεφαλαίων περιγράφουν λεπτομερώς τις στρατηγικές και τις τακτικές που εφαρμόζονταν στις πολεμικές αναμετρήσεις. Καταγράφουν και επεξηγούν με ακρίβεια τους τρόπους διάταξης των πλοίων, τους ελιγμούς και τις τεχνικές των συγκρούσεων, όπως επίσης και τον εξοπλισμό των πλοίων με τα πιο σύγχρονα οπλικά συστήματα της εποχής (υγρόν πυρ και άλλα). Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στα μέσα πλοήγησης και επικοινωνίας, στην εξασφάλιση τη...

[...] Ο Πλήθων είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες και ταυτόχρονα ελκυστικές μορφές της πρώιμης Αναγέννησης. Εκπροσωπεί τις αναγεννησιακές τάσεις της περιόδου των Παλαιολόγων και την επιρροή τους στην μεγάλη Αναγέννηση στην Ιταλία, ανανεώνει και μετοχετεύει τις φιλοσοφικές σκέψεις του (Νέο-) Πλατωνισμού σε ένα δικό του σύστημα, και από την άλλη μεριά είναι ένας πρόδρομος της νεοελληνικής πολιτικής και πολιτισμικής συνείδησης. Γι' αυτό μπορούμε να τον ονομάσουμε (παραφράζοντας μια έκφραση του Woodhouse) τον τελευταίο των αρχαίων και τον πρώτο των νέων Ελλήνων. Στη «Νόμων Σ...

Το κείμενο του Λαόνικου Χαλκοκονδύλη για την άλωση της Κωνσταντινούπολης έχει προβληθεί ελάχιστα μέχρι σήμερα παρότι ο συγγραφέας του, ένας σημαντικός Βυζαντινός ιστοριογράφος του 15ου αιώνα, χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους τέσσερεις Βυζαντινούς ιστορικούς της Άλωσης. Στο βιβλίο, εκτός από το πρωτότυπο κείμενο, το σχετικό με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453), και την απόδοσή του, για πρώτη φορά στη Νεοελληνική, παρουσιάζονται η ζωή και το έργο του Λαόνικου Χαλκοκονδύλη με πλήθος ιστορικών σχολίων από τον Νικόλαο Νικολούδη, έναν από τους πιο ειδικούς ερευνητές του έργο...