Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πυγολαμπίδες Κόκκινα τριαντάφυλλα ανάμεσα στους θάμνους κι ένα καριοφίλι στα χέρια του ανέμου. Μικρό σπουργίτι στον ώμο της μέρας, γλυκό φιλί στα βλέφαρα μιας λεμονιάς. Ιδρώνει η κόρη με το κανάτι της θάλασσας στον ώμο, ξεδιψάει η μικρή ροδιά με το χρώμα τ' ουρανού. Φωτοστέφανα οι λόφοι με τον ήλιο στα μαλλιά, τα δέντρα σκυφτά στις λιτανείες του φθινοπώρου. Κι η βροχή να φέρνει τα δάκρυα της Παναγιάς στο ποτάμι με τ' αγάλματα στις όχθες και οι μέρες να στήνουν καρτέρι στις πυγολαμπίδες. Ανάσες ζεστές τ' απομεσήμερα, τα κορίτσια πίνουν το νερό της σιγαλιάς. Τ...

"Σύζευξη ποιητικής εσοδείας" Διάβαζα κι απολάμβανα την ποίηση των τριών "συζευγμένων" ποιητών, της Φωτεινής Αζαμοπούλου, της Καλλιόπης Δημητροπούλου και του Τάκη Κούρβα, που έρρεε γνήσια, αλλά και με σοφία, ώς που έφτασα στην πηγή έμπνευσης, κοινή και για τους τρεις. Με μεγάλη μου έκπληξη είδα ότι ήταν ένας τόπος: "Μαυρομάτα θεά εσύ συντρόφεψες / με το θρεπτικό σου ευεργέτημα/ τα εξερευνητικά μακρά ταξίδια / Ηλεία σταφιδαμπέλου γη". Πόσο σπάνιο είναι -στην εποχή μας τουλάχιστον- η αγάπη για έναν τόπο να τον κάνει να λειτουργεί σαν μούσα! Εδώ και οι τρεις ποιητές, αναφέρο...

ΠΑΙΔΙΚΟ ΔΩΜΑΤΙΟ Βράδυ γυρίζω σπίτι σε κοιτώ πώς μίκρυνες έτσι χρόνια τώρα μεγαλώνω χρόνια τώρα εσύ μικραίνεις ό,τι από σένα αφαιρείται προστίθεται πάνω μου μπαίνω στο παιδικό σου δωμάτιο σε φιλώ στο μέτωπο ξαπλώνεις στο κρεβατάκι κάθομαι στην άκρη και σου λέω ένα παραμύθι για να κοιμηθείς όταν μεγαλώσεις θέλω να σε παντρευτώ (Αφιερωμένο στη γυναίκα μου)

Ο Αιμίλιος είναι ένα "χρυσόψαρο" κλεισμένο στην γυάλα του. Χαρακτηριστικό δείγμα νεοέλληνα που ως γνήσιος δήθεν επαναστάτης κατά καιρούς αντιμάχεται με το πληκτρολόγιο του, τους εφιάλτες του σύγχρονου κόσμου. Μέσα σε ένα τοπίο που δεν τον χωράει πια, σπαταλά τη ζωή του και ελπίζει να μην ξυπνήσει απότομα... Το μόνο που φοβάται αληθινά είναι αυτό το κοίταγμα στον καθρέφτη χωρίς προσωπεία και είδωλα... Πώς να ναι πλέον το αληθινό του πρόσωπο όταν πέσει η μάσκα; Αποφάσισε να θέσει ένα προσωπικό στοίχημα με τον χρόνο. Μέσα σε εικοσιτέσσερις ώρες θα έγραφε εικοσιτέσσερα σατυρι...

Ψηλαφείς τα τοιχία. Γρατζουνάς σημάδια. Υπολογίζεις το κόστος κάθε συγκίνησης. Τεντώνεις την πετονιά. Ελέγχεις, αν σου υφαίνουν έξοδο. Στο χασμουρητό του θηρίου χάνεις τα λογιστικά. Τώρα, αργά. Θα γίνεις ήρωας εραστής δημόσιος κίνδυνος. Αιμορραγείς στον αφαλό. Θ' άφησες την Αριάδνη εγκαίρως. Στην αναλαμπή κραυγής έμπηξες μαχαίρι. «Σφάξε το κτήνος του Μίνωα», είπαν. Εξετελέσθη μάλλον το καθήκον. Τρέχεις πανικόβλητος σε φωτός πινελιά. Έλλειψη οξυγόνου και βαρύτητας. Δεν θα βάψεις και μαύρα τα πανιά σου. Μπαίνεις στο βαπόρι με τρύπα στην κοιλιά. Δεν το παίρνεις π...

Η δίγλωσση αυτή Ανθολογία Αγγλικής Ποίησης περιέχει διάφορα ποιήματα, αρχίζοντας με ένα απόσπασμα από το έπος του Μπέογουλφ (725 μ.Χ.) και φτάνοντας ως τον νομπελίστα Σέιμους Χήνυ (1995). Η ελληνική μετάφραση κάθε ποιήματος βρίσκεται σε αντικριστή σελίδα με το πρωτότυπο αγγλικό κείμενο. Η συλλογή αυτή, μεταξύ άλλων, συμπεριλαμβάνει δέκα λαϊκές μπαλλάντες, δύο σονέτα του Σαίξπηρ, απόσπασμα από τον "Ξανακερδισμένο Παράδεισο" του Μίλτον, δύο ποιήματα του Ουέρντσγουερθ, οχτώ του Μπάιρον, τρία του Σέλλεϋ και άλλα τρία του Κητς. Συμπεριλαμβάνει επίσης ποιήματα ή αποσπάσμα...

Οι γυναίκες στην εποχή μας είναι αναπόδραστα δομημένες με το κοινωνικό και επιστημονικό "γίγνεσθαι" της ιστορίας. Οι γυναίκες ζητούν περισσότερα, αξίζουν περισσότερα. Στις πιο απόκρυφες περιοχές της ψυχής τους, χτυπούν καμπάνες από κρύσταλλο, καλλιεργούν το πιο ακριβό νόημα της ζωής, την ανθρώπινη ουσία τους. Αυτή η έμφυτη ανάγκη ισορροπίας μέσα στη ζωή, ενήργησε σαν ανασταλτικό ελατήριο στις παρορμήσεις της γυμνασμένης φαντασίας τους. Με τις ανθρώπινες αδυναμίες τους και τις -υπεράνθρωπες- δυνάμεις τους, βρίσκονται πάντα στο κέντρο της πανανθρώπινης σχέσης, της συνειδητ...

Ιστορίες ανθρώπων που έχασαν τη πατρίδα τους και έγιναν τραγούδια με τις φωνές των: (αλφαβητικά) Γεράσιμου Ανδρεάτου, Ρίτας Αντωνοπούλου, Παντελή Θαλασσινού, Ελένης Καρακάση, Καίτης Κουλλιά, Γιώργου Νταλάρα, Κώστα Παρίσση, Μάκη Σεβίλογλου. Επίσης συμπεριλαμβάνει ηχητικό ντοκουμέντο της Σταυρούλας Κολοκοτρώνη που έζησε τη μικρασιατική καταστροφή! Την επιμέλεια του βιβλίου έχει κάνει η Κερασία Σαμαρά. Η έκδοση δίνεται με το ομώνυμο audio cd.

ΑΘΡΥΜΜΑΤΙΣΤΟΙ ΚΟΣΜΟΙ Φύτρωσε η χαρά στα πληγωμένα της λύπης λιβάδια. Να σωπάσει δεν λέει του χόρτου ο ύμνος στην άνοιξη κι εκείνο το νερό που έκλαιγε στον κατήφορο δεν μπορεί κι αυτό να σωπάσει, καθώς του αλετριού η κόψη ξέθαψε τη θαμμένη πολιτεία του αθρυμμάτιστου κόσμου που θάφτηκε μέρα σκοτεινή χωρίς ανατέλλοντα ήλιο. Φιγούρες παράξενες σαν αγάπες απλήγωτες προβάλλουν κι άλλες στης λήθης τούς χαμένους ορίζοντες ν’ ακροβατούν σε τόξα ουράνια και στο απειροελάχιστο των καιρών ζητούμενο... Εσείς, που στο μαύρο του πένθους ντυμένοι του μ...

Όταν κατά τη διάρκεια της βράβευσης, στον διαγωνισμό Vie della memoria, η Irene Tommasi διάβασε ένα πόνημα στα "γκρίκο" του πατέρα της, ο οποίος είχε φύγει πριν λίγο καιρό από τη ζωή, το κοινό στην αίθουσα, την επισφράγισε με ζωηρό χειροκρότημα. Ο καθηγητής Nicola Auciello, έγκριτο μέλος του Κέντρου Μελετών και Ερευνών Vittorio Monaco, πρότεινε την έκδοση μιας συλλογής ποιημάτων στα γκρίκο του Antonio Tommasi. H ποιητική αυτή συλλογή υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια έναν κόσμο, μια γλώσσα μειονοτική, έναν πολιτισμό ξεχασμένο.

ΚΥΒΕΛΗΣ 3 Στο πλωτό καράβι της λίμνης της Ζυρίχης Φάγαμε καραβίδες Ρουφήξαμε τα μεδούλια των ψαριών Κι ύστερα μου μίλησες για δαχτυλίδια Και για κόσμους Τους γιους μας που θα κρεμιούνται απ’ τα μανίκια μας Τα τραπέζια, τα κόκκινα μπαζάρ Χριστοί ακόμα και τα κορίτσια μας! Όλα σ’ αφθονία, σκέφτηκα, Κι ένα γερό στροφιλίκι Να κόβει το σκοινί στο σύμπαν-σήμερα, Στο σύμπαν-πέτρα Τραυλίζεις Και πότε μεγάλωσε τόσο ο κόσμος; Τα ψάρια, τα διαμάντια, Εκείνον τον καθρέφτη Εσύ κι εσύ Θα σας φυλάω πάντα Στο παιδικό μου δωμάτιο Κυβέλης 3, στο Γαλάτσι ΤΑ ΣΤΗΘΗ ΤΗ...

Το εκκρεμές της ζωής ταλαντώνεται αδιάκοπα μέσα στον άναρχο χρόνο ανάμεσα σε μικρούς θριάμβους και μεγάλες απώλειες ακολουθώντας το φυσικό νόμο μιας αόρατης ισορροπίας, που επιβάλλει οι λίγες χαρές να λογίζονται ίσες με τις πολλές λύπες στη ζυγαριά της σύντομης διαδρομής του ανθρώπινου ίχνους, και κάθε θρίαμβος μνημονεύει μια απώλεια και κάθε απώλεια θριαμβολογεί σιωπηλά, έτσι που πάνω στα φτερά της χαρμολύπης αιωρούμαστε, κι ο ποιητής αλχημιστής που με το ελιξίριο του λόγου εξευμενίζει τους δαίμονες της σάρκας και της ψυχής.

Πεζός τροχασμός Φτάνει κάποια εποχή που μοιάζει όλα τα ονόματα να τα έχεις ακούσει ή κάπου συναντήσει ξανά. Καμμία έκπληξη, τίποτε καινοφανές· μνημονικές αναταράξεις μόνο. Κίνδυνος συνωνυμίας με την Παρακμή. Διασταυρώθηκα με τόσο πολλούς ανθρώπους στις κρίσιμες στιγμές τους και λέω έτσι να συνεχίσω για καιρό - όσο επιτάξει ο βιολογικός χρόνος μου. Τόσους που δε θυμάμαι πια παρά ελάχιστα ονόματα και στιγμιότυπα. Όλα ένας χυλός. Κράτησα όμως και κρατώ σημειώσεις. Σημειώσεις σκόρπιες. Πρόχειρη ή τυχαία συγκόλληση ετεροκλήτων συμβάντων και ιδεών που συγκ...

Τα πιο όμορφα ποιήματα γράφονται σε μικρές ώρες. Κει που το δάκρυ ξεχειλίζει και χαράζει σαν διαμάντι τα γυάλινα! Τα μάτια αλητεύουν, περιπλανιούνται κει που έζησες. Ο νους πλάθει αρχέγονες εικόνες. Η νύχτα δεν έχει τίποτα να σου πει, η έκσταση δε δαμάζεται με όνειρα, θεριεύει όλο σου το είναι και αναμασάς ιστορίες. Και τότε, σε βρεγμένο χαρτί ζωγραφίζονται ολόκληροι χάρτες ονείρων και ωκεανοί αδάμαστοι.

Ρίχνει ανάποδα τα ζάρια ο Θεός και ευνοεί τη νύχτα ν' ανθίσει... Ο μανιασμένος άνεμος χτυπά το παραθύρι και το ράμφος απ' το κοράκι του Πόε γράφει στις μεταλλικές πόρτες το Ποτέ πια... Η Ντέπη χαϊδεύει με νοσταλγία το κατάμαυρο χρώμα του και το καλεί να έρθει προς τα μέσα για να το κεράσει ένα βερμούτ. Το κοράκι του Πόε δεν επισκέπτεται κανέναν τυχαία. Ψάχνει τις ραγισμένες καρδίες που πενθούν. Ψάχνει τους ποιητές που έχασαν τα δάκτυλα τους στο δρόμο της αλήθειας. Ψάχνει να παλέψει με τα σκοτάδια και επιστρέφει λαβωμένος θριαμβευτής απ' την ύλη του φωτός. Ακούει σαν ψυχοναύ...

Η συλλογή αποτελείται από 73 ποιήματα, τα οποία κατανέμονται ισομερώς σε τρεις οργανικά συνδεδεμένες ενότητες με τίτλο: Πενταστάγματα, Απηχήματα, Παρεστιγμένα, που αναφέρονται σε κρυφοστοχασμούς, ακριβομνήμες ζωής και μελωδικά απόστιχα, για νυχτερινά ονειροβατήματα. Το περιεχόμενό της καλύπτει μια σειρά κοινωνικών θεμάτων, που αφορούν στις ανθρώπινες σχέσεις, στον εφήμερο κύκλο της ζωής, στις παραδοσιακές αξίες καθώς και στις μεταφυσικές αναζητήσεις του ανθρώπου γενικότερα. Τα ποιήματα μιλούν ευθέως στην ψυχή, ξαφνιάζουν ευχάριστα και συγκινούν. Το ύφος τους λιτό και...

Ο ανώνυμος ήρωας της καθημερινότητας και οι πληγές του πρωταγωνιστούν στη συλλογή. Τα σημάδια του σώματος συναντούν αυτά της ψυχής και μαζί την προσπάθεια για επιβίωση. Η αξιοπρέπεια και η προσδοκία δίνουν τον τόνο και η οργή θρέφει την ελπίδα. Ποιήματα πετράδια φωτός και σκότους. Λόγια λυρικά και αιχμηρά. ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΙ Με το πουκάμισο του φιδιού μάς έντυσαν. Γι’ αυτό σερνόμαστε σ’ ένα βουνό άπειρων εγώ.

ΕΥΦΟΡΟΣ Ο ΣΠΟΡΟΣ Φως σκέψης... της ποίησης άστρο. Καθετί έχει την ωρίμανσή του, το χρώμα του, το άρωμά του. Κύτταρα και πράσινα φυτά οι ψυχές εξαπλώνουν ρίζες στον κάμπο της αγάπης, πορεία προς το γαλάζιο φως... Αφουγκράζονται τους ορίζοντες. Εκεί που κυλούν οι ζωές στις καθημερινές ανατροπές, βρίσκει την αποστολή της η αγάπη, ρουφώντας τη σοφία του χρόνου. Πικρή η κάθε επιστροφή του πόνου. Σ' ό,τι με δάκρυ πότισες εκεί και η ψυχή σου. Τρέχουν φωνές, μορφές, μνήμες... Ανοιχτό μένει πάντα το λιμάνι της φαντασίας. Τρέχουν τ' όνειρα, τρέχουμε κι εμείς ξοπίσω...

Ο κόσμος της ψυχής μου ξεδιπλώνεται στις σελίδες αυτού του βιβλίου. Μια αγκαλιά από συναισθήματα βγαίνουν και στολίζουν τις λέξεις με χρώματα και αρώματα. Η χαρά, η λύπη, η αγάπη, ο έρωτας αποκτούν φωνή. Πότε προκαλώντας λύπη και άλλοτε χαρά, γεμίζοντας τις αισθήσεις πληρότητα. Η απλότητα των λέξεων κάνει την ανάγνωση εύκολη, περνώντας διδακτικά μηνύματα όχι μόνο στον εκλεπτυσμένο λάτρη της ποίησης, αλλά και στον απλό αναγνώστη.

Κατακτητής ή καρδιοκατακτητής, Σουλτάνος του Σπαθιού ή του Έρωτα; Τολμηρός, οραματιστής, δίκαιος και σκληρός, όπως μόνο οι εξαιρετικά ευαίσθητοι άνθρωποι μπορούν, ο πολυσχιδής Σουλεϊμάν καταθέτει έναν έμμετρο σπαραγμό, έναν ύμνο στο έρωτα, την ομορφιά και τον πόνο. Με ποιήματα που τραγουδιούνται στους μπαξέδες απ' τον Ερωτευμένο στη φεγγαρόλουστη Αγαπημένη, με δάκρυα-στρατιώτες της καρδιάς και δράκοντες του πάθους. Μα, πάνω απ' όλα, με υποταγή, θάρρος και αυταπάρνηση γιατί: "Στου έρωτα τη μάχη ο εραστής πρέπει να παραδίδει πρώτα το κεφάλι Όποιος δεν αψηφάει τη ζωή του, γ...