Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η αρχαία ελληνική Λυρική ποίηση συνδέεται με τη μεγάλη ανάπτυξη της Ελλάδας από τον 7ο έως τον 5ο π.Χ. αιώνα. Είναι ποίηση προσωπική και επώνυμη που τραγουδιέται με τη συνοδεία λύρας και αποδίδει τα βιώματα, τα συναισθήματα, τα πάθη και τους φιλοσοφικούς στοχασμούς των δημιουργών της. Είναι όμως και μια ποίηση που στρέφεται κατά των τυρανικών καθεστώτων και υμνεί την ελευθερία. Ο πολίτης θέλει πλέον να εκφράζεται ελεύθερα και ο ποιητής γίνεται ο σύμβουλος ή ο επικριτής των πολιτικών, ο εκφραστής των λαϊκών πόθων, ο υμνητής των θεών, ο καλλιτέχνης που θα αποδώσει με το στίχο...

[...]Τα συναχθέντα εδώ κριτικά κείμενα είναι ώσει προοίμια λυρών (δόκιμα ή αδόκιμα, αδιάφορο), ήτοι σαν πρόλογοι στο έργο και δη από κύκλο ποιητών που ιδιαίτερα αγάπησα. Υπάρχουν, βεβαιώτατα και άλλοι. Οπωσδήποτε από της απόψεως αυτής, ο αναγνώστης οφείλει να θεωρήση, ότι ο τόμος αυτός των κριτικών κειμένων κινείται επί της ίδιας γραμμής, επί της οποίας εκινήθη και ο προηγηθείς με τον τίτλο "Δάφνες και Τιμές", Αθήνα 1989. Και είναι συνέχεια εκείνου. [...] (Από τον πρόλογο του βιβλίου)

Πρόκειται για την ένατη ποιητική συλλογή του Διονύση Καψάλη με 15 σονέτα.

"Το νέο βιβλίο του Καββαδά, όπου αναγνωρίσιμοι "τόποι" του Ρομαντισμού ανανεώνονται και λειτουργούν ως πυρήνες νοήματος, διεκδικεί ξανά (και θετικά) το ήθος του λυρισμού, και, κατ' αρχάς, ως σύνθεση, καταφάσκει διπλά σ' ένα λησμονημένο αίτημα μουσικής οργάνωσης. [...] ένα είδος λυρικής εγκράτειας, ένα ισοκράτημα που ηχεί πίσω από τις εμμονές, μια επανάληψη μοτίβων που οφείλεται στην παραίτηση από κάθε ευκολία, στη στοχαστική προσαρμογή σ' εκείνο μόνο που είναι ανάγκη να ειπωθεί - όλα αυτά τα καινοφανή σχεδιάζουν ένα δαχτυλικό αποτύπωμα." (Γιώργος Κοροπούλης, "Καθημερινή"...

Δείγμα γραφής: Τώρα που δύο άκρα της ευθείας έμιξαν και ο κύκλος έκλεισε και ο ήλιος ανατέλλει και βασιλεύει με τη σελήνη αγκαλιαστά και τα νούφαρα εκκολάπτουν τα έμβρυα των ανθρώπων κι η γη σταλάζει προς τον ουρανό το μάννα των σωθικών του το πιο ακριβό και τα ηφαίστεια γύρεψαν την ανακούφιση των πάγων και οι πηγές των ιαματικών νερών άνθισαν ηλιοτρόπια με τις ρίζες προς τον ουρανό και τ' αστέρια μπέρδεψαν τις τροχιές τους και κινούνται ομαδικά προς τη σχισμάδα του πόθου της καταστροφής κι η κοσμογονία καινούργιων Γαλαξίων κυοφορείται στα σωθικά...

Αφιέρωμα σε ένα από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της ελληνικής μεταπολεμικής ποίησης, τον Νίκο Δ. Καρούζο, παρουσιάζει η Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων, πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του. Στον δημιουργό που σε όλη τη διάρκεια της ζωής του υπηρέτησε μόνο το πεπρωμένο του, την ποίηση. Η έκθεση αυτή, παράλληλα με τις εκδόσεις του ποιητικού έργου του Νίκου Δ. Καρούζου και ένα μέρος ανέκδοτων χειρογράφων του, διαθέτει το επιπρόσθετο ενδιαφέρον να παρουσιάζει έργα του ζωγραφικά, που φιλοτέχνησε στην εναγώνια προσπάθεια να παγιδεύσει το αόρατο στην ορατότητα, όπως επίσης και έ...

Α' Σου γράφω από την πολιτειούλα δίπλα στη θάλασσα που' φτασα. Η επιστροφή, σκέφτομαι, είναι ένας θάνατος που τον διαλέγεις. Χθες βράδυ άνοιξα πάλι την Οδύσσεια· ας είναι ευλογημένο το όνομά του, μου έδειχνε πάντα να κρύβομαι... ή να φεύγω.