Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πού πάει η αγάπη, όταν φεύγει; Τα τόσα χάδια και φιλιά πού κρύβονται; Πώς χάνονται τα σώματα σαν πήλινα αγγείια; Και τώρα, πού είσαι; Ποιος λογαριάζει πώς από την αρχή να ξαναρχίσω;

Γνώρισε τις τέσσερις εποχές του χρόνου μέσα από τρίστιχα ποιηματάκια (χαϊκού)! Τι βαθύς ύπνος! Στη μύτη του κουταβιού μια ακριδούλα.

Μια επιλογή ποιημάτων της αμερικανίδας δημοσιογράφου, συγγραφέως και ποιήτριας Dorothy Parker, μεταφρασμένα στα ελληνικά από την Ασημίνα Λαμπράκου. Ανανεωμένη κι επαυξημένη, δίγλωσση ψηφιακή έκδοση σε δωρεάν διανομή.

ΑΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ Σαν τον ψαρά ψαρεύω λέξεις νοούμενα και υπονοούμενα στον απύθμενο βυθό μιας σκοτεινής αβεβαιότητας

Η συλλογή θέλει να δώσει στο σύνολο της κάτι. Αυτό το "κάτι" είναι η μετάβαση από την παρατήρηση του κόσμου και της φύσης σε μια υπαρξιακή αγωνία, η οποία οδηγεί στη λύτρωση μέσα από τη "συλλογικότητα".

ΚΟΧΥΛΙΑ Στη θάλασσα τη γαλανή σκόρπισες τα κοχύλια, π' ανοίγουνε τα χείλια και λεν ευχαριστώ γι' αυτό που παίρνουν και ανασαίνουν και μας μαθαίνουν!

Μην αγνοείς τις αρρυθμίες σου. Προδίδουν πρόσωπα, υποθάλπουν στιγμές. Όταν ο σφυγμός σου λοξοδρομεί και αρχίζει να χορεύει ατάκτως ειρημένος, ψάξε τα μάτια που σε καρφώνουν. Σκοπός του έρωτα, η σταύρωση. Η πρόκα, στον καρπό βυθίζεται πρώτα. Να πάψει να υφίσταται παλμός! Όταν ο σφυγμός σου μαρμαρυγεί, ξεκινά η άνιση μάχη.

Ξερίζωνες εντέλειες Με τέτοιες υλακές Οικτρά η νύχτα σε ποθούσε Το ποίημα έλιωνε στα δάκτυλα Και γω κοίταγα ηλίθιος Να στάζει απ' τις φτέρνες Ο εαυτός του.

Μέσα στο σκοτάδι της νύχτας βρίσκει η νύχτα μου σε νύχτες υφάλους ανοίγουν οι λαμαρίνες, μπατάρει εισβάλλουνε νύχτες των άλλων Και να τώρα ανοίκειο σκοτάδι αλλότριο θάμπος των αστεριών με ξέβρασε τέλος σε νύχτα λημέρι μια παλίρροια αλκοόλ

Λεύκωμα που περιλαμβάνει συλλογή ποιημάτων και φωτογραφίες ζωγραφικών πινάκων του δημιουργού.

Η πρώτη ποιητική συλλογή του Γρηγόρη Φιλιππάτου είναι μια απόπειρα έκφρασης συναισθημάτων, σκέψεων και εμπειριών. Κινείται δηλ. σε τόπους όπου ο συγγραφέας αναμένεται να επανέλθει και στο μέλλον.

ΣΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ Βγήκα στα ανοιχτά των σκέψεων. Πάντοτε αυτό επιθυμούσα. Γλάροι με επισκέπτονταν. Δελφίνια μού μιλούσαν. Το τιμόνι άλλοτε υπάκουο άλλοτε αντιδραστικό. Δεν είναι εύκολο να ισορροπείς ανάμεσα σε υφάλους βούλησης.

Τα μάτια μας νωπά στην άρη της φτερούγας περνούν ερωτήματα και η μνήμη αιωρείται Τα μάτια είναι γήινα, κόκκοι σιταριού τα βλέφαρά μας άγκιστρα στον συμπαγή αέρα Στον απατηλό τοίχο ραγισματιές ρυτίδες κι αντί για εμάς, μια άναυδη σποδός