Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Αυτό το μικρό σπιράλ βιβλίο έρχεται να υπενθυμίσει την παιχνιδιάρικη πλευρά της γλώσσας. Λέξεις καθημερινές ή εξεζητημένες, άρθρα, επίθετα, ουσιαστικά, σύνδεσμοι, ρήματα και επιρρήματα, υποκείμενα, αντικείμενα και τοπικοί προσδιορισμοί που κατοικούσαν σε διαφορετικούς κόσμους ή που είχαν βαρεθεί να βλέπονται σε φράσεις χιλιοειπωμένες, τώρα, με μια κίνηση του αναγνώστη, μπορούν να βρεθούν κοντά-κοντά σε φράσεις παράταιρες, να σχηματίσουν περιπαικτικά χαϊκού, αναιδή μικροδιηγήματα, σουρεαλιστικές εικόνες... Μπροστά στα μάτια του ανυποψίαστου αναγνώστη που θα κάνει το ατόπημα...

Είδα ξανά την ταινία του Antonioni, La Notte. Του Fellini, La Strada. Του Visconti, Rocco e i suoi Fratelli. Του Pasolini, Salo o le 120 giornate di Sodoma- μέρα πικρή το αιρετικό του πνεύμα με εξάντλησε-, ο πολιτικός φασισμός όμοιος με τον οικονομικό φασισμό της εποχής μας. Το ανθρώπινο σώμα μηδενικό εν ονόματι πολιτικής ιδεολογίας. Το ανθρώπινο σώμα μηδενικό εν ονόματι στυγνής οικονομίας. Θυμάμαι την αθωότητα των ετών εκείνων της δικής μου γενιάς- πάντα υπάρχουν αυτά τα έτη σε κάθε γενιά. Οφείλομε να θυμόμαστε για χάρη της γνώσης-,...

Η πρώτη προσέγγιση φέρνει τον αναγνώστη αντιμέτωπο με την ιστορική συγκυρία που διατρέχει το ποίημα, με τους ανθρώπους που περιφέρονται ψηλαφώντας ο ένας το χέρι του άλλου, με το μαρτύριο που κατάφερε να ενσταλάξει η λαδομπογιά σε ένα ζευγάρι κουρασμένα μάτια. Όμως ταυτόχρονα διαφαίνεται κάτι που υπερβαίνει τη συγκυρία αυτή. Είναι η αγωνία που γεννά η αμφιβολία για την ενότητα του ουρανού· ο κρότος της κατάρρευσης του κόσμου, οι αντίλαλοι που έπειτα ηχούν στο χρόνο: αυτό το διάτρητο από σιωπή θόρυβο προσπαθεί να αιχμαλωτίσει το κείμενο, παίρνοντας άλλοτε τη μορφή της περιγρ...

"Οι έρωτες σαν κίονες τις ψυχές στηρίζουν..." Ποιήματα αφιερωμένα στον έρωτα περιέχει η πρώτη θεματική ενότητα με τον τίτλο "Άλκηστις". Στο "Συμπόσιο" του Πλάτωνα, η ιστορία της Άλκηστης και η αγάπη της προς τον Άδμητο εξυμνείται από τους συνδαιτυμόνες ως ένας από τους μεγαλύτερους έρωτες που υπήρξαν ποτέ. Τα ποιήματα αυτά που μιλάνε για τη σπουδαιότητα του έρωτα στη ζωή μας, θα σας προκαλέσουν μια ψυχική ανάταση, ίσως αισθανθείτε πιο ανάλαφρους τους ανέμους... Άλλωστε οι ποιητές και οι ερωτευμένοι είναι πράγμα ίσο και όμοιο! Ένα απόσπασμα από την "Ειρήνη"του παππού Αρισ...

Τι είναι αυτό που μπορεί να ενώσει έναν κατεξοχήν ποιητή, όπως ο Τάσος Λειβαδίτης, με έναν καθαρόαιμο φύσει και θέσει ροκ δημιουργό, όπως ο Παύλος Σιδηρόπουλος; Τι κοινό μπορεί να έχουν ένας αναγνωρισμένος θεατρικός συγγραφέας, όπως ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, με μια λαοφιλή λαϊκή τραγουδίστρια, όπως η Ελένη Βιτάλη; Πάνω σε ποιον κοινό κώδικα "συνομιλούν" ένας εμπνευσμένος γελοιογράφος, όπως ο Μποστ, και ένας αναγεννησιακός καλλιτέχνης, όπως ο Μάνος Χατζιδάκις; Πού μπορούν να διασταυρωθούν συνθέτες διαφορετικής γενιάς, αισθητικής και τεχνοτροπίας και να μελοποιήσουν λογοτέχνες κ...

Τα κείμενα του βιβλίου γράφτηκαν την περίοδο 2015-2016 κατόπιν προτάσεως του σκηνοθέτη Θόδωρου Τερζόπουλου και του Θεάτρου Άττις. Στόχος της διαδικασίας ήταν να δημιουργηθεί μια πρώτη κειμενική ύλη πάνω στην οποία θα βασιζόταν η νέα παράσταση του Θεάτρου Άττις. Μία παράσταση που θα έκλεινε το τρίπτυχο που ξεκίνησε με την παράσταση Alarme και συνεχίστηκε με την παράσταση Amore, αλλά ταυτόχρονα και μία παράσταση - εορτασμός για τα 30 χρόνια του θεάτρου Άττις. Το σώμα του κειμένου που παραδόθηκε, αποτελούταν από έναν όγκο σημειώσεων, σχεδιασμάτων και παραλλαγών βασισμένων σ...

ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙ ‘’Κλέφτης! κούκλας ρούχων!’’ Για να την πουλήσει Μπορεί να την λατρέψει Σιωπηλή Από κάτω άφυλη Άρα χωρίς απαιτήσεις Ευθύνες. ‘’Πείτε μου αν τον είδατε στο πρόσωπο’’ Είχε πόνο στα μάτια Κι ήταν κόκκινα Και λίγο τρόμο στα χέρια. Στο χρώμα της στάχτης ο ουρανός Γαλακτώδης στο σκούρο της Εκείνη. Αυτός έχει πάντως πλέον Αγκαλιά μια κούκλα Στον ώμο οριζόντια Σαν μετά δολοφονία. Δεν μετριέται το πάθος Μετριέται ο πόνος; Αυτή μετριέται- Είναι για νούμερα 38-43 Τρελός έρωτας Πανηδονιστικό πάθος Με διαστάσεις.

ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ Είναι οι φωτογραφίες μας πρωθύστερη ένταξή μας στον κόσμο των νεκρών. Είναι οι φωτογραφίες μας ματαιοδοξίας καρπός, λίγες στιγμές αθανασίας στα μάτια των επιγόνων. Είναι οι φωτογραφίες της απόρθητης νιότης μας στιγμιαία φωτογονία του αδιάφορου φλας που γίνεται μαχαίρι στη γερασμένη κι αχόρταγη για ζωή ψυχή μας. Έξι ενότητες η ποιητική συλλογή του Γιώργου Αλιγιζάκη - έργο ζωής- Σκοτεινιά Τ' ανθρώπινο κύτταρο Αναπόδεκτη πορεία Κατάματα Αιώνιες Στιγμές Και νυν και αεί

Η ΕΝΩΣΗ Δεν υπάρχει λαθεμένη τύχη, αλλιώς θα ζούσαμε τυχαία. Πώς να συνεργαστούν της λογικής οι σκέψεις, του έρωτα οι ιδέες, της έμπνευσης η λύτρωση με μια τυχαιότητα. Το καράβι θέλει νερό να ξεκινήσει, και ο άνθρωπος ανθρώπους. Χωρίς την ένωση, σε ακινησία θα βρίσκονταν όλα. Και αυτή η ίδια η τύχη δεν θα μπορούσε να επέμβει προς καμία κατεύθυνση.

Η "Θεία Κωμωδία", με τους επτά μέχρι σήμερα αιώνες ζωής της, μας φανερώνεται σαν μια τιτάνια σύνθεση εκείνης της εποχής. Είναι το υψηλό επίτευγμα μιας μεγαλειώδους προσπάθειας, που υποτάσσει στην ιδεολογική και δημιουργική σύλληψη ένα ολότελα εξαιρετικό και πολύπλευρο υλικό. Η αξία του υλικού βρίσκεται τόσο στο πλάτος των παρατηρήσεων, όσο και στο μεγάλο πλήθος των παραστάσεων. Με την αρμονία του ποιητικού περιεχόμενου, με το πλάτος των φαινομένων της πραγματικής ζωής που καθρεφτίζονται πιστά, και με τις ιστορικές παραδόσεις και τους τότε πολιτικούς αγώνες, η "Θεία Κ...

Το βιβλίο περιέχει υπό τον τίτλο "Επτά αμαρτήματα και πέντε δυσκολίες" μιά ποιητική συλλογή (στην πραγματικότητα δύο ομάδες ποιημάτων: "Από ένα αναγνωστικό για κατοίκους των πόλεων" και "Στο αναγνωστικό για κατοίκους των πόλεων ανήκοντα ποιήματα" καθώς και ένα σ’ αυτές ανήκον Παράρτημα), ένα λιμπρέτο για μπαλέτο ("Τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα των μικροαστών" -μπαλέτο-) και ένα άρθρο ("Πέντε δυσκολίες κατά το γράψιμο της αλήθειας") του Μπέρτολτ Μπρεχτ. Τα ποιήματα της συλλογής, γραμμένα γύρω στο 1926, κρατούν μπροστά στους γερμανούς κατοίκους των πόλεων εκείνων των δύσκολ...

Ο Μανουήλ Σκριβάς ο Μεταφραστής είναι ένας από τους ήρωες τους έπους της ομιλίας μας: Τα Άκτα, που κυκλοφόρησε το 1996. Εδώ, με την προσθήκη ορισμένων μεταγενέστερων ποιημάτων της αυτής διάθεσης, ολοκληρώνεται ο ήρωας στην προοπτική του παρόντος με τον γενικότερο τίτλο "Carmen et error" [Τραγούδι και σφάλμα]. Η ενότητα κλείνει με μια Ωδή στην ελεύθερη βούληση αντίστασης που, κατά τον Ζέρβα, είναι και η μόνη στιγμή ελευθερίας του ανθρώπου, πέραν των πολιτικών πεποιθήσεων.

Η ποιήτρια μέσα από τις συνθέσεις της καταγράφει με λυρικό τρόπο την αγάπη, το φως της ψυχής, τη λατρεία για τον τόπο, την αγωνία για το τι μέλλει γενέσθαι, την προσδοκία για ένα καλύτερο αύριο. Οι στίχοι της καταπραΰνουν τα δυσάρεστα συναισθήματα και τις αμφιβολίες και χρωματίζουν ένα μονοπάτι ελπίδας στον αναγνώστη. Δείγμα γραφής: ΜΑΘΕ Μην αφήνεις ποτέ Την ψυχή σου να λυγίζει, Μάθε τη να 'χει αντοχές Και με αισιοδοξία τα βάσανα Και τις αναποδιές Πίσω σου να τ' αφήνεις. Μάθε μπροστά να προχωρείς Και τη ζωή σου να χαρείς...

Ο δημιουργός στα τριάντα τέσσερα ποιήματά του, μας συστήνεται και "βάζει πλώρη για μια μακρινή στεριά..." διότι γνωρίζει πως η ίδια "η ζωή ταξιδεύει βαθιά". Τα εφόδιά του · η νιότη και το πάθος του να υπερνικά τα εμπόδια. Να κατακτά τις απάτητες κορυφές της ψυχής του. Δείγμα γραφής: ΓΙΑ ΜΕΝΑ... Φύσηξε ο αέρας της ελευθερίας. Κοντεύει να έρθει η καταστροφή της πολιτείας. Τόσα χρόνια παγωμένος Κι ακόμα φοβισμένος. Μέσα σε μια εικόνα πιεσμένος, Επιρρεπής και τρομαγμένος. Για ένα βράδυ εραστής, Ένοχος και επιφανής. Του ωραίου θηρευτής, Παίχτης και οπαδός τη...

Δείγμα γραφής: ΥΠΟΤΡΟΠΟΙ Με τις καινούριες και πικρές αλήθειες δυσφορούμε Και τις εξορκίζουμε σαν τις αιρέσεις. Κάποτε σφαγιάζουμε τους ενοχλητικούς προφήτες "μεταξύ ναού και θυσιαστηρίου". Μέχρις ότου πληρωθούν οι ζοφεροί χρησμοί... Έντρομοι τότε τις αποδεχόμαστε, τόσο τυφλά Που ριζώνουν σαν προκαταλήψεις Και υψώνουμε νέα τείχη στις καινούριες αλήθειες Που ζητούν δικαίωση · Υπότροποι, εξαμαρτάνοντες.

Με αφορμή το θάνατο, το έργο καταπιάνεται με το ρόλο της μοίρας, που εν προκειμένω αποτελεί συνώνυμο της τυχαιότητας, και την περιοδικότητα που εκφράζεται μέσω της ατελούς ομοιοκαταληξίας, και υποδηλώνει τη διαιώνιση και συνέχεια του κάθε είδους. Δείγμα γραφής: ΝΑΥΑΓΙΣΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ Κλεισμένα μέσα σε μπουκάλι, Ναυαγισμένα όνειρα συλλέγω απ' την ακτή. Αρχίζοντας να τα θυμάμαι πάλι, Τα πιο απλά αποτελούν τη μεγαλύτερη πληγή.

Κατάδυση στα βάθη της ψυχής όπου ανακαλύπτονται συναισθήματα. Σκοτεινά μονοπάτια του νου φωτίζονται και γίνεται η συνάντηση με τις αναμνήσεις. Οι αισθήσεις απολαμβάνουν φως και χρώματα, μυρωδιές και γεύσεις, εικόνες και ήχους. Η σκέψη αφήνεται ελεύθερη και η φαντασία περιπλανιέται στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Μία ωδή στην αγάπη, τον έρωτα, την απώλεια, τη θλίψη, το θυμό, αλλά και τη χαρά και την ελπίδα. Οι στοχασμοί δεν προέρχονται μόνο από το μυαλό, αλλά και την ψυχή.

Για πρώτη φορά ολόκληρο το ποίημα, που αποτελεί και τον εθνικό ύμνο Ελλάδας και Κύπρου, μεταφρασμένο στην Αγγλική. Μία επιμελημένη έκδοση των 158 τετράστιχων με παράλληλη μετάφραση στην Αγγλική των Charles Sheridan και Rudyard Kipling. O Διονύσιος Σολωμός (Ζάκυνθος, 1798 - Κέρκυρα, 21 Νοεμβρίου 1857), όσο ήταν εν ζωή, αν και ο ίδιος είχε δημοσιεύσει μόνον ένα μικρό μέρος του έργου του, ήταν δημοφιλής, κυρίως, λόγω του νεανικού του έργου που κρατάτε στα χέρια σας. "Ύμνος εις την Ελευθερίαν" ήταν ο τίτλος που έδωσε ο νεαρός ιταλοαναθρεμμένος το ποίημα που έγραψε στη Ζ...

ΒΡΟΧΗ Βρέχει σήμερα απ' το πρωί· βρέχει υποσχέσεις στις παλάμες του κόσμου κι όλοι τρίβουν τα χέρια τους με μανία Βρέχει ουρανό στη θάλασσα, στάχυα στην άμμο Παιχνίδια παιδικά στις καμινάδες των σπιτιών και υπομονή στον ύπνο των μεγάλων Βρέχει αέρα στην πλώρη των καραβιών, βρέχει τραγούδια στα χείλη των εφήβων με τα διπλωμένα χέρια και τα σκισμένα παντελόνια Βρέχει σπίθες φωτιάς στης μνήμης τα κενά κι αλάτι στις πληγές των δρόμων Στριγγλίζουν τα φανάρια στις διαβάσεις Βρέχει ηλιαχτίδες στους ώμους των κοριτσιών και αυτοκινήτων αναρτήσεις στα μπαλκόνι...

Από μικρή, η ζωή μου είναι ένα ταξίδι. Είχα το θείο δώρο να μπορώ να ζήσω την περιπέτεια της ζωής ταξιδεύοντας. Να ταξιδέψω σε τόπους μακρινούς, σε χώρες πολλές, αλλά και να "διαλογιστώ" σε τόπους παράξενους όπως η ψυχή και το "πέραν". Αυτό το ταξίδι είναι η αιώνια, η νυν και αεί χαρά μου για τον έρωτα, την τρυφερότητα, την κατανόηση, καθώς και πρόσφορο από μένα για τον καθένα για το καθετί. Και πώς αλλιώς να κάνω αυτούς τους άλλους να καταλάβουν με πόσο άπειρο μέτρο μετρώνται τα πράγματα που γεύομαι και να τα μοιραστώ μαζί τους, παρεκτός κι αν έγραφα ποιήματα που με μια...