Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ανά χείρας μελέτη επιχειρεί μια υλιστική και διαλεκτική αποτίμηση της πολιτικής φιλοσοφίας του Διαφωτισμού μέσω δύο κορυφαίων εκπροσώπων του, του Thomas Hobbes και του Jean-Jacques Rousseau. Ό, τι επιδιώκεται εδώ είναι να έρθει στην επιφάνεια η επικαιρότητα της σκέψης των δύο στοχαστών για την κυριαρχία, ιδίως πάνω σε ζητήματα όπως το δημοκρατικό έλλειμμα και οι κοινωνικές ανισότητες που αντιλαμβανόμαστε γύρω μας. Στη φιλοσοφία του Hobbes, η κυριαρχία εκφράζει τη διάκριση δύο επιμέρους περιπτώσεων ή ειδών ανθρώπου, του ελλόγως και του εμπαθώς δρώντος, σε ό, τι αφορά τις κ...

"Όσο περισσότερο διαλογίζεσαι με τις θετικές σκέψεις σου, τόσο καλύτερος θα είναι ο κόσμος σου και ο κόσμος γενικότερα". Κομφούκιος Τι θα γινόταν αν ένας σύγχρονος δυτικός συναντούσε τον Κομφούκιο, εκείνο τον μεγάλο Κινέζο φιλόσοφο του 5ου αιώνα π.Χ.; Αυτό συμβαίνει με τον πρωταγωνιστή αυτού του βιβλίου. Μια πολύ παράξενη συνάντηση της οποίας αποτέλεσμα είναι ένα μοναδικός διάλογος, όπου ο σπουδαίος διδάσκαλος θα ξετυλίξει την ουσία της φιλοσοφίας του για όλα τα μεγάλα ζητήματα της ζωής, για τις αξίες, την εμπιστοσύνη, την υπευθυνότητα, την πίστη, αλλά και για το τι...

Το άσμα της ματαιότητας είναι συχνά υποβλητικότερο και από εκείνο των Σειρήνων και παγιδεύει όλους όσοι το άδουμε, παρά εμπειρίες της ζωής μας που συχνά είναι οδυνηρές. Εμβαθύνοντας όμως στα ενδότερα αναζητάμε κάτι που συνιστά την ορίζουσα του υπάρχειν μας, το Νόημα, την ατρεμή δηλαδή αφετηρία μας και εδώ ακριβώς η "διαπλοκή" Ματαιότητας και Νοήματος προσλαμβάνει φιλοσοφική σπουδαιότητα. Στις σελίδες αυτού του βιβλίου ο αναγνώστης, όποια και αν είναι η προσωπική του θεώρηση, φιλοξενείται σε "χώρους" αναπροβληματισμού και φιλοσοφικής ανάβλεψης.

Το βιβλίο του Νικολάι Λόσσκι "Ο χαρακτήρας του ρωσικού λαού "είναι το πρώτο που μεταφράζεται σε μια προσπάθεια γνωριμίας του Έλληνα αναγνώστη με τους θησαυρούς της ρωσικής γραμματείας του 20ού αιώνα και να παρακολουθήσει μόνο την πορεία του ίδιου, αλλά και ενός μεγάλου και δημιουργικού τμήματος της ρωσικής διανόησης, το οποίο περνώντας μέσα από το αδυσώπητο καμίνι της ιστορίας, κατάφερε όχι μόνο να επιβιώσει αλλά και να μας κληροδοτήσει έναν πολύτιμο θησαυρό.

Στο έργο μου "Φαινομενολογία του πνεύματος" που κατά την έκδοσή του χαρακτηρίστηκε ως το πρώτο μέρος του συστήματος της επιστήμης, υιοθέτησα τη μέθοδο να ξεκινήσω από την πρώτη, απλούστατη εμφάνιση του πνεύματος, από την άμεση συνείδηση, και να αναπτύξω τη διαλεκτική αυτής της ίδιας ως το επίπεδο της φιλοσοφικής επιστήμης, η αναγκαιότητα του οποίου καταδείχνεται μέσα από τούτη την πρόοδο.

Με το δοκίμιο αυτό ο Ζαν-Μαρκ Μαντοζιό προχωρά σε μια τολμηρή κριτική του έργου αλλά και της προσωπικής διαδρομής του Μισέλ Φουκώ. Στηριζόμενος σε πλήθος αποσπασμάτων από τα βιβλία και τις δημόσιες παρεμβάσεις του Γάλλου φιλοσόφου, ο Μαντοζιό αποδομεί τη σκέψη του, αναδεικνύοντας όχι μόνο τις βασικές αντιφάσεις που χαρακτηρίζουν τις διάφορες φάσεις της διανοητικής του πορείας αλλά και την ανακολουθία ανάμεσα στις εκάστοτε θεωρίες του και την πολιτική κι επαγγελματική του διαδρομή Ταυτόχρονα η Μακροημέρευση μιας απάτης αποτελεί μια εξαίσια κι εμπνευσμένη πολεμική, γεμάτη χιο...

O ευρύς και περιεκτικός ορίζοντας του αρχαίου ελληνικού στοχασμού περιλαμβάνει πολλές και ποικίλες ιδέες και εγείρει πολλά και διαφορετικά ερωτήματα σχετικά με την ανθρώπινη ταυτότητα. Είναι τα ανθρώπινα όντα κατ’ ουσίαν θνητά, όπως με έμφαση θεωρούν δεδομένο τα Ομηρικά Έπη, ή έχουμε τη δυνατότητα να επιτύχουμε την αθανασία, όπως, ακολουθώντας μια διαφορετική παράδοση, συχνά ισχυρίζεται ο Πλάτων; Πότε και γιατί αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους συγκεκριμένες ιδέες γύρω από τις διαφορές μεταξύ σώματος και ψυχής; Είναι η ψυχή απλή ή σύνθετη; Τι οδήγησε στην ιδέα ότι ο β...

Το κείμενο του Ζιονό έχει μια μικρή ιστορία, η οποία δεν στερείται πολιτικού ενδιαφέροντος -αλλά πώς θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά με πρωταγωνιστή του κειμένου τον Μακιαβέλλι; Το καλοκαίρι του 1948 ο Ζιονό προτείνει στις εκδόσεις Gallimard, να περιλάβει το έργο του Μακιαβέλλι στη διάσημη σειρά Pleiade. Ο Κλωντ Γκαλλιμάρ δέχεται και προτείνει μάλιστα στον Ζιονό να αναλάβει την ευθύνη της έκδοσης και να την προλογίσει. Το έργο σχεδιάζεται σε δύο τόμους, ο ένας για τα θεωρητικά και λογοτεχνικά κείμενα, ενώ ο δεύτερος για την ιδιωτική αλληλογραφία του Φλορεντινού, στην...

"Όποιος θέλει να είναι ελεύθερος, δεν πρέπει να επιθυμεί ή να αποφεύγει κάτι που εξαρτάται από τους άλλους, αλλά να περιοριστεί μόνο σε εκείνα στα οποία έχει τον απόλυτο έλεγχο". Απόσταγμα σοφίας του στωικού φιλόσοφου Επίκτητου, που δίδαξε ότι η ελευθερία δεν είναι νομικό καθεστώς ούτε δυνατότητα που μας παρέχεται, αλλά ο πνευματικός προσανατολισμός των ανθρώπων που πέτυχαν να έχουν ανοσία στην απογοήτευση ακόμα κι αν είναι μέσα στη φυλακή. Όλοι μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι, αρκεί να μάθουμε να προσδίδουμε ύψιστη αξία σε ό,τι μπορούμε να ελέγξουμε (τα κίνητρά μας κ...

Στο βιβλίο αυτό ο ιστορικός Έτορε Τσινέλα μελετάει την εκπληκτική διανοητική και πολιτική μεταμόρφωση του ύστερου Μαρξ. Ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1870 και μέχρι τον θάνατό του, το 1883, ο Μαρξ αρχίζει να αμφισβητεί τα συμπεράσματα των προηγούμενων έργων του και να έχει σοβαρές αμφιβολίες για την πιθανότητα μιας προλεταριακής επανάστασης στη Δύση. Εξού και η παθιασμένη μελέτη της αγροτικής κοινότητας στη Ρωσία και του πρωτόγονου κόσμου, αλλά και οι δεσμοί και ο θαυμασμός του για τους ναρόντνικους αγωνιστές της Θέλησης του Λαού, γνωστούς για τις θεαματικές τρομοκρατικές...

Με οντικό και νοηματοδοτικό μεταλλάκτη την οργανική μυθολογία, τα σημεία της εμπεδόκλειας αυτοαναφοράς στο μέρος: "κούρος", "κόρη", "θάμνος", "οιωνός" και "ιχθύς", τα σημεία αυτά, οικείες ήδη σε εμάς, περίκλειστες, αυτοτελείς παρουσίες, οντικές και νοηματοδοτικές μονάδες για τον διατμηθέντα -σπαραγμένο στοχαστικό λόγο, λειτουργούν, - στο εξής - στο πλαίσιο της ανάκτησης του σώματος του λόγου του Ακραγαντίνου στοχαστή, κατ’ αρχάς ως μορφο-κλασματικές παρουσίες, σχεδόν συγχρόνως ως οντο-κλασματικές και βέβαια ως μεγα-οντο-κλασματικές παρουσίες, παράλληλα δε ως παρουσίες σημασ...

Εγχειρίδιο Πνευματικής Επιβίωσης. Ένας Οδηγός για μία Ζωή γεμάτη Αρμονία και Μαχητικότητα, Ψυχική Ισορροπία και Γαλήνη, Πληρότητα και Ευδαιμονία. Οι Έλληνες γνώριζαν καλά, πως για να υπάρχει Υγεία, τόσο Σωματική όσο και Ψυχική, απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο έλεγχος των σκέψεων και η καλλιέργεια των συναισθημάτων. Μέσα από τα Δελφικά Παραγγέλματα ή Πυθίας Γράμματα διατηρείται η επαφή με τον Ανώτερο Εαυτό, εξισορροπούνται οι εσωτερικές συγκρούσεις, αποκαθίσταται η Ψυχική Υγεία και επιτυγχάνεται το ΕΥ ΖΗΝ!

Την ώρα που ο Αριστοτέλης συνελάμβανε και διετύπωνε την πεμπτουσία της ποιητικής τέχνης, την ίδια εκείνη ώρα παρέδιδε στην ανθρωπότητα ένα κείμενο το οποίο θα την συγκινεί πάντοτε, επειδή θα την βάζει απέναντι στις αδυναμίες της. Να δώσουμε τον λόγο στο ίδιο το Περί Ποιητικής σημαίνει να το αναγνωρίσουμε ως πεδίο κριτήριών και όχι ως πηγή πληροφόρησης, να το προσεγγίσουμε ως αρχιμήδειο στήριγμα που επιτρέπει μαζί με το κείμενο να διαβάζουμε κ εμάς τους ίδιους.

ΔΙΔΑΓΜΕΝΟ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ - Ερωτήσεις κατανόησης, ερμηνείας, εισαγωγής - Ασκήσεις λεξιλογικές - σημασιολογικές - Διακειμενική προσέγγιση του νοήματος με παράλληλο απόσπασμα αδίδακτο ή και διδαγμένο ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΜΕ ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ - Κειμενικό χωρίο προς μετάφραση - Ερώτηση στον νοηματικό άξονα του κειμένου - Ασκήσεις γραμματικών και συντακτικών φαινομένων ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΡΩΤΗΣΕΩΝ - ΑΣΚΗΣΕΩΝ - Τεκμηρίωση με αποδεικτικά χωρία - Μετάφραση των αδίδακτων πρωτότυπων κειμένων

Τα παράδοξα, εκτός του ότι προκαλούν τη λογική και μας εμβάλλουν σε διανοητική απορία, συγχρόνως μας μεταφέρουν σε ένα πεδίο με όρους και κανόνες που από τη μια μεριά μας καλούν να τους χρησιμοποιήσουμε για να λύσουμε τα παράδοξα και από την άλλη επιτρέπουν και κάνουν δυνατή την απόλαυση ενός διανοητικού παιχνιδιού, στο οποίο ο Άρις Αραγεώργης ενδίδει με τη σιγουριά του δεξιοτέχνη και μας καλεί να συμμετάσχουμε. Η δεξιοτεχνία του είναι τόσο στιβαρή που δεν ξεχωρίζει για να προβληθεί αλλά σβήνει μέσα στην απλότητα των χειρισμών ενός έμπειρου μάστορα. Ο συγγραφέας στέκετα...

Ο Αίλιος Αριστείδης, επιφανής ρήτορας των αυτοκρατορικών χρόνων (2ος αι. μ.Χ.), με τη ζωή και το έργο του αντιπροσωπεύει ένα ιστορικό μεταίχμιο. Εκ πρώτης όψεως συγκεντρώνει στο πρόσωπό του τα κύρια γνωρίσματα των αριστοκρατών της εποχής του: σημαντική περιουσία, ρωμαϊκά πολιτικά δικαιώματα, ανώτερη (ελληνική) παιδεία. Όμως, τα χρόνια προβλήματα υγείας τον οδηγούν, μέσω μιας αυξανόμενης εσωστρέφειας, στην αγωνιώδη αναζήτηση της ίασης, η οποία επιτυγχάνεται, έστω και προσωρινά, με τη συνδρομή του θεϊκού στοιχείου (Ασκληπιός). Η στροφή στον χώρο της θρησκείας καθορίζει την πρ...

Ποια θα είναι τα ρούχα του μέλλοντος σύμφωνα με τον Όσκαρ Ουάιλντ και πώς φαντάζεται το ιδανικό δωμάτιο ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε; Οι δύο συγγραφείς, ξεδιπλώνουν τη φιλοσοφία τους πάνω στην ένδυση και στην επίπλωση, αναδεικνύοντας το Ωραίο ως "αισθητική της ελεύθερης επιλογής" και όχι ως "αισθητική του ισχυρού", που γίνεται κυρίαρχη τάση της μόδας. Μέσω της αισθητικής -ως αναγωγή στην ατομικότητα- ο άνθρωπος όχι μόνο ανακαλύπτει και εκφράζει τον πυρήνα του, μα επινοεί εκ νέου τον άνθρωπο· με τις στυλιστικές του επιλογές να συνθέτουν την προσωπική του αφήγηση για τον κόσμο....

Η δίκη και η καταδίκη του Σωκράτη είναι ένα από τα μεγάλα ερωτηματικά που μας κληροδότησε η Αθήνα του 5ου αιώνα. Ήταν η δίκη του πολιτική; Γιατί ο ίδιος ειρωνεύθηκε τους δικαστές του; Γιατί η Αθήνα -καταπονημένη από τον μακροχρόνιο πόλεμο με τη Σπάρτη, ταπεινωμένη από την ήττα της- πήρε την απόφαση να θανατώσει έναν εβδομηντάχρονο φιλόσοφο; Τα τρία κείμενα του Πλάτωνα που καταγράφουν τα περιστατικά της δίκης του Σωκράτη συγκαταλέγονται ανάμεσα στα ωραιότερα κείμενα που ζουν στις βιβλιοθήκες μας. Επιπλέον, θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Δίκη του Σωκράτη ίσως ήταν η πρώτ...

Η μελέτη ετούτη δεν είναι ένα συνηθισμένο βιβλίο. Με ένα πρώτο φυλλομέτρημα, θα είχε κανείς την τάση να το κατατάξει στα πονήματα της Ιστορίας του Δικαίου. Αρχίζοντας να διαβάζει το "Finis Iuris", θα μπορούσε να σκεφθεί o αναγνώστης ότι έχει στα χέρια του ένα δοκίμιο σχετικά με τη Φιλοσοφία του Δικαίου ή, καλύτερα, την Ιστορία της φιλοσοφίας του δικαίου -και μάλιστα, της ρωμαϊκής περιόδου. Tο περιεχόμενο του τόμου δεν είναι όμως αυτό μόνο. Η ολοκλήρωση της ανάγνωσης επιβάλλει τη διαπίστωση ότι πρόκειται για ένα πολυδιάστατο, εξαιρετικά σύνθετο, έργο όπου η ιστορία συναντά τ...