Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με την έκδοση τούτη "10 χρόνια Συμπόσια ποίησης" δημοσιεύονται οι ομιλίες που μου δόθηκαν του 1ου Συμποσίου Αθήνα 1997 με θέμα "Ελληνική γλώσσα και ποίηση" (με την απουσία της κας Αθηνάς Βουγιούκα, το κενό καλύφθηκε από την ομιλία του φίλου-ποιητή Τάκη Σκανάτοβιτς "Η ιδέα στην ποίηση"), ακόμη ένα μέρος φωτογραφικού υλικού, μιας 20ετούς προσπάθειας εκδηλώσεων 1993-2013. Ένα μέρος της διοργάνωσης αυτής φιλοξενήθηκε από τον "Πολιτιστικό Οργανισμό Δήμου Καλλιθέας" και τον "Νέο Πνευματικό Κύκλο Καλλιθέας", στην Αίθουσα Δημοτικών Συνεδριάσεων του Δήμου, στο Θέατρο Καλλιθέας και σ...

"others spelling out in chalk words strange and enigmatic: ROES, ESA, ARIMNA, NUS, MIROLTAMITY, YELTIS* [...]" Axion Esti The Genesis, #5 * ROES... YELTIS: Anagrams of favorite motifs in Elyti's poetry, that is, Eros, Sea, Marina, Sun, Immortality, Elytis.

Οι δύο ομιλίες του Γιώργου Σεφέρη που εκφώνησε στα γαλλικά κατά την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας στη Σουηδική Ακαδημία το 1963, με θέμα τη νεότερη ελληνική παράδοση, την ελληνικότητα και την ελληνική γλώσσα. Η έκδοση περιλαμβάνει τις δύο ομιλίες του στα γαλλικά καθώς και τη μετάφραση της μεγάλης ομιλίας του στα ελληνικά από τον Γ.Π. Σαββίδη. Ακολουθεί επίμετρο με τίτλο "Ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης" και χρονολόγιο της ζωής του Γ. Σεφέρη από τον ποιητή και κριτικό Δημήτρη Δασκαλόπουλο, καθώς και λίστα έργων του Σεφέρη που έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά.

Οι δύο ομιλίες του Γιώργου Σεφέρη που εκφώνησε κατά την απονομή του Νόμπελ λογοτεχνίας στη Σουηδική Ακαδημία το 1963, μεταφρασμένες στα ιταλικά από την Maria Caracausi. Με αφορμή τη βράβευσή του, ο Σεφέρης μιλά για τη νεότερη ελληνική παράδοση, την ελληνικότητα και την ελληνική γλώσσα. Η έκδοση περιλαμβάνει ακόμα, σε ιταλική μετάφραση, τα δύο ποιήματα του Σεφέρη, "Ο βασιλιάς της Ασίνης" και "Οι Γάτες τ' Άι-Νικόλα" καθώς και επίμετρο και χρονολόγιο της ζωής του Σεφέρη, από τον ποιητή και κριτικό Δημήτρη Δασκαλόπουλο. Ακολουθούν λίστα έργων του Σεφέρη που έχουν μεταφραστε...

Ο συγγραφέας Γιώργος Μακαρόνας, δίνει μια κατάθεση ψυχής για τη μεγαλοσύνη του Άγγελου Σικελιανού και μέσα από τρεις ομιλίες του, με φειδωλή αλλά πυκνή γραφή, μας αφήνει να λουστούμε στη λάμψη του μεγάλου ποιητή. Όπως μας πληροφορεί ο ίδιος για τον τίτλο: "Ο Απόστολος Παύλος, είπαν, είναι ο Πρώτος μετά τον Ένα. Και ο Ένας είναι ο Χριστός. Στη νεοελληνική ποίηση, ο Πρώτος είναι ο Σικελιανός και ο Ένας είναι ο Σολωμός." (από το αυτί του εξωφύλλου.) Το πρώτο άρθρο είναι η ομιλία που εξεφώνησε κατά την τελετή των αποκαλυπτηρίων της προτομής του Σικελιανού στη Σαλαμίνα το...

Στο βιβλίο του αυτό, ο Βασίλης Βιτσαξής επιχειρεί μια ανατομή του ποιητικού φαινομένου σε μια προσπάθεια τοποθέτησης του ποιητικού λόγου μέσα στον αισθητικό στοχαστικό χώρο. Η σχέση της ποίησης με τον πεζό έντεχνο λόγο, ο ρόλος της λέξης μέσα στο στίχο, η αξιολόγηση της μορφής σε σχέση με το περιεχόμενο της ποίησης, οι πηγές της τελευταίας, ο οικουμενικός της χαρακτήρας, τα εκφραστικά της μέσα, η συνάρτηση της φιλοσοφίας με την ποίηση, η σχέση της τελευταίας με τον μυστικισμό και με τον χρόνο, η σχέση της με τη μουσική, τα προβλήματά της μετάφρασής της και πολλές ακόμα π...

"Η ποίηση δεν είναι μαντεία που απευθύνεται σε μυημένους. Έστω κι αν διαθέτει κάποτε και μυστικούς κώδικες. Είναι λόγος. Πρέπει να ερευνάται με αισθητικά και όχι επιστημονικά κριτήρια, αφού η ποίηση δεν είναι επιστήμη αλλά τέχνη". (απόσπασμα από το βιβλίο) Ένα corpus για τους θιασώτες και τους μελετητές του ποιητικού λόγου αποτελεί το βιβλίο "Αξονική τομογραφία του ποιητικού λόγου", του ποιητή και κριτικού Δημήτρη Νικορέτζου. Πρόκειται για τη συγκέντρωση σε έναν τόμο των απόψεων που διατύπωσαν για την τέχνη της ποίησης στο περιοδικό "Νέα Εστία", οι συγγραφείς Έφη Αιλιαν...

Tέσσερεις διεισδυτικές μελέτες του φιλόλογου και συγγραφέα Aνδρέα Mπελεζίνη σχετικές με τον «διάλογο» του Nίκου Eγγονόπουλου με τους ομοτέχνους και αντιτέχνους του, εντός και εκτός των ορίων του υπερρεαλισμού, πάντοτε όμως στο πλαίσιο της υπηρέτησης της ποιητικής γραφής. O Aνδρέας Mπελεζίνης «σκάβει» τον ποιητικό και εικαστικό λόγο του ποιητή, ανιχνεύοντας άλλοτε εμφανείς και άλλοτε υπόγειες διασυνδέσεις με μορφές και θέματα του νέου ελληνισμού. Iδιαιτέρως στο εκτενές κείμενο «H νεώτερη και σύγχρονη ποίηση στην παιδεία» -μελέτημα που δημοσιεύεται για πρώτη φορά πλήρε...

Μια συλλογή αθησαύριστων κειμένων που εκφωνήθηκαν και γράφτηκαν για τον θάνατο του Διονυσίου Σολωμού το ίδιο εκείνο έτος: το 1857. Κείμενα που δημοσίευσαν προσωπικότητες διαπρεπείς -νομικοί, κληρικοί, λογοτέχνες, δημοσιογράφοι- όχι μόνο από τον μουσόληπτο λαό των Επτανήσων, αλλά και από το σύνολο του ελληνικού κόσμου. Με την ελπίδα του μεγάλου ανέκδοτου έργου, αλλά και με τη βαθιά ικανοποίηση από το ήδη τότε γνωστό. Ο αποχαιρετισμός των συγχρόνων του, συγκινητικός όπως ταιριάζει σε ποιητή του μεγέθους του. Γιατί είχαμε τη δωρεά και στη λαλούμενη, σημερινή ελληνική να αποκτή...

Περιέχονται οι εισηγήσεις: - Μαρία Τσούτσουρα, "Διονύσιος Σολωμός ή Το τίμημα της ελευθερίας ενός κόντε" - Νάνος Βαλαωρίτης, "Ο Σολωμός στο φως και στο σκοτάδι" - Κωνσταντίνος Φωτεινός, "Οι Λευκάδιοι Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, Κωνσταντίνος Στρατούλης, Σπυρίδων Ζαμπέλιος και ο Διονύσιος Σολωμός" - Βιβέτ Τσαρλαμπά - Κακλαμάνη, "Η απήχηση του Σολωμού στο έργο του Άγγελου Σικελιανού. Γλωσικοί και ιδεολογικοί κώδικες."

[...] Η ποίηση δεν είναι είδος μουσικής, αλλά είδος λόγου. Και γι αυτό δεν είναι καθόλου παράδοξο, ότι από την ποίηση ακούγεται κατά την ανάγνωση διαφορετική μουσική ανάλογα της διαφορετικότητας των ανθρώπων. [...] Επιχειρούμε έναν γόνιμο ποιητικό διάλογο με τους τρεις μεγάλους ποιητές - Καβάφη, Σεφέρη και Ελύτη - που μας οδήγησε, δρασκελίζοντας τα σύνορα, σ' ένα νέο παρθένο ποιητικό τοπίο διείσδυσης στην ανθρώπινη φύση και ύπαρξη. Καιρός να αφήσουμε τη νέα ποίηση ν' αναλάβει το ρόλο της. Γεράσιμος Καζάνας

Σολωμός, Παπαρρηγόπουλος, Καβάφης, Παλαμάς, Σικελιανός, Φιλύρας - και άλλοι ακόμη, που τους σέρνει από το χέρι η επανάληψη, αντιστάσεις στην επιτυχή συγγραφή μιας Ιστορίας της εθνικής μας λογοτεχνίας, ερωτήματα που μας καταναλώνουν εμποδίζοντάς μας να τα καταναλώσουμε. Τι θα κάναμε στα χρόνια που μας απομένουν - για να ξαναθέσουμε επί τάπητος το μέγιστο ερώτημα του Μεσοπολέμου - τι θα γινόμαστε χωρίς τις έμμονες ιδέες μας; Οι έμμονες ιδέες μας εκράτησαν, τότε που όλες οι άλλες μας άφησαν αλύπητα ελεύθερους - θέλω να πω, για να κλείσω την παρένθεση που άνοιξε ο Μεσοπόλεμος,...