Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην ποίηση του Βαγενά και στη ζωγραφική του Κόρδη περιδιαβάζουν αγλαές σκιές ζώντων τε και τεθνεώτων -κυρίως αυτών- αποδεικνύοντας έμπρακτα πόσο συμβατικό πράγμα είναι ο χρόνος και πόσο ισχυρή είναι η δημοκρατία των νεκρών απέναντι στο ευτελές, ολιγόζωο πολίτευμα των, προς στιγμήν, επιζώντων. Και πως η τέχνη τελικά γίνεται από τους νεκρούς για τους νεκρούς (οποτεδήποτε εκείνοι αναλάβουν τις υποχρεώσεις αυτής της τελευταίας τους και διαρκούς ιδιότητας). Μάνος Στεφανίδης

Έχω την τύχη να αγαπώ τον Σωτήρη Σόρογκα με διπλή σφοδρότητα, και για την δωρήτρια ευγένειά του, και για όση ανάταση, ή και ανάσταση μας χαρίζει το θείας ευαισθησίας έργο του. Ευγνωμονώ τις πέτρες που ζωγραφίζει ο Σόρογκας, επειδή αυτή η λευκότητα του φωτός εν είδει περιστεράς να τις περιλούει, μεταμορφώνει την σκληρότητά τους σε μια αέρινη μεταμέλεια. Και αυτή η μεταμέλεια είναι σαν να διαχέεται στο σύμπαν και να εισχωρεί σε κάθε μορφή σκληρότητας που μας έχει πετροβολήσει. Χάρη σε μια βάρκα που μου έχει ζωγραφίσει, κατάφερα πολλές φορές κοιτώντας τη, να διαπλεύσω το κυματ...

Οι "Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές" (1971-1973), -μέλος της ομάδας αυτής υπήρξε ο Γιάννης Βαλαβανίδης- ανανεώνουν το εικαστικό τοπίο της δεκαετίας του εξήντα. Επιδιώκουν να αποδεσμευθούν από το αξίωμα της ελληνικότητας που χαρακτήριζε, για δεκαετίες, την ελληνική τέχνη. Ανανεώνουν τη μορφή, χωρίς, όμως, να οδηγηθούν στην αφαίρεση. Δημιουργούν κάποιους άλλους όρους για να γίνει κατανοητό το εικαστικό έργο. Οι "νέοι ρεαλιστές" δημιουργούνται το 1971 και αποτελούν μια παρέα' συζητούν, δημοσιεύουν κείμενα, όπως τα τρία μανιφέστα για τον κοινωνικό ρόλο της τέχνης, στο Χρονικό του Μπαχαρ...

Το βιβλίο αφηγείται τη ζωή του μεγάλου ζωγράφου, παράλληλα με τις μεταμορφώσεις της "Κριεζώτου 3", του μεσοπολεμικού κτηρίου που υπήρξε για τον καλλιτέχνη τόπος κατοικίας και δημιουργίας για πάνω από σαράντα χρόνια. Σε ιδιαίτερη ενότητα παρουσιάζονται το Εργαστήριο και η Πινακοθήκη του, ύστερα από τις σημερινές διαρρυθμίσεις και τις κτηριολογικές αποκαταστάσεις, ενώ ο τόμος ολοκληρώνεται με την αναλυτική καταγραφή της Συλλογής Έργων Τέχνης του Χατζηκυριάκου-Γκίκα, που ανήκει στο Μουσείο Μπενάκη.

Στα έργα του λευκώματος αποτυπώνεται η άγρια και λιτή ομορφιά τής πατρίδας της δημιουργού, της Λακωνίας και όχι μόνο. Στις σελίδες του λευκώματός της είναι ολοφάνερη η αέναη προσπάθεια της δημιουργού να εκφραστεί η αγάπη της για τη φύση: τοπία, λουλούδια και χρώματα, καθώς και το πάθος της για την ιστιοπλοΐα και τους γαλάζιους δρόμους στην ανοιχτή θάλασσα.

Το υλικό αυτών των "άγραφων παραμυθιών" φαίνεται να αντλείται από κάποια διάσταση που επιτρέπει και περιλαμβάνει όλες τις εκδοχές του κόσμου. Και με το γαλάζιο, το μελανό, το τοξικό μοβ, το πυκνό μπλε των μυστικών, το εκκωφαντικό κίτρινο, το ζωντανό πράσινο, το εξασθενημένο δηλητήριο του κόκκινου, συντίθεται σε 52 αυτοτελή "επεισόδια": ζωγραφιές με ακατέργαστες ορυκτές σημασίες και έντεχνα τιτιβίσματα, πολυεπίπεδες στην "ανάγνωση". Ζωγραφιές που αποκαλύπτουν ότι ο Ποιητής και από την άλλη όψη του, την όψη του Ζωγράφου, είναι ο ίδιος, για να χρησιμοποιήσουμε κάπως παραφθαρμέ...

Στην έκθεση "Ο κόσμος του Οδυσσέα Ελύτη: ποίηση και ζωγραφική" παρουσιάζεται για πρώτη φορά το σύνολο των ζωγραφικών έργων του νομπελίστα ποιητή. Πρόκειται για ευφάνταστα κολάζ, τέμπερες και υδατογραφίες, μικρών διαστάσεων, που αναδεικνύουν τη μοναδική καλλιτεχνική υπόσταση και αντανακλούν την αισθητική αντίληψη του μεγάλου ποιητή. Παράλληλα, εκτίθενται αντιπροσωπευτικά έργα κορυφαίων Ελλήνων ζωγράφων που αγάπησε ο Ελύτης και έχει γράψει αξεπέραστα κείμενα για το έργο τους, μεταξύ των οποίων, οι: Θεόφιλος, Τσαρούχης, Γκίκας, Καπράλος, Κανέλλης, Μόραλης, Δέρπαπας και Φασιανό...

Η έκθεση του Μιχάλη Μανουσάκη "Ο χώρος του χρόνου" συνεχίζει κατά τρόπο ευκταίο το εκθεσιακό πρόγραμμα "Επέστρεφε", ως δεύτερη κατά σειρά παραγωγή, μετά την εναρκτήρια με τα θεατρικά κοστούμια και προσωπεία του Γιάννn Μετζικώφ. Σκοπός του προγράμματος είναι να παρουσιαστεί στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων το εικαστικό έργο καλλιτεχνών, ήδη καταξιωμένων αλλά και νεώτερων, με καταγωγή και βιώματα από την Κρήτη. Ως μόττο αυτής της σειράς εκθέσεων προτάσσεται ο τίτλος του γνωστού ποιήματος του Κωνσταντίνου Καβάφη ("Επέστρεφε", 1912). Σαφώς αυτή η σύνθεση του αλεξανδρινού ποιητή...

Στον τόμο αυτό παρουσιάζονται έργα ελλήνων καλλιτεχνών του 20ού αιώνα από τη συλλογή του Θ. Καραπαναγιώτη. Τα περισσότερα είναι συνθέσεις των πρωτοπόρων της μοντέρνας τέχνης στην Ελλάδα, Κωνσταντίνου Παρθένη, Κωνσταντίνου Μαλέα, Θεόφραστου Τριανταφυλλίδη, Νικόλαου Λύτρα, Μιχάλη Oικονόμου και Σπύρου Παπαλουκά. Oι καλλιτέχνες αυτοί εκπροσωπούν τις δύο τάσεις που διαμορφώθηκαν στην ελληνική πρόσληψη της μοντέρνας τέχνης, του Μοντερνισμού και της «Παράδοσης». Με βάση αυτή τη διάκριση, που έχει ιδεολογικές αφετηρίες, την τάση του Μοντερνισμού εκπροσωπούν οι Τριανταφυλλίδης, Λύτρ...

56 σχέδια-εικονογραφήσεις του εικαστικού καλλιτέχνη Κώστα Ηρακλή Γεωργίου που δημιουργήθηκαν για το ένθετο "Εβδομάδα" της εφημερίδας Το Βήμα της Κυριακής στα τέλη της δεκαετίας του '70. Πρόκειται για μια εικαστική δουλειά που έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στους αναγνώστες της εφημερίδας αλλά και σε κριτικούς τέχνης.

Ο γραφισμός είναι γραφή; Ο γραφισμός υπήρξε επικοινωνία; Το βέβαιο είναι ότι έχουμε γραφισμό μόνο όταν έχουμε γραφή. Η χειρονομία του συνδέεται με την περιπέτεια της γραφής. Οι πρώιμες απεικονίσεις του γραφισμού παρουσίαζαν μια μορφή γραφής που αποτελούσε μια συμβολική μεταφορά και όχι αντιγραφή της πραγματικότητας. Αντίθετα, προϋπόθετε την ύπαρξη της γραφής. Από την άλλη πλευρά ο γραφισμός δεν αποτελούσε μια φωτογραφική αναπαράσταση της πραγματι-κότητας, αλλά μόνο μια αφαίρεση από αυτήν που ήταν προ-σανατολισμένη σε θρησκευτικά και λατρευτικά ζητήματα. Ο γραφισμός ξεκιν...

Η έκθεση που αφιερώνεται στον καλλιτέχνη έχει ως κεντρικό άξονα τη μεγάλη δωρεά του προς το μουσείο και περιλαμβάνει ζωγραφικά έργα, σχέδια και χαρακτικά. Έξι δημιουργικές δεκαετίες, από το 1930 έως τα μέσα της δεκαετίας του 1980, αποτυπώνονται στα έργα των συλλογών της Εθνικής Πινακοθήκης. Στόχος της έκθεσης είναι να επαναφηγηθεί την καλλιτεχνική διαδρομή του, όπως ο ίδιος θέλησε να την ορίσει μέσα από τα έργα της δωρεάς του προς την Εθνική Πινακοθήκη, "θησαυροφυλάκιο της νεότερης ελληνικής τέχνης". Τα έργα των συλλογών της Εθνικής Πινακοθήκης συμπληρώνονται με μια σειρ...

Η παρούσα έκδοση αποτελεί την πρώτη προσπάθεια πλήρους, κατά το δυνατόν, καταγραφής και παρουσίασης του έργου του ζωγράφου και σκηνογράφου Πάνου Αριστείδου Αραβαντινού. Ο Πάνος Αραβαντινός (1884-1930) εργάστηκε αρχικά στην Ελλάδα και κατόπιν στη Γερμανία του μεσοπολέμου, σε μία σημαντική περίοδο για την ιστορία της σκηνογραφίας. Στη Γερμανία αναγνωρίστηκε ως ένας από τους σημαντικότερους σκηνογράφους της εποχής του, δημιουργώντας σκηνικά για περισσότερες από 110 παραστάσεις όπερας, οπερέτας, μπαλέτου και θεάτρου πρόζας, από το 1917 έως και το 1930. Αξίζει μάλιστα να τονι...

Η έκδοση του τρίτου τόμου της επιβλητικής σειράς "Έλληνες ζωγράφοι μετά την Άλωση" συνιστά μια κατά πάντα σημαντική υπόμνηση της επιστημονικής στρατηγικής αλλά και του ερευνητικού κεκτημένου που προσδιόρισαν τη φυσιογνωμία του Ινστιτούτου Νεοελληνικών Ερευνών. Ως προς την επιστημονική στρατηγική, το πρόγραμμα των "Ελλήνων Ζωγράφων" που εμπνεύσθηκε, σχεδίασε και έθεσε στην οδό της πραγμάτωσής του ο Μανόλης Χατζηδάκης με την έκδοση του πρώτου τόμου το 1987 μας υπενθυμίζει ότι το ΙΝΕ μελετά τη νεοελληνική ιστορική εμπειρία συνολικά, προσπαθώντας να περιλάβει στη θεματολογία τω...

Ο συνοδευτικός κατάλογος της ομώνυμης έκθεσης, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη (31 Μαρτίου - 22 Μαϊου 2011). Η έκδοση περιλαμβάνει κείμενα της Ρέας Γαλανάκη, της Elizabeth Fabritius, του Gianfranco Piemontese και της επιμελήτριας της έκθεσης, Ελένης Κυπραίου, και φιλοδοξεί να αποτελέσει μια όσο το δυνατόν πληρέστερη καταγραφή των έργων του Ιωάννη Αλταμούρα.