Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κατάλογος της ομώνυμης έκθεσης της Δημοτικής Πινακοθήκης Λάρισας - Μουσείου Γ.Ι. Κατσίγρα (Φεβρουάριος-Μάρτιος 2017). Περιλαμβάνονται 29 έργα των Λάμπρου Ορφανού και της Έλλης Μουρέλου-Ορφανού. Η έκθεση, με αφορμή τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τη γέννηση του Λ. Ορφανού, παρουσιάζει τη δωρεά 12 έργων που πραγματοποιήθηκε το 1999 από την αείμνηστη Έλλη Μουρέλου-Ορφανού προς το μουσείο, καθώς και 17 έργα, τα οποία προσκτήθηκαν έπειτα από δωρεά το 2016 εκ μέρους του κ. Μίνωα Ορφανού, εις μνήμην των γονέων του. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα σημαντική έκθεση, της οποίας τα έργα "σ...

Χρόνια με κυνηγούσε η ιδέα ν' ασχοληθώ με τα λαϊκά παραμύθια. Διάλεξα τις καλύτερες παραλλαγές, με βασικό κριτήριο το δίδαγμα ζωής που βγαίνει απ' την παραδοσιακή μυθοπλασία. Δεύτερο μέλημά μου: η γλώσσα. Θέλησα να διατηρήσω πολύτιμες εκφράσεις της δημοτικής, που χάνονται στην ισοπεδωτική καθημερινή ομιλία, ταυτόχρονα όμως, στρωτά γραμμένα, τα παραμύθια να διαβάζονται απ' τα σημερινά παιδιά. Τα εμπλούτισα μάλιστα με παροιμίες, που κι αυτές ολοένα περισσότερο μπαίνουν στο περιθώριο... Τελειώνοντας, θυμήθηκα πως σαν ήμουν μικρή, κάθε χρόνο γινόταν στο Ζάππειο η "Πανελλήνι...

Tαξιδιωτικό σημειωματάριο για την πόλη της Πάργας, με ανατυπώσεις έργων του γνωστού ζωγράφου Πάβλου Χαμπίδη. Ο ζωγράφος αποτύπωσε, με το πενάκι του και χρώμα, τοπία που κέντρισαν το ενδιαφέρον του και χαρακτηρίζουν τη φυσιογνωμία της Πάργας. Είναι η τρίτη δουλειά του Π. Χαμπίδη στο χώρο των carnet de voyage. Η πρώτη ήταν για την πόλη των Αθηνών που εξέδωσε η Louis Vitton το 2004 επ' ευκαιρία της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων στην πόλη και η δεύτερη για την πόλη της Πρέβεζας. Πρόκειται για μια καλαίσθητη, καλλιτεχνική έκδοση που μπορεί να σταθεί οδηγός για τον επισκέπτ...

Μια διαφορετική γνωριμία με την Πάτρα μέσα από ζωγραφικές απεικονίσεις αποτελεί το λεύκωμα με τίτλο "Πάτρα: έργω και λόγω - Όψεις υδατογραφίας μιας σύγχρονης πόλης" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΤΟ ΔΟΝΤΙ. Πρωταγωνιστές του λευκώματος είναι τα έργα της νευρολόγου και ζωγράφου Ευαγγελίας Τσιμπρή, που καλύπτουν γνωστές και άγνωστες πλευρές της πόλης, σκιαγραφώντας το σύγχρονο χαρακτήρα της και τις επιρροές από την πλούσια ιστορία της. Τα έργα συνοδεύονται από κείμενα της αν. Καθηγήτριας του Πανεπιστημίου Αθηνών Ευανθίας Στιβανάκη, τα οποία αφενός σχολιάζουν με λογοτεχν...

Η "Πατριδογνωσία" είναι μια αναδρομή στο ζωγραφικό έργο του Γιάννη Ψυχοπαίδη από τη δεκαετία του '60 μέχρι σήμερα. Η σταθερή αναφορά αυτού του βιβλίου είναι τα επιλεγμένα έργα του, που εκφράζουν με άμεσο τρόπο τη στενή σχέση της τέχνης με την κοινωνία, την ιδεολογία, την πολιτική και την ιστορία. Το βιβλίο αυτό διατρέχει μια πορεία 40 χρόνων νεοελληνικής ιστορίας και προσωπικής ιστορίας του καλλιτέχνη και αναζητά μέσα από την καλλιτεχνική διαδρομή του Ψυχοπαίδη να αναδείξει μια ολόκληρη εποχή αμφισβήτησης, τολμηρών ανατροπών και κριτικού στοχασμού. Περιλαμβάνει περίπου 280...

Το 2006 συμπληρώθηκαν 50 χρόνια από το θάνατο του κρητιδογράφου, καθηγητού της Σχολής Καλών Τεχνών και ακαδημαϊκού, Παύλου Μαθιόπουλου (Αθήνα 1876 - Αθήνα 1956). Με αφορμή αυτή την επέτειο το Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών (Ίδρυμα Βούρου - Ευταξία) αποφάσισε την οργάνωση έκθεσης έργων αυτού του γνήσιου Αθηναίου, όχι μόνο από την πλευρά της καταγωγής, αλλά και από εκείνη της αντιπροσωπευτικής βίωσης και έκφρασης της αθηναϊκής κοινωνίας της "belle epoque". Για την Αθηναϊκή, αστική κοινωνία της εποχής του Μαθιόπουλου ήταν το Παρίσι το πρότυπο, η πόλη στην οποία συνέχισε...

Η έκθεση "Πέρα από το πραγματικό" εξετάζει τις επιρροές του σουρεαλιστικού κινήματος στην ελληνική καλλιτεχνική σκηνή. Αφετηρία της έκθεσης αποτελεί το έργο του Νίκου Εγγονόπουλου (1907-1985) με τίτλο "Ο Σιδηροδρομικός Σταθμός" του 1936. Από τα πρώτα σουρεαλιστικά πειράματα του καλλιτέχνη, συμπεριλήφθηκε στην Μπιενάλε Βενετίας το 1954 που ήταν αφιερωμένη στον σουρεαλισμό. Ο Εγγονόπουλος, ζωγράφος και ποιητής, εμπλούτισε τους σουρεαλιστικούς πίνακές του με αναφορές στον πολιτισμό και την ιστορία της Ελλάδας. Καταργώντας τη λογική, άντλησε εικόνες από το υποσυνείδητο, δημι...

Οι "Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές" (1971-1973), -μέλος της ομάδας αυτής υπήρξε ο Γιάννης Βαλαβανίδης- ανανεώνουν το εικαστικό τοπίο της δεκαετίας του εξήντα. Επιδιώκουν να αποδεσμευθούν από το αξίωμα της ελληνικότητας που χαρακτήριζε, για δεκαετίες, την ελληνική τέχνη. Ανανεώνουν τη μορφή, χωρίς, όμως, να οδηγηθούν στην αφαίρεση. Δημιουργούν κάποιους άλλους όρους για να γίνει κατανοητό το εικαστικό έργο. Οι "νέοι ρεαλιστές" δημιουργούνται το 1971 και αποτελούν μια παρέα' συζητούν, δημοσιεύουν κείμενα, όπως τα τρία μανιφέστα για τον κοινωνικό ρόλο της τέχνης, στο Χρονικό του Μπαχαρ...

Εν αρχή ήσαν... ασκήσεις επί χάρτου. Αφορμές και δικαιολογίες που έγιναν τα σχέδια αυτά ήταν κάποιες σκέψεις, κάποιοι συνειρμοί που αυτόματα έκανα μιλώντας στο τηλέφωνο, ακούγοντας μουσική, κοιτώντας αντικείμενα που υπάρχουν γύρω μου, περπατώντας στους δρόμους. Πορτραίτα ανθρώπων που δεν γνώρισα, τοπία από μέρη που δεν πήγα, εικόνες και σχήματα παράδοξα, παραστάσεις, αναμνήσεις που έρχονται και φεύγουν "ερήμην του λόγου και της λογικής"... Μικρές ζωγραφικές σημειώσεις μνήμης του χρόνου που ζω και φεύγει. Αυτή ήταν η αρχή. Ύστερα τα πήραν οι φίλοι χωρίς τίτλους για να μη...

Η ζωή, όταν κυοφορείται, μυστηριακά και αθέατα (ή, πιο άπλα, μια γυναίκα γκαστρωμένη), είναι μια βίαιη επαναφορά του ανθρώπου στη δικιά του ζωή που χάνεται, στη φύση που πεθαίνει μαζί του, στα έργα του που έχουν γίνει η καταπίεσή του. Βρίσκεται στη στιγμή της αλήθειας, όταν όλα γύρω του (κράτος, κόμματα, εφημερίδες, δουλειά, διασκέδαση, φίλοι, ζευγάρια, συνήθειες κτλ.) είναι ένα απέραντο γραφείο τελετών. Με τέτοιες σκέψεις, ή περίπου, θελήσαμε να σχολιάσουμε τις μοναδικές φωτογραφίες του Lennart Nilsson, που κατόρθωσε και φωτογράφισε τη διαδικασία της κύησης από την αρχή...

Ο Περικλής Πανταζής (1849-1884), περισσότερο γνωστός εκτός Ελλάδος (κυρίως στο Βέλγιο) παρά στην ίδια του την πατρίδα, υπήρξε ένας από τους πρώτους Έλληνες ζωγράφους που ανδρώθηκε καλλιτεχνικά στο περιβάλλον του γαλλικού ιμπρεσιονισμού, και μάλιστα την εποχή που αυτό το κίνημα βρισκόταν στο απόγειό του. Σπούδασε ζωγραφική στο Σχολείο των Τεχνών, με δάσκαλο τον Νικηφόρο Λύτρα. Για ένα χρόνο συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου, αλλά, απογοητευμένος από τον συντηρητισμό της Ακαδημίας, έφυγε για τη Μασσαλία και το Παρίσι. Στο Παρίσι μυθολογείται ό...

Με τις εργασίες μου για το χώρο θέλω να εστιάζω στις έννοιες της μετάβασης από ένα χώρο σε ένα άλλο, αλλά και στη σχέση του επί μέρους με την ενότητα. Θέλω να προβάλλει στο τοπίο τον ανοιχτό δημόσιο χαρακτήρα του, τις απεριόριστες δυνατότητες της αναδιαμόρφωσής του με τη μετασχηματιστική δύναμη της φαντασίας και του παράλογου. Η εικόνα προσπαθώ να γίνεται διαδικασία επεξεργασίας του χώρου και να οργανώνεται με τα αρχέτυπα του κύβου και του δέντρου σαν βασικές δομές. Θέλω να δουλεύω με τη γεωμετρία, με διαφάνειες και με ένα σχέδιο κοντά στην ελευθεριακή αρχιτεκτονική....