Το τίμημα
Miller Arthur 1915-2005
Δωδώνη (1988)
ΒΙΚΤΩΡ: Μεγαλώσαμε μαθαίνοντας να πιστεύουμε ο ένας στον άλλον. Ζεις μ’ αυτή την ανάγκη και προσπαθείς να συνεχίσεις... δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά. Αυτό είναι όλο. Νόμιζα πως αν δενόμουνα μαζί του, αν έβλεπε πως κάποιος ακόμα... πίστευε σε εκείνον... (Σταματά απότομα, σαν να μην μπορεί πια να σκεφτεί. Κάθεται.) Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Ήθελα να... να τον εμποδίσω να διαλυθεί, να γκρεμιστεί ολότελα. ΟΥΩΛΤΕΡ, σαν να τον σπρώχνει η ανάγκη να μιλήσει: Πραγματικά διαλύθηκε, γκρεμίστηκε, και πραγματικά μεγαλώσαμε μαθαίνοντας να πιστεύουμε ο ένας στον άλλον; Ανατραφήκαμε μ...
Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ
Albee Edward Franklin 1928-2016
Δωδώνη (1977)
Τέσσερις χαρακτήρες σε ένα και μοναδικό σκηνικό (το καθιστικό δωμάτιο ενός σπιτιού, σ’ ένα μικρό πανεπιστημιακό συγκρότημα στην Αμερική) επί τέσσερις ώρες καθηλώνουν το κοινό που παρακολουθεί την πιο άγρια, την πιο απελπισμένη προσπάθεια για αναγνώριση και επικοινωνία. Γίνεται ένα τρομερό παιχνίδι αποκαλύψεων, ένα αλύπητο, αδίστακτο παιχνίδι να ξεσκεπαστούν οι αλήθειες που χρόνια τώρα κρύβουν μέσα τους οι τέσσερις αυτοί άνθρωποι. Αυτό που αρχίζει τώρα σαν παιχνίδι, εξελίσσεται σ’ ένα ξεγύμνωμα, ένα κουρέλιασμα των μύθων που είχαν κατασκευάσει. Έχουν πλήρη επίγνωση του κινδύ...
Ο γυρισμός
O' Neill Eugene 1888-1953
Σχολή Μωραΐτη. Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας (1974)
"Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα" πρωτανεβάστηκε στη Νέα Υόρκη τον Οκτώβριο του 1931. Στο "Ημερολόγιο εργασίας" του έργου, ο συγγραφέας παρατηρεί: "Μοντέρνο ψυχολογικό δράμα με βασικό θέμα του μια απ' τις ιστορίες της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας... Είναι πραγματοποιήσιμη σ' ένα τέτοιο έργο η προσέγγιση, απ' τη σύγχρονη ψυχολογική σκοπιά, της ελληνικής έννοιας του μοιραίου έτσι που να μπορέσει το σημερινό θεατρικό κοινό, που δεν πιστεύει σε θεούς ή υπερφυσικές τιμωρίες, να την παραδεχτεί και να συγκινηθεί;... Το τοπικό χρώμα της Νέας Αγγλίας είναι το καλύτερο από δραματική...