Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι ηρωίδες του Ουίλλιαμς βρίσκονται, ή θέλουν να βρίσκονται, δίπλα σ' ένα ντουζ. Ένα ντουζ με χλιαρό νερό. Ξέρετε γιατί; Γιατί έχουν αδύνατα νεύρα. Τις πιο πολλές φορές κάθε τόσο αποχωρούν από τη σκηνή κουρασμένες - αδιάθετες και επιστρέφουν σε λίγο με επιφωνήματα ανακουφίσεως. Λίγη κολώνια ή άρωμα στ' αυτιά, στο μέτωπο, το κουμπί του ραδιοφώνου πιο σωστά στο σταθμό κι όλα έχουν μια λάμψη για ζωή. Μα μόνο για λίγο όμως, γιατί μετά αρχίζουν πάλι τις σολωμικές φαντασιώσεις. Τις λαμπρές πτώσεις. Τα νεραϊδοπαρσίματα. Γιώργος Χρονάς, "Ψεύτικες βλεφαρίδες"

"Οι ηρωίδες του Ουίλλιαμς βρίσκονται, ή θέλουν να βρίσκονται, δίπλα σ' ένα ντουζ. Ένα ντουζ με χλιαρό νερό. Ξέρετε γιατί; Γιατί έχουν αδύνατα νεύρα. Τις πιο πολλές φορές κάθε τόσο αποχωρούν από τη σκηνή κουρασμένες-αδιάθετες και επιστρέφουν σε λίγο με επιφωνήματα ανακουφίσεως. Λίγη κολόνια ή άρωμα στ' αυτιά, στο μέτωπο, το κουμπί του ραδιοφώνου πιο σωστά στο σταθμό κι όλα έχουν μια λάμψη για ζωή. Μα μόνο για λίγο όμως, γιατί μετά αρχίζουν πάλι τις σολωμικές φαντασιώσεις. Τις λαμπρές πτώσεις. Τα νεραϊδοπαρσίματα". Γιώργος Χρονάς, Ψεύτικες βλεφαρίδες.

Τα μονόπρακτα του Τεννεσσή Ουίλλιαμς αποτελούν αντικείμενο μελέτης σε θεατρικές σχολές, όπου παρουσιάζονται ως σπουδή στον συμπυκνωμένο θεατρικό λόγο. Ο Ουίλλιαμς, όπως ο Πιραντέλλο, ο Μίλλερ και άλλοι, πλάθουν χαρακτήρες και μέσω αυτών μεταδίδουν τα μηνύματά τους με έμμεσο τρόπο. Ειδικότερα ο Ουίλλιαμς προσφέρεται για μελέτη και ανάλυση, αφού στα μονόπρακτά του οι ήρωες ξεκινούν από μια αφετηρία του παρελθόντος γνωρίζοντας πως η πορεία τους δεν έχει τέρμα, ή, αν έχει, το τέρμα αυτό είναι αδιέξοδο. Οι περισσότεροι ήρωές του προσπαθούν να βρουν μια άκρη -όποια-, όμως δεν το...

Η Έλεν Κέλλερ είχε ανεξάντλητα αποθέματα ψυχικής δύναμης σε όλη τη ζωή της. Επέδειξε πρωτοφανές πείσμα και βγήκε νικητής μέσα από το σκοτάδι και τη σιωπή της. Η φλόγα από το σπινθηροβόλο πνεύμα της μένει πάντα ζωηρή και φωτίζει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο για περισσότερα από εκατό χρόνια. Η Έλεν Κέλλερ είναι διεθνές σύμβολο, ένα ζωντανό παράδειγμα προσήλωσης και πίστης στην προσπάθεια. Η Έλεν έκρυβε μέσα της αμέτρητη δύναμη. Δεν ήξερε όμως πώς να προσπαθεί και να καταφέρνει αυτά που επιθυμούσε. Τον τρόπο της τον έμαθε από την αρχή η δασκάλα της, η Άννυ...

Είναι ένα έργο όπου πιστεύουμε κάθε λέξη που δεν εκφέρεται, κάθε συναίσθημα που δεν εκδηλώνεται, κάθε αδυναμία που δεν ομολογείται. Οι δύο κύριοι χαρακτήρες του, εκρηκτικοί μέσα στα αδιέξοδά τους, είναι διατεθειμένοι να συγκρουστούν έως την συντριβή και την κατάρρευση. Έχουμε να κάνουμε εδώ με μία έγγαμη ερωτική σχέση που θυμίζει περισσότερο εναγκαλισμό θανάτου παρά προσπάθεια συμβίωσης. Η διεκδικητική Μάγκι προσπαθεί να αναστήσει πεθαμένα αισθήματα στον παραιτημένο Μπρικ, που μετά το βιολογικό τραυματισμό του σε κάποιο γήπεδο αποσύρεται στο δωμάτιό του και καταφεύγει στο π...

Στο "Λεωφορείον ο Πόθος", κορυφώνεται η αντίθεση ανάμεσα στην παρακμή ενός πολιτισμού που έχει συνείδηση του εαυτού του και στη δύναμη μιας ζωώδους ορμής χωρίς σκοπό. Το "Λεωφορείον" αποκαλύπτει πως ο κύριος Ουίλλιαμς είναι γνήσιος ποιητικός δραματουργός, με τίμια και ολοκληρωτική γνώση των ανθρώπων και με βαθιά συμπάθεια γι' αυτούς... Με ποιητική φαντασία και συμπόνια, ύφανε μια σπαρακτική και λαμπερή ιστορία. (Brooks Atkinson, New York Times, 4.12.1947) Το "Λεωφορείον" είναι ζωτικό, παλλόμενο, συμπονετικό, σπαρακτικά ανθρώπινο."" (New York Daily News, 4.12.1947) "...

Στο "Λεωφορείον ο Πόθος", κορυφώνεται η αντίθεση ανάμεσα στην παρακμή ενός πολιτισμού που έχει συνείδηση του εαυτού του και στη δύναμη μιας ζωώδους ορμής χωρίς σκοπό. Το "Λεωφορείον" αποκαλύπτει πως ο κύριος Ουίλλιαμς είναι γνήσιος ποιητικός δραματουργός, με τίμια και ολοκληρωτική γνώση των ανθρώπων και με βαθιά συμπάθεια γι' αυτούς... Με ποιητική φαντασία και συμπόνια, ύφανε μια σπαρακτική και λαμπερή ιστορία. (Brooks Atkinson, New York Times, 4.12.1947) Το "Λεωφορείον" είναι ζωτικό, παλλόμενο, συμπονετικό, σπαρακτικά ανθρώπινο."" (New York Daily News, 4.12.1947) "...

"Κι έτσι μπήκα σ’ έναν σπασμένο κόσμο αναζητώντας την ονειρική συντροφιά της αγάπης..." (BrokenTower) Προφανώς ο "σπασμένος κόσμος" είναι η μεταπολεμική Αμερική. Μετά από την τεράστια οικονομική κρίση που πήρε διαστάσεις πολέμου, οι αξίες και οι κοινωνικές ισορροπίες επαναπροσδιορίζονται. Ο παλιός κόσμος που πεθαίνει (Blanche) θέλει να υιοθετηθεί από έναν άλλον που βρίσκεται σε περίοδο οργασμικής δημιουργικότητας (Kowalski). Προβάλει μια νέα ταυτότητα, μια σεξουαλικότητα έντονη και προσπαθεί να ριζώσει στο καινούργιο που με την σειρά του τρέφεται από τις σάρκες του π...

Ο Στάνλεϋ Κοβάλσκι, ένας άξεστος Πολωνός, δεύτερης γενιάς μετανάστης, και η γυναίκα του Στέλλα, που κατάγεται από ξεπεσμένη εύπορη οικογένεια του Νότου, ζουν στα Ηλύσια Πεδία, μια μίζερη παραποτάμια συνοικία της Νέας Ορλεάνης. Η αδελφή τής Στέλλας, η Μπλανς Ντυμπουά, μια εύθραυστη, στολισμέν, ξεθωριασμένη καλλονή, καταδέχεται να έρθει και να ζητήσει καταφύγιο στο σπίτι του ζεύγους, όπου αρχίζει να ζει πνίγοντας τα προβλήματά της στο ποτό και μιλώντας συνέχεια για το ένδοξο παρελθόν της οικογένειάς της.

Το θεατρικό έργο των Τζέρομ Λώρενς και Ρόμπερτ Λη, με τον τίτλο "Κληρονομήστε τον Άνεμο" (''Inherit the Wind") , είναι εμπνευσμένο και βασίζεται σε μια δίκη, που έλαβε χώρα τον Ιούλιο τού 1925 στη μικρή αμερικανική πόλη Ντέϋτον της Πολιτείας του Τεννεσσή και έγινε παγκόσμια γνωστή, ως η "Δίκη των Πιθήκων", με κατηγορούμενο ένα νεαρό καθηγητή γυμνασίου. Στις αρχές του ίδιου χρόνου είχε ψηφιστεί στην παραπάνω πολιτεία νόμος, που απαγόρευε στους καθηγητές των δημόσιων σχολείων τη διδασκαλία της θεωρίας της εξέλιξης τού Δαρβίνου στο μάθημα τής βιολογίας. Κατά τον εισηγητή του...

Το "Κάτι γα να σε θυμάμαι" (The Woolgatherer), είναι το πρώτο θεατρικό του Γουίλιαμ Μαστροσιμόνε. Ανέβηκε για πρώτη φορά το 1979 στο Θέατρο του Πανεπιστημίου Rutgers στο Νιου Τζέρσευ, όπου και διαδραματίζεται το έργο. Το βιβλίο εκδόθηκε αργότερα, το 1981, και την επόμενη χρονιά κέρδισε το βραβείο L.A. Drama Critics. Στη συνέχεια, το έργο πήρε και άλλες διακρίσεις και βραβεία. Ο Γουίλιαμ Μαστροσιμόνε, γνωστός στο ελληνικό κοινό από το έργο του "Ακρότητες", έχει ένα μοναδικό ταλέντο, μπορεί να διεισδύει βαθιά μέσα στη ψυχοσύνθεση των χαρακτήρων του, να τους κτίζει έναν απίστ...

Η Άλμα, τραγική πουριτανή του έρου, είναι μια δυστυχισμένη κοπέλα, εγκλωβισμένη στα στεγανά ασκητικά πρότυπα της θρησκευτικής της υπερβολής. Δειλιάζει μπροστά στην αντιμετώπιση προσωπικών της τρόμων και συντρίβεται από το βάρος των ανομολόγητων επιθυμιών της. Δεν είναι τυχαίο που ο Ουίλλιαμς τοποθετεί χρονικά το έργο στις αρχές του εικοστού αιώνα (1916) και όχι στην εποχή που το έγραψε: ως και στη υποτιθέμενη φιλελεύθερη Αμερική, η εγκράτεια και η υποκρισία της βρετανικής βικτοριανής εποχής έχει στιγματίσει όλους τους Αγγλοσάξωνες. Έτσι, η Άλμα είναι χαρακτηριστικό δείγμα...