Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο άγγλος μηχανικός Χάουαρντ Γκράχαμ ταξιδεύει πάνω σ' ένα ιταλικό πλοίο, επιστρέφοντας από την Τουρκία, όπου είχε μυστικές συναντήσεις με στόχο μια συμφωνία Βρετανών και Τούρκων, λίγο μετά την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στο πλοίο, μαζί του, ταξιδεύει η γυναίκα του, ένας γερμανός διανοούμενος-κατάσκοπος όπως και ο ίδιος, ένα Τούρκος μυστικός αστυνομικός, μια Σπανιόλα καλλονή "ελαφρών ηθών" μαζί με τον συνοδό της, ένα ζευγάρι Γάλλων που διαφωνούν πολιτικά και ένας Ρουμάνος πληρωμένος δολοφόνος, που στόχος του είναι ο μηχανικός... Το κλασικό θρίλερ "Ταξίδι στον φόβο"...

Ο Γουσταύος φον Άσενμπαχ είναι ένας διάσημος συγγραφέας που ζει στο Μόναχο, και φημίζεται προπαντός για τη νηφαλιότητα και την αυτοπειθαρχία του. Μεσόκοπος πια, αποφασίζει να κάνει διακοπές στη Μεσόγειο, με τέρμα του ταξιδιού του τη Βενετία. Εκεί θα δει τον δεκατετράχρονο Τάτζιο, και γοητευμένος από την ομορφιά του, θα παρατείνει την παραμονή του στη Βενετία, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις για την επιδημία χολέρας που έχει ξεσπάσει. Η επικρεμάμενη απειλή του θανάτου, σε μια Βενετία που προσπαθεί ν' αποσιωπήσει το κακό για να μην πληγεί ο τουρισμός της, λειτουργεί για τον Ά...

Ο Αντόνιο Ταμπούκι, γνωστός στην Ελλάδα από το προηγούμενο βιβλίο του, "Μικρές παρεξηγήσεις άνευ σημασίας", μας προτείνει αυτή τη φορά μια μακρινή περιπλάνηση, γεμάτη μυστήριο και αναπάντεχες καταστάσεις. Ο ήρωας του βιβλίου φτάνει στην Ινδία αναζητώντας ουσιαστικά τα ίχνη κάποιου παλιού αγαπημένου φίλου, μετά από το γράμμα μιας άγνωστης γυναίκας. Στην περιπλάνησή του η αλήθεια θα διασταυρώνεται διαρκώς με την αμφιβολία και οι αντικατοπτρισμοί θα παραπλανούν τόσο τον ήρωα όσο και τον αναγνώστη. Ύποπτα ξενοδοχεία, ένα νοσοκομείο, συζητήσεις σε μια θεοσοφική εταιρία, μια παρά...

Ο γιγαντόσωμος άντρας έψαχνε για τη Βίλμα, το ίδιο και ο Φίλιπ Μάρλοου, μόνο που δεν το ήξερε. Ωστόσο, ο δρόμος για την αναζήτηση της Βίλμας ήταν κοινός και θα χρειαζόταν πολύς καιρός -και κινδύνους- για να βρεθεί. Το μυθιστόρημα μεταφέρθηκε στο σινεμά δύο φορές: το 1942, στην ταινία "The Falcon Takes Over" του Irving Reis, με πρωταγωνιστές τους Τζορτζ Σάντερς (ντετέκτιβ Falcon, το "Γεράκι"), Λιν Μπάρι και Τζέιμς Γκλίσον, και το 1975, στην -πιστότερη μεταφορά- "Farewell, my Lovely" του Dick Richards, με τους Ρόμπερτ Μίτσαμ (Φίλιπ Μάρλοου), Σαρλότ Ράμπλινγκ (Έλεν Γκρέιλ),...

Ο διοικητής είχε αρχίσει να γίνεται φιλικός με τον Άρθουρ Αμπντέλ Σίμσον, παρά το μικρό πρόβλημα με το διαβατήριο του Άρθουρ. Αλλά ξαφνικά η διάθεσή του άλλαξε... "Είπες ότι έψαξες καλά το αυτοκίνητο. Μέσα στις πόρτες κοίταξες;" "Όχι σερ" "Μέσα στις πόρτες βρήκαμε δώδεκα δακρυγόνες χειροβομβίδες, δώδεκα εκρηκτικές χειροβομβίδες, δώδεκα καπνογόνες χειροβομβίδες, έξι αντιασφυξιογόνες μάσκες, έξι πιστόλια Παραμπέλουμ και εκατόν είκοσι γεμιστήρες με σφαίρες των εννιά χιλιοστών". Σηκώθηκε όρθιος. "Συλλαμβάνεστε". "Αναμφισβήτητα ο καλύτερος στο χώρο του θρίλερ" (Graham Gr...

" ...Η λεπίδα του παγοθραύστη, δεκαπέντε πόντους μακριά και με μύτη αιχμηρή σα βελόνα, ήταν βυθισμένη στον αριστερό μαστό της Ντάινα Μπραντ. Η κοπέλα κειτόταν ανάσκελα, νεκρή. Τα μακριά, μυώδη πόδια της ήταν τεντωμένα προς την πόρτα της κουζίνας. Στο μπροστινό μέρος της δεξιάς κάλτσας της, ένας πόντος είχε φύγει. Αργά-αργά, μαλακά-μαλακά, λες και φοβόμουνα μην την ξυπνήσω, ξέσφιξα τα δάχτυλά μου απ' τον παγοθραύστη, μάζεψα το χέρι μου και σηκώθηκα..."

Περιέχει τα κείμενα: - Σοφοκλής Καραγιαννίδης, "Ο δρόμος από τις Συρακούσες μέχρι το Βιετνάμ" - Lunn Hisschberg, "Μια συζήτηση με τον Τομ Κρουζ" - Ο Τομ Κρουζ στην ταινία "Γεννημένος την 4η Ιουλίου" - Φιλμογραφία του Τομ Κρουζ

"Τα μόνα πράγματα που αρνούμαι να εμπορευτώ εδώ μέσα είναι τα όπλα και τα σκληρά ναρκωτικά. Δεν έχω σκοπό να βοηθήσω κανέναν να πεθάνει ή να σκοτώσει κάποιον άλλον. Έχω τόσους θανάτους μέσα μου, που μου φτάνουν για όλη μου τη ζωή..."

"Αν δεν θέλετε η μέρα τούτη να χωρίσει το παρελθόν σας από το μέλλον σας σε δύο κομμάτια χαράς και αγωνίας, μην πλησιάζετε την Κόντσα Πέρεζ. Αν ακόμη δεν δοκιμάσατε την παραφροσύνη που μπορεί να γεννηθεί και να παραμείνει στην ανθρώπινη καρδιά, μην πλησιάζετε αυτή τη γυναίκα. Αποφύγετέ την σαν το θάνατο, αφήστε με να σας σώσω από κείνη, σπλαχνισθείτε τον εαυτό σας." Έτσι μίλησε ο Δον Ματέο Ντιάζ στον υποψήφιο εραστή της γυναίκας που ο ίδιος τη λάτρευε παθολογικά, αλλά και οι δύο άντρες δεν απέφυγαν τη μακρόχρονη και οδυνηρή καταστροφή που τους προκάλεσε ένας θηλυκός Τζέκ...

Η άγρια αφρικανική ζούγκλα είναι το σκηνικό. Ένας άντρας και μία γυναίκα, οι ήρωες, άγνωστοι μέχρι πριν λίγο. Θα ζήσουν μια μοναδική εμπειρία και μια περιπέτεια από αυτές που όλοι οι άνθρωποι ονειρεύτηκαν να ζήσουν μια φορά στη ζωή τους. Μπορούν να τη ζήσουν όμως διαβάζοντας τη "Βασίλισσα της Αφρικής", καθώς κατεβαίνει τα ορμητικά νερά του Ουλάγκα με τους δυο επιβάτες της, οι οποίοι έχουν ενωθεί μπροστά στον κίνδυνο της φύσης και του εχθρού, ενός μικρού πολεμικού σκάφους που παραμονεύει στις εκβολές του ποταμού. Η Ρόουζ και ο Όλλνατ θα επιχειρήσουν με το αξιοθρήνητο σκά...

«Το έργο μου είναι να σας κάνω ν' ακούσετε, να σας κάνω να αισθανθείτε και, πάνω απ' όλα, να σας κάνω να δείτε.» (Τζόζεφ Κόνραντ, 1897) «Το έργο που προσπαθώ να πετύχω πάνω απ' όλα είναι να σας κάνω να δείτε.» (Ντέιβιντ Γκρίφφιθ, 1913) Οι δύο αυτές φράσεις αναγγέλλουν την ιστορική συνάντηση λογοτεχνίας και κινηματογράφου, που τροφοδότησε την έβδομη τέχνη σ' όλη τη διάρκεια του αιώνα. Πώς συντελείται η μεταφορά ενός μυθιστορήματος στην οθόνη; Πώς μετασχηματίζεται και οπτικοποιείται ο γραπτός λόγος; Πόσο πιστή στο κείμενο μένει η ταινία; Πόσο εμπλουτίζει ή φτωχαίν...

Πώς να ξεφύγει κανείς από τη μονοτονία της ζωής του ζευγαριού; Ανάγοντας τον έρωτα σε ειδωλολατρία, καταφεύγοντας στα βίτσια ή καταστρέφοντας, αφανίζοντας σιγά-σιγά το σύντροφό του; Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα των ηρώων του μυθιστορήματος. Στα "Μαύρα φεγγάρια του έρωτα" έχουμε μια διπλή ιστορία: απ’ τη μια η ανελέητη καταγραφή της ερωτικής "έκπτωσης" κι απ’ την άλλη μια ιστορία "κεκλεισμένων των θυρών", μέσα στον περιορισμένο χώρο ενός καραβιού. [...] Πρωταγωνιστές είναι ένα ζευγάρι Άγγλων, έναν Αμερικανό συγγραφέα και μια νεαρή Γαλλίδα χορεύτρια. Η κατάληξη της εναλλα...

Όταν "Το δέρμα" πρωτοκυκλοφόρησε πριν σαράντα τόσα χρόνια στην Ιταλία, ο σάλος που προκλήθηκε, έκανε καιρό να καταλαγιάσει. Πέρα από τις πολύ σημαντικές υφολογικές του αρετές, το βιβλίο του Μαλαπάρτε έμελλε να εντυπωσιάσει για την προκλητικότητα των ιδεών του, την αμεσότητα της γραφής του και τη βαθιά συγκίνηση των συναισθημάτων του. Σήμερα "Το δέρμα" εξακολουθεί να θεωρείται ένα κλασικό βιβλίο της ιταλικής λογοτεχνίας, το καλύτερο έργο ενός συγγραφέα που υπήρξε φασίστας αλλά και λενινιστής, αριστοκράτης αλλά και ευαίσθητος στα κοινωνικά προβλήματα, χριστιανός αλλά και βαθύ...

Μια επιστολή αποκαλύπτει στον διάσημο ντετέκτιβ Κιντάιτσι Κόσουκε ότι μια αιματηρή τραγωδία θα ξετυλιχτεί στη μικρή πόλη του Νάσου σε μία έπαυλη δίπλα στη λίμνη. Εκεί, στην πληγωμένη Ιαπωνία μετά τον πόλεμο, που παραπαίει ανάμεσα στην παράδοση και τον εκσυγχρονισμό, έχει μόλις πεθάνει ο γερο-Ινουγκάμι Σαχέε, πατριάρχης μιας οικογένειας με πολλά παρακλάδια και πρόεδρος του τραστ Ινουγκάμι. Αφήνει τρεις κόρες που διεκδικούν η καθεμιά την κληρονομιά για τον γιο της. Το οικόσημό του έχει για εμβλήματα το τσεκούρι, το κότο και το χρυσάνθεμο, που θα γίνουν τα κλειδιά ενός αιματηρ...

Γραμμένο με τη μορφή ημερολογίου, το μυθιστόρημα "Μνήμες υπανάπτυξης" του Εδμούντο Δεσνόες, ο οποίος είναι ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους Κουβανούς πεζογράφους, εκτυλίσσεται στα πρώτα χρόνια μετά την επανάσταση του Φιντέλ Κάστρο. Ο ήρωας, ένας συγγραφέας που κατέληξε να γίνει επιχειρηματίας υποκύπτοντας στις πιέσεις του αστικού περιβάλλοντός του, αμφιταλαντεύεται νιώθοντας από τη μια μεριά απελευθερωμένος, μα από την άλλη φοβερά μόνος όταν η γυναίκα του, η οικογένειά του και οι φίλοι του εγκαταλείπουν την Κούβα. Ο συγγραφέας περιγράφει με ζωντάνια, αμεσότητα και...

Ο Ρόι ένιωθε μια πρωτόγονη ανυπομονησία να βγει έξω απ το Σιπ -αυτή τη στιγμή ένιωθε μια παράλογη αντιπάθεια προς το μέρος αυτό, αλλά, καθώς του άνοιξαν την εξώπορτα, είδε πως χιόνιζε έξω· μεγάλες φτερωτές νιφάδες έπεφταν προς το έδαφος με το πάσο τους στο φως πέρα από τη μαρκίζα. Αμέσως γέμισε με μια διαπεραστική αίσθηση μοναξιάς και παραλίγο ν αλλάξει γνώμη και να μην πάει σπίτι, να μην πάει σ' εκείνους τους τέσσερις μελαγχολικούς, γνώριμους τοίχους...