Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το "Ημερολόγιο του πολέμου των χοίρων" περιγράφει, μέρα με τη μέρα, μια εβδομάδα ανελέητου ανθρωποκυνηγητού στις γειτονιές του Μπουένος Άιρες. Θύματα του διωγμού οι ηλικιωμένοι και θύτες οι νέοι, οπαδοί ενός φανταστικού εξτρεμιστικού νεολαιίστικου κινήματος. Στη διάρκεια αυτής της εβδομάδας, οι ήρωες -μια παρέα συνταξιούχων, που αυτοαποκαλούνται "τα παιδιά"- ζουν τη μιζέρια του τρόμου και της αγωνίας, αισθάνονται εξευτελιστικά αδύναμοι, αλλά συγχρόνως δείχνουν μια γενναιότητα, γεμάτη ασυμβίβαστη αξιοπρέπεια και ανθρωπιά. Όπως λέει ο Ισίδρο Βιδάλ, ο πρωταγωνιστής του "Ημερολ...

"Δεχόμαστε τον κόσμο μας όπως τον αποκαλύπτουν οι αισθήσεις μας... Όλα τα ζωικά είδη ζουν σε διαφορετικούς κόσμους... Αν άλλαζαν οι αισθήσεις θα άλλαζε και η εικόνα. Μπορούμε να περιγράψουμε τον κόσμο σαν ένα σύνολο συμβόλων ικανών να εκφράσουν ο,τιδήποτε, μεταβάλλοντας απλά και μόνο τη διαβάθμιση σ' αυτό το φυσικό αλφάβητο..." Το "Σχέδιο διαφυγής" διαδραματίζεται σε τρία μικρά νησιά, χώρο μιας απομακρυσμένης φυλακής. Ο Αντόλφο Μπιόυ Κασάρες ξεδιπλώνει μια φανταστική ιστορία ρήξης ανάμεσα στον ιδιωτικό-προσωπικό κόσμο των άμεσων εντυπώσεων και την αόριστη συνοχή του λ...

Με φόντο το αστραφτερό και απέραντο Ρίο, σε μια απομακρυσμένη περιοχή της βραζιλιάνικης υπαίθρου, ξαναζωντανεύει μια ολόκληρη ιστορία εφηβικού έρωτα. Μέσα στο περίγραμμα ενός τραχιού, γυμνού και απελπιστικού παρόντος ζωγραφίζεται η εικόνα ενός χαμένου παρελθόντος, μιας χρυσαφένιας ηλικίας φευγάτης για πάντα, της ηλικίας όπου ο καταλυτικός πόθος φλογίζει και κατατρώει κορμί και νου. Αλλά στην πορεία της αφήγησης ανοίγονται κάποιες ρωγμές, προβάλλουν ερωτηματικά, μικρά βάραθρα, φλεγόμενα χρονικά διαστήματα: κάτι δεν ταιριάζει, κάτι τραυματίζει ανεπανόρθωτα την εποχή του ειδυ...

Το 1963, όταν δημοσιεύεται το "Κουτσό", ο Χούλιο Κορτάσαρ πλησιάζει τα πενήντα. Έχει ήδη δημοσιεύσει μια νεανική συλλογή ποιημάτων ("Presencia"), μερικές συλλογές διηγημάτων ("Los Reyes", "Bestiario", "Final del juego", "Los Armas Secretas"), κι ένα πρώτο μυθιστόρημα ("Los Premios"). Το έργο του Κορτάσαρ παρουσιάζει ορισμένα χαρακτηριστικά που είναι λίγο ως πολύ κοινά σε όλους τους σύγχρονους λατινοαμερικανούς ομότεχνούς του. Αφομοιώνει μ' έναν τελείως φυσικό τρόπο τις ανανεωτικές τεχνικές του σύγχρονου μυθιστορήματος και συνδυάζει τη δημιουργική φαντασία με το ρεαλισμό....

[...] Σ' αυτό εδώ το μυθιστόρημα, φαινομενικά (και σε πρώτη ανάγνωση), ασύνδετα μεταξύ τους κεφάλαια βρίσκουν τη συνοχή τους και την αλληλουχία τους -όσο προχωρά η ανάγνωση- και με τη βαθμιαία σύνδεση γεγονότων και προσώπων (αυτό που λέμε "μυθιστόρημα"), αλλά και με τη βοήθεια του φιλοσοφικού στοχασμού που προσδιορίζει, επικαθορίζει, διαπερνά και εντέλει, υπερβαίνει τα καθαρά μυθιστορηματικά στοιχεία. Υπάρχουν λίγο πολύ τα πάντα στη συγκρότηση αυτού του βιβλίου: Μυθιστορία, φιλοσοφικός στοχασμός (από τη μεταφυσική μέχρι τον υπαρξισμό, περνώντας από ορισμένες μαρξιστικές...

Το μυθιστόρημα του Ερνέστο Σάμπατο "Περί Ηρώων και Τάφων" είναι το δεύτερο μιας τριλογίας που συνοψίζει το σύνολο του μυθιστορηματικού του έργου, εκτός από τα δύο δοκιμιογραφικά του έργα που αναφέρονται στο βιογραφικό και εργογραφικό σημείωμα. Το πρώτο μυθιστόρημα αυτής της τριλογίας είναι ήδη γνωστό στην Ελλάδα από το 1982 (Το Τούνελ, Αστέρι) και σχετίζεται με τα δύο επόμενα της τριλογίας μόνο ως προς την γενική μεταφυσική και υπαρξιακή προβληματική του, εξειδικευμένη στην περίπτωση του ρόλου που παίζουν οι τυφλοί στη ζωή των ηρώων τους, αλλά και στις ψυχώσεις του ίδιο...

"Το τούνελ" είναι έργο παλιό, αλλά και σύγχρονο. Κυκλοφόρησε το 1948 και αναγνωρίστηκε σαν ένα από τα σημαντικότερα έργα της λογοτεχνίας της Αργεντινής. Το 1978, ο συγγραφέας τού έδωσε την τελική του μορφή, που χρησιμοποιήθηκε για την ελληνική μετάφραση. Σε αυτά τα τριάντα χρόνια, δεν είχαμε μόνο αλλαγές πολιτικές και κοινωνικές στο χώρο της Λατινικής Αμερικής. Είδαμε επίσης την άνθιση μιας λογοτεχνίας σε αυτούς τους ίδιους τόπους, η οποία κέρδισε την παγκόσμια αναγνώριση κι αποτελεί για πολλούς την ελπίδα αναγέννησης του γραπτού λόγου. Όταν ο Ερνέστο Σάμπατο έγραψε...

Το 1965 μια συμμορία ληστεύει μια χρηματαποστολή της Τράπεζας του Σαν Φερνάντο, προαστίου του Μπουένος Άιρες. Oι ληστές αποφασίζουν να προδώσουν τους πληροφοριοδότες τους, αστυνομικούς και πολιτικά πρόσωπα κυρίως, και να δραπετεύσουν με όλα τα χρήματα. Tο απίστευτο ανθρωποκυνηγητό θα καταλήξει σε ένα διαμέρισμα του Μοντεβιδέο, όπου και θα γραφτεί η τελευταία πράξη της τραγωδίας. Το συμβάν είναι πραγματικό και ο Πίλια χρησιμοποιεί το αρχειακό υλικό για να το ανασυνθέσει και να κατασκευάσει έναν περιθωριακό κόσμο, όπου κυριαρχεί ο αμοραλισμός, η παράνοια, τα ναρκωτικά, το χ...